Part12_گلستان سعدی.mp3
10.78M
📗کتاب صوتی
#گلستان_سعدی
با روایت دکتر اسماعیل آذر
قسمت 2⃣1⃣
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
نگارش جنید گوید: بر یکی از بزرگان سیر و سلوک وارد شدم، دیدم مشغول نوشتن است. گفتم: تا کی نوشتن، پس
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هنگام انزوا و مشغول بودن دائمی به حدیث نفس در قم و در جوار مرقد مطهر فاطمه معصومه سلام اللّٰه علیها.
در خلوت اگر با خودم اندر گفتار
عیبم بجنون مکن که دارم من زار
صد گونه حکایت طربناک اینجا
با هر ذره ز خاک کوی دلدار
پارسایی دانشمند
از سخنان یکی از بزرگان است که: اگر عالم، زاهد زمانه اش نباشد عفریت اهل زمان خود است.
#کشکول شیخ بهاء
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
امّا فطرت: فطرت انسان نیز به فلسفه برخی احکام واقف و معترف است. هر انسانی در هر شرایطی و زمانی، بد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
.......:
۱۶- تسلیم، بزرگترین فلسفه تکلیف
پرتوی از اسرار نماز » تسلیم، بزرگترین فلسفه تکلیف
بدون شک، دستورهای خدا و احکام شرع، دارای فلسفه و دلیل است، ولی لازم نیست در تمام احکام و فرمانهای الهی، در پی یافتن دلیل اقتصادی، بهداشتی و علمی آن باشیم. مسلمان، باید در برابر فرمانِ وحی، تسلیم باشد و این روحیه تسلیم و پذیرش، کمال آدمی است و برخی از دستورها برای آزمودن روح تسلیم و بندگی است.
فرمان خداوند به ابراهیم، برای قربانی کردن اسماعیل، نمونه ای از آنست و نشانه کمال بندگی است.
آنگونه که همیشه در راه رفتن، مقصود ما رسیدن به جایی نیست، گاهی خودِ «راه رفتن» هدف است، مثل راه پیمایی یا پیاده روی برای ورزش یا دویدن در مسابقه که هدف، دویدن است نه رسیدن به جایی. که بحث آن در این محدوده نمی گنجد. ولی در مجموع، یک نکته مهّم را ثابت میکند و آن اینکه احکام اسلامی همه بر مبنای حکمتها و
فلسفههای حساب شده ای استوار است، چه ما به کمک عقل و علم، آنها را بدانیم، یا هنوز به اسرار نهفته آن پی نبرده باشیم به هر حال، روحیه تعبّد ایجاب میکند وقتی دانستیم چیزی از «احکام اللّه» است، آنرا پذیرفته و عمل کنیم.
در دستورهای عبادی و احکام الهی هم، گاهی هدف، تسلیم و پذیرش دستور و تمرین برای جلب رضایت معبود و اطاعت محض از آفریدگار است. هدف عبادات، پرورش روح انسان است، آنگونه که حرکات ورزشی برای تربیت جسم است.
امام سجّادعلیه السلام وامام علی علیه السلام میگویند: «کفی بی فخراً اَنْ اَکُون لَکَ عَبداً»
خدایا افتخارم همین بس که بنده تو هستم.
در مناجات شعبانیه میخوانیم: «لَئِنْ اَدْخَلْتَنِی النّارَ اَعْلَنتُ اَهْلَها اَنّی اُحِبُکَّ»
خدایا اگر مرا به دوزخ افکنی، به دوزخیان اعلام خواهم کرد که من تورا دوست دارم...!
«علی علیه السلام اعلام میدارد که خدایا، عبادت من، نه از روی طمع به بهشت یا ترس از دوزخ است، بلکه تو را شایسته عبادت یافتهام و میپرستم». اولیاء خدا از عبادت او لذّت میبرند و گناهکاران از شیرینی عبادت و یاد خدا محرومند.
گاهی کسی علاقه دارد خدمتگزاری کسی را بکند. بدون آنکه چشمداشتِ مالی و هدف اقتصادی داشته باشد. خود خدمت به آن شخصیّت والا، برایش هدف و ارزشمند است، و نه حتّی کسب دانش یا کسب وجهه و رسیدن به موقعیّت اجتماعی.
بسیارند کسانی که از نشستن در کنار یک شخصیّت یا داشتن عکس با او، خوشحال میشوند، هر چند نفعی برایشان نداشته باشد. خود این نزدیکی برایشان محبوب است. وقتی برای انسانها در این دنیا، اینگونه امور، گرانبهاست، بندگی خدا و در محضر الهی بودن مایه افتخار نیست؟
#پرتویی از نماز
✍محسن قرائتی
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
غفّاریت حق جلّ و علا انسان خود را مـستوا نکنـد و در تحت اسم ستّار و غفّار با طلب غفّاریت و ستّاریت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
.......:
وصل :
عن مصباح الشّریعۀ، قال الصاد ق علیه السلام : ازینُ اللِّبـاسِ للْمـؤمنینَ لبـاس التَّقْـوى ؛ و انْعمـه
الایمانُ. قالَ اللَّه عزَّ و جلَّ : و لباس التَّقْوى ذلک خَیرٌ . و اما اللِّباس الظّاهرُ، فَنعمۀٌ منَ اللَّه؛ یـستُرُ
عورات بنى آدم . و هى کَرامۀٌ اکْرَم اللَّه بِها عباده ذُریۀَ آدم ( ع( لَم یکْرِم غَیرَهم . و هى للْمـؤمنینَ
آلَۀٌ لاداء ما افْتَرَض اللَّه علَیهِم . و خَیر لباسک ما لا یشْغَلُک عنِ اللَّه عزَّ و جـلَّ، بـلْ یقَرَّبـکمـنْ
شُکْرِه وذکْرِه و طاعته،و لا یحملُک فیها الى العجبِ و الرِّئاءو التَّزَینِ و المفاخَرَ و الخُیلاء؛ فَانَّهـا
منْ آفات الدینِ، ومورِثَۀُ القَسوةِ فى الْقلْبِ . فَاذا لَبِـست ثَوبـک ،فَـاذْکُرْ سـتْرَ اللَّـه تعـالى علَیـک
ذُنوبک بِرَحمته . و البِس ب اطنَک بِالصدقِ، کما الْبست ظاهرَك بِثَوبِک. و لْیکُنْ باطنَـک فـى سـتْرِ
الرَّهبۀِ و ظاهرُك فى ستْر الطّاعۀِ . و اعتَبِرْ بِفَضْلِ اللَّه عزّ و جلّ حیثُ خَلَقَ اسباب اللّبـاسِ لتَـستُرِ
العورات الظّاهرَةَ، و فَتَح ابواب ال تْوبه و الْانابۀِ لتَستُرَ بِها عورات الباطنِ من الذُنوبِ و اخْلاقِ الـسوء.
و لا تَفْضَحاحداً حیثُ ستَرَ اللَّه علَیک اعظَم منْه . و اشْتَغلْ بِعیب نَفْسک ،و اصفَح عما لا یعینُـک
حالُه و امرُه . و احذَر انْ تُفْ نى عمرَك لعملِ غَیرِك ،و یتَّجِرَ بِرَأْسِ مالک غَیرُك و تُهلـک نَفْـسک .
فَانَّ نسیانَ الذُّنُوبِ منْ اعظَمِ عقوبۀِ اللَّه تعالى فى الْعاجِلِ، و اوفَرِ اسبابِ الْعقُوبۀِ فى الآجِـلِ و مـا
دام الْعبد مشْتَغلًا بِطاعۀِ اللَّه تعالى و معرِفَۀِ عیوبِ نَفْسه و تَرْك مـا یـشینُ فـى دیـنِ اللَّـه، فَهـو
بِمعزِلٍ عنِ الآفات خائض فى بحرِ رحمۀِ اللَّه عزَّ و جلَّ، یفوز بِجواهرِ الفَوائد منَ الحکْمۀِ و الْبیـانِ .
و ما دام ناسیاً لذُنُوِبِه جاهلًا لعیوبِ ه راجِعاً الى حوله و قُوتـه ،لا یفْلَـح اذاً ابـداً (160 .(اگـر چـه از
مراجعه به بیانات سابقه تا اندازه اى مقاصد حدیث شـریف روشـن گـردد، ولـى بـه عنـوان شـبه
ترجمه اشارت به بعضى اشارات آن نمودن موجب صفاى قلوب است. مىفرماید :
مزینترین لباسها براى مؤمنی ن لباس تقوى است؛ و نرمترین لباس براى آنها لباس ایمان اسـت؛
چنانچه خداى تعالى فرماید: لباس تقوى ( بهترین لباس است 161
بخواهد در مملکتش اجرا مى کند: یا به عدالت با تو رفتار مى کند و مناقشه در حساب فرمایـد و
مطالبه صدق و اخلاص نماید، محجوب درگاه شوى و طاعاتت هر چه بسیار باشد رد شود؛ و اگر
عطف توجهى فرماید به فضل و رحمتش، طاعت ناچیز بـى قیمـت تـو را قبـول فرمایـد و ثـواب
بزرگ مرحمت کند . پس، اکنون که عظمت موقف را د انستى، اعتراف کن بـه عجـز و تقـصیر و
فقر خویش . و اکنون که متوجه عبادت او شدى و خیـال مؤانـست بـا او دارى، قلـب خـود را از
اشتغال به غیر که تو را از جمال جمیل محجوب مى کند فارغ کـن، کـه ایـن اشـتغال بـه غیـر
قذارت و شرك است و حق تعالى قبول نفرماید مگر قلب پاکیزه خالص را . و اگر در خود یـافتى
حلاوت مناجات حق را و شیرینى ذکر خدا را چشیدى و از جام رحمت و کرامـاتش نوشـیدى و
حسن اقبال و اجابتش را در خود دیدى، بدان که سزاوار خدمت مقدسش شدى؛ پس داخل شو
که مأذونى و در امانى . و اگر در خود ایـن حـالات را ندیـدى، بـه درگـاه رحمـتش وقـوف کـن
همچون مضطرّى که تمام چاره ها از او منقطع است و از آرزوها دور و به اجـل نزدیـک اسـت و .
چون عرض ذلت و مسکنت خود را کردى و به باب او التجاء پیدا نمودى و از تـو صـدق و صـفا
دید، به چشم رحمت و رأفت به تو نظر کند و از تو دستگیرى فرماید و تو را موفّق بـه تحـصیل
رضاى خویش فرماید؛ زیرا که آن ذات مقدس کریم اسـت و کرامـت را بـه بنـدگان بیچـاره اش
دوست دارد؛ چنانچه فرماید: امنْ یجیب الْمضْطَرَّ اذا دعاه و یکْشف السوء(170
#آداب الصلاة امام خمینى رضوان االله تعالی علیه
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
#صوت 🔹 چند دقیقه با #حکومت اسلامی ⬅️ قسمت هفتم... استاد #رحیم_پور ازغدی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا