آشنا آشنا: دهه ي چهل و سفر به همدان اولين سفر من به همدان در سال‌هاي دهه ي ۴۰ اتفاقاً براي شركت در يك جلسه ي مربوط به جوانان بود. من تا آن وقت همدان نيامده بودم. همين آقاي آقامحمدي- كه الان اين جا هستند- آن وقت يك جوان شايد بيست ساله اي بودند. ايشان به تهران آمد و بنده را پيدا كرد؛ من هم آن موقع تصادفاً در تهران بودم. گفت ما در همدان يك مشت جوان هستيم، شما بياييد براي ما سخنراني كنيد. حالا چه كسي بنده را به ايشان معرفي كرده بود، من ديگر نمي دانم. پرسيدم وقتي به همدان آمدم، كجا بروم؟ آدرسي به من دادند و گفتند اين جا بياييد. من در روز معين رفتم. حتي پول كرايه ي ماشين هم به ما ندادند! رفتم بليت اتوبوس گرفتم. عصر بود كه راه افتادم. پنج شش ساعتي شد تا به همدان رسيدم. شب بود. آدرس را دستم گرفتم و شروع كردم به پرس و جو. ما را به خياباني راهنمايي كردند كه از يك ميدان منشعب مي‌شد؛ همين ميداني كه پنج شش خيابان دور و بر آن هست. وارد كوچه اي شديم كه منزل آقاي سيدكاظم اكرمي در آن جا بود؛ همين آقاي اكرمي اي كه وزير و نماينده بودند و الان هم بحمدالله در تهران استاد دانشگاه هستند. ايشان هم جوان بود؛ البته سنش بيشتر از آقاي آقامحمدي بود. ايشان معلم ساده اي بود در همدان. منتظر من بودند. معلوم شد شب، محل پذيرايي ما، خانه ي آقاي اكرمي است. فرداي آن روز بنده را به مسجد كوچكي بردند كه حدود بيست، سي نفر جوان در آن جا حضور داشتند و همه دانش آموز. وقتي اين جوان عزيز دانش آموز اين جا صحبت مي‌كردند، من به ياد آن جلسه افتادم و آن صحنه جلوي چشمم مجسم شد. آن‌ها در سنين ايشان بودند. صندلي گذاشته بودند و من رفتم بحث گرم گيراي جذابي براي آن‌ها انجام دادم. يك ساعت و خرده اي برايشان صحبت كردم. وقتي پا شدم بروم، اين جوان‌ها من را رها نمي كردند؛ مي‌گفتند بايد باز هم بنشينيم حرف بزنيم. چون در شبستان نماز جماعت برگزار مي‌شد و بنا بود امام جماعت بيايد، اين‌ها با دستپاچگي ميز و نيمكت‌ها را جمع كردند و بنده را به اتاقك بالاي شبستان بردند. من ديگر زمان نمي شناختم؛ شروع كردم با اين جوان‌ها مبالغي صحبت كردن. اين اول آشنايي من با همدان است. چند نفر از آن جوان‌ها را كه من مي‌شناسم، امروز جزو برجستگان و فعالان كشور عزيز ما و نظام جمهوري اسلامي هستند. البته همدان آن روز به قدر امروز جوان نداشت. عده اي كه من آن روز با آن‌ها ديدار كردم، يك هزارم جمعيت جوان امروز همدان نمي شدند. هزاران جوان در خيابان‌ها حركت مي‌كردند بي هدف؛ درس مي‌خواندند بي هدف؛ فعاليت مي‌كردند بي هدف؛ دچار روزمرگي مطلق بودند. تازه همدان دارالمؤمنين بود. در ساير شهرها، مجموعه ي جوان‌ها به طور مطلق- به جز استثناءهايي- درگير بي تفاوتي و بي هدفي و عدم درك چشم انداز آينده بودند؛ مثل ماشيني كه ماده ي خامي را در آن مي‌ريزند و محصولي از آن طرف بيرون مي‌آيد. ديدار با جوانان، اساتيد، معلمان و دانشجويان دانشگاه‌هاي استان همدان ۱۷/۰۴/۱۳۸۳ https://eitaa.com/zandahlm1357

#تدبر_در_قرآن سوره نحل (آیه ۹۶) مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوٓا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (٩٦) آنچه [از ثروت و مال‌] نزد شماست، فانی می‌شود و آنچه [از پاداش و ثواب‌] نزد خداست، باقی می‌ماند، و قطعاً آنان كه [برای دینشان‌] شكیبایی ورزیدند، پاداششان را بر پایه بهترین عملی كه همواره انجام می‌داده‌اند می‌دهیم

عبدالباسط...📽 تصویری...اذا سماء

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

جنبش ابوحاتم اباضى در سال ۱۵۱ هجرى، يعقوب بن كندى، معروف به ابوحاتم اباضى، همراه جمعى از خوارج، در طرابلس شوريد. عمروبن حفص، فرماندار منصور در قيروان، لشكرى گسيل داشت، ولى ابوحاتم آنان را محاصره كرد. پس از چندى، عمروبن حفص خود به نبرد با ابوحاتم شتافت، اما در سال ۱۵۳ به دست وى كشته شد. سرانجام منصور عباسى سپاهى با شصت هزار جنگجو فرستاد و در سال ۱۵۵ هجرى ابوحاتم كشته شد و شورش خوابيد. https://eitaa.com/zandahlm1357

🔊 #کلیپ_صوتی| حضرت آیت الله سید محمد ضیاءآبادی در مورد الطاف امام رضا علیه السلام 🔴 پیر زنی که از #امام_رضا (ع) پول می‌گرفت برای سوغاتی خریدن برای فرزندان و آشنایان...