eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
181 دنبال‌کننده
451 عکس
239 ویدیو
6 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
علیه‌السلام حضرت امام سجاد علیه‌السلام: رَحِمَ‌اَللَّهُ اَلْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ اَلْمَلاَئِكَةِ فِي اَلْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ اَلشُّهَدَاءِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ. خداوند عمويم عباس علیه‌السلام را رحمت كند، كه جانبازى نمود و خود را فداى برادر كرد، تا آنجا که دو دستش قطع شد و خدا در عوض آن به او دو بال می‌دهد كه با آن، به همراه فرشتگان در بهشت پرواز می‌کند، چنانچه به جعفر بن ابى‌طالب علیه‌السلام عطا كرد، و براى عباس علیه‌السلام نزد خداى تبارک و تعالى مقامى است كه در قيامت تمام شهداء به آن غبطه می‌خورند. الأمالی، صدوق، جلد ۱، صفحه ۴۶۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نُقِلَ مِنْ خَطِّ الشَّهِیدِ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّیْلَةَ الَّتِی یُولَدُ فِیهَا الْقَائِمُ علیه السلام لَا یُولَدُ فِیهَا مَوْلُودٌ إِلَّا كَانَ مُؤْمِناً وَ إِنْ وُلِدَ فِی أَرْضِ الشِّرْكِ نَقَلَهُ اللَّهُ إِلَی الْإِیمَانِ بِبَرَكَةِ الْإِمَامِ علیه السلام. از امام جعفر صادق علیه السّلام نقل کرده اند که آن حضرت فرمودند: در شبی که قائم آل محمد علیه السّلام متولد گردد، هر مولودی متولد شود با ایمان است و اگر در زمین شرک متولد گردد، خداوند به برکت وجود امام، او را به سرزمین ایمان منتقل خواهد کرد. بحارالأنوار ٫ جلد 51 ٫ صفحه 28 .
اسعد الله ایامکم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
از حضرت صلوات‌الله‌علیه روایت شده است که فرمودند: «هرگاه قائم ما قیام ‌کند، خدای تعالی هرگونه آفت و مرض را از شیعیان بر می‌دارد و قلوبشان را همچون پاره‌های آهن محکم می‌گرداند و به هر کدام از آنان قدرت چهل مرد عطا می‌کند و آنها حاکمان و بزرگان زمین می‌شوند.» «عن علي بن الحسين عليهماالسلام قال: إذا قام قائمنا أذهب الله عز وجل عن شيعتنا العاهة، وجعل قلوبهم كزبر الحديد، وجعل قوة الرجل منهم قوة أربعين رجلا، ويكونون حكام الأرض وسنامها.» خصال (شیخ‌صدوق)، ج۲، ص۵۴۱ بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۵۲، ص۳۱۷
زهری می‌ گوید : خدمت حضرت علی بن الحسین علیهما السلام بودم ، یکی از اصحابش وارد شد ، امام از او پرسید : چه خبر؟ عرض کرد : یا ابن رسول الله! فعلا گرفتار چهار صد دینار قرضی هستم که راهی برای پرداخت آن ندارم زیرا عیال وارم و مخارج ایشان را نمی توانم تامین کنم ، حضرت زین العابدین علیه السلام به شدت گریه نمود. عرض کردم : یا ابن رسول الله! چرا گریه می‌ کنید؟! فرمود : مگر گریه برای مصائب و گرفتاری های بزرگ نیست؟ عرض کردم : همین طور است. فرمود : کدام مصیبت از این بزرگتر که مؤمنِ حُرّ [آزاد] برادر خود را گرفتار ببیند و نتواند رفع گرفتاریش را بنماید یا او را مبتلا به فقر و تنگدستی بیابد ولی امکان رفع آن نباشد؟! زهری گفت اطرافیان امام متفرق شدند ، بعضی از مخالفین با یکدیگر می‌ گفتند : تعجب است از این خانواده که ادعا می‌ کنند هر چه در زمین و آسمان است مطیع آنهاست و خداوند درخواست آنها را رد نمی کند و باز اعتراف می‌ کنند که نمی توانند رفع گرفتاری از یک مؤمن خاص خود بنمایند. این حرف به همان کسی که مقروض بود رسید ؛ خدمت زین العابدین علیه السلام رسیده و عرض کرد : فلانی و فلانی چنین گفته اند! سخن آن ها بر من از فقرم ناگوارتر است. امام علیه السلام فرمود : خداوند اجازه گشایش برای تو داد ، بعد رو به کنیزی نموده و فرمود : افطار و سحری مرا بیاور ، کنیز دو گرده نان آورد. فرمود : این دو گرده نان را بگیر که دیگر چیزی پیش ما نیست. خداوند به وسیله همین دو گرده ، گشایش خوبی به تو خواهد داد. آن مرد دو گرده را گرفت و وارد بازار شد و نمی دانست آن ها را چه کند ، در اندیشه قرض و خرج خانواده بود ، گاهی شیطان او را وسوسه می‌ کرد که این دو گرده نان چگونه می‌تواند رفع ناراحتی تو را بنماید ، در این موقع به ماهی فروشی برخورد که یک ماهی گندیده داشت ، گفت : این ماهی پیش تو مانده و این گرده نان پیش من است. ممکن است یک گرده نان را بگیری و همان ماهی مانده را بدهی؟ ماهی فروشی قبول کرد. نان را گرفت و ماهی را داد. در بین راه به مردی برخورد که نمک نامرغوبی داشت ، به او گفت : مایلی این نان خشک را بگیری و همان نمک نامرغوب را بدهی؟ قبول کرد ، آن مرد ماهی و نمک را به خانه آورده و گفت : این ماهی را با نمک درست می‌ کنم. همین که شکم ماهی را شکافت ، دو مروارید غلتان درون او یافت و سپاس خدای را به جای آورد ، در همین بین که شاد و خرم بود ، ناگهان درب خانه به صدا آمد. پشت درب رفت تا ببیند کیست ، دید صاحب ماهی و صاحب نمک هر دو آمده اند! گفتند : ما و خانواده مان هر چه کوشش کردیم این نان را بخوریم دندان به آن کارگر نبود. فکر کردیم تو خیلی گرفتار و مبتلا هستی ، نان را برای خودت آوردیم و آنچه در مقابلش از ما گرفته ای ، به تو بخشیدیم! دو نان را از آن ها گرفت ؛ پس از رفتن آن ها درب را بست. در این موقع فرستاده حضرت زین العابدین علیه السلام رسیده و گفت : مولایت می‌ فرماید : تو به آرزویت رسیدی! اینک نان ما را برگردان که کسی جز ما نمی تواند آن نان را بخورد! دو مروارید را به قیمت گزافی فروخت و قرضش را پرداخت و وضع مالی اش بسیار خوب شد. برخی از مخالفین گفتند : عجب اختلافی بین این دو حالت است که علی بن الحسین علیهما السلام مدعی است نمی تواند رفع تنگدستی از دوستش بنماید ولی او را دارای ثروتی عظیم می‌ کند! حضرت زین العابدین علیه السلام فرمود : قریش نیز همین سخن را به پیغمبر صلی الله علیه و آله می‌گفتند که چگونه کسی که در موقع هجرت از مکه تا مدینه را به دوازده شبانه روز (نه کمتر) طی می‌ کند ، می‌تواند در یک شب به بیت المقدس برود و در آنجا آثار پیمبران را مشاهده کند. سپس زین العابدین علیه السلام فرمود : اینها از کار خدا و دوستان خدا با او غافلند. به مقام های بلند نمی توان رسید مگر با تسلیم در مقابل خدا و ترک اظهار نظر ، و رضا به آنچه او صلاح می‌ داند. دوستان خدا بر گرفتاری ها و ناراحتی ها صبر می‌ کنند و دیگران چنین صبری ندارند و خداوند در مقابل این شکیبایی ، آن ها را به تمام آرزوهایشان می‌ رساند ، با وجود این ، آن ها جز خواست خدا را نمی خواهند. امالی شیخ صدوق : ۴۵۳ .
عن زرارة عن ابی‌عبداللّه الصادق علیه‌السلام فی ذِکرِ بُکاءِ الاِمامِ زَینِ‌العابِدینَ علیه‌السلام: کانَ جَدّی اذا ذَکَرَهُ بَکی حَتّی تَملَاَ عَیناهُ لِحیَتَهُ، وحَتّی یَبکِیَ لِبُکائِهِ رَحمَةً لَهُ مَن رَآهُ. امام صادق علیه‌السلام: هرگاه جدم امام سجاد علیه‌السلام به یاد امام حسین علیه‌السّلام می‌افتاد، می‌گریست، تا این که اشک، چشمان و محاسنش را خیس می‌کرد، تا جایی که هر کس ایشان را می‌دید، از سرِ ترحّم، به گریه او می‌گریست. دانشنامه امام حسین علیه‌السلام، جلد ۱۰ صفحه ۹۴ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
صلوات الله علیک یا کفیل الحوراء ممنونتم رفیق
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی علیه السلام قَالَ: لَا یَسْتَغْنِی شِیعَتُنَا عَنْ أَرْبَعٍ خُمْرَةٍ یُصَلِّی عَلَیْهَا وَ خَاتَمٍ یَتَخَتَّمُ بِهِ وَ سِوَاكٍ یَسْتَاكُ بِهِ وَ سُبْحَةٍ مِنْ طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِیهَا ثَلَاثٌ وَ ثَلَاثُونَ حَبَّةً مَتَی قَلَّبَهَا فَذَكَرَ اللَّهَ كُتِبَ لَهُ بِكُلِّ حَبَّةٍ أَرْبَعُونَ حَسَنَةً وَ إِذَا قَلَّبَهَا سَاهِیاً یَعْبَثُ بِهَا كُتِبَ لَهُ عِشْرُونَ حَسَنَةً. ●امام کاظم صلوات الله علیه: شیعه ما از چهار چیز بی نیاز نیست، حصیری که بر آن نماز بگزارد و انگشتری که در دست کند و مسواکی که با آن مسواک کند و تسبیحی از قبر حسین (صلوات الله علیه) که دارای سی و سه دانه باشد، هر گاه با آن ذکرِ خدا بگوید خداوند برایش در قبال هر دانه آن چهل حسنه می نویسد و هر گاه بدون اینکه ذکر بگوید،با آن تسبیح بازی کند (بدون ذکر آن را بچرخاند) خداوند برای او بیست حسنه مرقوم می دارد. تهذيب الأحكام جلد 6 صفحه 75 بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 82 صفحه 340