هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

وقتی از ابومهدی المهندس در جمکران تقدیر شد مسجد مقدس جمکران در ایام نیمه شعبان سال ۹۷ از ابومهدی المهندس فرمانده حشدالشعبی عراق به‌واسطه تلاش‌های بسیار برای آزادسازی خاک عراق از شر داعشی‌ها و دفاع از حرم‌های اهل بیت (ع) تجلیل و به وی عنوان «مهدی‌یاور» اعطا کرد.

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

فغان کاین لولیان شوخ شیرین‌کار شهرآشوب

.......: شناخت خدا ذوالنون بصری وقتی در حال احتضار بود، به وی گفته شد: به چه اشتها داری؟ گفت: می خواهم یک لحظه پیش از مرگ برای لحظه ای او را بشناسم. گفته می‌شود وی متولد نوبه [۱] است و سال ۲۴۵ هجری از دنیا رفته است. دانش خدا در حدیث آمده است: و لیس عند ربک صباحٌ و مساءٌ. دانشمندان حدیث شناس می‌گویند: مراد از این جمله این است که علم او حضور است یعنی معلوم و در پیشگاه عالم حاضر است، و مانند ما نیست که علم به گذشته و آینده متصف شود. علم خدا را به ریسمانی تشبیه کرده اند که آن را نزدیک چشم موریانه ای آوری، آن مور به خاطر کوچک بودن چشمش هر لحظه رنگی را احساس می‌کند که رنگ قبل از آن گذشته و رنگ بعد از آن می‌آید، ولی انسانی که ریسمان را در دست دارد، این گذشته و حال و آینده را احساس نمی کند و تمام ریسمان را به یکباره می‌بیند؛ علم خدا مانند علم کسی است که ریسمان در دست دارد و علم ما مانند دانش موریانه است. مولوی در مثنوی زیبا آورده است. لا مکانی که در او نور خداست ---------- [۱]: ۱) - از شهرهای جنوب مصر و یا تونس. ماضی و مستقبل و حالش کجاست ماضی و مستقبلش پیش تواست هر دو یک چیز است پنداری دو است ابوسعید از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت اکنون ز من خسته نمی آرد یاد بوی تو گرفته بود و خوی تو گرفت مولوی مرحبا ای عشق خوش سودای ما ای طبیب جمله علتهای ما ای دوای نخوت و ناموس ما ای تو افلاطون و جالینوس ما جسم خاک از عشق بر افلاک شد کوه در رقص آمد و چالاک شد آتش عشق است کاندر نی فتاد جوشش عشق است کاندر می‌فتاد عشق و ناموس ای برادر راست نیست بر در ناموس ای عاشق مایست هر چه غیر شورش و دیوانگی است اندرین ره دوری و بیگانگیست آتشی از عشق در جان برفروز سر بسر فکر و عبادت را بسوز عارفان گر جام حق نوشیده اند رازها دانسته و پوشیده اند سر غیب آن را سزد آموختن کو زگفتن لب تواند دوختن کمال اسماعیل بر یاد قدت دلم رهی ناله کند چون مرغ که بر سرو سهی ناله کند گویند مکن ناله و این غم که مراست بر دل نه که بر کوه نهی ناله کند سنایی ترا ایزد همی گوید که در دنیا مخور باده ترا ترسا همی گوید که در صفرا مخور حلوا زبهر دین نبگذاری حرام از گفته ایزد زبهتر تن بجا مانی حلال از گفته ترسا #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه همسران بهشتی @zandahlm1357