#گشتی_در_گلستان...🍃 #پارسائی را دیدم بر کنارِ دریا که زخمِ پلنگ داشت و به هیچ دارو بِه نمی‌شد. مدتها در آن رنجور بود و شکر خدای عَزَّوَجَل، علی‌الدوام(پیوسته) گفتی. پرسیدندش که شکرِ چه می‌گوئی؟ گفت: شکرِ آن که به مصیبتی گرفتارم نه به معصیتی. گر مرا زار به کُشتن دهد آن یارِ عزیز تا نگوئی که در آن دَم غمِ جانم باشد گویم: از بنده‌ی مسکین چه گنه صادر شد کو دل آزرده شد از من، غمِ آنم باشد 📚 گلستان سعدی، 🌿باب دوم،در اخلاق درویشان،حکایت۱۳ 📖 @zarrhbin