eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
180 دنبال‌کننده
462 عکس
243 ویدیو
7 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
امام صادق علیه السلام فرمودند: «خداوند متعال زینت واظهار و ابراز نعمت را دوست دارد و از ترک زینت و اظهار فقر و بدحالی بیزار است. دوست دارد آثار نعمت را در بنده‌اش ببیند. (مثل اینکه) لباس خود را خوشبو سازد، از منزلش بخوبی نگهداری کند، خانه‌اش را جاروب کرده، آن را تمیز نگاه دارد؛ حتی روشن کردن خانه پیش از غروب آفتاب، فقر را زایل می‌کند و بر رزق می‌افزاید.» حلیه المتقین، علامه مجلسی رحمه الله، انتشارات امام علی بن ابی طالب علیه السلام، ص ۶۶ اهل ایمان لطفا چند باره حدیث را مطالعه کنید . عده ای دین رو انجوری که دوستدارن به مردم معرفی میکنن . یقینا با مطالعه و قرائت احادیث با دین و حقیقت آن پی خواهیم برد. .
عَنِ الْحَسَنِ بْنِ هَارُونَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِالله علیه السّلام یَقُولُ ؛ الْغِنَاءُ یُورِثُ النِّفَاقَ وَ یَعْتَقِبُ الْفَقْرَ. غناء و آوازه خوانی باعث نفاق و دوروئی شده و فقر و تنگدستی را به دنبال میآورد. بحارالأنوار ۷۹ / ۲۴۱ ، حدیث ۷ ، عَنْ الخصال للصدوق پناه بخدا میبریم از موسیقی که نتیجه اش فقر و نداری ست و....
فیروزه علّامه مجلسی رحمه الله: از امام صادق (عليه السلام) منقول است هركس انگشتر فيروزه در دست كند، دستش فقير نشود. از حضرت رسول (صلى الله عليه وآله وسلم) منقول است که خداوند عالميان مى‌فرمايد: من شرم مى‌كنم از دستى كه بسوى من بلند شود به دعا و در آن دست انگشتر فيروزه باشد، پس او را نا اميد برگردانم. حلیة المتّقین؛ باب۲؛ فصل۵ .
حسين بن زيد از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه حضرت رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله نهى فرمودند كه جُنُب در حال جنابت چيزى بخورد و فرمودند كه سبب فقر است. ( يعنى فقر مذموم و آن احتياج به خلق است) لوامع صاحبقرانى، ( شرح فارسی بر کتاب من لا یحضره الفقیه) مجلسی اول رحمه الله، ١/٥٨٦ .
قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : «مَنْ تَرَكَ اَلتَّزْوِيجَ مَخَافَةَ اَلْفَقْرِ فَقَدْ أَسَاءَ اَلظَّنَّ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: «إِنْ يَكُونُوا فُقَرٰاءَ يُغْنِهِمُ اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ» امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس از ترس اينكه مبادا نيازمند گردد همسرى نگيرد بى‌شكّ‌ بخداوند عزّ و جلّ‌ گمان بد برده است (و او را قادر بدادن روزى بندگانش العياذ باللّٰه نميداند). زيرا خداوند عزّ و جلّ‌ فرموده است: « إِنْ‌ يَكُونُوا فُقَرٰاءَ يُغْنِهِمُ‌ اَللّٰهُ‌ مِنْ‌ فَضْلِهِ‌» » (اگر فقير باشند خداوند از فضلش آنها را بى‌نياز خواهد كرد - نور:32). من لا یحضره الفقیه ج۳ ص۳۸۵ .
عَنْ سُلَيْمَانَ الْجَعْفَرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام يَقُولُ لَا يَدْخُلُ الْفَقْرُ بَيْتاً فِيه اسْمُ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِيٍّ أَوِ الْحَسَنِ أَوِ الْحُسَيْنِ أَوْ جَعْفَرٍ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ اللَّه أَوْ فَاطِمَةَ مِنَ النِّسَاءِ.    سلیمان جعفری گوید از امام موسی بن جعفر علیه السلام شنیدم که فرمودند فقر و بیچارگی در خانه ای که نام محمد و احمد و علی و حسن و حسین و جعفر و طالب و عبد الله و یا از اسامی زن ها نام فاطمه باشد راه پیدا نمی کند . بحار الأنوار، ج:104، ص:131
عَنْ سُلَيْمَانَ الْجَعْفَرِیّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السّلام يَقُولُ ؛ لَا يَدْخُلُ الْفَقْرُ بَيْتاً فِيه اسْمُ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِیّ أَوِ الْحَسَنِ أَوِ الْحُسَيْنِ أَوْ جَعْفَرٍ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ الله أَوْ فَاطِمَةَ مِنَ النِّسَاءِ.   سلیمان جعفری گوید از إمام موسی بن جعفر علیه السّلام شنیدم که فرمودند ؛ فقر در خانه ای که نام محمّد و أحمد و علیّ و حسن و حسین و جعفر و طالب و عبدالله و یا از اسامی زن ها نام فاطمة باشد راه پیدا نمیکند. بحارالأنوار ۱۰۴ / ۱۳۱
[الخصال] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ اَلْقُضَاعِیِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: أَهْلَکَ اَلنَّاسَ اِثْنَانِ خَوْفُ اَلْفَقْرِ وَ طَلَبُ اَلْفَخْرِ. حضرت أمیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: دو چیز مردم را هلاک کرده: ترس از فقر (که انسان را وادار به جمع مال از هر طریق و با هر وسیله می کند) و تفاخر. بحارالأنوار ٫ جلد 70 ٫ صفحه 290 سبحان الله مولای ما چه بسیار ظریف و دقیق موارد لغزش انسان رو متذکر میشن. اهل تفکر ؛ در حدیث دقت کنید . امیرالمومنین علیه السلام: یا بُنیَ؛ الفِکرهُ تورِثُ نوراً و الغَفلَهُ ظُلمَه! فرزندم؛ نورانیت میبخشد و غفلت تاریکی... بحار‌ الانوار،ج،۷۴،ص۲۳۷ ها
از ابتدای طلبگی، با وجود تحمل فقر و داری، عزت نفس را پیشه خود ساخته بود و به تلاش علمی خود ادامه می داد. روزی یکی از بازاریان کاشان که از حال وی مطلع شده بود، یک دست لباس نو برای او هدیه می آورد. ملامهدی به خاطر اصرار بازاری هدیه را قبول می کند. اما روز بعد پشیمان شده،‌ لباسی را به مغازه شخص خیّر می برد و پس از تشکر و قدردانی از نیت خیر وی، لباس را به او بر می گرداند. وی در برابر اصرار مغازه دار بر نگه داشتن لباس، می گوید: «وقتی این لباس را بر تن کردم در خودم احساس حقارت کردم. این احساس زمانی که از جلوی مغازه شما رد می شوم افزون گشته، مرا به چاپلوسی وا می دارد و این برای من قابل تحمل نیست». ایشان در کتاب "جامع السعادات" در این باره می نویسد: «سزاوار است انسان فقیر، فقر خویش را از دیگران بپوشاند و همواره روح پارسایی و بزرگواری را در خود زنده کرده و تربیت نماید. در مقابل ثروتمندان به خاطر ثروتشان ، سر تعظیم فرو نیاورد و بدین وسیله خود را در چشم آنان کوچک نشان ندهد. بلکه نسبت به زراندوزان در وجود خویش حالت بزرگی به وجود آورد و هیچ وقت چشم طمع و توقع به دست آنان ندوزد.» اعیان الشیعه ج3 ص402 .
التَّمَشُّطُ مِنْ‌ قِيَامٍ‌ يُورِثُ الْفَقْر. ایستاده شانه کردن موجب فقر می‌شود. در روایت دیگر آمده است: مَنِ‌ امْتَشَطَ قَائِماً رَكِبَهُ الدَّيْن‌. کسی که ایستاده شانه می‌کند مقروض می‌شود. در روایت دیگر آمده است: لَا تَمْتَشِطْ مِنْ قِيَامٍ فَإِنَّهُ يُورِثُ الضَّعْفَ فِي الْقَلْبِ وَ امْتَشِطْ وَ أَنْتَ جَالِسٌ فَإِنَّهُ يُقَوِّي الْقَلْبَ وَ يَمْخَجُ‌ الْجِلْدَة.‌ ایستاده شانه نزن زیرا سبب ضعف قلب است و نشسته شانه کن زیرا قلب را قوی و پوست را مغزدار و محکم می‌کند. بنابراین به افرادی که ضعف قلب دارند سفارش می‌کنیم که زیاد و نشسته شانه کنند. الخصال نویسنده : الشيخ الصدوق    جلد : 1  صفحه : 505 مكارم الاخلاق نویسنده : الطبرسي، رضي الدين    جلد : 1  صفحه : 70
حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه‌ : هرکه دچار فقر شود، به چهار خصلت گرفتار می‌شود: ضعف در یقین، نقصان در عقل، سستی در دین و کم حیایی در چهره پس به خدا پناه می‌بریم از فقر  مَنْ اِبْتَلَى بِالفَقرِ اِبتَلَى بِاَربَعِ خِصَالٍ: بِالضَّعفِ فِى يَقِينِهِ، وَ النُّقصَانِ فِى عَقلِهِ وَ الرّقَّةِ فِي دِينِهِ، وَ قِلّةِ الحَيَاءِ فِى وَجهِهِ، فَنَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الفَقرِ بحارالأنوار، ج۶۹، ص۴۷ .
علیهم السلام روِيَ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ (صلوات الله علیه) فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ سَمِعْتُكَ تَقُولُ شِيعَتُنَا فِي الْجَنَّةِ وَ فِي الشِّيعَةِ أَقْوَامٌ يُذْنِبُون وَ يَرْتَكِبُونَ الْفَوَاحِشَ وَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ وَ يَشْرَبُونَ الْخَمْرَ وَ يَتَمَتَّعُونَ فِي دُنْيَاهُمْ فَقَالَ نَعَمْ هُمْ أَهْلُ الْجَنَّةِ اعْلَمْ أَنَّ الْمُؤْمِنَ مِنْ شِيعَتِنَا لَا يَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يُبْتَلَى بِسُقْمٍ أَوْ بِفَقْرٍ أَوْ بِدَيْنٍ أَوْ بِجَارٍ يُؤْذِيهِ أَوْ بِزَوْجَةِ سَوْءٍ فَإِنْ عُوفِيَ مِنْ ذَلِكَ كُلِّهِ شَدَّدَ اللَّهُ عَلَيْهِ فِي النَّزْعِ عِنْدَ خُرُوجِ رُوحِهِ حَتَّى يَخْرُجَ مِنَ الدُّنْيَا وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْهِ فَقُلْتُ فِدَاكَ أَبِي وَ أُمِّي لَا بُدَّ مِنْ رَدِّ الْمَظَالِمِ فَقَالَ صلوات الله علیه إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى جَعَلَ حِسَابَ خَلْقِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ (صلی الله علیهما و آلهما) فَكُلُّ مَا كَانَ عَلَى شِيعَتِنَا حَسَبْنَاهُ مِنَ الْخُمُسِ فِي أَمْوَالِهِمْ وَ كُلُّ مَا كَانَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ خَالِقِهِمْ اسْتَوْهَبْنَاهُ مِنْهُ وَ لَمْ نَزَلْ بِهِ حَتَّى نُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ بِرَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ شَفَاعَةٍ مِنْ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ (صلی الله علیهما و آلهما) حَتَّى لَا يَدْخُلَ أَحَدٌ مِنْ شِيعَتِنَا النَّارَ. صفوان جمال گوید بر امام صادق صلوات الله علیه وارد شدم ؛ گفتم فدایت شوم ! شنیدم ام که شما می گویی شیعیان ما در بهشت هستند در حالی که در میان شیعه گروه هایی هستند که هستند و مرکتب کارهای زشت می شوند و را می خورند و می نوشند و از دنیاشان بهره می برند پس امام صادق (صلوات الله علیه) فرمود : بله ، آنها اهل بهشت هستند ؛ بدان مومنِ از شیعیان ما از دنیا خارج نمی شود تا اینکه مبتلا به یا یا یا ای که او را اذیت می کند ؛ یا شود ؛ پس اگر از همه آنها در امان ماند خداوند هنگام مرگ و خارج شدن روحش بر او سخت می گیرد تا اینکه از دنیا خارج می شود در حالی که هیچ گناهی برای او نباشد ، صفوان جمال گوید ؛ گفتم پدر و مادرم فدایت ! در رد مظالم ( یعنی حق الناس و بدهی ها) چاره ای نیست ( دیون حتما باید پرداخت شود ) حضرت فرمود : همانا خداوند متعال حساب خلقش را در روز قیامت به محمد و علی (صلی الله علیهما و آلهما) سپرده است ؛ پس هر آنچه به عهده(گردنِ) شیعیان ما باشد ؛ خودمان آن را به عهده می گیریم و از خمس و حقوقی که ما در اموال آنان داریم حساب می کنیم و آن چه بین ایشان و خالق آنهاست ( از کوتاهی کردن در انجام تکالیف الهی ) از خدا برای آنان طلب بخشش می کنیم ؛ ما مدام و پیوسته از خدا برای شیعه طلب بخشش می کنیم تا اینکه او را به رحمت الهی و شفاعت محمد و علی ( صلی الله علیهما و آلهما ) وارد بهشت می کنیم تا اینکه یکی از شیعیان ما داخل نشود. بحار الأنوار ج 65 ص 114 .