#نا_امید_کننده‌های_واقعی
"نومید کردن" تنها با گفتار و نوشتار نیست. بلکه بیشتر، با "رفتار"است. "نا امید شدن" ، "واکنشی" است در برابر "کُنش". "نومیدسازِ" واقعی آن کسی است که با "تصمیم" و "اقدام" دل‌مردم را خالی و مایوس گرداند. آیا براستی"ایجاد" فقر و تبعیض، نامید کننده‌تر است یا " اعلام" فقر و تبعیض؟ آیا وعده‌های ناشدنی، امیدسوزترند یا هشدارهای‌دلسوزانه؟ آیا تحلیل‌ها و خیال‌های آرزومندانه امید را نابود می‌کنند یا پیش‌بینی‌های واقع‌بینانه؟
بدتر از‌همه و بیشتر از هرچیز "امید‌آفرینی کاذب" مردم را نومید می‌کند. این دلخوش کردن‌ها شاید سپنج روزی مردم را امیدوار کند ولی پس از چندی و اندی، اندک امید را نیز از می‌خشکاند. چه خوش گفت علی(ع) که:"بسی امیدها موجب بی‌بهرگی است"(غُرَر، باب رجاء) و نیز فرمود: "از کسانی مباش که بی‌عمل امیدوار است"( نهج،حکمت۱۵۰)
۱۴۰۱/۴/۶
سید زین‌العابدین صفوی
@zeinoddin43
اینستاگرام:
@seyed_zeinolabedin_safav
i
#سیاه_نما_کیست؟
#چوپان_راستگو
#نگذارید_دشمن_سوء_استفاده_کند
#مهاجرت_یا_پرتاب
#مغرض_یا_معترض
#بچه‌ها_مواظب_باشید
#اجماع_مرکب
#حیدری_نعمتی
#مُنافره
#مُفاشات
#موشک_و_خودرو -۳
منتقدان محترم کافی است دوباره دقت کنند و ببینند که#سیاه_نما_کیست و #نا_امید_کننده‌های_واقعی کدامند؟
مقایسه دو صنعت در یک کشور نه قیاس مع‌الفارق است نه تمثیل ناروا بلکه مقایسه‌ای است کاملاً صحیح و در شرایط مساوی. مانند این است که بگویید یک دانش آموزِ مشخص، در درس ریاضی قوی و در درس فیزیک ضعیف است. این مقایسه هیچ اشکالی ندارد زیرا در این مثال دانش"فیزیک را با دانش ریاضی مقایسه نکرده‌اید بلکه "دو درسِ از یک شخص" را با هم مقایسه کرده‌اید.
همین مقایسه(موشک و خودرو) را ناقدانِ سخن من نیز بارها انجام داده‌اند. هر‌بار که خواسته‌اند به تفاوت نیروهای جهادی و لیبرال‌ها در صنعت اشاره کنند! هم "قیاس" کرده‌اند هم ضعف را پذیرفته، و هم -به گمان خود-علت آن را معرفی کرده‌اند!
در مقایسه‌ها "وحدت شرایط" لازم است مهم این است که این دو صنعت مال یک کشور و تحت یک سیاست و در یک شرایط باشد.
۱۴۰۲/۳/۲۷
سید زین‌العابدین صفوی
تلگرام @zeinoddin43
@zeinoddin43 ایتا
اینستاگرام:
@seyed_zeinolabedin_safav
i
#نا_امید_کننده‌های_واقعی
#سیاه_نما_کیست؟
#نگاه_هموژنیزه
#پیش_به_سوی_صلح
#جان_ارزان
#موشک_و_پوشک
#کرونا_یاب
#چوپان_راستگو
#نگذارید_دشمن_سوء_استفاده_کند
#مهاجرت_یا_پرتاب
#مغرض_یا_معترض
#بچه‌ها_مواظب_باشید
# اجماع_مرکب
#حیدری_نعمتی
#منافره
امیدِ دستوری(!)
امروز از چند طرف برایم پیام رسید که: باید از اول ماه محرم از "امید" بنویسی"
پاسخ تکراری‌ام این است: 👇
امید همچون عطری است که باید "خود ببویَد، نه آن‌که عطار بگوید"
امید بویی است که از "رفتار" متصاعد می‌شود نه از "گفتار"
شما عدالت و وضع معیشت را بالا ببرید. تورم را مهار کنید. کنکور بی تقلب برگزار کنید. موقوفات را شفاف کنید. از ویژه‌خواری پیشگیری کنیدو... آن‌‌گاه نگاه کنید و ببینید که "امید" خود بخود بالا می‌رود یا نه؟
"امیدوار سازی" نه در دستِ قلم به‌دستان، بلکه در دستِ "قدم"هایی‌است که تصمیم می‌سازند و اختیار دارند تا دلی به دست آورند و قلب‌ها را نشکنند. سرها و سرمایه‌ها را نگاه‌دارند و شایسته‌ها را بر‌گزیند. سخنِ دانایان را بشنوند و نادان‌ها و چاپلوسان را از خود بِرانند."غیرخودی"ها را نیز به حساب آورند و صدایشان را بشنوند. بذر‌های امید را نسوزانند و شاخه‌های امید را نشکنند. امید مصنوعی درست نکنند و مردم را خوش‌خیال نپرورند.
امید‌واری بسیار خوب است اما نه از نوع "ساختگی" و "دستوری"اش. امید کاذب بدتر از نومیدی است. "از امید دروغین باید ترسید، زیرا ما را در نومیدی راستین می‌افکند" إيّاكَ و الرَّجاءَ الكاذِبَ، فإنّهُ يُوقِعُكَ في الخَوفِ الصادِقِ .(بحارالانوار/۷۸/۱۶۴)
۱۴۰۲/۴/۲۸
سید زین‌العابدین صفوی
تلگرام @zeinoddin43
@zeinoddin43 ایتا
اینستاگرام:
@seyed_zeinolabedin_safavi
#نا_امید_کننده‌های_واقعی
#امواج_امید_در_کشور
کسانی که دل‌ها را "خالی" می‌کنند
و
کسانی که دل‌ها را "پر" می‌کنند!
این روزها که رادیوی ماشینم را درست کرده‌ام پی‌درپی می‌شنوم : "در فضای مجازی دل مردم را خالی نکنید." توصیه زیبایی است برای‌همه، بویژه برای "همیشه" که در مقطع حساس تاریخی قرار داریم!
نا امید کردن با "سخن" در فضای مجازی کار غلطی است اما همین "نا امید کردن" با"عمل" آن هم در فضای حقیقی غلطِ بزرگتری است. نا امید‌کردن، تنها با " نوشتن" و " گفتن" رخ نمی‌دهد. بلکه بیشتر در فضای عینی و حقیقی، آن‌هم با دستورها و اقدام‌های غلط اندر غلط اتفاق می‌افتد. غلط آن‌جاست "واقعیت"ها را مشروط بپذیریم. مشروط به این که ما را امیدوار کند! در حالی که واقعیت بر دوگونه است. تلخ و شیرین. باید هردو را بپذیریم. و"واقعیت" را با "آرزو" معادل‌سازی و منطبق نکنیم و خیالات را در جای "واقعیتت" نگذاریم و "غلطِ خودی" را بر "درستِ غیرخودی" ترجیح ندهیم. وگرنه حتی "صداقت" نیز معنا و معیار دیگری خواهد یافت. تنها کسانی صادق شمرده‌خواهند شد که توهمات خودی را تایید کنند. و کسانی کاذب شمرده خواهند شد که آرزوهای غیر واقعی را نپذیرند!
نا امید کردن تنها از سنخِ سخن نیست اگر می‌خواهید ملت نا امید نشود به خودی‌هایتان نیز نهیب بزنید تا مردم را با اعمال خود کم‌تر برنجانند و دل‌ها را با رویا‌های غیرواقعی امیدوار نکنند.به آنها بفهمانید که امیدی که با توهم آید چندان نپاید بلکه امیدها بزداید.
آری در فضای مجازی دل مردم را نباید"خالی" کرد اما در فضای حقیقی نیز نباید دل مردم را "پر" از کینه و عقده کرد!
چرا چراغ موشی برداشته‌‌اید و فقط در "فضای مجازی" دنبال مایوس‌کننده‌ها می‌گردید؟ برای این کار کافی‌ست نگاهی کنید به چهره حرّافانی خُرافی, که با "اَعمال" خود اعتماد اجتماعی را می‌سوزانند بی آن که اعتمادِ بالادستان را از دست بدهند!
۴۰۳/۱۰/۲۸
زین‌العابدین صفوی
@zeinoddin43
@seyed_zeinolabedin_safavi
#نا_امید_کننده‌های_واقعی
#بچه‌ها_مواظب_باشید