#شعبان_المعظم #نیمه_شعبان #دشمن #اراده #ابتر #توقیع عَنْ مُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ خَرَجَ عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ علیه السلام حِینَ قُتِلَ الزُّبَیْرِیُّ ؛ هَذَا جَزَاءُ مَنِ افْتَرَی عَلَی اللهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فِی أَوْلِیَائِهِ ، زَعَمَ أَنَّهُ یَقْتُلُنِی وَ لَیْسَ لِی عَقِبٌ فَکَیْفَ رَأَی قُدْرَةَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ. وَ وُلِدَ لَهُ وَ سَمَّاهُ م ح م د سَنَةَ سِتٍّ وَ خَمْسِینَ وَ مِائَتَیْنِ. چون زُبَیری ( یکی از دشمنان إمام حسن عسکری علیه السلام ، که قصد جان حضرت را کرده بود ) به هلاکت رسید ، از طرف إمام علیه السّلام توقیعی خارج شد که فرمودند ؛ این است سزای کسی که نظر رحمت حق را نسبت به اولیائش دروغ دانسته و گفته بود که مرا خواهد کُشت و فرزندی نخواهم داشت که جانشین من باشد ، ولی او قدرت خدای عزّ و جلّ را چگونه دید؟! و خداوند در سال ۲۵۶ هجری ، فرزندی بنام م ح م د به ایشان موهبت فرمود. بحارالأنوار ۵۱ / ۴ #اللهم_عجل_لولیک_الغریب_الفرج #اللهم_العن_ابابکر_و_عمر_و_عثمان_و_اتباعهم