#خروس_عقده_ای ۱ ✅ سِلام اُن قدیم ندیما خانیمان یک طِلا (خروس) زرد و قهوه ای داشتیم،با سینه های پهن که پرهای طلایی بلندش روشا دَپوشاندی به، وقتی آفتو پرهایی دیم خورد رنگ و وارنگ به ، کَپِلِش(پشت نزدیک دم ) تپل به . وقتی که ماست راه بشو ، جوری کَلّیشا بالا و پایین مییِرد که تاج سر و ریش بلند گوشتییش اینور و اُنور شه ، همینجوری دو دار(مرتب) بی خودی قد قد کِرد و آدُمی حوصله را سر برد . اگِر یک چقول از خانیمانی آسُمان رد به شروع کِرد قد قد کردن و قیافه بِگِتِن، کله یک مونیشا (یک مَنی) تکان دا ، اگر یک گربه میامه جلو ، سرشا جیر دِمدات ، گشاد ، گشاد او وَری شِه ، بعضی وقت ها ایج پراشا از طرفین واجِ کِرد تا هیبِتِشا ویشتر نشان هادی. بیچاره گربه اِز تِرسی فرار کِرد و اَدی او ایج مرغایی به قیافه گِت . خیلی انضباطی به ، صباحی که در گولوزوا (جای مرغ و خر وس) واج کِردیم ، اوِّل خودش میامه بیرون ، یک ور اندازی دور و برا کِرد ، اَدی اجازه دا مرغا بییِن بیرون . نامِشان سر (موقع غروب) هم اوِّل مایِد مرغا جا بَشِیبِن اَدی خودش. خلاصه کاراش ، خیلی دنگ و فنگ داشت . اِز اومِئی بحثی حوصله خارجه. راستی چهار تا مرغ زیر نظِرش دبییِن ، حرف گوش کن ؛ یکی یکدست اِسبی (سفید) ، یکی سیاه ، یکی قهوه ای و یکی ایج گل بوته ای که به او گوتِن #گلباجی ، خروسه گلباجیا اِز همه ویشتر دوست داشت . اگر کِسی چپ نُقاش هاکِردی به، کوتُمِش زِه (نوک می زد ) ، تازه مهمانیج که خانیمان میامه، چپ چپ نُقاش کِرد . یکی از هِمسایه هامان گوت اینجان سگ دَوِستین ... وَچا که خیلی اِزِش تِرسییِن ، وای بحال وچه ای که گلباجی پیش بَشو ... @zadgahamtuyehdarvar یک روز ایوانی دِلِه دَبیوم، صدای ناله یک طِلا کوله (خروس شش ماهه) در بیامِه ، چشمتان روز بد نِینه (نبینه) بدیوم خروسه بقصد کشت دَرِه این حیوانا زِنِه ، دلُم بَسوت ، هرچی ماستُم جلوشا بیگیرُم نَمبِه ، اگر یک چو دم و دستُم دَبِه ، گِتُم زیوم خروسمانی سر ، اینان قدر بی رحم !! بیچاره طِلا کوله مَلِّه ای دِلِه (داخل حیاط) همین جور ناله کنان ، بال بال زِنان ، با سرو دیم خون آلود دنبال راه فِرار به ، اینقدر اوضاع اضطراری به که #توساپا ( پابرهنه) بشیوم به داد طِلا کوله بَرِسُم ، دِروازه را واج هاکِردم ، طِلاکوله خودِشا دِندات (انداخت) بُروم( بیرون ) . بدیوم با همان ناله هاش اِز مون تِشَکُّر کنِه ، اما دَرِه شو (می رود ) دوسر کوچه پایین ، بگوتُمش کجا شی، با اینان وضعیت دری شی شالی (شغال) پیشواز !!! بیچاره ، بگوت بِل تا بَشُم شال بیگیریوم ، اَدی مونا بَخوره از دست اینان زندگی راحِت بَبُم ، چقدر توسری بَخورُم ، دیگه خسته بَبییُم ... اینقدر ازِش خون بَشی به ، دیگه ماست راه بَشو ، نوکشا زیمینی سر زِه تا هونوکُفِه . بَشیوم وِگِردانُمِش ، راست راستی ماست خود کشی هاکُنِه ، بَگُتم تِی ایج کار بدی هاکِردی مردمی خانه بَشِی . مونا بَگوت ، تقصیر اِز صاحبُم اِه ، چهار تا طِلاکوله بَخِریه ، همیش شبانه روز سر و کله هم زِنیم ، خب ماست دو تا تِشنو (مرغ زیر شش ماه) و دو تا طلِاکوله بَخِره . اَمرو مون بَشی بیوم کله ای سر (بالای دیوار) یک وانگ بَزیوم ، چشمُم دَکُفت به این مرغا، یک جوری مونا نُقاه کِردن فکرهاکِردُم اِز مون خوششان بیامی ... بَگوتُم مثلا چه جوری تو را نُقاه کِردییِن ؟!؟! بَگوت : سرِشانا یک وری(نیم رخ) بالا مییِردن و هی سر و نوکِشانا تکان دان . مون ایج دلُم ضعف بَکِرد ، نِمدانُم چه جوری فِر بِگِتُم بیامیوم مرغایی پیش ! اصلا فکرِشا نَمکِردوم یک غول بی شاخ و دم و بی رحم داری(درختی) پشت دَرِه ، که اینان بِلا را سَرُم بییِردِه . بَگوتُم ای احمِق ، تو طروف مشرق هوشِستی بِی ، مرغا دبییِن آفتو تُماشا کِردِن ، نه تو را ! تِیجِه فکر هاکِردی ، دَرِن تو را نُقاه کُنِن . اینجوری دست و پاتا گم بَکِردی و اِز هول حلیم دَکُفتی دیگی دِلِه ... بَگوت راسته گویی ؟؟!! بگوتُم اَری دُرُغُم کجا دَبی . اینان تِی به یک تجربه بَبو که اگِر یک مرغا اِز دور بَدیییِی ، این جوری خودتا گم نکنی ، خیلی زود وا ندییِی ٬ اینجوری هیچوقت یک خروس بدرد بَخور نَمبی، تازه مرغا ایج بحرفت نَمبِن. بیچاره طِلاکوله بَگوت ایسا تِرسُم خانه بَشُم . با اینان سر و وضع گیرِن سرُما بِرنِنن(میبرند) . دلداریش بِدام و بَگوتُم مون صاحِبِتا گوئُم اِز شالی دست نجاتِش بِدایوم ،که دیگه دلِش نیا سرتا بَربینه . خانیشان برسیوم ، مون دری پشت لشتا بَکِشیوم ، دِروازه واج هابِه ، طِلاکوله همین که خوشتِنِشا دِندات خانه ای دِلِه ، بَدیوم صاحبش دَرِه بد و بیراه گوئِه . اینقدر طِلاکوله وقتُما بِگِت که با خروس عقده ای نِتانِستُم حرف بَزِنُم . ادامه دارد ... *⃣*⃣*⃣*⃣*⃣*⃣ #حاج_رحیم_رستمیان ۱۶ مهر ۹۶ #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar