#ترک_نکردن_حق #مشاهده_باطل #تشیع_جنازه #گریه_نامحرم [الكافی] عَلِیٌّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: حَضَرَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام جِنَازَةَ رَجُلٍ مِنْ قُرَیْشٍ وَ أَنَا مَعَهُ وَ كَانَ فِیهَا عَطَاءٌ فَصَرَخَتْ صَارِخَةٌ فَقَالَ عَطَاءٌ لَتَسْكُتِنَّ أَوْ لَنَرْجِعَنَّ قَالَ فَلَمْ تَسْكُتْ فَرَجَعَ عَطَاءٌ قَالَ فَقُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام إِنَّ عَطَاءً قَدْ رَجَعَ قَالَ وَ لِمَ قُلْتُ صَرَخَتْ هَذِهِ الصَّارِخَةُ فَقَالَ لَهَا لَتَسْكُتِنَّ أَوْ لَنَرْجِعَنَّ فَلَمْ تَسْكُتْ فَرَجَعَ فَقَالَ امْضِ بِنَا فَلَوْ أَنَّا إِذَا رَأَیْنَا شَیْئاً مِنَ الْبَاطِلِ مَعَ الْحَقِّ تَرَكْنَا لَهُ الْحَقَّ لَمْ نَقْضِ حَقَّ مُسْلِمٍ قَالَ فَلَمَّا صَلَّی عَلَی الْجِنَازَةِ قَالَ وَلِیُّهَا لِأَبِی جَعْفَرٍ ارْجِعْ مَأْجُوراً رَحِمَكَ اللَّهُ فَإِنَّكَ لَا تَقْوَی عَلَی الْمَشْیِ فَأَبَی أَنْ یَرْجِعَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ قَدْ أَذِنَ لَكَ فِی الرُّجُوعِ وَ لِی حَاجَةٌ أُرِیدُ أَنْ أَسْأَلَكَ عَنْهَا فَقَالَ امْضِ فَلَیْسَ بِإِذْنِهِ جِئْنَا وَ لَا بِإِذْنِهِ نَرْجِعُ إِنَّمَا هُوَ فَضْلٌ وَ أَجْرٌ طَلَبْنَاهُ فَبِقَدْرِ مَا یَتْبَعُ الْجَنَازَةَ الرَّجُلُ یُؤْجَرُ عَلَی ذَلِكَ. زراره می‌گوید: حضرت باقر علیه السلام برای تشییع جنازه مردی از قریش رفت. من هم در خدمت ایشان بودم. عطاء (عطاء بن أبي رباح) نیز بود. زنی صدا به گریه بلند کرد. عطا گفت: ساکت باش و گرنه بر می‌گردیم. آن زن ساکت نشد. عطا برگشت. به حضرت باقر علیه السلام عرض کردم: عطاء برگشت!. فرمودند: چرا ؟؟ گفتم: زنی صدا به ناله بلند کرد، به او گفت ساکت باش و گرنه بر می‌گردیم، زن ساکت نشد، او برگشت. حضرت فرمودند: همراه من بیا. اگر بنا شود کار باطلی ببینیم که با حق آمیخته شد و به واسطه آن باطل، ترک حق کنیم، در این صورت حق مسلمان را ادا نکرده ایم. بعد از اینکه امام بر جنازه نماز خواند، صاحب عزا پیش آمده گفت: مأجور باشید! خدا شما را رحمت کند، نمی توانید پیاده راه بروید! برگردید. حضرت باقر علیه السلام از برگشتن خودداری کردند. عرض کردم: آقا، به شما اجازه برگشتن داد ضمنا من هم کاری دارم می‌خواهم در مورد آن از شما سؤال کنم. حضرت فرمودند: ما با اجازه او نیامده بودیم و با اجازه او برنمی گردیم، این ثواب و پاداشی است که در جستجوی آن هستیم؛ شخص هر اندازه از پی جنازه برود پاداش می‌گیرد. بحارالأنوار ٫ جلد 46 ٫ صفحه 300 #اللهم_العن_ابابکر_عمر_عثمان_عایشه_یزید

#رجب_الاصب #سیزده_رجب #ملائکه #محبت #تشیع_جنازه #بنی_ریاح امام صادق علیه‌السّلام در روایتی فرمودند: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ جَالِساً فِي مَلَإٍ مِنْ أَصْحَابِهِ إِذْ قَامَ فَزِعاً فَاسْتَقْبَلَ جِنَازَةً روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در جمع اصحاب نشسته بودند که هراسان از جای خود بلند شده و حرکت کردند و به استقبال جنازه‌ای رفتند. هنگامی که جنازه را آوردند، فرمودند که آن را روی زمین بگذارند و امر کردند که صورتش را باز کنید و خطاب به مردمی که در آنجا جمع بودند فرمودند: چه کسی این شخص را می‌شناسد؟ امیرالمؤمنین علیه‌السّلام که آنجا حضور داشتند، صدا زدند: من او را می‌شناسم؛ او از قبیله «بنی‌ریاح» است؛ او هرگاه مرا می‌دید، می‌ایستاد و می‌گفت: أَنَا وَ اللَّهِ أُحِبُّكَ من به خدا تو را دوست دارم! رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: ای‌علی‌جان! جز مؤمن تو را دوست ندارد و جز کافر با تو دشمنی ندارد؛ هفتاد هزار قبیله از فرشتگان که هر قبیله بر هفتاد هزار قبیله زعامت دارد، در تشییع جنازه‌اش شرکت کرد‌ه‌اند. سپس خود رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله او را از درون جامه‌های کهنه به در آورد و غسل داده، کفن نمود و بر وی نماز گزارد و فرمود: إِنَّ الْمَلَائِكَةَ تُضَايِقُ بِهِ الطَّرِيقَ وَ إِنَّمَا فُعِلَ بِهِ هَذَا لِحُبِّهِ إِيَّاكَ يَا عَلِيُ‌ فرشتگان راه را شلوغ کرده‌اند و همه این‌ها بدان خاطر است که این میّت تو را دوست داشته است ای علی‌جان! المحاسن ج۱ ص۱۵۱ #الحمدلله_که_مولایم_امیرالمومنین_است.