حاج آقا درمانی وعده آرام بخش آیت الله مظاهری معنا در زندگی ✅✅ نیز رجوع کنید: قسمت دوم، شب چهارم، برنامه ماه عسل ۹۴ ✅✅ امروز عمه ام بعد از 50 روز بستری (بعد از عمل قلب و به دلیل مشکلات ریوی) در بیمارستانی خصوصی به دیار باقی شتافت. متاسفم که معمولا بیمارستان های ما با بیمار و اطرافیانش نگاه #مکانیکی دارند؛ همچون ارتباط یک مکانیک با ماشین. معمولا در بیمارستان ها حداقل #همدلی در ارتباط با بیمار و اطرافیانشان در کار نیست. گویی متخصص و پرستار و... با اشیاء در ارتباط هستند. بارها از شیوه خشک و سرد پرستاران و مراکز بهداشت موقع آمپول زدن و سرم و واکسن زدن به کودکان انتقاد کرده ام. کودک با زبان خودش یک بادکنک شاد است، توجیه امکانات نداریم و.... از یک فرد تحصیل کرده در چنین شرایطی یخ و نچسب است. هفته گذشته در آزمایشگاه #دکتر_کیان_ارثی در #اصفهان آن قدر با ظرافت نمونه خون از کودکی گرفتند که حیفم آمد که آن کار رسانه ای نشود. نزد مسؤول آزمایشگاه رفتم و از شیوه انسانی آنها قدردانی کردم. بیچاره کشوری که #پزشکانش بیش از علاقه به خدمت عطش پرستیژ کاذب و درآمد داشته باشند و بدا به حال #آموزش_عالی کاسب! ای کاش مستندسازی برود و ببینید و ضبط کند که از وقتی بستگان یک بیمار مضطرب و منتظر هستند تا عمل جراحی تمام شود در آن زمان بیمارستان برای کاهش اضطراب آنها چه برنامه ای دارند یا وقتی که بیماری فوت می کند و تا زمانی که او را به خانواده اش تحویل می دهند کادر بیمارستان چگونه عمل می‌کنند؟ جای خالی بخش #مراقبت‌های_معنوی در بیمارستان‌ها خالی است. بله هستند کادر و پزشکان دلسوز که دستشان را می بوسم