eitaa logo
زینبی ها
3.9هزار دنبال‌کننده
10.4هزار عکس
3.5هزار ویدیو
194 فایل
ما نسل ظهوریم اگر برخیزیم... _من!🍃 @zeinabiha22 _شرایط🥀 @Hh1400h _حرفتو ناشناس بزن... https://harfeto.timefriend.net/16847855722639 اللهم عجل لولیک الفرج 🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 . محراب گنگ نگاهم ڪرد و چند قدم نزدیڪ شد. نگاهے بہ ڪیسہ هاے در دستم انداخت و زبان باز ڪرد:حافظ بهت گفت؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم،دستے بہ موهاے مشڪے اش ڪشید. _لطفا این چند روز دنبال ڪارگاہ بازے نباش و آروم بشین خونہ تون تا اوضاع عادے بشہ! خونسرد گفتم:مگہ الان اوضاع غیر عادیہ؟! چشم هایش را تنگ ڪرد:نہ ڪاملا عادیہ! فقط یہ مامور ساواڪ دنبالمونہ! لبخند زدم:دنبالمون یا دنبالت؟! شانہ بالا انداخت:میتونس فقط دنبال من باشہ اما خواستے دنبالمون باشہ! _فقط میخواستم ڪسے تو هچل نیوفتہ! مردمڪ چشم هایش بے قرار شدند:بہ قیمت تو هچل افتادن خودت! لطفا این چند روز از خونہ بیرون نرو تا برگردم! براے این ڪہ نشان بدهم مثلا آرامم و مشڪلے نیست شروع ڪردم بہ سر بہ سر گذاشتنش! _شاید شما خواستے یہ ماہ نیاے! یہ ماہ از خونہ مون بیرون درنیام؟! چهرہ اش سنگے شد! _الان وقت ڪل ڪل ڪردنہ؟! باز زبانم بے ارادہ شد و راحت! _ببین محراب... نگذاشت حرفم ادامہ پیدا ڪند و سریع حرفم را برید! چشم هایش خشمگین بودند و درماندہ! _بزرگے ڪوچیڪے یادت نرہ دختر حاج خلیل! آقایِ ڪنار اسمِ نامحرمو هیچوقت جا ننداز! لبم را گزیدم،عرق سرد روے تنم نشست! زمزمہ وار گفتم:منظورے نداشتم! میدونے ڪہ... دوبارہ میان ڪلامم آمد،با پوزخند! _ڪہ با همہ راحتے! اخم میان ابروهایم نشست،سر بلند ڪردم‌. _نہ همہ! فقط با داداشام! اونوقت بہ مامان فهیم میگم من و آقاے مولایے نباید چش تو چش بشیم چہ برسہ هم ڪلام شدن میگہ نہ! پس چرا با ریحانہ مشڪلے ندارہ؟! برو پسر حاج باقر! انگار از روز ازل منو شما تو سر و ڪلہ ے هم میزدیم! البتہ ڪہ مشڪل از من نیس از اخلاق ڪسے دیگہ س! سرے تڪان داد و زمزمہ ڪرد:جلل الخالق از آفرینش تو! لبخند پر زنگے زدم:زیاد بهش فڪ نڪن چون قرار نیس از همہ ڪار خدا سردربیارے! البتہ آفرینش من انقد با وسواس و پیچیدہ بودہ ڪہ هرڪسے متوجهش نمیشہ! آرامش روے صورتش نشست و یڪ چیزے در چشم هایش! یڪ چیزے ڪہ آن روز سر در نیاوردم چیست! _دقیقا همینطورہ! سپس رو بہ حافظ ڪہ یڪے دو متر دورتر از ما ایستادہ بود با تحڪم گفت:حافظ! هر روز خبر میگیرم،اگہ یہ روز بے خبر باشم سریع بر میگردم! سپس نگاہ آخر را بہ چشم هایم انداخت:دختر حاج خلیل امانتہ! همراہ پوزخند ابرو بالا انداختم،حافظ ڪنارش ایستاد و اطمینان خاطر داد ڪہ شش دانگ حواسش بہ من و اوضاع و احوال محلہ است! محراب هم خداحافظے ڪرد و سوار ماشین شد،همین ڪہ ماشین را روشن ڪرد و یڪے دومتر دور شد خالہ ماہ گل پشت سرش آب ریخت. خواستم در حیاط را باز ڪنم و وارد خانہ شوم ڪہ باز چشم هایش را از آینہ ے ڪنار در رانندہ دیدم! تا سرڪوچہ چشم هایش روے من بود... تا لحظہ اے ڪہ از دیدم محو شود،تا لحظہ اے ڪہ از دیدش محو شوم... . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 🍃 ☝️🏻 ♥️📚
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 . مامان فهیم خندید:چقدم تو بے خبرے خالہ! لب هایش بہ لبخند باز شدند:نمیشہ ڪہ بے خبر بود! ریحانہ با شیطنت نگاهش ڪرد:اگہ فردا پس فردا خبرش نپیچید محراب از دسِ راستاے امامہ! لبخندش محزون شد:ما سیاهے لشڪر امامم نیستیم چہ برسہ دست راستش بودن! آخرین جرعہ ے چایم را ڪہ نوشیدم نگاهم را بہ حاج بابا و عموباقر دوختم. _بہ نظرتون با این شرایط اتفاق مهمے مے افتہ؟! گویے محراب منظورم را از نگاہ و لحن صدایم خواند ڪہ با حالت عجیبے بہ چشم هایم خیرہ شد و با اطمینان چشم هایش را بہ نشانہ ے "آره" بست و باز ڪرد! عمو باقر گفت:ان شاء اللہ ڪہ خیرہ! ظلم پایدار نمیمونہ عمو! خیلے وقتہ داریم زحمت میڪشیم و خون میدیم‌‌.این خوناے ریختہ شدہ ثمر میدہ. بے اجر و جواب نمیمونہ! زمزمہ ڪردم:ان شاء اللہ! انگشت هایم را در هم پیچیدم و بہ یڪے دو روز دیگر فڪر ڪردم،یڪے دو روز دیگرے ڪہ مهلتے ڪہ از اعتماد گرفتہ بودم تمام میشد. سر ڪہ بلند ڪردم با نگاہ ڪنجڪاو و پر از آشوب محراب رو بہ رو شدم. یڪ لحظہ ترسیدم ڪہ نڪند چشم هاے من هم صدا داشتہ باشند؟! مثل چشم هاے محراب... نڪند او هم صداے نگاہ مرا مے شنود؟! سریع نگاهم را دزدیدم و مشغول غذا خوردن شدم. بعد از افطار و نماز جماعت هفت نفرہ،منو ریحانہ در حیاط نشستیم و مشغول حل ڪردن جدول شدیم‌. بقیہ هم در پذیرایے راجع بہ اتفاقات و نماز عید فطر بحث مے ڪردند. چند دقیقہ ڪہ گذشت،محراب وارد حیاط شد و نگاهے بہ ما انداخت. سپس بہ سمت در حیاط رفت و خارج شد! زمزمہ ڪردم:بے ادب یہ خدافظے نڪرد! ریحانہ سر بلند ڪرد:شاید میخواد برگردہ. ڪمتر از دہ دقیقہ بعد،محراب بازگشت. مردد بہ سمتمان قدم برداشت و شال سبز رنگ در هم پیچدہ شدہ اے بہ سمتم گرفت. این شال را قبلا در خانہ ے شان دیدہ بودم،شال یڪے از دوستان نزدیڪ و سیدش بود ڪہ در زندان ساواڪ بہ شهادت رسیدہ بود. پرسشگر بہ صورتش خیرہ شدم ڪہ زمزمہ وار گفت:امانتیت! متعجب ابروهاے ڪمانے ام را بالا انداختم و پرسیدم:ڪدوم امانتے؟! _بگیر تا ڪسے نیومدہ! ریحانہ هم گیج بہ محراب نگاہ ڪرد و سپس رو بہ من گفت:باز ڪن ببینیم چیہ؟! شال را ڪہ از دستش گرفتم متوجہ شدم شے چوبے اے درونش جاے گرفتہ. ڪنجڪاو شال را روے پایم گذاشتم و خواستم بازش ڪنم ڪہ محراب سریع وارد خانہ شد! شال را ڪنار زدم و چشم هاے متعجبم روے قاب عڪسم نشست! همان قاب عڪسے ڪہ در آن موهایم صورتم را قاب گرفتہ بودند و لبخندم چال گونہ ام را بہ رخ مے ڪشید. همان قاب عڪسے ڪہ نقطہ ے توجهش چشم هایم بود! همان قاب عڪسے ڪہ اعتماد بہ عنوان غنیمت آن روز از خانہ ے مان برداشت... . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 .ح براے احتیاط نمے خواست خودش بیاید،قرار شد حاج حسین تا اتوبوس تهران همراهے ام ڪند و ساعتے ڪہ بہ تهران مے رسم حافظ به دنبالم بیاید و پنهانے من را بہ خانہ برساند. دل توے دلم نبود،با ڪمڪ مرضیہ خانم چمدان هایم را بستم‌. مرضیہ خانم یڪ چمدان پر از گلاب و مربا و عرق هاے مختلف بہ بارم اضافہ ڪرد. قول گرفت زود بہ زود بہ دیدنشان بروم و قالے اے ڪہ بعد از سال ها بہ نیت من شروع ڪردہ،خودم از او بگیرم. بعد از ڪلے گریہ در آغوش مرضیہ خانم و تشڪر از محبت هایش همراہ حاج حسین از خانہ خارج شدم‌. در عرض یڪ ساعت سوار اتوبوس شدم و با بغض و دلتنگی از حاج حسین خداحافظے ڪردم‌. نزدیڪ غروب بہ تهران رسیدم،حافظ منتظرم بود‌. سریع چمدان ها را از دستم گرفت و در صندوق عقب ماشین جا داد. حالت چهرہ اش جدے بود و سرد،از محراب ڪہ پرسیدم گفت نگران نباشم! حالش خوب است! سوال پیچش که کردم گفت دوستان با نفوذشان ڪارهایے ڪردہ اند و بہ زودے میتوانم محراب را ببینم‌. پس حرف مرضیہ خانم بے راہ نبود! حاجت چلہ ے زیارت عاشورایم را گرفتہ بودم! با ذوق بہ تهرانم خیرہ شدم و با تمام وجود هوایش را نفس ڪشیدم! چند دقیقہ بعد مقابل در خانہ پارڪ ڪرد،دل توے دلم نبود تا حاج بابا و مامان فهیم را در آغوش بگیرم! با عجلہ از ماشین پیادہ شدم،خواستم بہ سمت در بروم ڪہ حافظ گفت:رایحہ خانم! ڪسے خونہ نیس! نگران بہ سمتش برگشتم:چیزے شدہ؟! لبخند مطمئنی زد:نہ! یڪے از بازاریاے بہ نام فوت ڪردہ اڪثر اهل محل رفتن مجلس ترحیم! _خدا رحمتش ڪنہ! ڪے؟! همانطور ڪہ بہ سمت در خانہ ے عمو باقر مے رفت جواب داد:حاج اڪبرے! ڪلیدے از جیبش درآورد و قفل در را باز ڪرد. بہ سمتم برگشت:بفرمایین! متعجب نگاهش ڪردم:میرم خونہ ے عمہ م! مگہ خالہ ماہ گل نرفتہ؟! ابرو بالا انداخت:نیستن! روے دیدن خالہ ماہ گل را نداشتم،مردد بہ سمت حافظ رفتم‌. ڪلید را بہ دستم داد و گفت:شما تشریف ببرین داخل،چمدوناتونو میذارم تو حیاطو میرم. تشڪر ڪردم و بہ سمت ایوان رفتم،با تنے لرزان از پلہ ها گذشتم و وارد راهرو شدم. بہ زور لب زدم:خالہ ماہ گل! صدایے نیامد،چند قدم جلوتر رفتم. _خالہ؟! رایحہ ام! ناگهان صداے امیرعباس را از اتاق سمت راست شنیدم:بیا تو! متعجب سرعت قدم هایم را بیشتر ڪردم و بہ سمت اتاق رفتم‌. در اتاق باز بود،امیر عباس پشت بہ من نزدیڪ تخت دونفرہ اے ڪہ وسط اتاق قرار داشت ایستادہ بود‌. بہ سمتم برگشت و لبخند زد:سلام! رسیدن بہ خیر! پیشانے ام را بالا دادم:سلام! تو اینجا چے ڪار مے ڪنے؟! ڪمے از تخت فاصلہ گرفت،نگاهم بہ فردے ڪہ روے تخت دراز ڪشیدہ بود افتاد..‌بہ محراب‌... . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . بہ اتاق اشارہ ڪرد و گفت:اونجاس! سپس نگاهے بہ دستہ گل انداخت و بہ سمت آشپزخانہ رفت. با قدم هاے مضطرب و شاد بہ سمت اتاق راہ افتادم،دستہ گل را بہ سینہ ام چسباندم و تقہ اے بہ در زدم. صداے محراب ڪہ بلند شد قلبم لرزید! _بلہ؟! بے اختیار گفتم:منم! دختر حاج خلیل! با ڪمے مڪث گفت:بفرمایین! در را باز ڪردم و وارد شدم،عصاے فلزے اے زیر بغلش زدہ بود و با پاهاے پانسمان شدہ سر پا ایستادہ بود. یقہ اسڪے خاڪسترے اے بہ تن داشت و شلوار راحتے مشڪے رنگ. موهایش ڪمے آشفتہ بود،سریع دستے بہ موهایش ڪشید. این اندام لاغر بہ قد و قامتش نمے آمد! گودے زیر چشم ها و زخم هاے صورتش ڪمے بهتر شدہ بود. نگاهے بہ پاهاے پانسمان شدہ اش انداختم،مے لرزیدند! چشم هایش صورتم را مے ڪاویدند،با زبان لبم را تر ڪردم:سلام! نفسش را بیرون داد:سلام! دل نگران پاهاے سوختہ اش بودم،چند قدم بہ سمتش رفتم و گفتم:حالتون خوبہ؟ میخواین بشینین؟! ابروهایش را بالا داد:ممنون! راحتم! نگاهم بہ صندلے ڪنار تختش افتاد سریع روے صندلے نشستم. عصا زنان و با زحمت نزدیڪ تخت شد،نمے توانست ڪف پاهایش را روے زمین بگذارد. دلم ریش شد! روے تخت نشست. دستہ گل را ڪنارش گذاشتم و گفتم:من واقعا معذرت میخوام! لبخند زد،دلبرانہ و مملو از آرامش:بابت چے؟! _اتفاقے ڪہ براتون افتادہ. آب دهانش را فرو داد و بے توجہ پرسید:خوبے؟! ڪاشان راحت بودے؟! صورتش از درد جمع شدہ بود،لبخند زدم:عمو حسین و مرضیہ خانم ماہ بودن،ڪلے بهشون زحمت دادم. _خب خدا رو شڪر! مردد گفتم:امیدوارم یہ روزے بتونم این...لطف یا محبتتو جبران ڪنم. متعجب بہ چشم هایم خیرہ شد:ڪدوم لطف؟! _همین ڪہ نذاشتے اونجا بمونم! میدونے مامان فهیم میگہ من سر نترسے دارم و یہ روزے ڪار دست خودم میدم. اونجا ڪہ بودم اصلا نگران خودم نبودم فقط قلبم داش براے حال مامان و حاج بابا بیرون میزد. بہ قول خان جون آدمیزادہ و تعلقاتش! سرش را تڪان داد و جدے گفت:راست میگہ خان جونت! آدمیزادہ و تعلقاتش! نفس عمیقے ڪشیدم:دلبستگے من بہ حاج بابا رضا نمیداد ڪہ تو خط شما باشہ! دلبستگے حاج بابا بہ من نمیذارہ دیگہ از این بہ بعد بے اذنش قدم از قدم بردارم. اما اگہ ڪمڪے خواستے ڪہ در توانم بود حتما انجام میدم‌. مثلا...مثلا اعلامیہ نویس نمیخواین؟! پوزخند زد:دلت براے ڪمیتہ تنگ شدہ؟! این دفعہ نمیتونم نجاتت بدما! _دلم میخواد امامو بیشتر بشناسم. لبخند زد:پس خوب این دوتا جملہ مو بشنو،روزا آبگوش میخورہ و شبا ماستو ڪشمش! تو سادگے و تقوا نظیر ندارہ این مرد! بے اختیار پرسیدم:خیلے دوسش دارے؟! لبخند جان دارے زد:دوست داشتن یہ چیزہ! عشق یہ چیز دیگہ! فدایے یڪے بودن یہ چیز دیگہ! جدے پرسیدم:فداییشے؟! محڪم گفت:عاشقشم و فدایے راهش! راهے ڪہ راہ خداس! روح اللہ هم مرد خداس! میونہ دار راہ خداس! ما جز براے خدا خونمونو تباہ نمے ڪنیم! ابروهایم را بالا دادم:اما فڪ میڪردم حالا حالاها بہ فڪر مرگ و شهادت نباشے! بخواے ڪمڪ ڪنے تو شبیہ سازے حڪومت عدل علے (ع)! فڪر مے ڪردم بیشتر از یہ جوون انقلابے خواہ معمولے باشے! اخم ڪرد:و ڪے بهت گفتہ من بیشتر از یہ جوون انقلابے خواہ معمولے ام؟! اعتماد؟! _پس حتما یہ چیزایے هس ڪہ اعتماد میدونستہ! یہ چیزے هس ڪہ راحت دوستاتو میندازے پشت سرتو هجوم مے برے بہ خونہ ے یہ ساواڪے! یہ چیزایے هس ڪہ میاے ڪمیتہ مشترڪو یہ زندانیو فرارے میدے و بہ مامور ساواڪ شلیڪ میڪنیو الان جلوے من نشستے و نفس مے ڪشے! لبخندش ڪج شد و دست سالم را دور سینہ اش پیچید:اگہ ناراحتے نفس نڪشم! _از نفس ڪشیدنت ناراحت نیستم از این ڪہ منو احمق فرض مے ڪنے ناراحتم! فڪر میڪنے من از نسل زنایے ام ڪہ تہ هنرشون اینہ ڪہ ڪدوم مزون ڪت و دامن بدوزنن و فردا موهاشونو براے بیرون رفتن چہ شڪلے درست ڪنن و چقد آرایش؟!‌ یا از نسل زنایے ڪہ نشستن تو خونہ و شوهر ڪردن آرزوشونہ؟! شماها یادتون رفتہ از دامن ما قد علم ڪردین براے این روزا! ابروهایش را بالا داد:ما یعنے ڪیا؟! _تو و امثال تو و مرداے سلطنت! هر دوتون بہ یہ نحوے ما رو بہ انزوا محڪوم ڪردین! سلطنت میخواد همہ ے هم و غم ما آزادے حجاب و معاشرتمون با مردا باشہ،فڪر میڪنہ اینطورے اروپایے شدیمو جامعہ مون خیلے مدرنہ! شمام میخواین ما بیرون گود تو خونہ هامون بشینیم و شما وسط میدون خودتونو نشون بدین. هر ڪدومتون بہ یہ نحوے ما رو از میدون بہ در ڪردین! اما یادتون رفتہ این ماییم ڪہ شما رو اونطور ڪہ میخوایم تربیت میڪنیم! یادتون رفتہ ڪسے ڪہ عاشورا رو زندہ نگہ داشت زینب (س) بود! سرش را تڪان داد:اشتباہ فڪر میڪنے! _پس چرا حاج بابا نمیذارہ منم ڪنارتون باشم؟! پس چرا تو خودتو انداختے وسط که تو کمیته نمونم؟ @Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 . سپس از ڪنار ما رد شد و بہ حیاط رفت،همین ڪہ عقربہ هاے ساعت روے اعداد نہ و دوازدہ نشستند،صداے آشنایے با تمام توان گفت:اللہ اڪبر! صداے محراب بود،پشت بندش صداے حاج بابا بلند شد:اللہ اڪبر! اللہ اڪبر! من و ریحانہ سریع وارد حیاط شدیم،سایہ اے محو از محراب دیدیم ڪہ پشت بام عمارت سفید ایستادہ و تڪبیر مے گوید. صداے اللہ اڪبر از سمت چپ بلند شد و بہ سمت راست سرایت ڪرد. صداها پراڪندہ بود اما بہ مرور اللہ اڪبرها بہ هم پیوستند و متحد در تهران طنین انداز شدند. ڪمے بعد صداے تیراندازے در صداے تڪبیر پیچید. اللہ اڪبرها بلند تر شد و مقاوم تر! پر شورتر و بزرگتر! حتما سربازها فڪر ڪردہ بودند تظاهرڪنندگان بہ خیابان ریختہ اند ڪہ شروع بہ تیراندازی ڪردند. مامان سریع بہ بعضے اقوام در تبریز زنگ زد و گفت در پشت بام ها تڪبیر بگویند! آن شب صداے "خدا" در تمام ایران بلند شد! تهران هفت شهید داد و روز بعد در سرچشمہ ڪہ مصادف با روز اول ماہ محرم بود،تظاهرات خونینے در گرفت! امام براے سربازها پیغام فرستاد ڪہ زیر دست ستمڪار نباشند و سربازخانہ ها را ترڪ ڪنند. بعد از پیام امام،خیلے از سربازها از پادگان ها فرار ڪردند و ارتش ضعیف تر شد. دولت اعلام ڪرد بخاطرہ شرایط خاص و امنیت دانش آموزان،مدارس تا بیست و دوم آذر ماہ تعطیل هستند. یڪ روز بعد هفت روزنامہ ے بزرگ ڪشور اعلام ڪردند دیگر قادر بہ پرداخت حقوق ڪارڪنان خود نیستند و میخواهند روزنامہ ها را تعطیل ڪنند. روز بعد امام پیام داد بازارے هاے تهران و بازرگانان مخالف شاہ مڪلف اند در امرار معاش ڪارڪنان روزنامہ هاے اعتصابے ڪمڪ ڪنند. عمو باقر و حاج بابا ڪم نگذاشتند و از بازارے هاے دیگر هم ڪمڪ جمع ڪردند. در این روزهاے پر هیاهو بود ڪہ حاج بابا گفت اگر مایل باشم بہ شرط احتیاط زیاد میتوانم همراہ محراب و چندتن از دوستانش در باغ قلهڪ عمو باقر،اعلامیہ تایپ ڪنم. گفتم باید ڪمے فڪر ڪنم حاج بابا از این حرفم ڪمے جا خورد. توقع داشت درجا پیشنهادش را قبول ڪنم‌. اما در عمق چشم هایش آسودہ خاطرے را دیدم! دو سہ روز با خودم ڪلنجار رفتم تا بالاخرہ قلبم بر عقلم پیروز شد! قرار شد همراہ ریحانہ بہ بهانہ ے قدم زدن و براے رد گم ڪنے ڪمے در شهر گشت و گذار ڪنیم و سپس با حواس جمع بہ باغ قلهڪ برویم‌. روز اول هم من و هم ریحانہ استرس داشتیم،چندین روز بود ڪہ از خانہ بیرون نرفتہ بودم و نمے دانستم هنوز اعتماد انتظارم را مے ڪشد یا نہ! همراہ ریحانہ براے خوردن صبحانہ بہ ڪافہ نادرے رفتیم و بعد از خوردن صبحانہ ڪمے قدم زدیم‌‌. وقتے مطمئن شدیم ڪسے دنبالمان نیست سوار تاڪسے شدیم و آدرس باغ قلهڪ را دادیم. در طول مسیر ریحانہ مدام لبش را مے گزید و آب دهانش را قورت مے داد. مقابل باغ ڪہ رسیدیم سریع ڪرایہ را حساب ڪردم و از تاڪسے پیادہ شدیم‌. ریحانہ سریع زنگ را چهار بار پشت سر هم فشار داد،این رمزمان بود! هوا سرد بود،دست هایم را داخل جیب هاے پالتویم فرو ڪردہ و شال گردنے دور گردن و دهانم پیچیدہ بودم‌. دو سہ دقیقہ طول ڪشید تا در باز بشود،محراب از لاے در نگاهے بہ ما انداخت و سریع ڪنار رفت. ریحانہ عقب ایستاد تا اول من وارد بشوم،با قدم هاے بلند وارد باغ شدم و ریحانہ پشت سرم آمد. بعد از سلام و احوال پرسے،محراب پرسید:ڪسے ڪہ دنبالتون نبود؟! چشم هایم را بہ درخت هاے چنار خزان زدہ دوختم:حواسمون جمع بود،هیچڪسو ندیدیم. محراب ڪنارم آمد و آرام پرسید:دنبال تو چے؟! شال گردنم را پایین ڪشیدم و متعجب نگاهش ڪردم،نگاہ بهت زدہ ام را ڪہ دید گفت:امیرعباس گفت اعتمادو جلو در خونہ تون دیدے! جدے نگاهش ڪردم:میشہ حرفاے بهتر بزنیم؟! ریحانہ همینطوریش استرس دارہ جا میزنہ ها! چند ثانیہ بہ چشم هایم نگاہ ڪرد و سپس صورتش را برگرداند،بقیہ ے راہ را در سڪوت طے ڪردیم. نزدیڪ ساختمان ڪہ رسیدیم الناز در چهارچوب در ظاهر شد! با چشم هاے گرد نگاهم را میان الناز و محراب چرخاندم. حال ریحانہ هم مثل من بود! خون در تنم یخ زد،پاهایم روے برگ هاے خشڪ شدہ،خشڪ شد... . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 🍃 🖤📚
• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 . محراب هم آمد و رو بہ روے خالہ جا گرفت،خالہ خواست براے عمو باقر برنج بڪشد ڪہ عمو گفت:اول براے مهمونمون! خالہ لبخند گرمے زد:رایحہ ڪہ مهمون نیس،صاب خونہ س! عمو هم لبخند زد:اون ڪہ بعلہ اما خیلے ڪم بہ خونہ ش سر میزنہ! سرم را ڪج ڪردم:گردن من از مو نازڪ تر! لبخند عمو پر رنگ شد:از دست تو! این چہ حرفیہ؟! خالہ براے پر ڪردن بشقابم قصد ڪرد ڪہ سریع گفتم:اول بزرگترا بعد ڪوچیڪترا! خالہ بشقاب عمو را برداشت و گفت:تا غذا از دهن نیوفتادہ تعارفو ڪنار بذارین! ڪمے بعد همہ مشغول غذا خوردن شدیم،خالہ سڪوت را شڪست. _میخواے یڪم غذا بڪشم ببرے بین نیمرو بخورے؟! محراب خندید و گفت:باشہ! عمو باقر نگاهش را میان خالہ و محراب گرداند:البتہ فقط نیرو نمیخورہ! من رفتم دیدم بعضے وقتا املت و نون پنیرم میخورن! مردد سوالے ڪہ از دیروز مثل خورہ بہ جانم افتادہ بود بہ زبان آوردم:با این وضعیت،رفت و آمدتون بہ باغ قلهڪ درستہ؟! محراب سرش را بہ سمت من برگرداند:مشڪلے نیس حواسمون هس! پیشانے ام را بالا دادم:اگہ یهو بریزن اونجا چے؟! لبش را با زبان تر ڪرد:یڪے از بچہ ها ساڪن خونہ رو بہ روییہ و حواسش بہ رفت و آمدا هس،با تلفن خبر میدہ. زمین ڪنار زیر زمینم ڪندیم،بہ اندازہ ے ماشیناے تایپو یہ سرے وسایل جا دارہ ڪہ راحت نتونن پیداشون ڪنن! آهانے گفتم و دوبارہ مشغول خوردن غذا شدم،عمو باقر ڪمے از دوغش نوشید و پرسید:از دختر حاج فتاح چہ خبر؟! انگار دوبارہ اومدہ پیشتون! چشم هایم گرد شد،سریع سرم را پایین انداختم تا حالم از چشم هایم خواندہ نشود! گوشم را خوب تیز ڪردم،محراب با ڪمے مڪث جواب داد:بلہ! هیچ توضیح دیگرے نداد و قلب من دوبارہ بے قرار شد! خالہ ماہ گل با شیطنت گفت:خب؟! محراب بہ چشم هایش زل زد:همین! یہ مشڪلے با دستگاہ داشتن با الیاس اومدن بهشون گفتمو رفتن! نگاہ عمو باقر هم رنگ شیطنت گرفت:عجب! فڪ ڪنم ناخواستہ به پُستِ هم خوردین! امون از قسمت! صورت محراب سرخ شد و تن صدایش آرام:نہ بابا! عمو باقر نگاهے بہ محراب انداخت و یڪ ابرویش را بالا داد:سَن دییَن اوسون! (تو هرچے میگے همونه) غذا روے قلبم سنگ شد و دیگر بہ راحتے نمے توانستم لقمہ ها را قورت بدهم! شام ڪہ تمام شد محراب خداحافظے ڪرد و گفت چون دیر شدہ با ماشین عمو باقر مے رود. بعد از رفتن محراب،همراہ خالہ بہ طبقہ ے دوم رفتیم. خالہ درِ اتاق مهمانے ڪہ رو بہ روے اتاق محراب بود را باز ڪرد و گفت:فڪ ڪنم طبقہ ے دوم راحت تر باشے! بہ باقر میگم بالا نیاد نمیخواد روسرے سر ڪنے! تشڪر ڪردم و وارد اتاق شدم،روسرے ام را از روے سرم برداشتم و روے تخت گذاشتم. خوابم نمے آمد،از خالہ ماہ گل پرسیدم:خالہ جون! میشہ چندتا ڪتاب بهم بدین سرم گرم بشہ؟ خالہ همانطور ڪہ تخت را مرتب مے ڪرد جواب داد:اڪثر ڪتابا تو اتاق محرابہ برو بردار! _خودش نیس زشت نیس بے اجازہ برم تو اتاقش؟! سرش را بلند ڪرد و چشمڪ زد:اجازہ ش دست منہ! لبخند زدم و در اتاق را باز ڪردم و بہ سمت اتاقش رفتم،مردد دستگیرہ ے در را فشردم. در باز شد،نگاهے بہ اتاق نسبتا ڪوچڪش انداختم. یڪ تخت چوبے یڪ نفرہ گوشہ ے اتاق بود و گرامافون قدیمے اے ڪنارش. میز تحریر نزدیڪ پنجرہ بود و ڪتابخانہ اش نزدیڪ میز. یڪ فرش دست باف ابریشم هم ڪف اتاق پهن شدہ بود. اتاقش هم مثل خودش سادہ و بے شیلہ پیلہ بود! نگاهم روے گرامافون نشست،صدایم را بلند ڪردم:خالہ این گرامافون خیلے قدیمیہ؟! صداے قدم هایش بہ گوشم رسید. _آرہ خالہ! براے پدرشوهر خدابیامرزمہ! _خدا رحمتش ڪنہ! ڪنارم ایستاد:میخواے روشنش ڪنم؟! _مگہ ڪار میڪنہ؟! پیشانے اش را بالا داد:آرہ پس چے؟! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 . دست هایم را داخل جیب ڪتم فرو بردم و گفتم:تڪلیف آقا رحمان چے میشہ؟! همانطور ڪہ براے ماشین ها دست تڪان مے داد جواب داد:باید سریع ازش اطلاعات بگیریم،نباید متوجہ غیبتش بشن! نگران نباش فقط احتیاط ڪن شاید نفر دیگہ اے ام داشتہ باشن! ماشینے مقابل پاے مان ایستاد،محراب مقصد را گفت و در عقب را برایم باز ڪرد. تشڪر ڪردم و سوار ماشین شدم،در را ڪہ بستم چند اسڪانس بہ رانندہ داد و آدرس را گفت. سریع گفتم:پول همرام هس! پیشانے اش را بالا داد:ایاب و ذهاب ڪارمندامونہ! لبخند زدم،نگاهے بہ رانندہ انداخت و بہ سمت پنجرہ ے سمت من آمد. ڪمرش را تا ڪرد و از پشت پنجرہ جدے بہ صورتم چشم دوخت:مراقب مردونگیت باش! ڪنجڪاو نگاهش ڪردم،معنے نگاهم را خواند و ادامہ داد:شاید فرقت با خیلے از دختراے دیگہ همینہ ڪہ خیلے وقتا بہ جاے احتیاط و ناز و اداے دخترونہ از خیلے از مردا مردترے! چشم هایم گرد شد:خواب مے بینم؟! پسر حاج باقرے ڪہ بہ خونم تشنہ بود دارہ وصفمو میگہ؟! لبخند زد و جوابے نداد،آرام گفتم:من همون دختر لوسِ از خود راضے ام ڪہ... _ڪہ همیشہ بہ ریحانہ زور مے گفت و صندلے آقاجونمو قرق مے ڪرد! منم همون محرابے ام ڪہ تاب زورگوییو نداش حتے از طرف دختر حاج خلیل! سپس صاف ایستاد و بہ رانندہ گفت:حرڪت ڪن آقا! رانندہ چشمے گفت و راہ افتاد،بہ سمتش سر برگرداندم. دست چپش را بہ نشانہ ے خداحافظے برایم بالا برد،من هم دستم را برایش تڪان دادم‌. خواستم سرم را برگرداندم ڪہ چشم هایم دیدند،دست چپش را روے قلبش گذاشت و با ڪمے مڪث پایین انداخت! . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 . لبخندے زد و نگاهش را از آن در ڪهنہ گرفت. بیشتر خانہ هاے داخل ڪوچہ بازسازے و تبدیل بہ آپارتمان شدہ بودند. انگار تنها عمارت مولایے ها و خانہ ے حاج خلیل در سال پنجاہ و هفت ماندہ بود! دفتر خاطرات را دوبارہ بہ سینہ فشرد،بوے یاس مے داد! بوے نرگس! بوے مریم! سرڪوچہ ڪہ رسید بہ بقالے آقا رحمان چشم دوخت،بہ جاے بقالے سوپرمارڪت شیڪے بہ چشمش خورد. نگاهش از روے تابلوے سوپر مارڪت بالا رفت و بہ تابلویے ڪہ نام ڪوچہ رویش حڪ شدہ بود رسید. لبخندش پر از شوق و ڪمے غمگین شد! چقدر دوست داشت مے توانست صاحب نام تابلو را ببیند اما امڪان نداشت! فاصلہ زیاد بود،بہ اندازہ ے فاصلہ ے زمین تا هفت آسمان! دستش را براے ماشین ها بلند ڪرد و گفت:دربس! سپس زیر لب زمزمہ ڪرد:بہ یہ جایے ڪہ رایحہ ے یاس داشتہ باشہ! رایحہ ے محراب! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 . عمو سهراب،چمدانم را در صندوق عقب جا داد و پشت فرمان نشست. براے بار آخر صورت مامان را بوسیدم و خداحافظے ڪردم. دو دل سوار ماشین شدم،ماشین حرڪت ڪرد. چند متر ڪہ جلو رفتیم بے اختیار سرم برگرداندم و بہ عمارت سفید خیرہ شدم. سایہ ے محراب را دیدم ڪہ با همان لباس نظامے پشت پنجرہ ے راهروے طبقہ ے دوم ایستادہ و گرفتہ بہ مسیر رفتنم خیرہ ماندہ بود! پردہ را ڪنار زد،لبخند تلخے لب هایش را از هم باز ڪرد. این روزها بے قرارے و آشوب در قهوہ ے چشم هایش موج میزد! جسورتر شدہ بود و خجالتے تر! بے پروا تر شدہ بود و مرموز تر! رفتارش پر از ضد و نقیض بود! پر از دلهرہ و نگرانے! حتم داشتم مسئلہ ے مهمے پیش آمدہ بود ڪہ اینطور بہ هم ریختہ و سرگردان شدہ بود! لبخندم را عمیق بہ چشم هایش رساندم،لبخند او هم رنگ دیگرے گرفت! نگاهش را از چشم هایم گرفت و بہ پایین دوخت. دست مشت شدہ اش را بالا آورد،خواست بہ سمت قفسہ ے سینہ اش ببرد اما پشیمان شد! سریع مشتش را باز ڪرد و بہ نشانہ ے خداحافظے برایم دست تڪان داد! با چشم هایم بہ چشم هایش گفتم:انتظار حلاوت عشق! شیرینے عشق است! انتظار جانِ عشق است! خواستم نگاهم را بگیرم ڪہ دستش را روے قلبش گذاشت! این حرڪتش پر از حرف بود! پر از خواستن و پر از عشق! انگار بہ جاے زبانش،با قلبش حرف مے زد! زبان جدیدے اختراع ڪردہ بود! زبان عشق! صداے قلبش بہ گوشم رسید،ضربانش اوج گرفتہ بود! دیدم ڪہ مامان فهیم پشت سرم آب ریخت و محراب قلبش را... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است 👉🏻