.......: عده ای هم مغرور این پیروزی شده و از نبودن آتش خمپاره‌های دشمن تن به استراحت داده و در کف کانال دراز کشیده اند. اما کسانی هستند که می‌روند و می‌آیند. دنبال مین می‌گردند تا جلوی کانال و در آن دشت صاف و هموار رو به رو و برای مقابله [صفحه ۱۴۵] با تانکهای احتمالی دشمن بریزند. مسئول گردان با عقب تماس می‌گیرد و خواستار دستور بعدی می‌شود، ولی گویی قرارگاه نیز پیش بینی صحیحی از این وضعیت نداشته و صدور دستور را به ساعات بعد موکول می‌کند. از قایق و پل هم خبری نیست و حالت بلاتکلیفی حاکم است. معاون گردان براساس دستور مسئول گردان وارد کانال می‌شود و نیروها را می‌چیند. آرپی جی زن و کمکها، تیربارچی و کمکها، تک تیراندازها، امدادگران، تخریب چی، مسئولان دسته و گروهان. می‌رود تا می‌رسد به گردان بعد. حال و احوال می‌کند و دوباره بر می‌گردد. با هر گونه نافرمانی برخورد می‌کند و آنها را هوشیار می‌کند که ممکن است هر لحظه عراقی‌ها حمله را از دشت رو به رو شروع کنند، پس آماده باشید. برآورد درستی است. از بعد از ظهر حدود ۱۰۰ تانک عراقی از دور و از همان دشت رو به رو به جلو می‌آیند. گرد خاک به پا می‌کنند تعدادشان زیاد است. تانکهای پیشرفته تی - ۷۲. به آرامی نزدیک می‌شوند. آرایش می‌گیرند. مانورهایشان را شروع می‌کنند و بعضی از آرپی جی زنهای بی تجربه، گلوله‌های زیادی را مصرف می‌کنند. اما هیچ یک از آنها مورد هدف قرار نمی گیرد. چون فاصله زیاد است. مشکل دیگر، نبودن مین در جلوی تانکهاست. مین برای ریختن در جلوی این حمله، پیدا نشد و بین ما و عراقی‌ها هیچ چیز وجود ندارد جز یک دشت صاف و هموار با چند نفر تانک که از سالها قبل باقی مانده. جلو می‌آیند، شلیک می‌کنند. می‌چرخند، شلیک می‌کنند. بیش از ۱۰۰ تانک نو و آماده ی تی - ۷۲. اگر بخواهیم به غیر از خدا توکل کنیم، بهتر است تا اهواز عقب برویم. ولی خدا با ماست. باید بمانیم و بجنگیم. فرماندهان هم این گونه می‌خواهند. دستور، مقاومت تا صبح روز بعد است. ولی اجرای این دستور احتیاج به ایثار، توکل، توسل و شوق به شهادت دارد. معاون گروهان از کنار نیروها عبور می‌کند و با خنده می‌گوید: «... هر کسی عاشق شهادته، آماده باشه. اراده کنی شهید میشی. اما بچه‌ها ذکر خدا بگین و تا آخر می‌جنگیم. آتیش به پا می‌کنیم». [صفحه ۱۴۶] خیلی با روحیه است. از مرگ نمی ترسد. ترس برای او معنا ندارد و از شروع عملیات خیلی شوخی می‌کند. آدم ناخودآگاه به یاد شب عاشورا و شوخی یاران امام حسین (ع) می‌افتد. دو ساعت به غروب مانده، دعوا شروع می‌شود. تانکها نزدیک و نزدیکتر می‌شوند. بی امان شلیک می‌کنند. لوله‌ها مستقیم به سمت کانال است و هر جنبنده ای را با یک گلوله می‌زنند. بعضی گلوله‌ها وارد کانال می‌شود و آمار مجروحان و شهدا لحظه به لحظه بالا می‌رود. آرپی جی زنها هم شلیک می‌کنند، ولی با کمترین دید و هدفگیری. مقدار کمی مکث، یعنی تکه تکه شدن. تب جنگ بالا می‌رود. یک ساعت مقاومت باعث می‌شود تا گلوله‌ها تمام شود. حتی تیرهای کلاش. مجروح هم زیاد داریم. باید فکری بکنیم. تانکها در ۱۰۰ قدمی ایستاده و شلیک می‌کنند. تمام طول هفت کیلومتر کانال با تانکها درگیر هستند. عراقی‌ها می‌ترسند از این جلوتر بیایند. فکر می کنند، جلوتر ممکن است مین باشد. ولی این انتظار زیاد طول نمی کشد. از سمت پایین، تانکها خود را به روی کانال رسانده اند. لوله‌های خود را در راستای کانال نشانه گرفته و شلیک می‌کنند. حالا دود است و آتش و انفجار. آه است و ناله و التماس. اکثر بچه‌ها مجروح شده اند و کمک می‌خواهند. تو را می‌خوانند، صدایت می‌زنند، دست نیاز به سوی تو دراز کرده اند. با هر وسیله ای جلو خونریزی را گرفته اند. ولی تعدادشان زیاد است. تانکهای رو به رو هم می‌خواهند نزدیک شوند. چند عراقی آستینها را بالا زده و پشت تیربار تانکها روی برجک نشسته اند. خونخوار و مزدور. پول گرفته اند تا نیروهایی را که قصد عقب نشینی دارند، به گلوله ببندند. دفاع مقدس سینای شلمچه https://eitaa.com/zandahlm1357

ماجرای یک روز شلوغ و متفاوت در حرم امام رضا (ع) 🔹«محمد توکلی» معاون اماکن متبرکه حرم مطهر رضوی روایتی شنیدنی از اتفاقات روز تشییع پیکر سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در حرم امام رضا علیه السلام را تعریف کرد.

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

دل خرابی می‌کند، دلدار را آگه کنید

.......: پیروز اصلی در برخی کتابهای تاریخی دیدم که شیخ علی بن سهل، معاصر جنید و شاگرد شیخ محمد بن یوسف بنا، بوده است. جنید به او نوشته که از استادت بپرس چه کسی در کار خود پیروز است؟ شیخ پرسید و پاسخ شنید که در جواب نامه بنویس: خدا بر امورش پیروز است. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه همسران بهشتی @zandahlm1357

.......: روانشناسي شخصيت سالم خوش برخورد است ولي زبان باز نيست: مُجامَلَةُ النّاسِ ثُلثُ العَقلِ! أخافُ علَيكُم كُلَّ عالِمِ اللِّسانِ، يقولُ ما تَعرِفونَ و يَفعَلُ ما تُنكِرونَ! قانع و از زندگي راضي است. از اين رو تعريف خوبي از زندگي دارد: اعلمْ أنَّ مُروَّةَ القَناعَةِ و الرِّضا أكثرُ مِن مُرُوّةِ الإعطاءِ! همّتش بلند است: قَدرُ الرَّجُل علي قَدرِ هِمَّتِهِ! به مال ديگران طمع ندارد: الطَّمَعُ مِفتاحٌ لِلذُّلِّ، و اختِلاسُ العَقلِ، و اختِلاقُ المُرُوّاتِ! دوست دارد از راه حلال مالي گرد آورد تا به وسيله آن آبرويش را نگه دارد و بدهكاريش را بپردازد و صله رحم به جا آورد: لا خَيرَ فيمَن لا يُحِبُّ جَمعَ المالِ مِن حَلالٍ، يَكُفُّ بهِ وَجهَهُ و يَقضي بهِ دَينَهُ و يَصِلُ بهِ رَحِمَهُ! سرمايه را به كار مي‌اندازد و از مال به خوبي بهره برداري مي كند: اِستِثمارُ المالِ تَمامُ المُرُوَّةِ! آزمند و حريص نيست: الحِرصُ يُزْري بالمُرُوَّةِ! اهل درگيري نيست: مَن لاحَي الرِّجالَ سَقَطَت مُروءَتُهُ وذَهَبَت كَرامَتُهُ! به خوردن خيلي اهتمام ندارد: مَن كانَت هِمَّتُهُ أكلَهُ كانَت قِيمَتُهُ ما أكَلَهُ! در برآوردن خواسته ي حلال خود تا آن جا كه به شخصيتش لطمه اي نزند و به اسراف نيانجامد پيش مي‌رود: إجعَلوا لِأنفُسِكُم حظّاً مِن الدنيا بِإعطائها ما تَشتَهي مِن الحلالِ و ما لا يَثلِمُ المُروّةَ و ما لا سَرَفَ فيهِ! اندازه ي خود را مي‌شناسد: أن يَقِفَ الإنسانُ عند حَدِّه و لا يَتَعدّي قَدْرَهُ! هَلَكَ امْرَؤٌ لَم يَعرِفْ قَدرَهُ! از دانش بيشتري برخوردار است: أكثَرُ النّاسِ قيمَةً أكثَرُهُم عِلماً، و أقَلُّ النّاسِ قيمَةً أقَلُّهُم عِلماً! از شناخت خوبي بهره مند است: قيمَةُ كُلِّ امرِئٍ و قَدرُهُ مَعرِفَتُهُ! در سفر ره توشه ي خود را به همراهانش مي‌بخشد: أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ فَبَذلُ الزادِ! در مسافرت شوخي مي‌كند، به گونه اي كه خشم خدا را به همراه نداشته باشد: أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ... المِزاحُ في غَيرِ ما يُسخِطُ اللَّهَ! در مسافرت كم ترين مخالفت و ناسازگاري را با همسفران دارد: أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ... قِلّةُ الخِلافِ علي مَن تَصحَبُهُ! بعد از جدا شدن از همسفران از آنان بدگويي نمي كند: أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ... تَركُ الرِّوايَةِ علَيهِم إذا أنتَ فارَقتَهُم! راستگو است: صِدقُهُ علي قَدرِ مُرُوَّتِهِ. مَن كَذَبَ أفسَدَ مُرُوَّتَهُ! حركات و رفتارهايش ملايم و پُر مِهر است: لطيفُ الحَرَكاتِ! ديدارش شيرين است: حُلْوُ المُشاهَدةِ! وقتي بدون سابقه ي ذهني و آمادگي سخن گويد زيبا، سنجيده و به جا است: عِندَ بَديهَةِ المَقالِ تُختَبَرُ عُقولُ الرِّجالِ! خوشرو است: بِشرُكَ يدُلُّ علي كَرَمِ نفسِكَ! خوشبوست: مَن تَطَيَّبَ أوَّلَ النهارِ لَم يَزَلْ عَقلُهُ مَعهُ إلي الليلِ! هم نشينِ خوب و ارزشمندي است: سِتَّةٌ تُختَبَرُ بِها عُقولُ الرِّجالِ: المُصاحَبَةُ! خوش اخلاق است: ثلاثةٌ تَدُلُّ علي كَرَمِ المَرءِ: حُسنُ الخُلُقِ و... شاد است: أصلُ العَقلِ القُدرَةُ و ثَمَرَتُها السُّرورُ! شوخي‌هاي بي جا و ناشايست نمي كند: ما مَزَحَ امرُؤٌ مَزحَةً إلّا مَجَّ مِنَ عَقلِه مَجَّةً! با ادب است: الأدبُ في الإنسانِ كشَجَرةٍ أصلُها العقلُ! با وقار است: #دانستنیهای خانواده سبز ✍مهدی واعظ موسوی https://eitaa.com/zandahlm1357