یک بیماری عجیبی داریم که افراد به خودشون صدمه می‌زنند و از این کار لذت میبرند پی نوشت : متن و تصویر به هم ربطی ندارد 😄 @yavaghit

در این سرزمینِ دانایی، «فرزند» تنها یک رویداد نیست؛ ادامۀ یک داستان مقدس است. داستانی که تو و من،نگارگرانِ فصلِ نوین آن هستیم. اکنون، این قصسۀ نورانی با نفس‌های تازه‌ای جاودانه می‌شود. کانال یواقیت، با مدیریتی نو، راهش را با امیدی استوارتر و قلبی مصمم‌تر ادامه می‌دهد، تا از رازهای دگرگونی«من» به «ما» بگوید. از شکوهِ تبدیل یک دل، به یک آشیانۀ مهر. اینک، فصل نوینی از این حماسۀ زندگی آغاز شده است. برای بافتن نسل‌های درخشان آینده، برای ادامهٔ این زنجیرهٔ نور، همسفرمان شو. #فرزندآوری #زندگی_زیباست #یواقیت #نسل_سلیمانی @yavaghit

⏩وقتی مامانت یه والیبالیست قهرمانه! ‏ ◀️در حاشیه بازگشت تیم ملی والیبال بانوان بعد از قهرمانی آسیا مرکزی @yavaghit

یاری امام زمان(عج)، برای هر فرد، برنامه‌ای ویژه و مسیری مشخص دارد. این راه، همان تکلیف فردی توست @yavaghit

علی یارتون آقای کاسبی💔 📝کانال صحیفه خوان ↙️ @sahifekhan

👩‍🍼می‌ترسم بچه‌دار شدن جلوی پیشرفتم رو بگیره! #استاد_شجاعی @yavaghit

🔻امروزه تهاجم بر اصل حیات اجتماعی اسلام توسط «مدل‌ها» صورت می‌گیرد! ▫️امروزه مثل دوران مغول نیست كه سر هر كوچه‌ای می‌آمدند و با شمشیر و زوبین می‌ایستادند و دستور به كفر می‌دادند. ابزار تهاجم امروزه «#مدل» است كه «مدل اقتصادی» شاخه‌ای از آن است. ▫️البته «مدل» در بالاترین سطحش، #روش_علوم می‌باشد و تهاجم اصلی از علوم پایه صورت می‌گیرد. ▫️به عبارت دیگر، هر جامعه‌ای، مسئولینی برای تصمیم‌گیری کل جامعه دارد که آنها درباره‌ کل مقدورات جامعه، «تصمیم‌گیری» می‌کنند، اما «#تصمیم‌سازی»‌ برای تصمیم‌گیران، به وسیله «مدل‌ها» انجام می‌شود. 📌استاد سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی (ره) | الگوی تنظیم برنامۀ حوزه، جلسه ۲۲۵ #تصمیم_سازی #مدل ☑️ @AndisheMonir

🎥رویداد ملی جامعه پرداز محلی برای هم افزایی فعالان جمعیت، خانواده و هویت زن ۸آبان ۱۴۰۴ مصلی تهران 🔲جهت دریافت اطلاعات، اخبار و محتواهای جمعیتی به کانال جهاد تبیین #جمعیت بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/558039205C27f8bfeb66

🔻مادران نامرئی! آیا دانشگاه، مادر بودن را به رسمیت می‌شناسد؟ رها پارسا، کارگردان مستند «مرخصی نمی‌گیرم» ایدۀ ساخت این اثر از دل دغدغه‌‌ شخصی و اجتماعی من شکل گرفت؛ دغدغه‌ای که نه‌ فقط از تجربۀ اطرافیانم، بلکه از خلأ روایت اجتماعی و علی‌الخصوص در فضای سیاست‌گذاری نشأت می‌گرفت. بارها با مادران جوانی روبه‌رو شده‌ بودم که در عین حضور در نقش دانشجویی، باید نقش مادری را هم ایفا می‌کردند. این مواجهه نه فقط برای من که برای بسیاری از مخاطبان جامعه امروز، همچنان غریب و ناشناخته است. مستند «مرخصی نمی‌گیرم» تلاشی بود برای به تصویر کشیدن بخشی از واقعیتی که معمولاً در حاشیه قرار می‌گیرد؛ واقعیتی از زندگی زنانی که هم دغدغه‌ تحصیل و دغدغه‌ تربیت نسل آینده را دارند، در برابر هر دوی این مسیرها، با موانعی جدی روبه‌رو هستند. در فرآیند تولید این مستند، هدف ما فقط روایت زندگی نبود. قصد داشتیم چالش‌های مادران دانشجو را به‌صورت دقیق و واقعی نشان دهیم. این چالش‌ها تنها به نبود امکانات رفاهی و مهدکودک در دانشگاه‌ها محدود نمی‌شود؛ بلکه مسئله‌ فراتر از زیرساخت است. وقتی در سیاست‌گذاری نگاه غالبِ نسبت به زن، از منظری صرفاً مادرانه و یا صرفاً نیروی کار تعریف می‌شود، زن دانشجوی مادر، در دو جبهه در حال مبارزه برای اثبات حق تحصیل و برای حفظ شأن مادری است. یکی از اصلی‌ترین انگیزه‌های ما این بود که نشان دهیم مادری نقشی صرفاً فردی نیست؛ بلکه نقشی عمیقاً اجتماعی است. مادری در محیط‌های گوناگون معنا می‌یابد: در دانشگاه، مترو، صف اداری، کوچه، خیابان و هر جایی که زیست اجتماعی شکل می‌گیرد. ما می‌خواستیم این نقش را از انزوایی که توسط بعضی جریان‌ها بازنمایی و به تصویر کشیده می‌شود، بیرون بکشیم و در فضای اجتماعی بازنمایی کنیم. این مستند تلاش می‌کند تا مادر بودن را نه یک مانع، بلکه یک شأن ارزشمند و درعین‌حال پیچیده نشان دهد؛ شأنی که بدون حمایت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، می‌تواند بدل به رنج شود. در کنار مخاطبان عمومی، ما نگاهی ویژه به مسئولان و تصمیم‌گیران داشتیم. آن‌هایی که امروز نگران مسئلۀ فرزندآوری و جوانی جمعیت هستند، باید بدانند این نگرانی صرفاً با شعار و تبلیغ حل نمی‌شود. زنانِ این سرزمین، برای فرزندآوری نیاز به حمایتی واقعی، ملموس و پایدار دارند. اگر زنی بخواهد هم تحصیل کند و هم بچه‌دار شود، نباید او را از هیچ‌کدام محروم کنیم. اتفاقاً نگاه دلسوزانه به انقلاب اسلامی ما را به همین نقطه می‌رساند؛ ما نمی‌خواستیم بگوییم «زن نباید مادر شود» یا «مادری زن را محدود می‌کند»، برعکس، باور ما این بود که اگر نظام اجتماعی و ساختارهای فرهنگی به‌درستی بازطراحی شوند، زنان می‌توانند در چند نقش با عزت و کارآمدی حضور داشته و نقش‌آفرین باشند. متأسفانه، نهادهایی که باید چنین نگاهی داشته باشند، گاهی خود مانع‌اند. طراحی عمومی دانشگاه‌ها، قوانین آموزشی، بی‌توجهی به مهدکودک‌های درون‌دانشگاهی، نبود سیاست‌های تشویقی برای مادران و حتی نگاه قضاوت‌گرانه‌ جامعه به زنانی که همزمان بچه‌دار و دانشجو هستند، همگی نشان ازغفلتی ساختاری دارد. ما با این مستند می‌خواستیم صدای این زنان باشیم؛ زنانی که نه اهل گلایه‌اند، نه دنبال امتیاز ویژه، بلکه تنها خواهان دیده شدن هستند. ➕مطالعه متن کامل 📝 فصلنامه اقلیما | #اقلیما_مجازی مجله تخصصی زن،‌ جنسیت و جامعه eqlimamag.ir 📗 @Eqlima_Mag