| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_اول . بغض گلویم را فشار داد اما سعے ڪردم محڪم صحبت ڪنم. _نمیخواستم شما متوجہ ماجرا بشین اما شدین! خواهش میڪنم مثل سرے قبل منو شرمندہ نڪنین! باور ڪنین این اتفاقا بخاطرہ شما نبودہ،بخاطرہ اشتباهات خودم بودہ! اونے ڪہ باید این مشڪلو حل ڪنہ منم نہ شما! بہ خدا اگہ باز ڪارے ڪنین... مڪث ڪردم و ادامہ دادم:همہ چے بدتر میشه‌! خیلے بدتر! خالہ ماہ گل اضافہ ڪرد:وایمیسم تا فهیمہ بیاد،فڪ ڪنم یہ مدت رایحہ از اینجا دور باشہ بهترہ! نفس عمیقے ڪشید و ادامہ داد:اما تا ڪے از تهران آوارہ بشہ؟! تا ڪے فرار ڪنہ؟! شایدم بهتر باشہ بہ یڪے از خواستگاراش جواب مثبت بدہ این قائلہ ختم بہ خیر بشہ! محراب سرش را پایین انداخت و بہ سمت در رفت. قبل از این ڪہ خارج بشود سر بلند ڪرد و بہ چشم هایم نگاہ. سپس نگاهے بہ خالہ ماہ گل انداخت و لبخند زد،لبخندے ڪہ غم از گوشہ اش چڪہ مے ڪرد! _روا نیس ماہ گل خانم! سپس رفت! متعجب بہ رفتنش خیرہ شدم،با صداے بستہ شدن در حیاط و آہ ڪشیدن خالہ ماہ گل سر برگرداندم. لبخندے بہ رویم زد و گفت:یادم رف رو صورتت یخ بذارم! خواست از جایش بلند بشود ڪہ پرسیدم:منظور آقا محراب چے بود خالہ؟! لبخندش مرموز شد و ڪمے غمگین! _میدونمو نمیدونم خالہ! گیج نگاهش ڪردم،شانہ اے بالا انداختم و زمزمہ ڪردم:عجب! نگران بودم و آشفتہ،اگر اعتماد رد محراب را میزد و دوبارہ بہ سازمان اطلاع میداد چہ؟! اگر پاے محراب یڪ بار دیگر بہ ڪمیتہ باز میشد خبرے از پارتے و رحم و مروت نبود! عجیب بود،اصلا براے خودم‌ نگران نبودم،حتے بہ اندازہ ے سر سوزن! هر چہ در دلم آشوب بود،براے محراب بود! سہ هفتہ بیشتر از باز ڪردن گچ دستش نمے گذشت. تازہ جسمش جان گرفتہ بود،اگر باز پایش بہ آنجا مے رسید... خالہ ماہ گل ڪہ ڪیسہ ے یخ را زیر چشمم گذاشت از فڪر و خیال بیرون آمدم. گفت سرم را بہ مبل تڪیہ بدهم و چشم هایم را ببندم. مامان و ریحانہ ڪہ آمدند،خالہ مختصر همہ چیز را تعریف ڪرد،رنگ از صورت مامان پرید! قرار شد بہ محض آمدن حاج بابا فڪرے بہ حالم بڪنند و من بہ فڪر محراب بودم! مامان،خالہ ماہ گل و ریحانہ هر چند دقیقہ یڪ بار پیشنهادے مے دادند و من ساڪت نگاهشان مے ڪردم. دلِ من نگران محراب بود نہ هیچڪس و هیچ چیز دیگر! مے دانستم اعتماد براے اذیت ڪردن محراب،دست روے من گذاشتہ بود! شاید براے همین چیزها بود ڪہ خالہ ماہ گل مے خواست زودتر دست محراب را بند بڪند! شاید باید مدتے محراب را سرگرم زندگے مے ڪردیم! دور از مبارزہ و شاخ بہ شاخ با اعتماد! شب ڪہ حاج بابا بہ خانہ آمد و صورتم را دید جا خورد،این بار هم بہ جاے من مامان فهیم زبان باز ڪرد و ماجرا را شرح داد! ریحانہ بہ عمو باقر زنگ زد و بہ بهانہ ے شام دعوتش ڪرد ڪہ بہ خانہ ے ما بیاید. چند دقیقہ بعد عمو باقر بہ همراہ محراب آمد،محراب ماجرا را برایش گفتہ بود. همہ ساڪت و متفڪر روے مبل نشستہ و بہ جایے خیرہ شدہ بودیم. نگاہ من بہ دست مشت شدہ ے حاج بابا بود و نگاہ او بہ فرش! محراب دستش را زیرش چانہ اش زدہ و بہ نقطہ اے نامعلوم خیرہ شدہ بود! مامان گلویش را صاف ڪرد و سڪوت را شڪست:حاج خلیل! شما نبودے من و ماہ گل عقلامونو ریختیم رو هم. دوتا راہ بیشتر بہ ذهنمون نرسید! حاج بابا سر بلند ڪرد،نگاهش خشمگین بود و برندہ! _خب! مامان نگاهے بہ من انداخت و گفت:یا باید یہ مدت رایحہ رو بفرستیم یہ جاے دیگہ! ڪہ من دلم رضا نیس بچہ م ازم دور باشہ اون مدتے ام ڪہ ڪاشان بود شما دیدے من چہ حالے بودم! دلم عین سیر و سرڪہ مے جوشید! بهترہ پیش خودمون باشہ،اینطورے خیالمون راحت ترہ! اخم بابا غلیظ تر شد:این راہ حلتون بود؟! مامان نفس عمیقے ڪشید و محتاط من را پایید. _سر همین،شاید اگہ شما اجازہ بدے ڪہ خواستگاراے رایحہ براے عرض ادب و آشنایے بیان بهتر باشہ! خالہ ماہ گل اضافہ ڪرد:شاید اگہ این مردڪ بفهمہ رایحہ مجرد نیس دس بردارہ! بابا زیر لب لا الہ الا اللهے گفت و ادامہ داد:اگہ بدتر جرے شد چے؟! این آدم دنبال بهونہ و بازیہ نہ عشق و عاشقے! دردش هوسہ نہ دردِ دل! شما این پدرسوختہ ها رو نمیشناسین! عمو باقر دستے بہ ریشش ڪشید و گفت:خلیل راس میگہ! شایدم اوضاع بدتر شہ! اینم در نظر بگیرین باید بہ اون طرف بگیم همچین مسئلہ اے هس تا احتیاط ڪنہ و بیشتر حواسش پے رایحہ و زندگیش باشہ! چطور بهش بگیم دخترمونو بخاطرہ دور موندن از یہ مامور ساواڪ داریم بهت میدیم؟! اصلا شاید خیلیا متوجہ بشن بڪشن ڪنار! بغض صداے مامان را لرزاند:پس چے ڪار ڪنیم؟! دس رو دس بذاریم هر بلایے میخواد... صداے حاج بابا اوج گرفت:فهیمہ خانم ادامہ ندہ! گریہ و زارے ام را ننداز ڪہ اعصاب من بیشتر خط خطے میشہ! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_دوم . حاج بابا عادت بہ داد و بیداد نداشت مگر مواقعے ڪہ خیلے عصبانے مے شد یا مے خواست محبتش را نشان بدهد! مثل همین جملہ ے آخرے ڪہ بہ مامان فهیم گفت،منظورش این بود ڪہ تاب اشڪ هاے مامان را ندارد! محراب نفس عمیقے ڪشید و گفت:شاید بهتر باشہ باز رایحہ خانم برہ پیش حاج حسین و مرضیہ خانم! آرام گفتم:نہ! اگہ ردمو بزننو بلایے سر اون بندہ هاے خدا بیارن چے؟! ریحانہ سریع اضافہ ڪرد:شاید برامون بہ پا گذاشتہ باشہ! این را ڪہ گفت دلم هورے ریخت! دوبارہ سڪوت میان مان حاڪم شد. گلویم را صاف ڪردم و ناگهان گفتم:با اجازہ تون نہ جایے میرم نہ شوهر میڪنم! همہ ے نگاہ ها بہ سمت من برگشت،اشڪے روے گونہ ے مامان لغزید:مرحبا! پس چے ڪار ڪنیم؟! آب دهانم را فرو دادم،تعلل داشتم اما محڪم جواب دادم:همین جا میمونم! اگہ فرار ڪنم تو این بازے باختم! فرار ڪردنم باعث میشہ پیش خودش فڪ ڪنہ ازش ترسیدم و ڪوتا نمیاد چون دنبال ترسوندن و اذیت ڪردنمه! خون من از بقیہ ے آدمایے ڪہ هر روز دارن تو این مملڪت از دَس میرن رنگین تر نیس مامان فهیمہ! انقدے ام قد ڪشیدم ڪہ بتونم از پس خودم بربیام و خوب و بدمو تشخیص بدم! میمونم همین جا،تو خونہ ے خودم! آستہ میرم و میام،هر شبے یہ صبحے دارہ! هر تاریڪے اے یہ روشنایے و هر انتظارے یہ پایانے! نگاہ خالہ ماہ گل برق زد،حاج بابا لب گزید و عمو باقر خندید! مامان مبهوت نگاهم مے ڪرد و ریحانہ با لبخند! اما محراب جدے بود،چشم هایش ڪم سر و صدا شدہ بودند! حرفِ نگاهش گنگ بود و آشفتہ،نفس عمیقے ڪشید و لبخند ڪم رنگے زد! لبخندش ڪلے حرف داشت،ڪلے عطرِ یاس! انگار بہ جاے حبہ حبہ قند،دانہ دانہ گلِ یاس از گوشہ ے لبش مے چڪید! فرش مان بوے یاس گرفتہ بود،خوب بہ خاطر دارم! حاج بابا استغفراللهے زیر لب گفت و نفسش را با حرص بیرون داد،لبخند مطمئنے زدم:بابت این ڪہ شمارم درگیر و نگران ڪردم عذر میخوام،خیالتون راحت اتفاقے نمیوفتہ! حاج بابا پوزخند زد:بہ همین راحتے؟! لبخندم را گرم تر ڪردم:وقتے دلم بہ خدا و شما گرمہ برام از اینم راحت ترہ! توڪل همراہ با احتیاط! عمو باقر گفت:آفرین! حقا ڪہ دختر حاج خلیل نادرے و خودمے! این جسارت از صد تا راہ و چارہ،مشڪل گشا ترہ! آسودہ نفسم را بیرون دادم،عمو باقر مے توانست حاج بابا را راضے ڪند ڪہ دوبارہ تبعید نشوم،ڪہ با مردے براے ازدواج هم ڪلام نشوم! وقتے دلت بندِ یڪ جفت چشمِ آسمانے بود،ازدواج چہ معنایے داشت؟! ازدواج با چہ ڪسے و براے چہ؟! ڪہ مثل همہ ے دخترها لباس سفید بپوشے و دو سہ شب براے دامادت بدرخشے؟! ڪہ چند روز بعد از تب و تاب جشن و شور بیوفتے و مثل تمام آدم هاے دیگر درگیر پخت و پز و نظافت خانہ ات بشوے؟! ڪہ تنها از سر نیاز بہ آغوشش پناہ ببرے؟! نہ! من این زندگے ڪلیشہ اے و معمولے را نمے خواستم! من مردے بہ جز محراب نمے خواستم! مرد باید تماماً آغوش باشد! یعنے وقتے از فاصلہ ے چند مترے هم ڪہ نگاهت مے ڪند دلت گرم بشود! مرد باید بلد باشد با نگاهش در آغوشت بڪشد وگرنہ ڪہ همہ با دست در آغوش ڪشیدن را بلدند! مرد باید لبخندش بوے گل بدهد،بوے یاس،بوے نرگس و مریم! همان قدر لطیف و دلبر! باید حرف چشم هایش بیشتر از زبانش،براے قلبت برندہ تر باشد! باید آنقدر دوست داشتنے باشد ڪہ از سر راحتے و آرامش او،خانہ را آب و جارو ڪنے و در قابلمہ عشق بریزے! باید آنقدر پناہ باشد ڪہ از فرطِ عشق و دلگرمے در آغوشش حل بشوے نہ از فرط احتیاج! باید عشق را بلد باشد نہ محبت را! عشق با محبت ڪلے توفیر دارد،محبت را همہ بلدند و عشق را نہ! زندگے بدون عشق مثل این است ڪہ جهان،خدا نداشتہ باشد! مگر جهان بے خدا مے شود؟! چون خدا هست،جهانے هست و چون عشق هست،زندگے هم هست! بعید میدانم جز چشم هاے محراب،چشم هاے مردے بلد باشند رایحہ را در آغوش بگیرند! بعید میدانم خدا جز حُبِ محراب،حُب دیگرے در دل رایحہ بیاندازد! بعید میدونم جز محراب براے رایحہ مردے آفریدہ شدہ باشد! شاید براے محراب،دختر حاج فتاح و غیرہ ها باشند اما براے دختر حاج خلیل ڪسے برابر با پسر حاج باقر نیست! شاید بہ زودے پسر حاج باقر بہ عمارت سفید عروس بیاورد اما دختر حاج خلیل تا ابد با خدا تنها مے ماند! پر ڪردن این تنهایے با ڪسے جز محراب،در خیالم هم نمے گنجید! در هر صورت رسالت من این بود،تا زمانے ڪہ دختر حاج فتاح یار و همدمش بشود ڪنارش باشم ڪہ از جانب اعتماد آسیبے نبیند! حاج بابا انگشت اشارہ اش را بہ سمتم گرفت و محڪم گفت:خونہ تنها نمے مونے،تنهام بیرون نمیرے! اصلا مثل این چند وقت نمیخواد زیاد بیرون برے! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_سوم . بہ قول فهیمہ خانم دخترِ حاج فتاح راسِ ڪار خودتہ! ریحانہ محتاط نگاهے بہ محراب انداخت و گفت:خیلے خانم و خوبہ! هم صورتش هم اخلاقش عین ماہ میمونہ! داداش از دستت میرہ ها! خالہ ماہ گل گفت:گل گفتے ریحانم! منم همینو میگم! عمو باقر سر تڪان داد:حالا تا باهم آشنا بشینو حاج فتاح رضایت بدہ وقت دارے شرایطتو جفت و جور ڪنے! سپس بہ حاج بابا نگاہ ڪرد و گفت:خودِ همین خلیل حاضر نیس خواستگار خونہ ش را بدہ! دختر شوهر دادن ڪہ بہ همین راحتے نیس! حاج بابا بہ من خیرہ شد و لبخند محبت آمیزے زد:ها والا! بہ من باشہ رایحہ م تا ابد پیش خودم میمونہ! مگہ نہ قیزیم؟! لبخند زدم:اگہ ریحانہ نباشہ من تا ابد از پیش شما و مامان فهیم جم نمیخورم! ریحانہ اخم ڪرد و نیشگونے از بازویم گرفت:دستت درد نڪنہ آبجے! مگہ من جاے تو رو تنگ ڪردم؟! همہ خندیدند،ابرو بالا انداختم:هے بگے نگے! اخم ریحانہ غلیظ تر شد،پشت چشمے برایم نازڪ ڪرد و بہ حالت قهر رویش را برگرداند. حالمان ڪمے بهتر شد،بعد از شام عمو باقر،خالہ ماہ گل و محراب رفتند. بعد از ڪمے صحبت با حاج بابا بہ اتاقم رفت و روے تخت دراز ڪشیدم. تا اذان صبح در جایم غلت زدم و بہ اعتماد فڪر ڪردم،بہ باغ قلهڪ! بہ محراب! بہ این ڪہ دختر حاج فتاح را نمے خواست! بہ این ڪہ مے توانستم عاشقش باشم! •♡• فردای آن روز تلفن زنگ زد،ریحانه گوشی را برداشت و بعد از سلام و احوالپرسی رو به من گفت:رایحه! داداش محراب با تو کار داره! تلفن را از دستش گرفتم و آرام گفتم:بعلہ؟! صدایش در گوشم پیچید،مهربان و محڪم! _سلام! خوبے؟! _سلام! مرسے خوبم. احوال شما؟! _شڪر خدا! یڪم پیش با عمو خلیل حرف زدم. ڪنجڪاو گفتم:خب! _قرار شد با عمہ مهلا و امیرعباس صحبت ڪنہ،یہ ساعت دیگہ چادر رنگے سر ڪن و برو خونہ ے عمہ مهلا. بہ ریحانہ ام بگو بیاد اما نہ از در! متعجب پرسیدم:پس از ڪجا؟! خندید:از رو دیوار! دلم براے خندہ اش رفت! لبخند پر رنگے زدم:شوخے میڪنے دیگہ؟! _نہ! بگو با احتیاط از رو دیوار بیاد،یہ ساعت بعد چادرتو بدہ سر ڪنہ و بہ جاے تو بیاد بیرون! ابروهایم را بالا دادم:اونوقت من چے ڪار ڪنم؟! _امیرعباس ڪہ اومد خونہ،ماشین عمو سهرابو میارہ تو حیاط،یڪم بعد بہ بهونہ ے این ڪہ من بہ ماشینش نگا بندازم ماشینو میارہ جلو درمون. تو صندلے عقب یہ جورے بشین ڪہ تو دید نباشے،منو امیرعباس یہ جورے وایمیسم ڪہ بتونے سریع از ماشین پیادہ بشے و برے خونہ ے ما. _این ڪار جز مزاحمت براے خالہ و عمو چہ فایدہ اے دارہ؟! _فایدہ ش اینہ ڪہ میفهمیم برات بہ پا گذاشته یا نہ و تا چہ حد میخواد اذیت ڪنہ! میفهمیم اونے ڪہ آمار محلہ رو میدہ چقد حواسش بہ ما هس! _باشہ! خیلے ممنون! _بابت؟! _ڪمڪات! _وظیفہ س! خداحافظ! زیر لب خداحافظے گفتم و گوشے را گذاشتم،جریان را بہ مامان فهیم و ریحانہ گفتم‌ سپس بہ اتاقم رفتم‌. بافت آبے روشنے بہ تن ڪردم و دامن سرمہ اے رنگے ڪہ تا پایین تر از مچم مے رسید. روسرے هم رنگ دامن سر ڪردم و چادر رنگے ام را هم رویش انداختم. چهارپایہ اے ڪنار دیوار گذاشتم تا ریحانہ از روے آن بالا برود. چند دقیقہ بعد،از مامان و ریحانہ خداحافظے ڪردم و از خانہ خارج شدم. احساس مے ڪردم در و دیوار چشم شدہ اند و من را مے پایند! نگاهے بہ اطراف انداختم،غریبہ اے را ندیدم. زنگ خانہ ے عمہ مهلا را زدم،چند لحظہ بعد صداے عمہ آمد:ڪیہ؟! _منم عمہ! در باز شد و عمہ در چهارچوب در نمایان،لبخند زدم:سلام! _سلام قیزیم! بیا تو! با اجازہ اے گفتم و وارد حیاط شدم،عمہ در را بست و ڪنارم ایستاد. چشم هایش پر از اشڪ و خشم شد! _خلیل زنگ زد گفت چے شدہ. بشڪنہ دستش! امیرعباس ڪہ آروم و قرار نداش! حالا بیاد صورتتو ببینہ رگ غیرتش بیشتر باد میڪنہ! لبخندم را پر رنگ ڪردم:چیزے نشدہ ڪہ! یہ چارپایہ میدین؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد:آرہ عزیزم! بہ سمت خانہ رفت و دو سہ دقیقہ بعد با چهارپایہ اے چوبے بازگشت. چادرم را از روے سر برداشتم و روے ساعدم انداختم. چهارپایہ را بہ دیوار مشترڪ مان چسباندم،چند لحظہ بعد صداے ریحانہ زمزمہ وار آمد:رایحہ! سریع گفتم:جانم آبجے؟! بیا! بعد از جملہ ے من،صورت ریحانہ از پشت دیوار بالا آمد. نگاهے بہ حیاط خانہ ے عمہ انداخت و با گفتن بسم اللہ،روے دیوار نشست و پاهایش را آویزان ڪرد. چهارپایہ را نگہ داشتم تا راحت پایین بیاید،استرس داشت و صورتش ڪمے عرق ڪردہ بود‌. همانطور ڪہ لبش را بہ دندان گرفتہ بود یڪ پایش را روے چهارپایہ گذاشت و نفس راحتے ڪشید! پاے دیگرش را هم آورد و سریع پایین آمد،بدنش ڪمے مے لرزید! نفسش را بیرون داد و لبخند زد:زیادم سخت نبودا! من و عمہ خندیدیم،سہ نفرے وارد خانہ شدیم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_چھارم . حدود نیم ساعت ڪہ با عمہ صحبت ڪردیم امیرعباس آمد. چند دقیقہ بعد ریحانہ چادر من را سر ڪرد و ڪمے رو گرفت. تقریبا هم قد بودیم و شباهت صورت مان زیاد بود. ریحانہ ڪہ رفت امیرعباس گفت محراب آمدہ. حدود یڪ ساعت ڪہ گذشت باهم بہ حیاط رفتیم،در صندلے عقب را باز ڪردم و میان صندلے رانندہ و عقب خودم را جا دادم و سرم را پایین انداختم. امیرعباس پشت فرمان نشست،خندہ در صدایش موج میزد:آمادہ اے خانم گنگستر؟! خندیدم:فڪ ڪنم! ماشین را روشن ڪرد و چند ثانیہ بعد ایستاد. زمزمہ ڪرد:در خونہ رو مے بندم میام! امیرعباس از ماشین پیادہ شد و صداے بستہ شدن در آمد. صداے وزش باد و عبور عابرها بہ گوشم مے رسید،در سوز دے ماہ عرق ڪردہ بودم! ڪمے بعد صداے ڪلون در خانہ ے عمو باقر بلند شد. صداے محراب را شنیدم:ڪیہ؟! امیرعباس بلند گفت:منم داداش! ابروهایم بالا رفت،زمزمہ ڪردم:جلل الخالق! داداش! چہ سریہ ڪہ محراب باید داداش همہ بشہ؟! در باز شد و صداے گرم و گیراے محراب واضح تر بہ گوشم رسید:سلام آقا امیرعباس! چطورے؟! امیرعباس جواب داد:سلام! خوبیم بہ خوبے شما! یہ زحمت برات داشتم! _جانم امر ڪن! چشم هایم گرد شد،این دو نفر ڪے تا این حد صمیمے شدہ بودند؟! امیرعباس مڪثے ڪرد و گفت:میشہ ماشینو یہ نگا بندازے! از صُب موتورش داغ میڪنہ! صداے پایشان آمد. _ڪاپوتو بدہ بالا! پشت بند جملہ ے محراب تقہ اے بہ در خورد،سریع در را نیمہ باز ڪردم و خمیدہ از ماشین خارج شدم‌. محراب و امیرعباس طورے ڪنار ماشین ایستادہ بودند ڪہ از رو بہ رو،سمت من دید نداشتہ باشد! من ڪہ پیادہ شدم محراب نگاهم ڪرد و با چشم هایش بہ در خانہ اشارہ ڪرد. با سرعت همانطور خمیدہ پشت ماشین رفتم،در عمارت سفید باز بود. از در گذشتم و صاف ایستادم،نفسم را آسودہ بیرون دادم. سرما در تنم نشست،بے اختیار دست بہ سینہ شدم و سرعت قدم هایم را بیشتر ڪردم. از پلہ هاے ایوان بالا رفتم و بلند پرسیدم:اجازہ هس؟! صداے عمو باقر بلند شد:بیا تو رایحہ جان! تقہ اے بہ در زدم و ڪفش هایم را درآوردم،از راهرو گذشتم و وارد سالن شدم. عمو باقر و خالہ ماہ گل روے مبل نشستہ بودند و تلویزیون تماشا مے ڪردند. لبم را با زبان تر ڪردم:سلام! خالہ ماہ گل ایستاد و گفت:سلام بہ روے ماهت! ڪسے ڪہ ندیدت؟! شانہ بالا انداختم:فڪ نڪنم! خالہ بہ سمتم آمد و دستش را پشت ڪمرم گذاشت. _بیا بریم ڪنار شومینہ هوا سردہ! همراہ خالہ بہ سمت شومینہ رفتیم،صندلے گهوارہ اے ڪنار شومینہ قرار داشت. خالہ گفت روے صندلے بنشینم تا برایم چایے بیاورد. تشڪر ڪردم و روے صندلے نشستم،پنج شش سالہ ڪہ بودم بہ عشق این صندلے بہ عمارت سفید مے آمدم. رویش مے نشستم و با لذت خودم را تڪان مے دادم. ریحانہ هم میخواست ڪنارم بنشیند اما اجازہ نمے دادم و سر این مسئلہ با محراب جنگ داشتیم! محراب مے گفت: "یا بذا ریحانہ ام بشینہ یا بیا پایین!" من هم تخس جواب میدادم:"نہ میذارم ریحانہ بشینہ نہ میام پایین! همینے ڪہ هس!" یڪ بار گریہ ے ریحانہ اوج گرفت و قطع نمے شد،محراب ڪہ دید حال ریحانہ بد شدہ و از شدت گریہ ڪردن نا ندارد،بہ زور من را از روے صندلے پایین ڪشید و گفت: "دیگہ حق ندارے رو صندلے آقاجونم بشینے! دخترہ ے لوسِ از خود راضے!" سپس ریحانہ را بغل ڪرد و روے صندلے نشاند! اشڪ در چشم هایم چمبرہ زد اما من مثل ریحانہ اهل گریہ و زارے نبودم،با حرص گفتم: "تو فقطِ فقط داداش ریحانہ اے نہ من! تا عمر دارم ازت بدم میاد!" فڪر ڪنم از همان روز از محراب ڪینہ بہ دل گرفتم! از عدالتش! از این ڪہ هواے ریحانہ را در برابر من داشت! جنگ غیر مستقیم ما از همان روز شروع شد،از آن روز دیگر روے صندلیِ آقاجونِ محراب ننشستہ بودم! بے اختیار لبخند زدم،با صداے خالہ بہ خودم آمدم:بہ چے مے خندے؟! سرم را بہ سمتش برگرداندم:بہ دعواهامون سر این صندلے! چہ جنگے بین من و ریحانہ و محراب را میوفتاد! خالہ بلند خندید و سینے ڪوچڪے ڪہ لیوان چاے و ظرفے خرما درونش جا گرفتہ بود را روے پایم گذاشت. _تو یہ تنہ هر دوتاشونو حریف بودے! ریحانہ از اول آروم بود و محراب سر همین حرص میخورد! لبخندم پر رنگ تر شد:آرہ آخرین بار ڪہ سر این صندلے دعوامون شد و ریحانہ روش نشس گفت آبجے توام بشین اما من گفتم نہ! چشم هاے خالہ درخشید:گفتے دیگہ رو صندلیِ آقاجونِ محراب نمے شینے! لبخندم شرمیگن شد،لیوان چایم را برداشتم و جرعہ اے نوشیدم. خالہ لبخند زد:تو و ریحانم قبلا با معرفت تر بودین! از وقتے سنتون دو رقمے شدہ ڪمتر میاین البتہ ریحانہ از تو با معرفت ترہ! تا وقتے بودین این خونہ یہ رنگ و بوے دیگہ داش! اما الان جاے یہ دخترِ پر شر و شور تو این خونہ خالیہ! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

عذرخواهم‌بابٺ‌ٺأخیࢪ👆🏻☹️

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم😭 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_پنجم . بے اختیار گفتم:اگہ آقا محراب رضایت بدہ چہ دخترے براے این خونہ بهتر از دختر حاج فتاح؟! خالہ سرش را تڪان داد:قبل از هرڪس دیگہ اے دختراے این خونہ تو و ریحانہ این! _بخاطرہ محبت شماس،حاج بابا و مامان فهیم همیشہ میگن با وجود آقا محراب هیچوقت حس نڪردن پسر ندارن! خالہ با سر بہ لیوان چایم اشارہ ڪرد:سرد نشہ! جرعہ ے دیگرے نوشیدم و خرمایے در دهانم گذاشتم. _رایحہ! نگاهم را بہ صورتش دوختم:جانم خالہ؟! _این ماجرا بهونہ بود،دلم میخواس چند روز دختر بزرگم پیشم باشہ! شد توفیق اجبارے! لبخند لب هایم را از هم باز ڪرد،سینے را روے زمین گذاشتم و ایستادم. بے هوا،گرم خالہ را در آغوش ڪشیدم و گفتم:بہ قول حاج بابا تصدقتون بشم! من همیشہ شرمندہ و مدیون این همہ مهربونے تونم! ڪمرم را نوازش ڪرد و نفسش را بیرون داد. صداے محراب بہ گوشم خورد:یااللہ! از آغوش خالہ بیرون آمدم،خالہ گفت:بیا تو مامان جان! سپس رو بہ من ادامہ داد:بشین خالہ! بدون حرف دوبارہ روے صندلے نشستم و لیوان چایم را در دست گرفتم. محراب را از دور دیدم،رو بہ عمو باقر گفت:بابا! من ڪم ڪم میرم باغ قلهڪ،شاید یہ چند روزے نیام! خالہ ماہ گل بہ سمتش رفت و پرسید:چرا؟! نگاهش را بہ خالہ دوخت:ممڪنہ بہ رفت و آمدم شڪ ڪنن،صُبا میرم پیش بابا عصرا بر مے گردم باغ! خالہ مهربان گفت:مراقب خودت باش عزیزم! اونجا حواست بہ خورد و خوراڪت هس؟! باغ ڪہ هیچے ندارہ سردت نمیشہ؟! لبخند زد:یہ بخارے نفتے گذاشتیم،چند روز پیش حافظ یہ گاز آورد ڪہ بتونیم نیمرو دُرُس ڪنیم و گشنہ نمونیم. خالہ اخم ڪرد:نیمروام شد غذا؟! محراب قهقهہ زد و ضربان قلبِ من بالا رفت! _از دوتا پسر مجرد توقع دارے قورمہ سبزے بپزن مامان جان؟! در ضمن یہ مبارز باید سادہ زیست باشہ و... جملہ اش را ادامہ نداد،عمو باقر لبخند زد: و بدنشو طورے عادت بدہ ڪہ دووم گرسنگے یا ڪمترین مواد غذاییو داشتہ باشہ! محراب لبخند زد،عمیق،از آن لبخندها ڪہ از ڪنارشان گل یاس چڪہ مے ڪرد:احسنت! از روے صندلے بلند شدم و بہ سمت شان رفتم،نگاہ محراب چند لحظہ روے من آمد و سپس بہ سمت خالہ ماہ گل رفت. _با اجازہ تون! خالہ همانطور ڪہ بہ سمت آشپزخانہ مے رفت گفت:شامو با ما نمیخورے؟! میخواے برے نیمرو بخورے آقاے مبارز؟! محراب سرش را تڪان داد:امشبو بہ خودم سختے میدمو دست پخت عزیزتر از جونمو میخورم! خالہ چشم غرہ رفت:بچہ پررو! عمو باقر خندید و بہ من نگاہ ڪرد:چرا واسادے عموجان؟! بشین! _راحتم عمو! محراب ڪنار عمو باقر نشست و نگاهش را بہ تلویزیون دوخت. جرعہ ے دیگرے از چایم نوشیدم،نگاهے بہ عمو و محراب انداختم و بہ سمت آشپرخانہ رفتم. در چهارچوب در ایستادم و پرسیدم:چے ڪار ڪنم خالہ؟! خالہ ماہ گل در حالے ڪہ در دیس،برنج مے ڪشید جواب داد:اگہ زحمتے نیس ظرفا رو ببر سر میز عزیزم. _چشم! بشقاب،قاشق و چنگال ها را برداشتم و از آشپزخانہ خارج شدم. مشغول چیدن بشقاب ها روے میز شدم،نگاہ محراب بہ سمتم برگشت. از جایش بلند شد و بہ سمتم آمد،نگاهے بہ میز انداخت و بہ آشپزخانہ رفت. چیدن بشقاب،قاشق و چنگال ها ڪہ تمام شد خواستم بہ آشپزخانہ بروم ڪہ محراب سینے بہ دست آمد. همانطور ڪہ لیوانے را ڪنار یڪے از بشقاب ها مے گذاشت گفت:دیگہ چیزے نیس! مامان دارہ غذا رو میارہ! سرم را بہ نشانہ ے باشہ تڪان دادم،لیوان ها را ڪنار بشقاب ها گذاشت و پارچ دوغ را وسط میز. رو بہ عمو باقر گفت:بابا جان! بفرمایین! خالہ ماہ گل دیس برنج بہ دست ڪنارمان آمد و رو بہ محراب گفت:محراب جان! لطفا ظرف خورشتو بیار! سریع گفتم:من میارم! محراب چند قدم بہ سمت آشپزخانہ برداشت و گفت:شما مشغول شین الان میام! عمو باقر هم آمد و بالاے میز نشست،خالہ سمت چپش قرار گرفت و من هم ڪنار خالہ رفتم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_ششم . محراب هم آمد و رو بہ روے خالہ جا گرفت،خالہ خواست براے عمو باقر برنج بڪشد ڪہ عمو گفت:اول براے مهمونمون! خالہ لبخند گرمے زد:رایحہ ڪہ مهمون نیس،صاب خونہ س! عمو هم لبخند زد:اون ڪہ بعلہ اما خیلے ڪم بہ خونہ ش سر میزنہ! سرم را ڪج ڪردم:گردن من از مو نازڪ تر! لبخند عمو پر رنگ شد:از دست تو! این چہ حرفیہ؟! خالہ براے پر ڪردن بشقابم قصد ڪرد ڪہ سریع گفتم:اول بزرگترا بعد ڪوچیڪترا! خالہ بشقاب عمو را برداشت و گفت:تا غذا از دهن نیوفتادہ تعارفو ڪنار بذارین! ڪمے بعد همہ مشغول غذا خوردن شدیم،خالہ سڪوت را شڪست. _میخواے یڪم غذا بڪشم ببرے بین نیمرو بخورے؟! محراب خندید و گفت:باشہ! عمو باقر نگاهش را میان خالہ و محراب گرداند:البتہ فقط نیرو نمیخورہ! من رفتم دیدم بعضے وقتا املت و نون پنیرم میخورن! مردد سوالے ڪہ از دیروز مثل خورہ بہ جانم افتادہ بود بہ زبان آوردم:با این وضعیت،رفت و آمدتون بہ باغ قلهڪ درستہ؟! محراب سرش را بہ سمت من برگرداند:مشڪلے نیس حواسمون هس! پیشانے ام را بالا دادم:اگہ یهو بریزن اونجا چے؟! لبش را با زبان تر ڪرد:یڪے از بچہ ها ساڪن خونہ رو بہ روییہ و حواسش بہ رفت و آمدا هس،با تلفن خبر میدہ. زمین ڪنار زیر زمینم ڪندیم،بہ اندازہ ے ماشیناے تایپو یہ سرے وسایل جا دارہ ڪہ راحت نتونن پیداشون ڪنن! آهانے گفتم و دوبارہ مشغول خوردن غذا شدم،عمو باقر ڪمے از دوغش نوشید و پرسید:از دختر حاج فتاح چہ خبر؟! انگار دوبارہ اومدہ پیشتون! چشم هایم گرد شد،سریع سرم را پایین انداختم تا حالم از چشم هایم خواندہ نشود! گوشم را خوب تیز ڪردم،محراب با ڪمے مڪث جواب داد:بلہ! هیچ توضیح دیگرے نداد و قلب من دوبارہ بے قرار شد! خالہ ماہ گل با شیطنت گفت:خب؟! محراب بہ چشم هایش زل زد:همین! یہ مشڪلے با دستگاہ داشتن با الیاس اومدن بهشون گفتمو رفتن! نگاہ عمو باقر هم رنگ شیطنت گرفت:عجب! فڪ ڪنم ناخواستہ به پُستِ هم خوردین! امون از قسمت! صورت محراب سرخ شد و تن صدایش آرام:نہ بابا! عمو باقر نگاهے بہ محراب انداخت و یڪ ابرویش را بالا داد:سَن دییَن اوسون! (تو هرچے میگے همونه) غذا روے قلبم سنگ شد و دیگر بہ راحتے نمے توانستم لقمہ ها را قورت بدهم! شام ڪہ تمام شد محراب خداحافظے ڪرد و گفت چون دیر شدہ با ماشین عمو باقر مے رود. بعد از رفتن محراب،همراہ خالہ بہ طبقہ ے دوم رفتیم. خالہ درِ اتاق مهمانے ڪہ رو بہ روے اتاق محراب بود را باز ڪرد و گفت:فڪ ڪنم طبقہ ے دوم راحت تر باشے! بہ باقر میگم بالا نیاد نمیخواد روسرے سر ڪنے! تشڪر ڪردم و وارد اتاق شدم،روسرے ام را از روے سرم برداشتم و روے تخت گذاشتم. خوابم نمے آمد،از خالہ ماہ گل پرسیدم:خالہ جون! میشہ چندتا ڪتاب بهم بدین سرم گرم بشہ؟ خالہ همانطور ڪہ تخت را مرتب مے ڪرد جواب داد:اڪثر ڪتابا تو اتاق محرابہ برو بردار! _خودش نیس زشت نیس بے اجازہ برم تو اتاقش؟! سرش را بلند ڪرد و چشمڪ زد:اجازہ ش دست منہ! لبخند زدم و در اتاق را باز ڪردم و بہ سمت اتاقش رفتم،مردد دستگیرہ ے در را فشردم. در باز شد،نگاهے بہ اتاق نسبتا ڪوچڪش انداختم. یڪ تخت چوبے یڪ نفرہ گوشہ ے اتاق بود و گرامافون قدیمے اے ڪنارش. میز تحریر نزدیڪ پنجرہ بود و ڪتابخانہ اش نزدیڪ میز. یڪ فرش دست باف ابریشم هم ڪف اتاق پهن شدہ بود. اتاقش هم مثل خودش سادہ و بے شیلہ پیلہ بود! نگاهم روے گرامافون نشست،صدایم را بلند ڪردم:خالہ این گرامافون خیلے قدیمیہ؟! صداے قدم هایش بہ گوشم رسید. _آرہ خالہ! براے پدرشوهر خدابیامرزمہ! _خدا رحمتش ڪنہ! ڪنارم ایستاد:میخواے روشنش ڪنم؟! _مگہ ڪار میڪنہ؟! پیشانے اش را بالا داد:آرہ پس چے؟! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_هفتم . سپس بہ سمت گرامافون رفت،همانطور ڪہ صفحہ اش را تنظیم مے ڪرد گفت:اگہ محراب خونہ باشہ هر شب صداش تو خونہ مے پیچہ،این چند شب ڪہ نیس مام از صداش بے نصیب موندیم! بعد از ڪمے خش خش ڪردن صداے موسیقیِ تصنیف آشنایے در اتاق پیچید،تصنیفے ڪہ حاج بابا عاشقش بود! موسیقیِ آرام و حزن انگیزش دل را آرام مے ڪرد،میخڪوب ڪنار گرامافون ایستادہ بودم. خالہ خمیازہ ڪشید:صَفہ ڪہ تموم شد بیا! سپس از ڪنارم رد شد و رفت،چشم هایم را بستم و با ریتم موسیقے زمزمہ ڪردم:باز اے الهہ ے ناز! با دل منِ بساز! پشت سر صدایِ من،صداے جادویے بنانِ عزیز در عمارت پیچید! همہ ے عمارت بہ احترام صدایش خاموش شدہ بودند! _باز،اے الهہ ے ناز! با دلِ من،بساز... ڪین غمِ جانگداز،بِرود ز بَرم... گر دلِ من،نیاسود، از گناهِ تو بود. بیا تا زِ سرِ گنهت،گذرم… نفس عمیقے ڪشیدم،بوے یاس زیر بینے ام پیچید! بوے یاس در صداے بنان تپید! _باز… می‌ ڪنم دستِ یارے،بہ سویت دراز. بیا تا غمِ خود را با رازو نیاز،زِ خاطر،ببرم… گر نڪند تیرِ خشمت،دلم را هدف… بہ خدا،هم چون مرغِ پرشور وُ شعف به‌ سویت،بپرم... چشم هایم را باز ڪردم،میخواستم تا ابد همان جا بایستم و غرق فضا و آن موسیقے سحر انگیز بشوم! غرقِ صداے بنان و عطرِ یاس محراب! سرم را بہ سمت پنجرہ برگرداندم،میان راہ نگاهم بہ تابلوے خط ڪوچیڪے ڪہ ڪنار ڪتاب ها جا خوش ڪردہ بود،افتاد. متن تابلو حدیث معروفے از پیامبر بود. "مَن عَشِقَ فعَفَّ ثُمَّ ماتَ،ماتَ شَهيدا!" چند قدم بہ سمت ڪتابخانہ برداشتم و بہ حدیث خیرہ شدم. زیر لب معنے اش را زمزمہ ڪردم:هر كہ عاشق شود و خود را پاڪ نگہ دارد و با اين حال بميرد،شهيد مردہ است! زیر تابلو با خط ریز تاریخ خوردہ بود "۵۵/۲/۲۰" ابروهایم را بالا دادم،تاریخ مربوط بہ یڪ روز قبل از تولد شانزدہ سالگے من بود! دوبارہ حدیث را خواندم:مَن عَشِقَ فعَفَّ ثُمَّ ماتَ،ماتَ شَهيدا! دوبارہ بنان در تار و پود عمارت پیچید! _آن ڪہ او…بہ غمت دل بندد؛چون من،ڪیست؟ نازِ تو؛بیش از این،بهرِ چیست؟ تو الهہ ے نازے در بزمم،بنشین من،تو را وفا دارم… بیا؛ڪہ جز این نباشد،هنرم! این همہ بی‌ وفایے؛ندارد ثمر… بہ خدا اگر از من،نگیرے خبر… نیابے اثرم… و من براے خودم زمزمہ ڪردم:من نمے میرم بے تو! لبخند زدم:قربة الے اللهِ چشمایِ تو! . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_سوم #عطر_یاس #بخش_اول . بعد از خاموش شدن صداے بنان،نگاهے بہ اتاق محراب انداختم و بیرون رفتم. ذهنم درگیر حدیث نقش بستہ روے تابلو بود! عشق براے محراب تعریفے جدا،از معشوقے مونث داشت! عشق براے محراب،خدا بود! عشق براے محراب،حسینِ فاطمہ (س) بود و صاحبِ عصر (عج)! بعید مے دانستم آن حدیث براے معشوقے زمینے باشد اما تاریخے ڪہ پایین تابلو نوشتہ شدہ بود ڪمے عجیب بود! هفت روز از رفتنم بہ خانہ ے عمو باقر مے گذشت،هفت روز بود ڪہ محراب را ندیدہ بودم. هر روز با خالہ ماہ گل تماس مے گرفت و صحبت مے ڪرد. احساس مے ڪردم براے این ڪہ من معذب نشوم،بہ خانہ ے خودشان نمے آمد! یڪے دو روزے مے شد ڪہ دلم حسابے بهانہ ے محراب را مے گرفت،براے همین بہ خالہ ماہ گل گفتم حالا ڪہ خبر خاصے نشدہ بهتر است بہ خانہ ے خودمان برگردم. مے خواستم هرطور شدہ محراب را بہ منیریہ بڪشانم،در تمام این سال ها حواسم نبود ڪہ محراب اڪثر اوقات نبودہ! براے من هم مهم نبود ڪجا مے رود و چہ مے ڪند! اما گاهے از زبان خالہ ماہ گل مے شنیدم "محراب ڪل تابستونو رفتہ بہ بچہ هاے ڪورہ هاے آجرپزے درس بدہ!" "محراب رفتہ تبریز یہ سرے بہ خدیجہ خانم بزنہ و یہ مقدار ڪمڪ براے روستاهاے اطراف تبریز ڪہ محرومن جمع ڪردہ!" "محراب رفتہ یہ چند روز بہ بچہ هاے یاخچے آباد مڪانیڪے یاد بدہ ڪہ یہ ڪارے بلد باشن و سمت ڪاراے خلاف و ناجور نرن! میگہ هیچڪس بہ فڪر جنوب شهر و حلبے آبادا نیس!" "محراب بعضے شبا دانشگا مے مونہ،روزا براے یہ سرے محلہ ها ڪمڪ جمع میڪنہ وقت نمے ڪنہ درس بخونہ براے همین شبا با دوستاش تو خوابگا درس میخونہ!" آخر حرف ها بہ این مے رسید ڪہ محراب نیست! رفتہ! خالہ ماہ گل و عمو باقر با این مسئلہ مشڪلے نداشتند و افتخار هم مے ڪردند اما من چہ؟! قلبم توانِ این همہ دورے را نداشت! نمے دانم خدا بہ این بشر چہ توانے دادہ بود ڪہ هم زمان در چند خط مختلف جانانہ ڪار مے ڪرد! مے شنیدم آن روزها از صبح تا عصر،پیش عمو باقر ڪار مے ڪرد. عصرها تا آخر شب براے ارشد درس مے خواند،از ساعت دوازدہ تا نماز صبح اعلامیہ مے نوشت و در آخر دو سہ ساعتے هم مے خوابید! نمے دانستم چرا این وسط هواے ادامہ تحصیل و درس خواندن بہ سرش زدہ بود؟! از سوم دے ماہ ڪہ دانش آموزان در تهران تظاهرات ڪردند،دولت اعلام ڪرد تا اعلام بعدے مدارس تعطیل است. روز بعد دوبارہ دانش آموزان تظاهرات راہ انداختند و نیروهاے نظامے وارد عمل شدند و بہ سمت آن ها تیداندازے ڪردند،آن روز دوازدہ نفر شهید شدند. از بیرون عمارت،صداے همهمہ،فریاد،گریہ و ضجہ زدن مادران را مے شنیدم! خالہ ماہ گل پاے سجادہ،برایشان اشڪ مے ریخت و ختم قرآن مے گرفت. طورے هق هق مے ڪرد و شانہ مے لرزاند ڪہ انگار خدایے نڪردہ محراب خودش از دستش رفتہ! پنجم دے ماہ،بندر خارڪ بہ دلیل اعتصاب ڪارڪنان تعطیل شد و صادرات نفت قطع. قیمت هر بشڪہ نفت در جهان بہ چهل دلار رسید! روز بعد از این اتفاق،دولت ڪارڪنان اعتصابے را بہ محڪامہ ے نظامے تهدید ڪرد! مردم چند شهر عزادار شهیدانشان بودند و حدود دو هزار نفر عڪاس و خبرنگار از سراسر جهان براے گزارش وضعیت ایران بہ جهان،بہ ایران آمدہ بودند. هشتم دے ماہ،امام بہ مهندس بازرگان پیامے فرستاد و ڪارڪنان اعتصابے بہ خاطر پیام امام بہ سرڪارشان برگشتند. اوضاع حسابے در هم پیچیدہ بود ڪہ ارتشبد ازهارے بہ دلیل بیمارے استعفا داد و شاپور بختیار جایگزینش شد. از صبح حال خالہ ماہ گل بد بود،مدام سرفہ مے ڪرد و تب داشت. دو سہ روزے میشد ڪہ بے حال و سرماخوردہ بود. شبِ قبل،علے پسر عمہ خدیجہ با عموباقر تماس گرفت و گفتہ بود قلب عمہ گرفتہ و در بیمارستان بسترے شدہ. قرار شد صبح زود عمو باقر راهے تبریز بشود. هرچہ اصرار ڪردم خالہ ماہ گل هم برود قبول نڪرد و گفت دلیل نرفتنش ضعف جسمے ست. عمو باقر هم گفت ظاهرا خالہ سرماخوردہ و در طول راہ اذیت مے شود. صبح عمو باقر با ڪلے سفارش و نگرانے راهے تبریز شد. خالہ در اتاق روے تخت دراز ڪشیدہ بود،روے پیشانے اش دستمال نم دار گذاشتم‌. تب و لرزش شدید شدہ بود و لب بہ غذا نمے زد. میخواستم با مامان فهیم تماس بگیرم ڪہ بہ همراہ ریحانہ خالہ را بہ درمانگاہ ببرند،بہ سمت تلفن ڪہ رفتم صدایش بلند شد. از رفتن عمو باقر چهار پنج ساعت مے گذشت،پس او نبود. مردد گوشے تلفن را برداشتم و زمزمہ ڪردم:الو؟! صداے محراب در جانم پیچید:سلام ظهر بہ خیر! خوبے؟! بے اختیار لبخند زدم:علیڪ سلام داداشِ ناپیدا! نفسے میرہ و میاد. خندید:خب الحمداللہ ڪہ هنوز زندہ اے! مامان هس؟! من من ڪنان گفتم:آرہ ولے نمیتونہ حرف بزنہ! متعجب پرسید:چرا؟! _دو سہ روزہ سرماخوردہ،از صُب ڪہ عمو رفتہ تب و لرزش شدید شدہ Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

گفتم‌دیگھ‌منتظر‌نمۅنید☺️😅✋🏻

✨🏴. . . . . . ⚠️ #ارتباط‌بانامحرم ☝️ ♥️ #شهیدابراهیم_هادی تک‌تک‌حرف‌هاو #شکلک‌هایی که‌ توحرف‌زدن‌بانامحرم‌میزاریم، روقلبش‌اثرمیزاره... ❤ باعث‌نابودی #خودمون ودیگران‌نشیم... بفرستیدتو #گروهاتون... واجبه‌که‌همه‌ی‌دخترپسرابدونن... #رعایت_کنیم #حد_نگه_داریم . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

✨🏴 . . . . . . دخترم چادرت را بر سرت بیانداز 😌 بیروטּ بیا 🚪 بگذار ڪوچہ و خیابان 🌃 زیر گامهاے نجیب تو✨ احساس غرور ڪنند بگذار ببیند برگهاے درخت بے عفتے🍃 چگونہ زیر پایت خش خش میڪند🍂 🌸ڪہ بهار زیر چادر توست🌸 . . . 🖤 @zeinabiha2 🖤 . . . ✨🏴 . . .

✨🏴. . . . . . #همسفرانہ❤️🍃 تو هیئتے هستے و مڹ هم هیئتے هستم مسٺ حجابت هستم از بس غیرتے هستم😇 اے ڪاش تا آخر همیشہ با خدا📿 باشیم هر سال اربعین دوتایے °•ڪربلا•° باشیم💚 #اربعین_ڪربلا . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

🌱🌸 . . . . . . .روبه شش گوشه ترین قبله ی عالم هر صبح بردن نام حسین بن علی میچسبد السلام عليك يا اباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك عليك مني جميعا سلام الله أبدا ما بقيت و بقي الليل و النهار و لا جعله الله آخر العهد مني لزيارتكم **السَّلامُ عَلي الحُسٓين و عٓلي عٓلي اِبن الحُسَين و عَلي اولادِ الحُسَين وَ علَي اصحابِ الحُسَين . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

سلام امام زمانم صبــح‌دم بہ ؏ـشق دیدار خورشید خورشید بہ ؏ـشق دیدار صبحی دوباره و من... بہ ؏ـشق دیدار شما چشم‌هایمان را باز می‌کنیم السلام‌علیڪ‌یااباصالح‌المهدے 🦋صبحت بخیر آقا 🦋 اللﮩـم عجـل لولیـڪ الفـرجــــ #ما_ملت_امام_حسینیم ✨ . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

در عملیات خیبر برادرم شهید شده بود. دلم می خواست همه عراقی ها را بکشم. نفرت عجیبی از عراقی ها پیدا کرده بودم.اگر فرصت به دست می آمد ،تعداد زیادی از آنها را با چنگ و دندان تکه تکه می کردم. یک سال بعد ، قبل از عملیات بدر ، فکرم مشغول انتقام شده بود. به یکی از بچه ها گفتم : در این عملیات هر عراقی ای که اسیر کردی فقط بده به من! باید تقاص خون برادرم را بگیرم. این حرف ها در بین بچه ها پیچید. هنوز چند روز به عملیات مانده بود که فرمانده گردان از گروهان خط شکن از کنارم گذشت و به تدارکات معرفی شدم. نزد علی بینا رفتم تا علت را بپرسم. گفت : به دستور حاج قاسم فرمانده لشکر باید تدارکات باشی. با تعجب گفتم : من آرپی جی زن هستم! چطور به تدارکات بروم؟! آرام گفت : به دستور فرماندهی نباید در عملیات باشی. موقع نمازظهر حاج قاسم را دیدم خودم را معرفی کردم. ابتدا یادش نبود. وقتی یادش آمد گفت :ما برای خدا می جنگیم مسائل شخصی را وارد جنگ نکن. بعد با مهربانی گفت :اگر با این نیت به عملیات بروی ، و با گلوله خمپاره دشمن کشته شوی ، جایی میان شهدا نداری! راوی : محمود سنجری . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

✨🏴. . . . . . در وصیتنامه اش نوشته بود: من کجا و شهدا کجا خجالت میڪشم مانند شهدا وصیت ڪنم من ریزه خوار سفره آنها هم نیستم ! ‌ ‌‌شهید دهه هفتادی 💫 #مدافع‌حرم 🍃 #شهیدعباس‌دانشگر🌹🥀 . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

✨🏴. . . . . . #منتظرانہ🍃🌸 ☀️امام زمان (عج) درنامه ای به شیخ مفید میفرمایند : ☝️سعی کنید اعمال شما (شیعیان) طوری باشد که شما را به ما نزدیک سازد و از گناهانی که موجب نارضایتی ما را فراهم نماید بترسید و دوری کنید. 🌟امرقیام ما با اجازه خداوند به طور ناگهانی انجام خواهد شد و دیگر در آن هنگام توبه فایده‌ای ندارد و سودی نبخشد. 👈عدم التزام به دستورات ما ، موجب می‌شود که بدون توبه از دنیا بروند و دیگر ندامت و پشیمانی نفعی نخواهد داشت. 📘احتجاج ، ج2 ، ص597 - 📘بحارالانوار ، ج3 ، ص175 . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

✨🏴 . . . . . . #خاطره🥀 ✍توی مسجد روستا مراسم ختم گرفتند‌ مردم می‌امدند برای عرض تسلیت . یکهو حاجی از مسجد زد بیرون ! فهمیدیم اتفاقی افتاده. پشت سرش راه افتادم . کمی ان طرف تر از ورودی مسجد ، گیت بازرسی گذاشته بودند و مردم را میگشتند ! خیلی بدش آمد. اخم پیشانیش را چین انداخت . رفت و با ناراحتی گفت: « ما سی سال کسب آبرو کردیم ، جمع کنید این ها رو ! مردم باید راحت رفت و آمد کنند، ما داریم برای آسایش همین مردم کار میکنیم، نه اینکه اون ها رو بذاریم تو تنگنا . . . 🖤 @zeinabiha2 🖤 . . . ✨🏴 . . .

✨🏴. . . . . . #دل_نوشت❤ حسین جان ... دلم به "مستحبی" خوش است .. که جوابش .. "واجب" است! پی نوشت: السلام علیک یا اباعبدالله الحسین🕊 . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

✨🏴. . . . . . نمےدانم ڪجاےِ شهر قدم بر مےدارے🍃 اما نواےِ عاشقیـ♥️ بہ گوش مےرسد...، [ظهور نزدیڪ است🖇] 🥀] #آقا 💔] #ظهور . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

✨🏴. . . . . . ‍ #چاכرانه ‌ ••چـادریعنےنه‌فقط‌یک‌پارچه‌مشکے...💖 ••چـادر یعنےتمرین صبورے...🌸 ••تمرین وقــار ...🎀 ••تمرین حجـاب...🌷 ••حجابِ نه فقط سر،🌻 ••بلکه گوش موقع شنیدن،🌼 ••چـشم موقع دیدن و....🍯 ••چـادر یعنی تمرین،دقت🦋 ••دقت به حرفها و کارهایت،🐳 ••چون نمایندۀ یک اعتقادے❄️ ••چادریعنےتمرین‌کردیم‌بودن‌وقتےکسی🌵 •• نگاهی توهین برانگیز به خودت و🍃 ••چادرت‌میکندوقتےمیرنجےودرکنارش میبخشے🍀 ••پس سرت را بالا بگیر و با یقین بگو☘ من چادریم🌸🍃 . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

#شهید_محمد_حسن_فایده شادی روح حضرت مادر صلوات.. #شهدا_و_حضرت_زهرا #علیها_سلام 📅مناسبت مرتبط: #جمعه . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .