#ذی_القعده #زیارت_مخصوص #بیست_و_سوم #بیست_و_پنجم #روز_زیـارتـــی_مخصـــوص #امام_علی_بن_موسی_الرّضا علیـه آلاف آلاف التّحیّـة و الثّناء روزهای ۲۳ و ۲۵ ذی‌القعده (روز دحوالأرض) ۱) روز ۲۳ ذی القعدة مرحوم سیّد ‌بن طاووس در کتاب «اقبال الأعمال» می‌نویسد: «در بعضی از کتب اصحاب عجم ما که رضوان الهی بر ایشان باد، دیدم: زیارت مولای ما، حضرت امام رضا علیه السّلام در روز بیست و سوم ماه ذی ‌القعده از نزدیک و دور، با متنی از زیارات معروف آن حضرت یا هر متنی که زیارت بر آن صدق کند، مستحبّ است.» (اقبال الاعمال، ج ۱، ص ۳۱۰) مرحوم علامه مجلسی در «زاد المعاد» می‌نویسد: «بعضی از علما گفته‌اند که در روز بیست و سوم ماه ذی ‌القعده زیارت حضرت امام رضا علیه السّلام از نزدیک و دور سنّت است.» (زادالمعاد، ص ۲۳۵) ۲) روز ۲۵ ذی القعده مرحوم میرداماد در کتاب «أربعة ایّام» می‌نویسد: «زیارت سیّدنا و مولانا، إمام الوری و منارالهدی، أبی‌الحسن علیّ ‌بن موسی الرّضا؛ علیه من الصّلوات أنماها و من التّسلیمات أزکاها؛ در این روز (یعنی روز ۲۵ ذی ‌القعده)، افضل اعمال مستحبّه و أکدّ آداب مسنونه است. (رسالۀ أربعة أیام، ص ۵۳) #کاش_روزگاری_زائر_حرمت_باشم.

#ذی_القعده #زیارت_مخصوص #بیست_و_پنجم #دحو_الارض عنْ أبى الحسن الرضا سلام الله علیه فی حدیثٍ أنّه قالَ ؛ ..... وَ احْرِصُوا عَلَی قَضَاءِ حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ ، وَ إِدْخَالِ السُّرُورِ عَلَیْهِمْ ، وَ دَفْعِ الْمَکْرُوهِ عَنْهُمْ ، فَإِنَّهُ لَیْسَ شَیْءٌ مِنَ الْأَعْمَالِ عِنْدَ الله عَزَّ وَ جَلَّ بَعْدَ الْفَرَائِضِ أَفْضَلَ مِنْ إِدْخَالِ السُّرُورِ عَلَی الْمُؤْمِن. إمام رضا علیه السّلام فرمود ؛ حریص باشید در برآورده نمودن نیازهای مؤمنان ، و خوشحال نمودن آنها ، و رفع غم و غصّۀ آنان ، زیرا بعد از واجبات هیچ عملی نزد خداوند تبارک و تعالی ، بافضیلت‌تر از خوشحال نمودن مؤمن نیست. بحار الانوار ۷۸ / ۳۴۷ #کاش_روزگاری_زائر_حرمت_باشم.

#ذی_القعده #بیست_و_پنجم #زیارت_مخصوص #دحو_الارض افضل اعمال در دحو الارض ، زیارت سلطان حضرت امام علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه است. #کاش_روزگاری_زائر_حرمت_باشم.

#رجب_الاصب #بیست_و_پنجم #امام_کاظم علیه السلام #اهل_عامه خطيب بغدای، ابن خلکان، مزی و ديگر علمای اهل سنت پيرامون آن حضرت نوشته اند: وكان سخيا كريما وكان يبلغه عن الرجل أنه يؤذيه فيبعث إليه بصرة فيها ألف دينار وكان يصر الصرر ثلاثمائة دينار وأربعمائة دينار ومائتي دينار ثم يقسمها بالمدينة وكان مثل صرر موسى بن جعفر إذا جاءت الإنسان الصرة فقد استغنى. او سخاوتمند و بزرگوار بود و کسی که به او بدی می کرد، کسيه ای هزار ديناری برای او می فرستاد و کيسه های پول را به 300 دينار و 400 دينار و 200 دينار بسته بندی می نمود و ميان فقرای مدينه تقسيم می كرد؛ كيسه های پول ايشان بين مردم ضرب المثل بود و اگر کيسه ای از موسی بن جعفر عليهماالسلام به فردی می رسيد، بی نياز می شد. تاريخ بغداد، ج 15 ص 14 تهذيب الكمال، ج 29 ص 44 وفيات الأعيان و انباء أبناء الزمان، ج 5 ص 308 #الحمدلله_که_مولایم_امیرالمومنین_است. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج_و_فرجنا_بفرجه #اللهم_العن_عمر_ابابکر_عثمان_معاویه

#رجب_الاصب #بیست_و_پنجم #شب_شهادت #کاشان #اللهم_عجل_لولیک_الفرج_و_فرجنا_بفرجه

#رجب_الاصب #بیست_و_پنجم #صواعق_المحرقه #باب_الحوائج «محمد بن‌ شمس‌ الدین‌ معروف به ابن حجر مکی»(۱۵۰۳ق) یکی‌ از علمای‌ سنی مذهب در حدیث‌ و فقه‌ شافعی‌ که در رد شیعه کتاب نوشته است و وقتی در معرفی ائمه اطهار(علیهم السلام) به #امام_موسی_کاظم_علیه_السلام می رسد، می گوید : «يُدْعَى بِبَابِ قَضَاءِ حَوَائِجِ المُومِنِینَ أَی أَهْلِ سُنَّةِِ» اهل سنت از موسی بن جعفر(علیهما السلام) به عنوان «باب الحوائج» یاد می کردند. و در عبارتی دیگر آمده است؛ «کَانَ مَعْرُوفَاً عِنْدَ أَهْلِ الْعَرَاقِ بِبَابِ قَضَاءِ الْحَوَائِج عِنْدَاللهِ» موسی بن جعفر(علیهما السلام) در عراق به «باب الحوائج» معروف بود. الصّواعق المحرقه ابن حجر مکی، ج۲، ص۵۹۰ #اللهم_العن_عمر_ابابکر_عثمان_هارون

#بیست_و_پنجم #شوال_المکرم #نیکوکار #فقرا #شیخ_کلینی روایت کرده: ...عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ: كَانَ أبُوعَبْدِالله علیه‌السلام إِذَا أعْتَمَ وَذَهَبَ مِنَ اللَّيلِ شَطْرُهُ أَخَذَ جِرَاباً فِيهِ خُبْزٌ وَلَحْمٌ وَالدَّرَاهمُ فَحَمَلَهُ عَلى عُنقِهِ ثمَّ ذَهبَ بِهِ إِلَى أهْلِ الحاجَةِ مِنْ أهْلِ الْمَدِينَةِ فَقَسَمَهُ فِيهِمْ وَلَا يَعْرِفُونَهُ. فَلَمَّا مَضَى أبُوعَبْدِالله علیه‌السلام فَقَدُوا ذَلِكَ فَعَلِمُوا أنَّهُ كَانَ أبَاعَبْدِالله عليه‌السلام. #امام_صادق عليه‌السلام هنگامیكه #نماز_عشا را مى‌خواند وپاسى ازشب میگذشت، كيسه‌‌اى را كه در آن نان وگوشت وپول بود، به دوش مى‌‏گرفت، سپس بسراغ #نيازمندان مدينه مى‌رفت ودرميان آنها تقسيم مى‌‌كرد. وبصورتى بود كه اورا نمى‌شناختند. هنگامى كه امام عليه‌السلام به #شهادت رسید وآن كمك‌ها از نيازمندان مدينه قطع شد، دانستند كه آن شخص #نيكوكار وكمك كننده، امام صادق عليه‌السلام بوده است. کافی، ج‏۴، ص۸ #الحمدلله_که_مولایم_امیرالمومنین_است.