نماز شب در میان نوافل، «نماز شب» جایگاه خاصّی دارد و تأکید فراوانی که در آیات قرآن و احادیث درباره آنست، به مراتب بیش از نمازهای دیگر مستحب است و به همین جهت، اولیاء خدا بر آن مداومت و مواظبت داشتند و به تهجّد و عبادت نیمه شب می‌پرداختند. تا آنجا که نماز شب را خداوند، بر بنده محبوبش حضرت محمد صلی الله علیه وآله واجب ساخته و چنین فرمان داده بود: «وَمِنَ الَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّکَ» (۴۶۸) بخشی از شب را بعنوان نافله به تهجّد بپرداز و سحرخیزی کن. قرآن، در توصیف کسانی که نیایشگران شب واهل نمازشب اند، می‌فرماید: «الْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحَارِ» (۴۶۹) استغفارکنندگان در سحرها. «وَالَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَقِیماً» (۴۷۰) آنان که در حال سجود و قیام، برای خدا شب زنده داری می‌کنند. «کانوا قَلیلاً مِنَ اللّیلِ ما یَهْجَعُون» (۴۷۱) مردان خدا، مقدار کمی از شب را می‌خوابیدند. در آیه دیگر می‌خوانیم: مردان خدا برای انجام نیایش سحرگاهان و نماز شب، از بستر گرم فاصله می‌گیرند و به نماز شب مشغول می‌شوند، پاداش آنان، غیر از بهشت و حوریان و... چیزهایی است که خداوند برایشان ذخیره کرده که موجب روشنی دیدگانشان است: «فَلَاتَعْلَمُ نَفْسٌ مَّآ أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ» (۴۷۲) از این رو، نماز شب، مورد عنایت تمام انبیاء بوده (۴۷۳) و رسول خدا چندین مرتبه حضرت علی را به نماز شب سفارش نموده و فرموده است: «علیک بِصلاة اللیل، علیک بصلاة اللیل، علیک بصلاة اللیل» (۴۷۴) بر تو باد، نماز شب. و در حدیث است: «شرفُ المؤمنِ صَلاتُهُ بالَّیل» (۴۷۵) شرف مؤمن به نماز شب اوست. و امام صادق علیه السلام فرمود: در خانه‌هایی که نماز شب خوانده می‌شود و قرآن تلاوت می‌گردد، آن خانه‌ها نزد آسمانیان، همچون ستاره‌ها درخشانند. (۴۷۶) گذشته از آن، سحرخیزی و استفاده از هوای مفید آن هنگام، برای بدن، نشاط آور است و در حدیث است که: «قیامُ اللیلِ مُصِحَةُ الْبَدَنِ» (۴۷۷) شب زنده داری، بدن را تندرست می‌کند. و در حدیث دیگری اضافه بر آثار معنوی آن، خاصیت درد زدایی برای آن بیان شده است: «... ومُطردةُ الدّاءِ عَنْ اَجْسادِکم» (۴۷۸) نماز شب، نشان عشق و محبت انسان به آفریدگار است و این علاقه، انسان را از خواب، جدا می‌کند و به راز و نیاز نیمه شب، با محبوب وامی دارد، و اگر آن عاشق نباشد، انسان با چه انگیزه ای، در تنهایی و تاریکی، از استراحت دست بشوید و در خلوتی عارفانه، به گفتگو با معشوق بپردازد؟ در یک حدیث قدسی از قول خداوند، می‌خوانیم: «کَذِبَ مَنْ رَعَمَ اَنَّهُ یُحِبُّنی فَاِذا جَنَّهُ اللَّیلُ نامَ عَنّی، اَلَیْسَ کُلُّ مُحِبٍّ یُحِبُّ خَلْوَةَ حَبیبهِ؟ » [۱] دروغ می‌گوید آنکه مدّعی محبّت من است، ولی وقتی شب او را فرا می‌رسد، می‌خوابد، آیا مگر نه اینکه هر عاشقی، خلوت با معشوق را دوست دارد؟... نماز شب، توفیقی می‌خواهد که آنرا هم باید از خدا طلبید. ---------- [۱]: ۴۷۹) نقل از: مصباح الشریعه. گاهی گناهان و دروغ ها، سبب محرومیّت انسان از نماز شب می‌گردد و شیرینی عبادت و نیایش، از انسان گرفته می‌شود. در حدیث است: «اِنّ الرَّجُلَ لَیَکْذِبُ الْکِذْبَة فَیُحْرَمُ بِها عَنْ صَلاةِ اللَّیْلِ» [۲] گاهی کسی دروغ می‌گوید، و به همین سبب از نماز شب محروم می‌شود. انسان، با تداوم نماز شب و تهجّد و عبادت‌های شبانه، می‌تواند به مقامی از کمال و صفای نفس و قرب به خدا برسد که چشم و گوش و دستِ خدایی پیدا کند (جز حق نبیند، جز حق نشنود و جز حق، عمل نکند) و به آنجا برسد که هر دعایی کند، مستجاب گردد. [۳] ---------- [۲]: ۴۸۰) نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۰۴. [۳]: ۴۸۱) ثواب الاعمال، ص ۸۸. #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

نماز مودبانه و اول وقت خواندن انسان را از زیر زمین می کند و به آسمان می‌برد. کسی که دائم نماز اول وقت و مودبانه بخواند در طول زمان رذائلی که سخت می‌توانند او را در برزخ گرفتار کنند، از او کنده و عفونت نفس را خشک می کند. @zandahlm1357

💠 آبروی نماز رو نبر! ✨خوشا آنان که دائم در نمازند...🕋 @zandahlm1357