🏴🏴🏴 #روز_هفدهم #ویژه #محرم #زنان_عاشورایی خطبه بانو فاطمه دختر مکرمه حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در کاروان اسرا در کوفه ای مردم کوفه، ای اهل نیرنگ و بی وفایی و خودخواهی ! ما خاندانی هستیم که خدا ما را به شما و شما را به ما مورد آزمایش قرار داد. آزمایش ما را نیکو قرار داد و دانش و فهم را نزد ما نهاد. ما جایگاه دانش و محل فهم و حکمت او می باشیم و بر بندگان خدا در شهرهای زمین حجت هستیم. خدا ما را به کرامت خویش گرامی داشت و به وسیله پیامبرش بر بسیاری از آفریدگان برتری بخشید. ولی شما ما را تکذیب و در حق ما ناسپاسی کردید. کشتن ما را جایز شمردید و اموال ما را به غارت بردید. همان گونه که دیروز جدّ ما را کشتید و به سبب کینه های دیرینه، خون ما اهل بیت از شمشیرهایتان می چکد. از این کردار زشت چشم های شما روشن و دل هایتان شادمان گردید. این افترایی بود که بر خدا بستید و نیرنگی بود که زدید. خداوند بهترین تدبیرکنندگان است. اما از ریختن خون و غارت اموال خوش حال نباشید. مصائب بزرگ و صدمه های عظیمی که به ما رسیده سر نوشتی بود که پیش از رسیدن به ما در کتاب خدا رقم خورده بود و این کار برای خدا آسان است، تا بر آنچه از دست رفته اندوه نخورید و به آنچه به شما عطا فرموده شادمان نباشید و خداوند گردن کشان و متکبران را دوست ندارد. مرگ بر شما باد ! در انتظار لعنت و کیفر الهی باشید. گویی که بلای آسمان از راه می رسد و بر شما فرود می بارد تا شما را با عذاب نابود کند و به جان یک دیگر اندازد. آن گاه در روز قیامت به سبب ستمی که بر ما روا داشته اید در عذاب دردناک جاودانه بمانید. لعنت خدا بر ستم گران باد ! وای بر شما ! آیا می دانید با کدامین دست ما را زدید و با چه کسی به ما شتافتید، یا با چه پایی به جنگ ما به راه افتادید ؟ به خدا سوگند ! دل های تان سنگ، جگرهای تان پر از نفرت و دل های تان مهر خورده است. چشم و گوشتان را بسته اند. شیطان شما را فریفته و به دام انداخته است، بر دیدگان شما پرده افتاده است و هدایت نمی شوید. ای اهل کوفه، مرگ بر شما باد ! چه کینه ای از رسول خدا به دل داشتید و کدام دشمنی موجب شد که با برادرش علی بن ابی طالب جد من و فرزندان و عترت برگزیده پیامبر چنین عناد بورزید و کسی از میان شما با افتخار بگوید: ما علی و فرزندانش را با شمشیرها و نیزه های هندی کشتیم، زنان را چونان ترکان به اسارت درآوردیم و با آنان مبارزه کردیم؛ چه مبارزه ای، خاک بر دهان این گوینده باد ! آیا به کشتن مردمی که خداوند آن ها را تزکیه فرموده و پلیدی را از آنان زدوده است افتخار می کنید ...؟ گناه ما چیست اگر روزگار دریای ما را موّاج ساخته و دریای شما چنان بی آب است که یک حیوان کوچک را هم سیراب نمی کند ؟ این فضل خداوند است که به هر کس که بخواهد می دهد و خداوند صاحب فضل بزرگ است و کسی که خدا برایش نوری قرار ندهد، نوری نخواهد داشت . کتاب نقش زنان در حماسه عاشورا صص ۱۰۹-۱۱۱ @zananetamadonsaz