ادامه داستان يک فنجان چاي با خدا😌 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 قسمت شصت و دو: صدای صوفی از چند قدم آن طرفتر بلند شد ( و احمق.. ) لحن هر دو ترسناک بود.. این مرد هیچ شباهتی به آن عثمانِ ساده و همیشه نگران نداشت. صوفی با گامهایی بلند و صورتی خشمگین خود را به عثمان رساند، یقه اش را چنگ زد. (چند بار باید به توئه ی احمق بگم که خودسر عمل نکن.. چرا گفتی با ماشین بزنن بهش.. اون جوونور به اندازه ی دانیال برام مهم بود..) صوفی در موردِ حسام حرف میزد؟؟ باورم نمیشد.. یعنی تمامِ این نقشه ها محضِ یک انتقامِ شخصی بود؟ اما چرا عثمان..؟ او در این انتقام چه نقشی داشت؟ شنیدن جوابِ منفی برایِ ازدواج انقدر یاغی اش کرده بود؟؟ حسام.. او کجایِ این داستان قرار داشت؟؟ گیج و مبهم.. پریشان و کلافه سوالها را در ذهنم تکرار میکردم. عثمان دست صوفی را جدا کرد ( هووووی.. چه خبرته رَم میکنی..؟؟ انگار یادت رفته اینجا.. من رئیسم.. محض تجدید خاطرات میگم، اگه ما الان اینجاییم واسه افتضاحیه که تو به بار آوردی.. پس نمیخواد بهم بگی چی درسته.. چی غلط.. انتظار نداشتی که تو روز روشن بندازمش تو ماشین.. بعدشم خودش پرید تو خیابون.. منم از موقعیت استفاده کردم.. الانم زندست.. ) پس حسام زنده بود و جریانی فراتر از یک انتقامِ بچه گانه.. صوفی به سمتم آمد ( تو پالتوش یه ردیاب بود.. اونو خوب چک کردین؟؟) با تایید عثمان ، مرا کشان کشان به سمتِ یکی از اتاقها برد.. درد نفسم را تنگ کرده بود. با باز شدن در، به داخل اتاق پرتاب شدم و از فرطِ درد، مچاله به زمین چسبیدم. صوفی وارد شد. فریادش زنگ شد در گوشهایم ( احمق.. این چرا اینجوری شد؟؟ من اینو زنده میخوام..) درباره ی چه کسی حرف میزد؟ کمی سرم را بلند کردم. خودش بود، حسام.. غرق در خون و بیهوش در گوشه ی اتاق. قلبم تیر کشید.. اینان از کفتار هم بدتر بودند.. عثمان دست در جیب شلوارش فرو برد و لبهایش را جمع کرد ( من کارمو بلدم.. اینجام نیومدیم واسه تفریح.. منم نمیتونستم منتظر بمونم تا سرکار تشریف بیارن.. پس شروع کردم.. ولی زیادی بد قِلقِ.. خب بچه ها هم حوصله اش سر رفت.. ) باورم نمیشد آن عثمانِ مظلومو مهربان تا این حد وحشی باشد.. صوفی در چشمانم زل زد ( دعا کن دانیال کله خری نکنه..) در را با ضرب بست. حالا من بودمو حسامی که میدونستم، حداقل دیگر دشمن نیست.. ادامه دارد.. بامــــاهمـــراه باشــید🌹 https://eitaa.com/zandahlm1357

💠 #مبانی_دعا 🎤 با توضیحات #استاد_احسان_عبادی 🎬 جلسه 45 👈نقش روزه در استجابت دعا ❇️ 90 جلسه

✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 به کجا چنین شتابان ؟ گون از نسیم پرسید دل من گرفته زینجا هوس سفر نداری ز غبار این بیابان ؟ همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم به کجا چنین شتابان ؟ به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم سفرت به خیر !‌ اما تو و دوستی خدا را چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی به شکوفه ها به باران برسان سلام ما را #محمدرضا_شفیعی_کدکنی 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🆔 https://eitaa.com/zandahlm1357

۲۴۷. حضرت مهدی (عجّل اللَّه فرجه الشریف) برای مردم از خودشان دلسوزتر و از پدر و مادرشان مهربان تر است. الزام الناصب ۲۴۸. (منتظرین) گداخته می‌شوند، همان گونه که طلا در کوره گداخته می‌شود و مانند طلای ناب از ناخالصی پاک می‌شوند. ارشاد مفید https://eitaa.com/zandahlm1357

سلام لطفا #اندڪی_تأمل🇮🇷👇 eitaa.com/joinchat/3717922818Ca7721d8525

شيخ مفيد در سلسله ي علماي اماميه، فقط يك متكلم و فقيه سر آمد و برجسته نيست، بلكه فراتر از اين، وي مؤسس و سرحلقه ي جريان علمي رو به تكاملي است كه در دو رشته ي كلام و فقه، تا امروز در حوزه‌هاي علمي شيعه امتداد يافته و با وجود بركنار نماندن از تأثرات تاريخي جغرافيايي و مكتبي، ويژگيهاي اصلي و خطوط اساسي آن همچنان پابرجاست مانده است. تبيين و اثبات اين نكته از آن جا اهميت مي‌يابد كه اين جريان علمي، در دوران متصل به زندگي شيخ مفيد تا نزديك به نيم قرن پس از درگذشت او، به چنان تحول و تكامل سريع و شگرفي نائل گشته كه در برابر آن، نقش تأسيسي شيخ مفيد مورد غفلت قرار گرفته است. در اين نكته، تأكيد اصلي بر اين است كه تلاش علمي ممتاز و درخشان شاگرد برجسته ي شيخ مفيد يعني سيد مرتضي علم الهدي (متوفي در ۴۳۶ ه) و اوج قله ي رفيع همين سلسله در عهد شيخ الطائفه محمّد بن الحسن الطوسي متوفي در ۴۶۰ ه) در واقع ادامه ي جرياني است كه سرچشمه و مؤسس آن محمّد بن ممد بن النعمان المفيد بوده است. براي تبيين اين نكته لازم است نقش مؤثر و تعيين كننده ي مفيد: ۱ - در تثبيت هويت مستقل مكتب اهل بيت (عليهم السّلام) ۲ - در بنيانگذاري شكل و قالب علمي صحيح براي فقه شيعه ۳ - در آفرينش شيوه ي جمع منطقي ميان عقل و نقل در فقه و كلام... تعريف شود. بناي رفيعي كه فقهاء و متكلمين شيعه در طول ده قرن گذشته برافراشته و گنجينه ي بي نظيري كه از آثار علمي خود پديد آورده اند همه بر روي قاعده يي است كه شيخ مفيد با اين سه بعد جهاد علمي خود پي افكنده است. پيش از تشريح سه بعد مزبور جاي آن است كه گفته شود: شيخ مفيد و حوزه ي علمي شيعه ي بغداد در زمان او، هر يك پديده‌هايي به شمار مي‌آيند كه تا آن زمان در تاريخ شيعه سابقه نداشته است. پيش از اين تاريخ، بي شك حوزه‌هاي علمي بارور شيعه از شامات تا ماوراء النهر همه جاگسترده بوده است. حوزه ي «قم» كه مركز بزرگ حديث و جانشين «كوفه»ي قرن دوم و سوم بوده و حوزه ي «ري» كه كليني و ابن قبه و شمار ديگري از برخاستگان آن معروف اند، تنها بخشي از مجموعه‌هاي علمي شيعه محسوب مي‌گشته اند. در شرق، حوزه ي علميه ي ماوراء النهر كه دو تن از متخرجين معروف آن عياشي سمرقندي و ابو عمر و كشي مي‌باشند و در غرب حوزه حلب كه نام حسن بن احمد السبيعي الحلبي و علي بن خالد الحلبي از آن ديار در عداد مشايخ مفيد قرار دارند، بنابر حدس مؤيد به قرائن بايد مراكز مهم علوم و معارف شيعي مي‌بوده باشند. نگاهي به فهرست مشايخ كشي آشكار مي‌سازد كه در منطقه ي خراسان و ماوراء النهر با همه ي دوري از حوزه‌هاي علميه اصلي شيعه چه تعداد قابل اعتنايي از علماء و محدثين تربيت شده اند و اين گمان را تقويت مي‌كند كه در اين مناطق حتي پيش از يك حوزه ي علمي شيعي به تربيت و تخريج شخصيتهايي از اين قبيل سرگرم بوده است. حداقل ده تن از مشايخ مشاراليهم منسوب به سمرقند يا كش (از شهرهاي نزديك سمرقند) و تقريباً به همين تعداد منسوب به شهرهاي بخارا، بلخ، هرات، سرخس، نيشابور، بيهق، فارياب و بعضي شهرهاي ديگر آن خطه اند. (۲) مشاهده اين همه نامهاي منسوب به شهرهاي ماوراء النهر و خراسان كه بر حسب ظاهر همه يا نزديك به همه ي آنان نيز شيعه بوده اند - با توجه به اين كه بسي دور از عادت است كه كسي در قم يا كوفه يا بغداد به سراغ اين همه مشايخ خراساني و تركستاني رفته باشد - اين گمان را تقويت مي‌كند كه خانه ي عياشي كه به گفته ي نجاشي: «كانت مرتعاً للشيعة و اهل العلم» (۳) يا: «و كانت داره كالمسجد بين ناسخ او مقابل او قاري او معلق مملوئةً من الناس» (۴) در همان سمرقند - و نه در بغداد - بوده است (۵) و در اين صورت، اين نيز خود حاكي از رواج علوم و معارف اهل بيت و گرمي حوزه ي علمي شيعه در آن شهر است. در شامات و حلب نيز با توجه به كثرت نفوس شيعه و حكومت حمدانيان كه خود، شيعه و پاي بند به مراسم و شعائر شيعي (۶) بوده اند بي شك حوزه ي علمي قابل توجهي وجود داشته است. اگر چه با توجه به نزديكي آن به عراق و حضور محدثين و فقهاي آن سامان در بغداد و سپس در زمان شيخ طوسي در نجف، نمي توان آن را در شمار حوزه‌هاي بزرگ دانست. اين وضع اجمالي حوزه‌هاي شيعه در دوران منتهي به زمان مفيد است. حوزه ي بغداد نيز در همان دور آنها دائر و به تعاطي علوم و معارف اسلامي سرگرم بوده است. ...... #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357