💠 روایت آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی از 15 خرداد 1342 📝... دو سه شب قبل از پانزده خرداد ۱۳۴۲، شب عاشورا از طرف آقای گلپایگانی به منزل حاج آقای ما آمدند و گفتند که آقای خمینی می‌خواهد در روز عاشورا سخنرانی کند و اطلاع داریم که حکومت تصمیم دارد ایشان را دستگیر کند و این کار جدّی است و آقای خمینی حرف ما را قبول نمی‌کند و از حاج آقای والد خواسته بودند چون با آقای خمینی رفیق است، آقای خمینی را از این کار منصرف کند. شب عاشورا نیمۀ شب هم بعضی از زنجانی‌ها، حاج آقا را بیدار کردند که شما آقای خمینی را از این کار منصرف کنید. عصر روز عاشورا مرحوم والد من را فرستادند که به منزل آقای خمینی بروم و از طرف ایشان بخواهم سخنرانی نکند. منزل آقای خمینی خیلی شلوغ بود، چون می‌خواستند برای سخنرانی بیایند. موفق نشدم آقای خمینی را ببینم. آقا شهاب اشراقی داماد ایشان را دیدم و مطلب را به او گفتم. آقا شهاب رفت و به آقای خمینی اطلاع داد ولی آقای خمینی گفته بود که اینها تهدید و ارعاب است و اعتنا نکرده بود. بعد هم آقای خمینی به فیضیّه آمد و سخنرانی کرد. ولی ایشان را دستگیر نکردند. آقا شهاب مرا دید و گفت: دیدی تهدید و ارعاب بود و خطری نبود؟! البته طبیعی هم بود که حکومت در روز عاشورا اقدام به دستگیری نکند، چون مردم عزادار بودند و غائله بیشتر می‌شد ولی بعد از دو روز ایشان را دستگیر کردند. 🔸وقتی آقای خمینی را دستگیر کردند، آقای شریعتمداری، آقای میلانی، آشیخ محمد تقی آملی (ساکن تهران) و آمیرزا احمد آشتیانی اقدام کردند و درباره مصونیت قضایی آقای خمینی نامه‌ای به دستگاه حاکم دادند. نامه به امضاء این چهار عالم، ولی متن نامه از آقای شریعتمداری بود. از خود آقای شریعتمداری شنیدم که گفت: متن نامه را من نوشتم. قاعدةً هم آن نوشته با سبک نگارش آقای شریعتمداری موافق بود نه با قلم آقایان دیگر. مفاد نامه این بود که آقای خمینی مجتهد و مرجع است. قانون درباره مجتهد تصریح به مصونیت قضایی نداشت ولی آقای شریعتمداری به فحوای قانون استدلال کرد که چون نمایندگان مجلس طبق قانون مصون هستند و طراز اوّل فقها بر نمایندگان اشراف دارند، پس بالأولویّة فقها و مجتهدین مصون هستند. 🔸وقتی آقای خمینی را دستگیر کردند، همه آقایان (غیر از آقا نجفی که به صحن مطهر رفته بود) در بالاخانه منزل حاج آقای والد جمع شدند. آقای گلپایگانی، آقای شریعتمداری، آقای میرزا هاشم آملی بودند. آقای اراکی نبودند چون ایشان اصلاً جایی نمی رفت. آقای مشکینی آمد و قدری اظهار حرارت و ناراحتی کرد. آقای گلپایگانی هم قدری به آقای مشکینی تند شد. بعداً آقای مشکینی درباره تندی آقای گلپایگانی به وی، می گفت: «ما تحمّل می کنیم.» آقای حاج آقا رضا صدر روی پلّه‌های بالاخانه نشسته بود و جلو بعضی از اشخاصی را که مناسب نبود در جلسه بالاخانه شرکت کنند، می‌گرفت و نمی‌گذاشت بالا بیایند. یکی از اصحاب نزدیک یکی از آقایان که متّهم بود با دستگاه شاه مرتبط است، خواست بالا بیاید ولی حاج آقا رضا جلویش را گرفت و خیلی به آن شخص برخورد! بعد از آن جلسه قرار شد علما در شهر ری اجتماع کنند. آقای شریعتمداری به آقایان نامه نوشت و آنها را برای اجتماع دعوت کرد. آقای میلانی، آقای آخوند ملّا علی همدانی و آقای آمیر سید علی بهبهانیِ اهوازی جزء مدعوّین آقای شریعتمداری بودند. در اجتماع شهر ری آسید ابوالحسن رفیعی را نیز آورده بودند. 🔺جرعه‌ای از دریا، ج3، ص660 #پانزده_خرداد #امام_خمینی ره @zanjani_net

«من از تنهايى و پريشانى و دلتنگی خویش در ميان مردم مدينه، به درگاه خداوند شكوِه مى‌برم .. تا آن‌گاه كه شما به مدينه بیاييد و من شما را ببينم و با شما انس بگیرم» این نجوای غریبانه، صدای مظلومیت مردی است که دریای دانش و فضیلت، و یگانه‌ی روزگار است؛ پیشوای شیعیان، صادق آل محمد! .... ▪️السَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ الله يا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ اَيُّهَا الصّادِقُ البارّ الامین 📹 #پادکست (ویژه شهادت #رئیس_مذهب حضرت#امام_صادق علیه السلام)🔺 (پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام) @zanjani_net

◾️حضرت امام صادق علیه‌السلام: نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْيِ اللَّهِ وَ نَحْنُ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ عَلَى مَنْ دُونَ السَّمَاءِ وَ مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ ما ترجمان وحى خدا هستيم و بر هر كه زير آسمان و روى زمين زندگى مى‌كند حجت رساى خداونديم. 🔺كافی، ج‏۱، ص۱۹۲، ح۳ ◾️سالروز شهادت حجت بالغه الهی، حضرت اباعبدالله جعفر بن محمد الصادق علیه السلام را به همه موالیان و ارادتمندان خاندان رسالت علیهم السلام، تسلیت می گوییم. @zanjani_net

#گزارش_تصویری 👆 🏴 مجلس عزاداری شهادت حضرت امام صادق علیه‌السلام در دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی (یکشنبه 1400/3/16) @zanjani_net

🎤 #سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین مدرسی ◼️شهادت حضرت امام صادق علیه‌السلام یکشنبه 1400/3/16 🔺دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

🎤 #مداحی آقای مهدی حیدرزاده ◼️شهادت حضرت امام صادق علیه‌السلام یکشنبه 1400/3/16 🔺دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

▪️#پیام_تسلیت إنا للّه و إنا إلیه راجعون درگذشت تأثرانگیز عالم وارسته آیت‌الله آقای حاج شیخ محمدتقی شریعتمداری (ره) را به حوزه‌های علمیه شیعه و مراجع معظم تقلید، خاصه حوزه علمیه تهران و همچنین عموم شاگردان و علاقه‌مندان و بیت مکرم ایشان تسلیت می‌گوییم. آن فقیه متخلق، عمر بابرکت خویش را در راه خدمت به مکتب نورانی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و نشر معارف دین و تهذیب نفوس و ارتباط با آحاد مردم گذراند. رضوان الله علیه و حشره الله مع محمد و اهل بیته(علیهم‌السلام). دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

#حدیث ● احسان به والدین ابو ولّاد حنّاط گوید: از حضرت صادق علیه‌السلام دربارۀ کلام خداوند «وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا» پرسیدم، که این احسان چیست؟ فرمودند: احسان این است که به خوشی با آنها همراهی کنی، و آنها را وا نداری که آنچه را نیاز دارند از تو بخواهند، اگر‌چه دارا و توانگر باشند (یعنی نیازهایشان را نگفته فراهم کنی)؛ مگر نه اینست که خداوند می‌فرماید: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّون‏» (هرگز به نيكوكارى نخواهيد رسيد تا از آنچه دوست داريد انفاق كنيد) 🔺کافی، ج2، ص157، ح1 #احسان #والدین #پدر_و_مادر #انفاق 👉@zanjani_net

💠 حلم و حکمت #اخلاق_کارگزاران مرحوم آیت‌الله حاج سید احمد زنجانی در جلد سوم "الکلام یجر الکلام" می نویسد:🔻 📝 احنف بن قيس، از بزرگان اهل بصره و بسيار محترم بود و يكى از حكما و عقلا و سياسيّين بود. در حلم، ضرب‌المثل بوده، می‌گفتند فلانى از احنف، حليم‌تر و بردبارتر است. به احنف گفتند از كجا اين حكمت را اخذ و اين حلم را ياد گرفتى؟ گفت از حكيم عصر و حليم دهر، قيس بن عاصم منقرى. و به قیس گفته شده كه حلم كه را ديدى تا حلم ياد گرفتى و علم كه را ديدى تا علم ياد گرفتى؟ گفت از حكيمى ياد گرفتم كه حكمتش تمام نمى‌شود؛ اكثم بن صيفى تميمى. و به او گفته شد حكمت و بردبارى و رياست و بزرگوارى را از كه ياد گرفتى؟ گفت از حليف حلم و ادب و سيّد عجم و عرب، ابى‌طالب بن عبدالمطلب علیه‌السلام. حليف، به معنى هم قسم كه دو نفر سوگند خورده باشند كه با هم باشند؛ كنايه از ملازم بودن است، چون جناب ابوطالب خيلى با حلم و وقار بود. مى‌گويند شيخى تناور و خوشرو بود كه در او، جمال پادشاهان و وقار حكيمان بود. ❖ــــــــــــــ❖ در كتاب «اصل الشيعة»، از ابوسعيد منصور بن حسين آبى، متوفّى سنه 422 ، در كتاب «نثر الدرر» نقل كرده كه احنف بن قيس گفت: «وارد شدم بر معاويه؛ براى من از گرم و سرد و شيرين و ترش، آن قدر آورد که من تعجّب كردم. بعد، يك قسم از خوردنى آورد، من نشناختم. پرسيدم: اين چيست؟ گفت: اين رودۀ اردك است كه با مخ برّه، پر كرده و با روغن فندق، پخته و شكر زده‌اند. من گريه كردم. معاويه گفت: چرا گريه كردى؟ گفتم: على علیه‌السلام را ياد كردم كه من در خدمتش بودم؛ وقت طعام و افطارش رسيد، مرا نگه داشت. ديدم براى او انبانى آوردند مُهر زده. عرض كردم: چه در داخل آن است؟ فرمود: سويق جو. عرض كردم: ترسيدى از او بردارند؟! فرمود: نه، ترسيدم كه حسن يا حسين علیهماالسلام، روغنى يا زيتى بمالند. عرض كردم: حرام است آن يا اميرالمؤمنين؟ فرمود: نه، و لكن بر پيشوايان حقّ، لازم است كه خودشان را در عداد ضعفا قرار دهند تا براى فقير، فقرش دشوار نباشد. معاويه گفت: كسى را ياد كردى كه فضل او انكار نمى‌شود.» #حلم #حکمت #پیشوایان_حق 👉@zanjani_net