✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است جانا به حاجتی که تو را هست با خدا کآخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است ای پادشاه حسن خدا را بسوختیم آخر سؤال کن که گدا را چه حاجت است ارباب حاجتیم و زبان سؤال نیست در حضرت کریم تمنا چه حاجت است محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست چون رخت از آن توست به یغما چه حاجت است جام جهان نماست ضمیر منیر دوست اظهار احتیاج خود آن جا چه حاجت است آن شد که بار منت ملاح بردمی گوهر چو دست داد به دریا چه حاجت است ای مدعی برو که مرا با تو کار نیست احباب حاضرند به اعدا چه حاجت است ای عاشق گدا چو لب روح بخش یار می‌داندت وظیفه تقاضا چه حاجت است #حافظ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🆔 https://eitaa.com/zandahlm1357

دنیایی از مطالب علمی،اجتماعی،سرگرمی،جک و.... تنوع مطلب با مجله تازنده ایم رزمنده ایم👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 eitaa.com/joinchat/3717922818Ca7721d8525 https://eitaa.com/zandahlm1357 😍ادعا نداریم، بهترینیم اما #تـــضمین می دهیم که متفاوت ترینیم 👌پس امتحانش #مجانیه☝️☝️☝️

او با استقبال از خطر و جان بركف گرفتن در راه خدا، در زمره ي كساني درآمد كه ستايش الهي: «و من النّاس من يشري نفسه ابتغاء مرضات اللَّه» (۳) در وصف آنان سروده شده است. او با قيام تاريخيش در راه خدا و تلاش بي نظيرش براي اقامه ي قسط و عدل و نجات مستضعفان از ظلم و تبعيض، پاسخي افتخارانگيز به نداي: «كونوا قوّامين للَّه» (۴) و «كونوا قوّامين بالقسط» (۵) داد. او خشم و برائت نسبت به مشركين و كفار عنود، و عطوفت و مودت نسبت به مسلمانان سراسر جهان را مصداق كاملي از: «اشدّاء علي الكفّار رحماء بينهم» (۶) ساخت. او با مناجات و تهجد و تضرع مخلصانه، در سلك: «عسي ان يبعثك ربّك مقاما محمودا» (۷) درآمد. او آمر به معروف و ناهي از منكر و مجاهد في سبيل اللَّه بود. او با قطع هر پيوندي كه با پيوند محبت حق و فناي در حق ناسازگار بود، مصداق: «رضي اللَّه عنهم و رضوا عنه اولئك حزب اللَّه الا انّ حزب اللَّه هم المفلحون» (۸) گرديد. او با عمري كه روزها و ساعتها و لحظه هايش با مراقبه و محاسبه سپري مي‌شد، صدها آيه ي قرآن را كه در توصيف مخلصين و متقين و صالحين است، مجسم و عيني ساخت. او قرآن را نه فقط در محيط زندگي جامعه و با تشكيل جامعه ي اسلامي، بلكه در نفس خود و زندگي خود تحقق بخشيد. او، آن روح اللَّه بود كه با عصا و يد بيضاي موسوي و بيان و فرقان مصطفوي، به نجات مظلومان كمر بست؛ تخت فرعونهاي زمان را لرزاند و دل مستضعفان را به نور اميد روشن ساخت. او به انسانها كرامت، و به مؤمنان عزت، و به مسلمانان قوّت و شوكت، و به دنياي مادّي و بي روح معنويت، و به جهان اسلام حركت، و به مبارزان و مجاهدان في سبيل اللَّه شهامت و شهادت داد. او بتها را شكست و باورهاي شرك آلود را زدود. او به همه فهماند كه انسان كامل شدن، علي وار زيستن و تا نزديكي مرزهاي عصمت پيش رفتن، افسانه نيست. او به ملتها نيز فهماند كه قوي شدن و بند اسارت گسستن و پنجه در پنجه ي سلطه گران انداختن، ممكن است. لمعات قرب حق را صاحبان بصيرت در چهره ي منور او ديدند و طعم برّ الهي را كه در حيات و ممات بر او مي‌باريد، همه چشيدند. دعاي او مستجاب شد كه مي‌گفت: «الهي لم يزل برّك عليّ ايام حياتي، فلاتقطع برّك عنّي في مماتي» (۹). با رحلت خود، انقلابي ديگر برپا كرد.... ده ميليون دل بي قرار را بر جنازه ي خود گرد آورد و صدها ميليون را در سراسر جهان در غم خود عزادار كرد. همان طور كه در زندگيش تختهاي فرعوني را لرزانده بود، با مرگ خود نيز خواب و خيال باطل را از چشم دشمنان ربود. از اين پس دنيا شاهد شكوفايي روزافزون خميني كبير خواهد بود. نهالي كه او نشانده و بذري كه او پاشيده، همان كلمه ي طيبه يي است كه: «اصلها ثابت و فرعها في السّماء تؤتي اكلها كلّ حين باذن ربّها» (۱۰). باري، خميني عزيز ما را كيست كه نشناسد؟ و كيست كه بشايستگي بشناسد؟ الفاظ من را تحمل آن نيست كه آن حقيقت فاخر و آن گوهر نفيس را در خود بگنجاند، و قلم قاصر اين جانب ناتوان تر از آن است كه سوداي ترسيم آن چهره ي ملكوتي را بپروراند. ..... https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: همراه با رزمندگان ------------------------------------------- - پس از انتخاب آيةاللَّه خامنه اي به رياست جمهوري، حضرت امام رفتن ايشان را به مناطق جنگي را ممنوع كردند. در اواخر جنگ، معظم له با اصرار فراوان، رضايت حضرت امام خميني قدس سره را براي حضور دوباره در جبهه، جلب كردند و بار ديگر از نزديك، گام به جبهه‌هاي نبرد گذاشتند. معظم له به عنوان امام جمعه تهران، قبل از آمدن به جبهه، پيامي براي همه ائمه جمعه و جماعت، صادر نمودند و آنان را براي حضور در جبهه ها، دعوت كردند. اين حركت انقلابي و مهم ايشان، باعث تحول عظيمي در جبهه‌ها شد. معظم له در آن دوران، به همه لشگرها سركشي مي‌كردند، وضعيت يگان‌هاي رزم را بررسي مي‌نمودند و مشكلات را از زبان تك تك رزمندگان مي‌شنيدند. آقا چون هميشه، مثل يك پدر با بچه‌ها برخورد مي‌كردند و با مهرباني حرف هايشان را گوش مي‌دادند. اين حضور و رفتار، اثر عجيبي در روحيه رزمندگان گذاشت؛ اثري كه آنان را تا شكست كامل دشمن، در صحنه نبرد نگاه داشت. سردار سرتيپ پاسدار محمد كوثري. پرتوي از خورشيد، ص ۱۵۸. https://eitaa.com/zandahlm1357