#پارت449 💕اوج نفرت💕 یک قدم عقب رفتم _جواب بده دیگه! با این فاصله نزدیک حتما صداش رو می‌شنوه. _ جواب میدم حالا. لبش رو پایین داد و سمت آشپزخانه رفت چرا دیشب فراموش کردم گوشیم رو روی حالت سکوت بزارم. انگشتم رو روی صفحه کشیدم کنار گوشم گذاشتم _ سلام _سلام عزیزم صبح بخیر متوجه نگاه علی رضا شدم _ خوبی پروانه جان _بیداره اره سمت اتاقم قدم برداشتم وارد شدم در رو نیمه باز گذاشتم با صدای آرومی گفتم _برای چی این وقت صبح زنگ زدی؟ _ نگار من نمیدونم چی شده دیشب یه نفر زنگ زد به عمو آقا یه چی گفت که عمو خیلی ناراحت شد. اخرش تاکید داشت که تو فعلا نفهمی. دلم شور افتاده کی تو اینجا میشناسه که به اسم کوچیک صدات میکنه. _ کسی من رو نمیشناسه، نفهمیدی چی گفتن _ نه ولی بعدش خیلی ناراحت بود پ. _یعنی چی شده؟ نمی دونم احساس کردم باید ازت بپرسم . نگار جان اگر حرفی هست بهم بگو _نه به خدا نمیدونم کی بوده. رابطه ی من فقط با همونی بود که تو پارک دیدی اونم در حد خاستگاری رسمی در حضور خانوادهامون بوده. سکوت کرد و بعد از چند لحظه گفت _باشه. نگار من بعد از ظهر منتظرت هستما خواهش می کنم حتما بیا _ باشه میام فقط یه سوال _جانم عزیزم بپرس _میگم نمیشه بگی در چه رابطه ای میخوای باهام حرف بزنی و این شرایط موضوعش چیه؟ چون از دیشب تا حالا ذهنم رو درگیر کرده و یک لحظه هم رهام نمیکنه. مکث چند ثانیه کرد و گفت _ مادرم نفس سنگینی کشیدم. سایه شکوه تا آخر با منِ و این حرف‌ها در واقع اتمام حجتِ نه شرایط. سکوتم رو که دید گفت _ الو _ میشنوم _ به خاطر همین نمیخوام تلفنی یا پیامی بگم. باید رو در رو تو چشم هات نگاه کنم برات بگم. باید شرایطم رو درک کنی. _ دیشب هم بهت گفتم برای درک دیگه نوبت من نیست نوبت توئه. _ حالا تو حرفام رو بشنو... صدای نگار گفتن علیرضا باعث شد تا حرفش رو قطع کنم. _خداحافظ باید برم. _ باشه عزیزم خداحافظ. گوشی رو قطع کردم و توی کیفم انداختم بیرون رفتم نمازم رو خوندم و کناره برادرم صبحانم رو خوردم. _ افشار چی می گفت _ در رابطه با قراره بعد از ظهر صحبت می کردیم. _این قرار چیه که بابتش انقدر حرف میزنید _عقد خواهر شوهرش تموم شده دیشب کلی بهشون خوش گذشته بود داشت برام تعریف میکرد. به نون روی میز اشاره کردم _چرا نمی‌خوری _من باید ناشتا باشم. _ حالا یه چایی که اشکال نداره _نه گفتن هیچی نخورید، پاشو حاضر شو ته مونده چاییم رو خوردم و مانتوم رو پوشیدم. علیرضا کفش هاش رو پوشیده بود کیفش رو دستش گرفته بود جلوی درب من نگاه میکرد. _چه عجله ای هم داری! نگران و مضطرب گفت _ زود باش نگار استرس دارم هم قدم شدیم از ساختمان بیرون رفتیم سوار ماشین شدیم مسیری که میرفت مسیر خونه ناهید نبود _ مگه خونه ناهید نمیریم. _ نه چون مسیرمون دور بود گفت که برادرش قراره برسونش جلوی آزمایشگاه تا زودتر به کار هامون برسیم، به خاطر همین استرس دارم دلم نمیخواد جلوی آزمایشگاه این وقت صبح تنها بمونه. ابروهامو بالا رفت و به شوخی گفتم: _ اوه چه غیرتی هم داره واسه خانومشون با ادای خودش ادامه دادم _ دلشون نمیخواد خانمشون جلوی آزمایشگاه تنها باشن. استرس علیرضا بالا بود و تنها به لبخندی ساده در برابر رفتار شوخیم بسنده کرد. فاطمه علی‌کرم 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 #پارت‌اول https://eitaa.com/zeinabiha2/32702 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕