#اگر‌حسین‌شهیدنمیشدجای‌تعجب‌بود با لبخند مادرانه میگفت بچه‌ی چهارم بود و بهش کوپن ندادن. بهش گفتم ببین حسییین من با هزینه آزاد بزرگت کردم پسر آرومی بود همه اذیت کردنش این بود که میگفت میخواد بره سوریه تا مخالفت و اشکم رو میدید سریع میرفت بستنی میخرید تا از دلم در بیاره از کارهای اردوی جهادیش خبر نداشتم، دستاشو که میدیدم ‌میگفتم، مامان میری کاربنایی میکنی؟؟ بعد از شهادتش لباسای خاکی و اردو جهادیش رو توی یه پلاستیک مشکی زیر تختش دیدم شبی که قرار بود بره سپاه خواب راحتی داشت رفتم بالای سرش توی دلم قربون صدقش میرفتم این خواب راحت رو بعد از شهادتش دیدم، توی دیدار آخر، حس میکردم پلکای حسینم دارن تکون میخورن و ای کاش... روزهای چهارشنبه تسبیح به دست منتظر شنیدن صدای قفل در بودم (نگاهم به در بود ینی همین موقع‌ها... چشمای خیس مادر) حسینم حتی یک لحظه از جلوی چشمام حتی کمی اون‌ورتر نمیره برام کتاب مادران شهدا رو خریده بود که بخونم که راضی بشم بره سوریه ولی من توان خوندنش رو نداشتم. خواب دیدم خوابی که قرار بود منو برای شهادت پسرم آماده کنه پسر بزرگم گفت مامان برو به اون خانم برای شهادت پسرش روحیه بده نمیدونم چهرشو ندیدم، حس کردم، خودمم بهش گفتم خدابهتون صبر زینبی بده نگاهم بهش بود ولی ندیدم که کیه... حسینم رو نزاشتم بره سوریه که شهید بشه خبر نداشتم که شهادت خودش دنبال پسرم میاد. #شهید_حسین_ولایتی‌فر ❤️ ❤نشر معارف شهدا در ایتا @zakhmiyan_eshgh