• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_چھارم . حدود نیم ساعت ڪہ با عمہ صحبت ڪردیم امیرعباس آمد. چند دقیقہ بعد ریحانہ چادر من را سر ڪرد و ڪمے رو گرفت. تقریبا هم قد بودیم و شباهت صورت مان زیاد بود. ریحانہ ڪہ رفت امیرعباس گفت محراب آمدہ. حدود یڪ ساعت ڪہ گذشت باهم بہ حیاط رفتیم،در صندلے عقب را باز ڪردم و میان صندلے رانندہ و عقب خودم را جا دادم و سرم را پایین انداختم. امیرعباس پشت فرمان نشست،خندہ در صدایش موج میزد:آمادہ اے خانم گنگستر؟! خندیدم:فڪ ڪنم! ماشین را روشن ڪرد و چند ثانیہ بعد ایستاد. زمزمہ ڪرد:در خونہ رو مے بندم میام! امیرعباس از ماشین پیادہ شد و صداے بستہ شدن در آمد. صداے وزش باد و عبور عابرها بہ گوشم مے رسید،در سوز دے ماہ عرق ڪردہ بودم! ڪمے بعد صداے ڪلون در خانہ ے عمو باقر بلند شد. صداے محراب را شنیدم:ڪیہ؟! امیرعباس بلند گفت:منم داداش! ابروهایم بالا رفت،زمزمہ ڪردم:جلل الخالق! داداش! چہ سریہ ڪہ محراب باید داداش همہ بشہ؟! در باز شد و صداے گرم و گیراے محراب واضح تر بہ گوشم رسید:سلام آقا امیرعباس! چطورے؟! امیرعباس جواب داد:سلام! خوبیم بہ خوبے شما! یہ زحمت برات داشتم! _جانم امر ڪن! چشم هایم گرد شد،این دو نفر ڪے تا این حد صمیمے شدہ بودند؟! امیرعباس مڪثے ڪرد و گفت:میشہ ماشینو یہ نگا بندازے! از صُب موتورش داغ میڪنہ! صداے پایشان آمد. _ڪاپوتو بدہ بالا! پشت بند جملہ ے محراب تقہ اے بہ در خورد،سریع در را نیمہ باز ڪردم و خمیدہ از ماشین خارج شدم‌. محراب و امیرعباس طورے ڪنار ماشین ایستادہ بودند ڪہ از رو بہ رو،سمت من دید نداشتہ باشد! من ڪہ پیادہ شدم محراب نگاهم ڪرد و با چشم هایش بہ در خانہ اشارہ ڪرد. با سرعت همانطور خمیدہ پشت ماشین رفتم،در عمارت سفید باز بود. از در گذشتم و صاف ایستادم،نفسم را آسودہ بیرون دادم. سرما در تنم نشست،بے اختیار دست بہ سینہ شدم و سرعت قدم هایم را بیشتر ڪردم. از پلہ هاے ایوان بالا رفتم و بلند پرسیدم:اجازہ هس؟! صداے عمو باقر بلند شد:بیا تو رایحہ جان! تقہ اے بہ در زدم و ڪفش هایم را درآوردم،از راهرو گذشتم و وارد سالن شدم. عمو باقر و خالہ ماہ گل روے مبل نشستہ بودند و تلویزیون تماشا مے ڪردند. لبم را با زبان تر ڪردم:سلام! خالہ ماہ گل ایستاد و گفت:سلام بہ روے ماهت! ڪسے ڪہ ندیدت؟! شانہ بالا انداختم:فڪ نڪنم! خالہ بہ سمتم آمد و دستش را پشت ڪمرم گذاشت. _بیا بریم ڪنار شومینہ هوا سردہ! همراہ خالہ بہ سمت شومینہ رفتیم،صندلے گهوارہ اے ڪنار شومینہ قرار داشت. خالہ گفت روے صندلے بنشینم تا برایم چایے بیاورد. تشڪر ڪردم و روے صندلے نشستم،پنج شش سالہ ڪہ بودم بہ عشق این صندلے بہ عمارت سفید مے آمدم. رویش مے نشستم و با لذت خودم را تڪان مے دادم. ریحانہ هم میخواست ڪنارم بنشیند اما اجازہ نمے دادم و سر این مسئلہ با محراب جنگ داشتیم! محراب مے گفت: "یا بذا ریحانہ ام بشینہ یا بیا پایین!" من هم تخس جواب میدادم:"نہ میذارم ریحانہ بشینہ نہ میام پایین! همینے ڪہ هس!" یڪ بار گریہ ے ریحانہ اوج گرفت و قطع نمے شد،محراب ڪہ دید حال ریحانہ بد شدہ و از شدت گریہ ڪردن نا ندارد،بہ زور من را از روے صندلے پایین ڪشید و گفت: "دیگہ حق ندارے رو صندلے آقاجونم بشینے! دخترہ ے لوسِ از خود راضے!" سپس ریحانہ را بغل ڪرد و روے صندلے نشاند! اشڪ در چشم هایم چمبرہ زد اما من مثل ریحانہ اهل گریہ و زارے نبودم،با حرص گفتم: "تو فقطِ فقط داداش ریحانہ اے نہ من! تا عمر دارم ازت بدم میاد!" فڪر ڪنم از همان روز از محراب ڪینہ بہ دل گرفتم! از عدالتش! از این ڪہ هواے ریحانہ را در برابر من داشت! جنگ غیر مستقیم ما از همان روز شروع شد،از آن روز دیگر روے صندلیِ آقاجونِ محراب ننشستہ بودم! بے اختیار لبخند زدم،با صداے خالہ بہ خودم آمدم:بہ چے مے خندے؟! سرم را بہ سمتش برگرداندم:بہ دعواهامون سر این صندلے! چہ جنگے بین من و ریحانہ و محراب را میوفتاد! خالہ بلند خندید و سینے ڪوچڪے ڪہ لیوان چاے و ظرفے خرما درونش جا گرفتہ بود را روے پایم گذاشت. _تو یہ تنہ هر دوتاشونو حریف بودے! ریحانہ از اول آروم بود و محراب سر همین حرص میخورد! لبخندم پر رنگ تر شد:آرہ آخرین بار ڪہ سر این صندلے دعوامون شد و ریحانہ روش نشس گفت آبجے توام بشین اما من گفتم نہ! چشم هاے خالہ درخشید:گفتے دیگہ رو صندلیِ آقاجونِ محراب نمے شینے! لبخندم شرمیگن شد،لیوان چایم را برداشتم و جرعہ اے نوشیدم. خالہ لبخند زد:تو و ریحانم قبلا با معرفت تر بودین! از وقتے سنتون دو رقمے شدہ ڪمتر میاین البتہ ریحانہ از تو با معرفت ترہ! تا وقتے بودین این خونہ یہ رنگ و بوے دیگہ داش! اما الان جاے یہ دخترِ پر شر و شور تو این خونہ خالیہ! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

عذرخواهم‌بابٺ‌ٺأخیࢪ👆🏻☹️

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم😭 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_پنجم . بے اختیار گفتم:اگہ آقا محراب رضایت بدہ چہ دخترے براے این خونہ بهتر از دختر حاج فتاح؟! خالہ سرش را تڪان داد:قبل از هرڪس دیگہ اے دختراے این خونہ تو و ریحانہ این! _بخاطرہ محبت شماس،حاج بابا و مامان فهیم همیشہ میگن با وجود آقا محراب هیچوقت حس نڪردن پسر ندارن! خالہ با سر بہ لیوان چایم اشارہ ڪرد:سرد نشہ! جرعہ ے دیگرے نوشیدم و خرمایے در دهانم گذاشتم. _رایحہ! نگاهم را بہ صورتش دوختم:جانم خالہ؟! _این ماجرا بهونہ بود،دلم میخواس چند روز دختر بزرگم پیشم باشہ! شد توفیق اجبارے! لبخند لب هایم را از هم باز ڪرد،سینے را روے زمین گذاشتم و ایستادم. بے هوا،گرم خالہ را در آغوش ڪشیدم و گفتم:بہ قول حاج بابا تصدقتون بشم! من همیشہ شرمندہ و مدیون این همہ مهربونے تونم! ڪمرم را نوازش ڪرد و نفسش را بیرون داد. صداے محراب بہ گوشم خورد:یااللہ! از آغوش خالہ بیرون آمدم،خالہ گفت:بیا تو مامان جان! سپس رو بہ من ادامہ داد:بشین خالہ! بدون حرف دوبارہ روے صندلے نشستم و لیوان چایم را در دست گرفتم. محراب را از دور دیدم،رو بہ عمو باقر گفت:بابا! من ڪم ڪم میرم باغ قلهڪ،شاید یہ چند روزے نیام! خالہ ماہ گل بہ سمتش رفت و پرسید:چرا؟! نگاهش را بہ خالہ دوخت:ممڪنہ بہ رفت و آمدم شڪ ڪنن،صُبا میرم پیش بابا عصرا بر مے گردم باغ! خالہ مهربان گفت:مراقب خودت باش عزیزم! اونجا حواست بہ خورد و خوراڪت هس؟! باغ ڪہ هیچے ندارہ سردت نمیشہ؟! لبخند زد:یہ بخارے نفتے گذاشتیم،چند روز پیش حافظ یہ گاز آورد ڪہ بتونیم نیمرو دُرُس ڪنیم و گشنہ نمونیم. خالہ اخم ڪرد:نیمروام شد غذا؟! محراب قهقهہ زد و ضربان قلبِ من بالا رفت! _از دوتا پسر مجرد توقع دارے قورمہ سبزے بپزن مامان جان؟! در ضمن یہ مبارز باید سادہ زیست باشہ و... جملہ اش را ادامہ نداد،عمو باقر لبخند زد: و بدنشو طورے عادت بدہ ڪہ دووم گرسنگے یا ڪمترین مواد غذاییو داشتہ باشہ! محراب لبخند زد،عمیق،از آن لبخندها ڪہ از ڪنارشان گل یاس چڪہ مے ڪرد:احسنت! از روے صندلے بلند شدم و بہ سمت شان رفتم،نگاہ محراب چند لحظہ روے من آمد و سپس بہ سمت خالہ ماہ گل رفت. _با اجازہ تون! خالہ همانطور ڪہ بہ سمت آشپزخانہ مے رفت گفت:شامو با ما نمیخورے؟! میخواے برے نیمرو بخورے آقاے مبارز؟! محراب سرش را تڪان داد:امشبو بہ خودم سختے میدمو دست پخت عزیزتر از جونمو میخورم! خالہ چشم غرہ رفت:بچہ پررو! عمو باقر خندید و بہ من نگاہ ڪرد:چرا واسادے عموجان؟! بشین! _راحتم عمو! محراب ڪنار عمو باقر نشست و نگاهش را بہ تلویزیون دوخت. جرعہ ے دیگرے از چایم نوشیدم،نگاهے بہ عمو و محراب انداختم و بہ سمت آشپرخانہ رفتم. در چهارچوب در ایستادم و پرسیدم:چے ڪار ڪنم خالہ؟! خالہ ماہ گل در حالے ڪہ در دیس،برنج مے ڪشید جواب داد:اگہ زحمتے نیس ظرفا رو ببر سر میز عزیزم. _چشم! بشقاب،قاشق و چنگال ها را برداشتم و از آشپزخانہ خارج شدم. مشغول چیدن بشقاب ها روے میز شدم،نگاہ محراب بہ سمتم برگشت. از جایش بلند شد و بہ سمتم آمد،نگاهے بہ میز انداخت و بہ آشپزخانہ رفت. چیدن بشقاب،قاشق و چنگال ها ڪہ تمام شد خواستم بہ آشپزخانہ بروم ڪہ محراب سینے بہ دست آمد. همانطور ڪہ لیوانے را ڪنار یڪے از بشقاب ها مے گذاشت گفت:دیگہ چیزے نیس! مامان دارہ غذا رو میارہ! سرم را بہ نشانہ ے باشہ تڪان دادم،لیوان ها را ڪنار بشقاب ها گذاشت و پارچ دوغ را وسط میز. رو بہ عمو باقر گفت:بابا جان! بفرمایین! خالہ ماہ گل دیس برنج بہ دست ڪنارمان آمد و رو بہ محراب گفت:محراب جان! لطفا ظرف خورشتو بیار! سریع گفتم:من میارم! محراب چند قدم بہ سمت آشپزخانہ برداشت و گفت:شما مشغول شین الان میام! عمو باقر هم آمد و بالاے میز نشست،خالہ سمت چپش قرار گرفت و من هم ڪنار خالہ رفتم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_ششم . محراب هم آمد و رو بہ روے خالہ جا گرفت،خالہ خواست براے عمو باقر برنج بڪشد ڪہ عمو گفت:اول براے مهمونمون! خالہ لبخند گرمے زد:رایحہ ڪہ مهمون نیس،صاب خونہ س! عمو هم لبخند زد:اون ڪہ بعلہ اما خیلے ڪم بہ خونہ ش سر میزنہ! سرم را ڪج ڪردم:گردن من از مو نازڪ تر! لبخند عمو پر رنگ شد:از دست تو! این چہ حرفیہ؟! خالہ براے پر ڪردن بشقابم قصد ڪرد ڪہ سریع گفتم:اول بزرگترا بعد ڪوچیڪترا! خالہ بشقاب عمو را برداشت و گفت:تا غذا از دهن نیوفتادہ تعارفو ڪنار بذارین! ڪمے بعد همہ مشغول غذا خوردن شدیم،خالہ سڪوت را شڪست. _میخواے یڪم غذا بڪشم ببرے بین نیمرو بخورے؟! محراب خندید و گفت:باشہ! عمو باقر نگاهش را میان خالہ و محراب گرداند:البتہ فقط نیرو نمیخورہ! من رفتم دیدم بعضے وقتا املت و نون پنیرم میخورن! مردد سوالے ڪہ از دیروز مثل خورہ بہ جانم افتادہ بود بہ زبان آوردم:با این وضعیت،رفت و آمدتون بہ باغ قلهڪ درستہ؟! محراب سرش را بہ سمت من برگرداند:مشڪلے نیس حواسمون هس! پیشانے ام را بالا دادم:اگہ یهو بریزن اونجا چے؟! لبش را با زبان تر ڪرد:یڪے از بچہ ها ساڪن خونہ رو بہ روییہ و حواسش بہ رفت و آمدا هس،با تلفن خبر میدہ. زمین ڪنار زیر زمینم ڪندیم،بہ اندازہ ے ماشیناے تایپو یہ سرے وسایل جا دارہ ڪہ راحت نتونن پیداشون ڪنن! آهانے گفتم و دوبارہ مشغول خوردن غذا شدم،عمو باقر ڪمے از دوغش نوشید و پرسید:از دختر حاج فتاح چہ خبر؟! انگار دوبارہ اومدہ پیشتون! چشم هایم گرد شد،سریع سرم را پایین انداختم تا حالم از چشم هایم خواندہ نشود! گوشم را خوب تیز ڪردم،محراب با ڪمے مڪث جواب داد:بلہ! هیچ توضیح دیگرے نداد و قلب من دوبارہ بے قرار شد! خالہ ماہ گل با شیطنت گفت:خب؟! محراب بہ چشم هایش زل زد:همین! یہ مشڪلے با دستگاہ داشتن با الیاس اومدن بهشون گفتمو رفتن! نگاہ عمو باقر هم رنگ شیطنت گرفت:عجب! فڪ ڪنم ناخواستہ به پُستِ هم خوردین! امون از قسمت! صورت محراب سرخ شد و تن صدایش آرام:نہ بابا! عمو باقر نگاهے بہ محراب انداخت و یڪ ابرویش را بالا داد:سَن دییَن اوسون! (تو هرچے میگے همونه) غذا روے قلبم سنگ شد و دیگر بہ راحتے نمے توانستم لقمہ ها را قورت بدهم! شام ڪہ تمام شد محراب خداحافظے ڪرد و گفت چون دیر شدہ با ماشین عمو باقر مے رود. بعد از رفتن محراب،همراہ خالہ بہ طبقہ ے دوم رفتیم. خالہ درِ اتاق مهمانے ڪہ رو بہ روے اتاق محراب بود را باز ڪرد و گفت:فڪ ڪنم طبقہ ے دوم راحت تر باشے! بہ باقر میگم بالا نیاد نمیخواد روسرے سر ڪنے! تشڪر ڪردم و وارد اتاق شدم،روسرے ام را از روے سرم برداشتم و روے تخت گذاشتم. خوابم نمے آمد،از خالہ ماہ گل پرسیدم:خالہ جون! میشہ چندتا ڪتاب بهم بدین سرم گرم بشہ؟ خالہ همانطور ڪہ تخت را مرتب مے ڪرد جواب داد:اڪثر ڪتابا تو اتاق محرابہ برو بردار! _خودش نیس زشت نیس بے اجازہ برم تو اتاقش؟! سرش را بلند ڪرد و چشمڪ زد:اجازہ ش دست منہ! لبخند زدم و در اتاق را باز ڪردم و بہ سمت اتاقش رفتم،مردد دستگیرہ ے در را فشردم. در باز شد،نگاهے بہ اتاق نسبتا ڪوچڪش انداختم. یڪ تخت چوبے یڪ نفرہ گوشہ ے اتاق بود و گرامافون قدیمے اے ڪنارش. میز تحریر نزدیڪ پنجرہ بود و ڪتابخانہ اش نزدیڪ میز. یڪ فرش دست باف ابریشم هم ڪف اتاق پهن شدہ بود. اتاقش هم مثل خودش سادہ و بے شیلہ پیلہ بود! نگاهم روے گرامافون نشست،صدایم را بلند ڪردم:خالہ این گرامافون خیلے قدیمیہ؟! صداے قدم هایش بہ گوشم رسید. _آرہ خالہ! براے پدرشوهر خدابیامرزمہ! _خدا رحمتش ڪنہ! ڪنارم ایستاد:میخواے روشنش ڪنم؟! _مگہ ڪار میڪنہ؟! پیشانے اش را بالا داد:آرہ پس چے؟! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_دوم #عطر_یاس #بخش_هفتم . سپس بہ سمت گرامافون رفت،همانطور ڪہ صفحہ اش را تنظیم مے ڪرد گفت:اگہ محراب خونہ باشہ هر شب صداش تو خونہ مے پیچہ،این چند شب ڪہ نیس مام از صداش بے نصیب موندیم! بعد از ڪمے خش خش ڪردن صداے موسیقیِ تصنیف آشنایے در اتاق پیچید،تصنیفے ڪہ حاج بابا عاشقش بود! موسیقیِ آرام و حزن انگیزش دل را آرام مے ڪرد،میخڪوب ڪنار گرامافون ایستادہ بودم. خالہ خمیازہ ڪشید:صَفہ ڪہ تموم شد بیا! سپس از ڪنارم رد شد و رفت،چشم هایم را بستم و با ریتم موسیقے زمزمہ ڪردم:باز اے الهہ ے ناز! با دل منِ بساز! پشت سر صدایِ من،صداے جادویے بنانِ عزیز در عمارت پیچید! همہ ے عمارت بہ احترام صدایش خاموش شدہ بودند! _باز،اے الهہ ے ناز! با دلِ من،بساز... ڪین غمِ جانگداز،بِرود ز بَرم... گر دلِ من،نیاسود، از گناهِ تو بود. بیا تا زِ سرِ گنهت،گذرم… نفس عمیقے ڪشیدم،بوے یاس زیر بینے ام پیچید! بوے یاس در صداے بنان تپید! _باز… می‌ ڪنم دستِ یارے،بہ سویت دراز. بیا تا غمِ خود را با رازو نیاز،زِ خاطر،ببرم… گر نڪند تیرِ خشمت،دلم را هدف… بہ خدا،هم چون مرغِ پرشور وُ شعف به‌ سویت،بپرم... چشم هایم را باز ڪردم،میخواستم تا ابد همان جا بایستم و غرق فضا و آن موسیقے سحر انگیز بشوم! غرقِ صداے بنان و عطرِ یاس محراب! سرم را بہ سمت پنجرہ برگرداندم،میان راہ نگاهم بہ تابلوے خط ڪوچیڪے ڪہ ڪنار ڪتاب ها جا خوش ڪردہ بود،افتاد. متن تابلو حدیث معروفے از پیامبر بود. "مَن عَشِقَ فعَفَّ ثُمَّ ماتَ،ماتَ شَهيدا!" چند قدم بہ سمت ڪتابخانہ برداشتم و بہ حدیث خیرہ شدم. زیر لب معنے اش را زمزمہ ڪردم:هر كہ عاشق شود و خود را پاڪ نگہ دارد و با اين حال بميرد،شهيد مردہ است! زیر تابلو با خط ریز تاریخ خوردہ بود "۵۵/۲/۲۰" ابروهایم را بالا دادم،تاریخ مربوط بہ یڪ روز قبل از تولد شانزدہ سالگے من بود! دوبارہ حدیث را خواندم:مَن عَشِقَ فعَفَّ ثُمَّ ماتَ،ماتَ شَهيدا! دوبارہ بنان در تار و پود عمارت پیچید! _آن ڪہ او…بہ غمت دل بندد؛چون من،ڪیست؟ نازِ تو؛بیش از این،بهرِ چیست؟ تو الهہ ے نازے در بزمم،بنشین من،تو را وفا دارم… بیا؛ڪہ جز این نباشد،هنرم! این همہ بی‌ وفایے؛ندارد ثمر… بہ خدا اگر از من،نگیرے خبر… نیابے اثرم… و من براے خودم زمزمہ ڪردم:من نمے میرم بے تو! لبخند زدم:قربة الے اللهِ چشمایِ تو! . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_سوم #عطر_یاس #بخش_اول . بعد از خاموش شدن صداے بنان،نگاهے بہ اتاق محراب انداختم و بیرون رفتم. ذهنم درگیر حدیث نقش بستہ روے تابلو بود! عشق براے محراب تعریفے جدا،از معشوقے مونث داشت! عشق براے محراب،خدا بود! عشق براے محراب،حسینِ فاطمہ (س) بود و صاحبِ عصر (عج)! بعید مے دانستم آن حدیث براے معشوقے زمینے باشد اما تاریخے ڪہ پایین تابلو نوشتہ شدہ بود ڪمے عجیب بود! هفت روز از رفتنم بہ خانہ ے عمو باقر مے گذشت،هفت روز بود ڪہ محراب را ندیدہ بودم. هر روز با خالہ ماہ گل تماس مے گرفت و صحبت مے ڪرد. احساس مے ڪردم براے این ڪہ من معذب نشوم،بہ خانہ ے خودشان نمے آمد! یڪے دو روزے مے شد ڪہ دلم حسابے بهانہ ے محراب را مے گرفت،براے همین بہ خالہ ماہ گل گفتم حالا ڪہ خبر خاصے نشدہ بهتر است بہ خانہ ے خودمان برگردم. مے خواستم هرطور شدہ محراب را بہ منیریہ بڪشانم،در تمام این سال ها حواسم نبود ڪہ محراب اڪثر اوقات نبودہ! براے من هم مهم نبود ڪجا مے رود و چہ مے ڪند! اما گاهے از زبان خالہ ماہ گل مے شنیدم "محراب ڪل تابستونو رفتہ بہ بچہ هاے ڪورہ هاے آجرپزے درس بدہ!" "محراب رفتہ تبریز یہ سرے بہ خدیجہ خانم بزنہ و یہ مقدار ڪمڪ براے روستاهاے اطراف تبریز ڪہ محرومن جمع ڪردہ!" "محراب رفتہ یہ چند روز بہ بچہ هاے یاخچے آباد مڪانیڪے یاد بدہ ڪہ یہ ڪارے بلد باشن و سمت ڪاراے خلاف و ناجور نرن! میگہ هیچڪس بہ فڪر جنوب شهر و حلبے آبادا نیس!" "محراب بعضے شبا دانشگا مے مونہ،روزا براے یہ سرے محلہ ها ڪمڪ جمع میڪنہ وقت نمے ڪنہ درس بخونہ براے همین شبا با دوستاش تو خوابگا درس میخونہ!" آخر حرف ها بہ این مے رسید ڪہ محراب نیست! رفتہ! خالہ ماہ گل و عمو باقر با این مسئلہ مشڪلے نداشتند و افتخار هم مے ڪردند اما من چہ؟! قلبم توانِ این همہ دورے را نداشت! نمے دانم خدا بہ این بشر چہ توانے دادہ بود ڪہ هم زمان در چند خط مختلف جانانہ ڪار مے ڪرد! مے شنیدم آن روزها از صبح تا عصر،پیش عمو باقر ڪار مے ڪرد. عصرها تا آخر شب براے ارشد درس مے خواند،از ساعت دوازدہ تا نماز صبح اعلامیہ مے نوشت و در آخر دو سہ ساعتے هم مے خوابید! نمے دانستم چرا این وسط هواے ادامہ تحصیل و درس خواندن بہ سرش زدہ بود؟! از سوم دے ماہ ڪہ دانش آموزان در تهران تظاهرات ڪردند،دولت اعلام ڪرد تا اعلام بعدے مدارس تعطیل است. روز بعد دوبارہ دانش آموزان تظاهرات راہ انداختند و نیروهاے نظامے وارد عمل شدند و بہ سمت آن ها تیداندازے ڪردند،آن روز دوازدہ نفر شهید شدند. از بیرون عمارت،صداے همهمہ،فریاد،گریہ و ضجہ زدن مادران را مے شنیدم! خالہ ماہ گل پاے سجادہ،برایشان اشڪ مے ریخت و ختم قرآن مے گرفت. طورے هق هق مے ڪرد و شانہ مے لرزاند ڪہ انگار خدایے نڪردہ محراب خودش از دستش رفتہ! پنجم دے ماہ،بندر خارڪ بہ دلیل اعتصاب ڪارڪنان تعطیل شد و صادرات نفت قطع. قیمت هر بشڪہ نفت در جهان بہ چهل دلار رسید! روز بعد از این اتفاق،دولت ڪارڪنان اعتصابے را بہ محڪامہ ے نظامے تهدید ڪرد! مردم چند شهر عزادار شهیدانشان بودند و حدود دو هزار نفر عڪاس و خبرنگار از سراسر جهان براے گزارش وضعیت ایران بہ جهان،بہ ایران آمدہ بودند. هشتم دے ماہ،امام بہ مهندس بازرگان پیامے فرستاد و ڪارڪنان اعتصابے بہ خاطر پیام امام بہ سرڪارشان برگشتند. اوضاع حسابے در هم پیچیدہ بود ڪہ ارتشبد ازهارے بہ دلیل بیمارے استعفا داد و شاپور بختیار جایگزینش شد. از صبح حال خالہ ماہ گل بد بود،مدام سرفہ مے ڪرد و تب داشت. دو سہ روزے میشد ڪہ بے حال و سرماخوردہ بود. شبِ قبل،علے پسر عمہ خدیجہ با عموباقر تماس گرفت و گفتہ بود قلب عمہ گرفتہ و در بیمارستان بسترے شدہ. قرار شد صبح زود عمو باقر راهے تبریز بشود. هرچہ اصرار ڪردم خالہ ماہ گل هم برود قبول نڪرد و گفت دلیل نرفتنش ضعف جسمے ست. عمو باقر هم گفت ظاهرا خالہ سرماخوردہ و در طول راہ اذیت مے شود. صبح عمو باقر با ڪلے سفارش و نگرانے راهے تبریز شد. خالہ در اتاق روے تخت دراز ڪشیدہ بود،روے پیشانے اش دستمال نم دار گذاشتم‌. تب و لرزش شدید شدہ بود و لب بہ غذا نمے زد. میخواستم با مامان فهیم تماس بگیرم ڪہ بہ همراہ ریحانہ خالہ را بہ درمانگاہ ببرند،بہ سمت تلفن ڪہ رفتم صدایش بلند شد. از رفتن عمو باقر چهار پنج ساعت مے گذشت،پس او نبود. مردد گوشے تلفن را برداشتم و زمزمہ ڪردم:الو؟! صداے محراب در جانم پیچید:سلام ظهر بہ خیر! خوبے؟! بے اختیار لبخند زدم:علیڪ سلام داداشِ ناپیدا! نفسے میرہ و میاد. خندید:خب الحمداللہ ڪہ هنوز زندہ اے! مامان هس؟! من من ڪنان گفتم:آرہ ولے نمیتونہ حرف بزنہ! متعجب پرسید:چرا؟! _دو سہ روزہ سرماخوردہ،از صُب ڪہ عمو رفتہ تب و لرزش شدید شدہ Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

گفتم‌دیگھ‌منتظر‌نمۅنید☺️😅✋🏻

✨🏴. . . . . . ⚠️ #ارتباط‌بانامحرم ☝️ ♥️ #شهیدابراهیم_هادی تک‌تک‌حرف‌هاو #شکلک‌هایی که‌ توحرف‌زدن‌بانامحرم‌میزاریم، روقلبش‌اثرمیزاره... ❤ باعث‌نابودی #خودمون ودیگران‌نشیم... بفرستیدتو #گروهاتون... واجبه‌که‌همه‌ی‌دخترپسرابدونن... #رعایت_کنیم #حد_نگه_داریم . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

✨🏴 . . . . . . دخترم چادرت را بر سرت بیانداز 😌 بیروטּ بیا 🚪 بگذار ڪوچہ و خیابان 🌃 زیر گامهاے نجیب تو✨ احساس غرور ڪنند بگذار ببیند برگهاے درخت بے عفتے🍃 چگونہ زیر پایت خش خش میڪند🍂 🌸ڪہ بهار زیر چادر توست🌸 . . . 🖤 @zeinabiha2 🖤 . . . ✨🏴 . . .

✨🏴. . . . . . #همسفرانہ❤️🍃 تو هیئتے هستے و مڹ هم هیئتے هستم مسٺ حجابت هستم از بس غیرتے هستم😇 اے ڪاش تا آخر همیشہ با خدا📿 باشیم هر سال اربعین دوتایے °•ڪربلا•° باشیم💚 #اربعین_ڪربلا . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

🌱🌸 . . . . . . .روبه شش گوشه ترین قبله ی عالم هر صبح بردن نام حسین بن علی میچسبد السلام عليك يا اباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك عليك مني جميعا سلام الله أبدا ما بقيت و بقي الليل و النهار و لا جعله الله آخر العهد مني لزيارتكم **السَّلامُ عَلي الحُسٓين و عٓلي عٓلي اِبن الحُسَين و عَلي اولادِ الحُسَين وَ علَي اصحابِ الحُسَين . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .