من دیوانه نیستم! با یکی از فیلمهای متفاوت و باشخصیت این سالهای سینمای ایران روبرو هستیم. انتخاب لوکیشن و طراحی بی نظیر صحنه در کنار نورپردازی و اصلاح رنگ مناسب فضای عجیبی برای بیننده ساخته.فضایی که انسان واقعا حس می کنه توش قرار گرفته. بازی ها بسیار روان و به اندازه است و یکی از فیلمهاییه که قدرت بازیگری بازیگران طنز رو به رخ میکشه بازیگرانی مثل مهران احمدی، هادی کاظمی و تا حدودی مجید صالحی که متاسفانه عامه مردم فکر می کنند چون رده بازیگریشون پایینه طنز بازی می کنند. داستان اما یک خط داستانی ثابت با شروع و پایان کلاسیک نداره.داستان یکجورایی پرداختن به محنت فراتر از تحمل آدمهاست! فضای داستان وهم آلود،تو در تو و تا حدودی پوچ گراست و از این حیث با داستانی سورئال از جنس کافکایی و صادق هدایت گونه طرف هستیم و حتی قرابتهایی هم به داستان سه قطره خون صادق هدایت داره. اینطور فیلمهارو معمولا با عنوان طنز تلخ دسته بندی می کنند اما این دوتا کلمه به نظرم ماهیت این فیلم رو نمی رسونه. موسیقی میتونست بهتر از این باشه.سعی شده که کلاسیک و حداقلی باشه اما کاش کمی بیشتر روش کار میشد مخصوصا تو ۱۵ دقیقه پایانی فیلم جای خالی موسیقی مناسب به شدت احساس میشه. فیلم برداری فیلم هم به نظرم خیلی خوبه.مخصوصا حرکتهای دوربین در عرض و نماهای اینسرتی که گرفته به فضای وهم آلود خیلی کمک کرده. در کل ممنونم از تهیه کننده و کارگردان این فیلم بابت جراتی که به خرج دادن و این کار هنری رو ساختند. به نظرم این فیلم رو در یکی از بعد از ظهرهای ابری پاییزی تماشا کنید! #معرفی_فیلم #معرفی_فیلم_ایرانی #سینما @zamiirr