eitaa logo
یک لاقبای پابرهنه
199 دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
855 ویدیو
12 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: يَوْمُ غَديرِخُمٍّ اَفْضَلُ اَعْيادِاُمَّتِى وَهُوَالْيَوْمُ الَّذى اَمَرَنِىَ اللّه ُ تَعالى ذِكْرَهُ فيهِ بِنَصْبِ اَخى عَلىِّ بْنِ اَبِى طالِبٍ عَلَما لاُِمَّتِى، يَهْتَدُونَ بِهِ مِنْ بَعْدِى وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذى اَكْمَلَ اللّه ُ فيهِ الدّينَ وَأَتَمَّ عَلَى اُمَّتِى فيهِ النِّعْمَةَ وَرَضِىَ لَهُمُ الاِْسْلامَ دينا. صلي الله عليه و آله: روز برترين عيدهاى امّت من است و آن روزى است كه خداوند بزرگ دستور داد؛ آن روز برادرم را به عنوان پرچمدار (و فرمانده) امّتم منصوب كنم، تا بعد از من مردم توسط او هدايت شوند، و آن روزى است كه خداوند در آن روز دين را تكميل و نعمت را بر امّت من تمام كرد و اسلام را به عنوان دين براى آنان پسنديد. [ امالى صدوق: 125، ح 8 ] عید با عظمت غدیر بر همه ولایتمداران پا در رکاب مبارک باد 🌸🌸🌸
💠 اهمیت (ع): نادِ انْ لا یقْتَلَ مَعی رَجُلٌ عَلَیهِ دَینٌ وَنادِ بِها فی الْمَوالی فَانّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یقُولُ: مَنْ ماتَ وَ عَلَیهِ دَینٌ اخِذَ مِنْ حَسَناتِهِ یوْمَ الْقِیامَةِ؛ (كلمات الامام الحسين عليه السلام، ص 417) اعلام کنید هرکس دارد در این همراه من نباشد، من از صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: هرکس بمیرد و در گردن او باشد، در از او گرفته می شود. 🌷🌷🌷
💠 قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: يَوْمُ غَديرِخُمٍّ اَفْضَلُ اَعْيادِاُمَّتِى وَهُوَالْيَوْمُ الَّذى اَمَرَنِىَ اللّه ُ تَعالى ذِكْرَهُ فيهِ بِنَصْبِ اَخى عَلىِّ بْنِ اَبِى طالِبٍ عَلَما لاُِمَّتِى، يَهْتَدُونَ بِهِ مِنْ بَعْدِى وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذى اَكْمَلَ اللّه ُ فيهِ الدّينَ وَأَتَمَّ عَلَى اُمَّتِى فيهِ النِّعْمَةَ وَرَضِىَ لَهُمُ الاِْسْلامَ دينا. صلي الله عليه و آله: روز برترين عيدهاى امّت من است و آن روزى است كه خداوند بزرگ دستور داد؛ آن روز برادرم را به عنوان پرچمدار (و فرمانده) امّتم منصوب كنم، تا بعد از من مردم توسط او هدايت شوند، و آن روزى است كه خداوند در آن روز دين را تكميل و نعمت را بر امّت من تمام كرد و اسلام را به عنوان دين براى آنان پسنديد. [ امالى صدوق: 125، ح 8 ] عید با عظمت غدیر بر همه ولایتمداران پا در رکاب مبارک باد 🌸🌸🌸
💠 ما كُنّا نَعْرِفُ الْمُنافِقِينَ عَلى عَهْدِ رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله اِلاّ بِبُغْضِهِمْ عـَليـّاً وَوُلْـدَهُ عليه السلام. [بحارالانوار، ج 39، ص 302] (ع): مـا زمان صلي الله عليه و آله، را فقط با عليه السلام و فرزندان او مى شناختيم. 📚📚📚
هدایت شده از یک لاقبای پابرهنه
💠 ما كُنّا نَعْرِفُ الْمُنافِقِينَ عَلى عَهْدِ رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله اِلاّ بِبُغْضِهِمْ عـَليـّاً وَوُلْـدَهُ عليه السلام. [بحارالانوار، ج 39، ص 302] (ع): مـا زمان صلي الله عليه و آله، را فقط با عليه السلام و فرزندان او مى شناختيم. 📚📚📚
یا ؟! ♦️ پزشکیان با سبک و سیاق سفرهایی که انجام می‌شد و به لحاظ شکل استقبال مردم که در نهج البلاغه صریحاً رد شده، موافق نبود./روزنامه ایران 💠 در حکمت ۳۷ نهج‌البلاغه آمده است:«وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِينُ الأَنْبَارِ، فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ: مَا هَذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ؟» زمانی که امیرالمؤمنین (ع) به سمت شام در حرکت بودند، دهقانان انبار با دیدن ایشان، از مرکب خود پیاده شدند و در پیش روی او به دویدن پرداختند. حضرت ابتدا واکنشی نشان ندادند، اما سپس فرمودند: «این چه کاری است که انجام می‌دهید؟» ممکن است این سؤال در نگاه نخست عجیب به نظر برسد؛ زیرا آشکار بود که آنان به استقبال امام آمده‌اند. پس چرا حضرت چنین پرسشی مطرح کردند؟ پاسخ این است که سؤال امام درباره فلسفه و انگیزه کار آنها بود، نه خود عمل ظاهری. آنان در پاسخ گفتند: «خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا، این عادت ماست؛ ما برای احترام به امیران و بزرگان خود چنین کاری می‌کنیم.» پس از شنیدن این توضیح، حضرت آنان را نهی کرده و فرمودند: «وَاللَّهِ مَا يَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاوُکُمْ! وَ إِنَّکُمْ لَتَشُقُّونَ عَلى أَنْفُسِکُمْ فِي دُنْيَاکُمْ، وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فِى آخِرَتِکُمْ، این کار برای امیران شما نفعی ندارد، اما شما را در دنیا خوار و در آخرت نیز گرفتار می‌کند.» نهی حضرت علی (ع) نشان می‌دهد که ایشان اصل عمل را به‌طور مطلق منع نمی‌کنند، بلکه و فلسفه پشت عمل را معیار ارزش‌گذاری آن می‌دانند. از دیدگاه ایشان، اگر چنین رفتاری از سر عادت‌های غیرمنطقی و یا نوعی بزرگ‌نمایی مفسده انگیز انجام شود، نه تنها سودی ندارد، بلکه شأن انسان را پایین می‌آورد و باعث خسران دنیا و آخرت می‌شود. اما اگر فلسفه این عمل مبتنی بر احترام به جایگاه الهی و باشد، نه تنها ممنوع نیست، بلکه مورد تأیید و ارزش‌گذاری نیز قرار می‌گیرد. به همین دلیل، اگر مردم انبار به امیرالمؤمنین (ع) می‌گفتند: «ما این کار را به این دلیل انجام می‌دهیم که شما ولی خدا و وصی پیامبر هستید»، حضرت به‌گونه‌ای دیگر برخورد می‌کردند و مانع آنان نمی‌شدند. شاهد آن اینست که این نگاه با رفتار (ص) و (ع) نیز هماهنگ است در حالی که هر دوی این استقبال ها پرشورتر و پرجمعیت تر از استقبال مردم شهر انبار بود. هنگامی که پیامبر اسلام (ص) به مدینه هجرت کردند، استقبال پرشور مردم را پذیرفتند و مانع آن نشدند؛ زیرا این استقبال نشان‌دهنده عشق و ایمان مردم به پیامبر و رسالت ایشان بود. در نیشابور نیز امام رضا (ع) استقبال مردم را پذیرفتند و حتی به آنان حدیثی هدیه دادند. این عمل امام نشان می‌دهد که استقبال مردمی زمانی ارزشمند است که نیت آن بر اساس و احترام به باشد، نه تقلید از آداب دنیوی یا عادت‌های غیرالهی. 📚📚📚