#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
.......: هر طور که باشد باید برگشت. مجروحان و شهدا به سرعت تخلیه میشوند. هماهنگی در عقب نشینی کار م
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بچهها در این شرایط بحرانی به یکدیگر کمک میکنند و با چفیه و یا باند مخصوص زخم یکدیگر را میبندند.
چفیه ی تو را نیز از کمرت باز میکنند و به کتف و شانه ات میبندند. چندان مؤثر نیست ولی تو باور میکنی که زخم تو را بسته اند.
هنوز حمید روی زمین دراز کشیده، چشمهایش باز است، حرف هم میزند: «بچهها منو ببرید عقب. اگه زیر بغلمو بگیرین، خودم راه میآم... »
انفجار چند خمپاره ۹۰ میلیمتری دیگر در آن نزدیکی، ما را بر آن میدارد که زودتر از این پناهگاه خارج شویم. یکی از بچهها به اطراف نگاه میکند و با دست اشاره میکند که عراقیها نیستند و میتوانیم برویم. بهتر است دیگر صحبت نکنیم، چون ممکن است عراقیها متوجه حضور ما شوند.
می روی بالای سر حمید. از او میخواهی که تکان بخورد. از او در مورد جای ترکش سوال میکنی، میگوید: «سرم درد میکند». مقداری هم خون زیر گردن او دیده میشود، ولی حال او چنان عادی است که نمی توان هیچ گونه احساس خطری برای او کرد. اما او نمی تواند حرکت کند. سعی میکند ولی تکان نمی خورد. دست خود را به زیر سر او میبری. پشت سر او خونی است. به محض اینکه سرش را بالا میآوری یک لخته خون همراه با مقداری از مغز او بیرون میریزد. چشمهایش بسته میشود. او در حال شهادت است. خیلی آرام. نمی توان او را جا به جا کرد. ترکش از پشت سر او وارد مغز شده و همه چیز به هم
[صفحه ۹۴]
ریخته. دوباره چشمهایش را باز میکند. میبیند که همه آماده رفتن شده اند. کسی نمی تواند وضعیت را به او بگوید لحظههای سختی است. عقب نشینی، خستگی و حالا مجروح شدن و بعد حمل مجروح. کسی قادر نیست حمید را حمل
کند. اکثرا یکی دو ترکش در بدن دارند. کتف تو هم به شدت درد میکند. و میسوزد. حمید هم چشم از تو بر نمی دارد. انتظار دارد به عقب منتقل شود. یکی از بچهها کنار او مینشیند و میگوید:
«... حمید جون تو اینجا بمون، ما میریم چند نفر را برای کمک میآریم. ما بریم میدون مین را مشخص کنیم... »
حمید در حالی که راهی تا شهادت ندارد با چهره ای معصوم و لحنی معصوم تر لبان خشک خود را میگشاید:
«منو میزارین میرین... منو میزارین میرین... »
این چند کلمه، همه را تکان میدهد.
دفاع مقدس
سینای شلمچه
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
📗کتاب صوتی #گلستان_سعدی با روایت دکتر اسماعیل آذر قسمت 7⃣
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
Part08_گلستان سعدی.mp3
12.88M
📗کتاب صوتی
#گلستان_سعدی
با روایت دکتر اسماعیل آذر
قسمت 8⃣
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
.......: شکر منعم از جمله ادله وجوب شکر منعم که توسط بزرگان شیعه (قدس اللّٰه سرهم و اعلی فی الفردوس
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تزکیه
اومیرس میگوید: اخلاق بد خود را متهم ساز، که اگر این اخلاق در دنیا به نتیجه رسید چون هیزم برای آتش و آب برای ماهی است. و چون از خواسته اش باز داری و بین او و بین خواستهها مانع شوی، چون آتش بی هیزم خاموش شود و چون ماهی بی آب هلاک شود
........:
#کشکول شیخ بهاء
https://eitaa.com/zandahlm1357
علامه طباطبایی :
همه امامان علیهم السلام رئوف هستند، اما رافت امام رضا علیه السلام ظاهر است.
انسان وقتی وارد حرم می شود ، مشاهده می کند که از در ودیوارحرم آن امام رافت میبارد.
#امام_رضا
#علامه_طباطبایی
┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
صفحه
من نهج البلاغه میخوانم
https://eitaa.com/zandahlm1357
🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌹#حکمت_شماره_208
و قال عليهالسلام
مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ، وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ.
امام عليه السلام فرمود:
هر كس به حساب خود برسد سود مىبرد و آن كس كه غافل بماند زيان مىبيند.
كسى كه (از خدا) بترسد ايمن مىگردد و كسى كه عبرت گيرد بينا مىشود و آن كس كه بينا گردد (حقايق را) مىفهمد و آن كس كه (حقايق را) بفهمد دانا مىشود.
شرح و تفسير
شش اندرز ناب
در اين كلام حكيمانه شش جمله وجود دارد كه سه جملۀ از آن مستقل از يكديگر و سه جمله مرتبط با يكديگر است و هر كدام نكتهاى را بيان مىكند، مىفرمايد:«هر كس به حساب خود برسد سود مىبرد و آن كس كه غافل بماند زيان مىبيند. كسى كه (از خدا) بترسد ايمن مىگردد و كسى كه عبرت گيرد بينا مىشود و آن كس كه بينا گردد (حقايق را) مىفهمد و آن كس كه (حقايق را) بفهمد دانا مىشود»؛ (مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ، وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ) .
هميشه مسئلۀ حسابرسى در زندگى مادى مردم وسيلهاى براى پرهيز از زيانها بوده است و وسايل مختلفى براى ثبت و ضبط حسابها از قديم الايام فراهم كردهاند. در عصر و زمان ما اين وسايل بسيار متنوع و پيچيده شده و دقيقترين حسابها را نگهدارى مىكند. بررسى حساب سبب مىشود كه اگر انسان احساس زيان كرد به سراغ نقطههاى آسيبپذير برود و آنها را اصلاح كند تا زيان، تبديل به سود گردد. اصولاً تمام اين جهان بر اساس حساب و نظم آميخته با آن قرار گرفته است. هر گاه درون بدن خود را ملاحظه كنيم در منطقۀ خون ما حساب دقيقى حكمفرماست؛ بيش از بيست فلز و شبه فلز و مواد مختلف حاصل از آن خون ما را تشكيل مىدهد و به مجرد اينكه نظم آن به هم بخورد بيمارى حاصل مىشود. به همين دليل پزشكان اولين دستورى را كه مىدهند محاسبۀ اجزاى تشكيل دهندۀ خون از طريق آزمايش است تا به وسيلۀ اين حسابگرى جلوى بيمارى را بگيرند.
آن كس كه اين آزمايشها را به فراموشى بسپارد ممكن است زمانى متوجه شود كه خسارت و زيان وسيعى دامن او را گرفته، در امور مادى دنيا ورشكست و در مسائل طبيعى مانند سلامتى جسم گرفتار بيمارىهاى غير قابل علاج شده است.
اسلام مىگويد: در امور معنوى نيز بايد همينگونه بلكه دقيقتر به حساب خويش رسيد. آن كس كه مراقب اعمال خويش باشد و حسابرسى دقيق كند سود معنوى مىبرد و كسى كه از آن غافل گردد گرفتار خسران و زيان در دنيا و آخرت مىشود.
در حديثى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله مىخوانيم:
«لا يَكُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتّى يُحاسِبُ نَفْسَهُ أشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّريكِ شَريكَهُ وَ السَّيِّدُ عَبْدَهُ ؛انسان فرد باايمانى نخواهد بود مگر زمانى كه با دقت اعمال خود را محاسبه كند؛ دقيقتر از آنچه شريك به حساب شريك خود مىرسد يا مولا به حساب بنده خويش». ١
حسابگرى در مسائل معنوى و امور اخروى بايد شديدتر و دقيقتر باشد، زيرا غير ما حسابگرانى هستند كه حساب دقيق اعمال ما را دارند، در حالى كه در امور مادى، هر كس خودش حسابگر خويش است و معمولا كسى بر او نظارتى ندارد.
قرآن مجيد مىگويد: «وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ* كِراماً كاتِبِينَ* يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ» ؛و به يقين نگاهبانانى بر شما گمارده شده، والا مقام و نويسندۀ (اعمال نيك و بد شما) كه مىدانند شما چه مىكنيد». ٢در جاى ديگر مىفرمايد: روز قيامت خطاب به گناهكاران مىشود و خداوند به آنها مىگويد: «هذا كِتابُنا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ إِنّا كُنّا نَسْتَنْسِخُ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» ؛ اين نامۀ اعمال شماست كه ما نوشتهايم و به حق بر ضدّ شما سخن مىگويد؛ ما آنچه را انجام مىداديد مىنوشتيم». ١
در روايات اسلامى تأكيد شده است كه همه روز به حساب خود برسيد؛ يعنى شب هنگام همانگونه كه معمول بسيارى از بازرگانها و تجار است كه دفاتر خود را به خانه مىبرند و به حساب روز خود مىرسند شما هم شب هنگام به اعمالى كه در روز انجام داديد نگاهى حسابگرانه بيفكنيد؛ اگر خطايى بوده توبه كنيد و اگر كار خوبى بوده شكر خدا به جا آوريد و آن را تكرار نماييد.
امام كاظم عليه السلام در حديثى مىفرمايد:
«لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسِبْ نَفْسَهُ في كُلِّ يَوْمٍ فَإنْ عَمِلَ خَيْراً اسْتَزادَ اللّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللّهَ عَلَيْهِ وَ إنْ عَمِلَ شَرّاً اسْتَغْفَرَ اللّهَ مِنْهُ وَ تابَ إلَيْهِ ؛كسى كه همه روز به حساب خود نرسد از ما نيست؛ اگر كار خيرى انجام داده از خداوند توفيق فزونى بطلبد و خدا را بر آن شكر بگويد و اگر كار بدى انجام داده استغفار كند و توبه نمايد و به سوى خدا باز گردد». ٢
ارباب سير و سلوك نيز براى پيمودن مسير قرب خدا از نخستين توصيههايى كه به رهروان اين راه مىكنند مراقبت اعمال و سپس محاسبۀ آن است، چرا كه بدون آن، پيمودن اين راه پر خوف و خطر امكانپذير نيست.
سپس امام عليه السلام در سومين جمله از اين گفتار حكيمانه به اين مسأله اشاره مىكند كه اگر كسى خواهان امنيت و آرامش است بايد خائف باشد؛ هميشه خوف سپرى است در برابر حوادث خطرناك و راز اينكه خداوند آن را در وجود انسان قرار داده، اين است كه اگر ترسى در كار نباشد خيلى زو
د انسان خود را به پرتگاهها مىافكند و در چنگال حوادث سخت گرفتار مىسازد و به مرگ زودرس مبتلا مىشود.
البته اگر اين خوف در حد اعتدال باشد به يقين سپرى در برابر بلاهاست و اگر به افراط بينجامد انسان را از تلاش و كوشش باز مىدارد و به محروميت منجر مىشود و اگر به تفريط گرايد و از موجودات خطرناك نترسد گرفتار انواع حوادث مرگبار خواهد شد.
شك نيست كه خوف در كلام امام عليه السلام اشاره به خوف از خدا يعنى خوف از عدالت و مجازاتهاى عادلانۀ اوست. كسانى كه داراى چنين خوفى باشند از عذاب الهى در دنيا و آخرت در امانند و به عكس آنها كه تنها به رحمت او اميدوار گردند و اثرى از خوف در وجود آنها نباشد آلودۀ انواع گناهان شده و گرفتار مجازات خداوند در اين سرا و آن
سرا مىشوند. به همين دليل در تعليمات دينى ما كراراً آمده است كه انسان باايمان بايد با دو بال خوف و رجا پرواز كند.
امام صادق عليه السلام از وصاياى لقمان حكيم جملهاى را نقل مىكند و مىفرمايد:
در وصاياى لقمان مسائل شگفتآورى بود. از همه شگفتآورتر اينكه به فرزندش چنين گفت:
«خَفِ اللّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خيفَةً لَوْ جِئْتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَيْنِ لَعَذَّبَكَ وَ ارْجُ اللّهَ رَجاءً لَوْ جِئْتَهُ بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ لَرَحِمَكَ ؛آنگونه از خداوند عزوجل ترسان باش كه اگر تمام اعمال نيك جن و انس را به جا آورى احتمال ده كه تو را (به سبب بعضى از اعمالت) عذاب مىكند و آنچنان به خداوند اميدوار باش كه اگر گناه انس و جن را انجام داده باشى ممكن است مشمول رحمت او واقع شوى». ١
سپس امام صادق عليه السلام افزود: پدرم چنين مىفرمود:
«إنّه لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ إلّا وَ في قَلْبِهِ نُورانِ: نُورُ خيفَةٍ وَ نُورُ رَجاءٍ لَوْ وُزِنَ هذا لَمْ يَزِدْ عَلى هذا وَ لَوْ وُزِنَ هذا لَمْ يَزِدْ هذا ؛در قلب هر فرد با ايمانى دو نور هست: نور خوف و نور رجا، اگر اين را وزن كنند چيزى اضافه بر آن نيست و اگر آن را وزن كنند چيزى اضافه بر اين نخواهد بود». ١
البته منظور اين نيست كه واقعاً همۀ گناهان را انجام مىدهند و با همان حالت از دنيا مىروند؛ بلكه مقصود اين است كه اميدوار باشند سرانجام توبه مىكنند و در مقام اصلاح بر مىآيند و سپس از دنيا مىروند.
در روايت ديگرى در همان باب از امام صادق عليه السلام مىخوانيم كه راوى عرض مىكند: جمعى از دوستان شما هستند كه خود را آلوده گناهان مىكنند و مىگويند: اميد (به رحمت خدا و محبت اهلبيت) داريم، امام فرمود:
«كَذَبُوا لَيْسُوا لَنا بِمُوالٍ ؛آنها دروغ مىگويند از دوستان ما نيستند». سپس افزود:
«اُولئِكَ قَوْمٌ تَرَجَّحَتْ بِهِمِ الْأمانِىُّ مَنْ رَجا شَيْئاً عَمِلَ لَهُ وَ مَنْ خافَ مِنْ شَىْءٍ هَرَبَ مِنْهُ ؛آنها كسانى هستند كه در چنگال آرزوها گرفتار شدهاند (زيرا) كسى كه اميد به چيزى داشته باشد براى آن عمل مىكند و كسى كه از چيزى بترسد از آن مىگريزد». ٢
آنگاه امام در سه جملۀ اخير از كلام نورانى خود به اين نكته اشاره مىكند كه اگر انسان با چشم عبرت به اطراف خود بنگرد به حقايق اين عالم آشنا مىشود، سپس به تحليل آن حقايق مىپردازد و اسباب و نتايج آن را درك مىكند و كسى كه به اسباب و نتايج آن حقايق آشنا مىگردد عالم مىشود؛ يعنى راه را به سوى مقصد پيدا مىكند. در واقع پيوند ناگسستنى ميان سه موضوع هست: چشم عبرت داشتن، تحليل حوادث كردن و عالم و آگاه شدن.
منظور از عبرت گرفتن اين است كه انسان حادثهاى را كه مىبيند نخست به مقدماتى كه آن را تشكيل داده و آثارى كه بر آن مترتب مىشود توجه كند سپس مشابه آن را در زندگى خود در نظر بگيرد كه اين مايۀ ابصار و بصيرت است و هنگامى كه از آن قاعدهاى كلى براى خود و ديگران بسازد، اين فهم واقعى حادثه است كه به صورت علمى قابل قبول در روح و جان انسان جايگزين مىشود.
در ذيل حكمت پنجم بحث قابل ملاحظهاى دربارۀ عبرت و تفكّر آوردهايم
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
صفحه
گلدان من🌳🌳🌳🌳
با ما همراه باشید👇👇👇
.......:
@zandahlm1357
.......:
بنفشه آفریقایی
بنفشه آفریقایی یکی از زیباترین گیاهان گلدار است که نه تنها دارای گل هایی زیباست بلکه شاخ و برگ آن نیز از جذابیت خاصی برخوردار است. پرورش بنفشه آفریقایی اصلی کار دشواری است ولی واریته ها و هیبریدهای جدید آن قوی تر و پرگل تر هستند و درصورت رعایت برخی اصول، پرورش آنها موفقیت آمیز خواهد بود.
اولین گیاه بنفشه آفریقایی که ارغوانی رنگ بود در آفریقا و توسط بارون والتر فون سنت پل کشف شد و از آن تاریخ تاکنون طیف وسیعی از این گیاه با انواع رنگ ها و الگوهای رشدی تولید شده است که بخشی از آن نتیجه کاشت و هیبریدگیری های متعدد از تاریخ ۱۸۹۲ به بعد است
بنفشه آفریقایی
بنفشه افریقایی هم مثل هر گیاه دیگری به مجموعه ای از عوامل برای رشد و نمو بهینه نیاز دارد که از این میان می توان به نور، دما، آب، موادغذایی، و محیط کشت اشاره کرد.
نور:
عمل فتوسنتز به عنوان سیستم تولید انرژی منحصر به فرد گیاهان در حضور نور صورت می گیرد، ازین رو نور را می توان اساسی ترین فاکتور رشد گیاه دانست.
در مورد میزان نیاز بنفشه افریقایی به نور عقاید ضد و نقیض فراوان است و این می تواند دلایل زیادی داشته باشد. بنفشه افریقایی در نور به نسبت کم به خوبی رشد می کند ولی برایگلدهی نیاز به شدت نور بیشتر دارد.
در صورت استفاده از نور طبیعی، نور ملایم صبحگاهی از یک پنجره رو به شرق می تواند مفید باشد، در زمستان نور پنجره رو به جنوب نیز به همان اندازه ملایم و مفید خواهد بود. در تابستان می توان با افزایش فاصله گیاهان از پنجره جنوبی ، از تابش مستقیم آفتاب جلوگیری کرده و نور خوبی برای گیاهان فراهم کرد.
بنفشه افریقایی از معدود گیاهانی ست که زیر نور مصنوعی لامپ ها نیز به خوبی نور طبیعی ( حتی به عقیده برخی بهتر از نور طبیعی! ) رشد و نمو می کند. استفاده از نور مصنوعی فلوئورسنت سفید (cool white) بهتر از سایر انواع لامپ هاست. به طور معمول لامپهای لوله ای فلوئورسنت را در فاصله ی 30 سانتی متری از سطح گیاهان (عرض 120 سانتی متری) نصب می کنند تا شدت نوری معادل 600 فوت کندل حاصل شود. آزمایش نشان داده که بنفشه افریقایی در شرایط 24 ساعت روشنایی مداوم با نوری به شدت 400 فوت کندل به خوبی رشد و نمو می کند. به طور کلی بنفشه افریقایی برای گلدهی طولانی به 12 تا 16 ساعت روشنایی در شبانه روز – برحسب نوع رقم- نیاز دارد. معمولا رقم هایی با برگهای تیره تر و گلهای پُرپَر به روشنایی بیشتر نیاز دارند.
از آنجا که گرد و غباری که بر برگ ها می نشیند میزان نور دریافتی گیاه را می کاهد باید سعی کنیم همواره برگ ها را تمیز نگه داریم.
در کل بهترین راه برای تعیین کفایت میزان روشنایی این است که چگونگی رشد گیاهان را مورد توجه قرار دهیم. اگر دمبرگ ها بیش از حد بلند و کشیده و متمایل به سمت بالاست و برگها رنگ سبز تیره داشته و گیاه خیلی کم گل می دهد نشانه کمبود روشنایی است. هنگامی که رنگ برگ ها روشن شده و به زردی می گراید نشانه ی زیادی نور است، در شدت نور خیلی زیاد لکه های سوختگی روی برگ ها بروز خواهد کرد.
https://eitaa.com/zandahlm1357
🌸 انگار برایشان دانه میپاشد!
🔸امام رضا از بس شیعیانش را دوست دارد و راغب هدایت ایشان ست، انگار که برایشان دانه مى پاشد، اين برآوردن حاجات دانه پاشيدن است، طفیلی ست، براى اينكه بياييد اينجا، اينجا توبه كنيد، از كارهاى زشت دست برداريد، راه صحيح را بهتر بشناسيد، وظايف دينى را بهتر بشناسيد، و بهتر عمل كنيد، #امام_رضا علیه السلام آنهایی که در ابتدا توجه ندارند، غافل هستند را اینگونه هدایت میکنند، تا آن نتيجه اصلى که سعادت ست حاصل بشود.
۹۲/۰۶/۱۲
#امام_رضا
#آیت_الله_مصباح_یزدی
┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄
.......:
فصل دهم: آداب سفر دریا و گذشتن از پل ها
در حدیث معتبر از امام محمّد باقر و امام جعفر صادق علیهما السلام منقول است: مکروه است به دریا سوار شدن برای تجارت.
از امیر المؤمنین علیه السلام منقول است: نیکو طلب روزی نکرده است، کسی که به کشتی و دریا سوار شود از برای تجارت.
در حدیث صحیح از امام محمّد باقرعلیه السلام منقول است: کسی که به کشتی سوار میشود برای تجارت، دین خود را در معرض تلف درآورده است.
در اخبار معتبره وارد شده است که: حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم نهی فرمود از سوار شدن دریا در وقت تلاطم و هیجان آن.
در حدیث حسن از امام رضاعلیه السلام منقول است: چون به کشتی سوار شوی، بگو: «بِسْمِ اللَّهِ مَجْریها وَمُرْسیها اِنَّ رَبّی لَغَفُورٌ رَحیمٌ» [هود / آیه ۴۱]. و چون دریا به موج آید، بر جانب چپ تکیه و به دست راست به سوی موج اشاره کن و بگو: «قُرّی بِقَرارِ اللَّهِ، وَاسْکُنی بِسَکینَةِ اللَّهِ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللَّهِ العَلِیِّ الْعَظیمِ». و در بعضی از روایات وارد شده است که در وقت اضطراب و تلاطم دریا بگو: «بِسْمِ، اللَّهِ، اُسْکُنْ بِسَکینَةِ اللَّهِ، وَقَرِّ بِوَقارِ اللَّهِ، وَاهْدَأْ بِاِذْنِ اللَّهِ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللَّهِ». راوی گفت که من مکرّر به کشتی سوار شدم و در وقت تلاطم امواج دریا آنچه حضرت فرموده بودند خواندم، پس در ساعت ساکن شد، چنانچه گویا هرگز نبوده است.
از امیرالمؤمنین علیه السلام منقول است: هرکه از غرق شدن ترسد، بگوید: «بِسْمِ اللَّهِ مَجْریها وَمُرْسیها اِنَّ رَبّی لَغَفُورٌ رَحیمٌ، بِسْمِ اللَّهِ الْمَلِکِ الْحَقِّ، وَما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْاَرْضُ جَمیعاً قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَالسَّمواتُ مَطْوِیّاتٌ بِیَمینِهِ، سُبْحانَهُ وَتَعالی عَمّا یُشْرِکُونَ» [آیات مختلف از قرآن کریم.
در حدیث دیگر از آن حضرت منقول است: چون از غرق شدن ترسد، بگوید: «اَللَّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ وَهُو یَتَوَلَّی الصّالِحینَ، وَما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ» [زمر / آیه ۶۷]. تا آخر آیه.
در روایت دیگر منقول است: چون خواهد به کشتی سوار شود، صد مرتبه «اللَّه اکبر» بگوید و صد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرستد، و صد مرتبه بر ظالمان آل محمّد لعنت کند به این نحو: «اللّهُمَّ الْعَنْ مَنْ ظَلَمَ آلَ مُحَمَّدٍ پس بگو: بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ، وَالصَّلوةُ عَلی مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ وَعَلَی الصّادِقِینَ مِنْ اِلهٍ، اللّهُمَّ اَحْسِنْ مَسِیرَنا وَعَظِّمْ اُجُورَنا، اللّهُمَّ بِکَ اِنْتَشَرْنا وَاِلَیْکَ تَوَجَّهْنا، وَبِکَ آمَنّا، وَبِحَبْلِکَ اِعْتَصَمْنا، وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْنا، اللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتُنا وَرَجائُنا وَناصِرُنا، لاتَحِلْ بِنا ما لانُحِبُّ، اللّهُمَّ بِکَ نَحِلُ وَبِکَ نُسِیرَ، اللّهُمَّ خَلّ سَبِیلَنا، وَاَعْظِمْ عافَِیتَنا، اَنْتَ الْخَلِیفَةُ فِی الْاَهْلِ وَالْمالِ، وَاَنْتَ الْحامِلُ فِی الْماءِ وَعَلَی الظَّهْرِ، وَقالَ ارْکَبُوا فِیها بِسْمِ اللَّهِ مَجْریها وَمُرْسیها اِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحِیمٌ وَما قَدَرو اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْاَرْضُ جَمِیعاً قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَالسَّمواتُ مَطْوِّیاتٌ بِیَمِینِهِ، سُبْحانَهُ وَتَعالی عَمّا یُشْرِکُونَ،
اَللَّهُمَّ اَنْتَ خَیْرُ مَنْ وَفَدَ اِلَیْهِ الرَّجال، فَاَنْتَ سَیِّدی اَکْرَمَ مَزُورٍ، وَاَکْرَمَ مَقْصُودٍ وَقَد جَعَلْتَ لِکُلِّ زائِرٍ کرامَةً وَلِکُلِّ وافِدٍ تُحْفَةً، فَاَسْأَلُکَ اَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَکَ اِیّایَ فَکاکَ رَقَبَتِی مِنَ النّارِ، وَاشْکُرْ سَعْیی، وَارْحَمْ مَسِیرِی مِنْ اَهْلِی بِغَیْرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیْکَ، بَلْ لَکَ الْمِنَّةُ عَلَیَّ انْ جَعَلْتَ لِی سَبِیلاً اِلی زِیارَةِ وَلِیِّکَ وَعَرَفْتَنِی فَضْلَهُ وَحَفظْتَنِی فِی لَیلِی وَنَهارِی حَتّی بَلَغْتَنِی هذَا الْمَکانَ، وَقَدْ رَجَوْتُکَ فَلا تَقْطَعْ رَجائِی، وَاَملتُکَ فَلا تُخَیِّبْ اَمَلِی، وَاجْعَلْ مَسِیرِی هذا کَفّارَةً لِذُنُوبِی یا اَرْحَمَ الرّاحِمِینَ» سید بن طاوس گفته است که: اگر مطلبش از کشتی نشستن، غیر زیارت باشد عبارت را تغییر بدهد به نحوی که مناسب مقصود او باشد.
در حدیث معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است: بر بلندی هر پلی، شیطانی هست چون به آنجا برسید، «بسم اللَّه» بگویید تا از شما دور شود.
در حدیث دیگر منقول است: چون قدم خود را بر پل گذاری، بگو: «بِسْمِ اللَّهِ اَللَّهُمَّ اِذْحَرْ عَنِّی الشَّیْطانَ الرَّجیمَ».
#حلیة_المتقین#https://eitaa.com/zandahlm1357