#ذی_القعده
#امام_جواد علیه السلام
#شهادت
#غیبت
امام جواد علیهالسلام:
إِنَّ لَهُ غَيْبَةً يَكْثُرُ أَيَّامُهَا وَ يَطُولُ أَمَدُهَا فَيَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ يُنْكِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ يَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ يَكْذِبُ فِيهَا الْوَقَّاتُونَ وَ يَهْلِكُ فِيهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ يَنْجُو فِيهَا الْمُسْلِمُون.
«او را غیبتی است که زمانش زیاد است و پایانش به طول میانجامد، پس مخلصین، چشمانتظار قیام او میمانند و شککنندگان به انکار او بر میخیزند و منکرین به استهزای او میپردازند و تعیینکنندگان وقت ظهور، مورد تکذیب قرار میگیرند و عجلهکنندگان در آن هلاک میشوند و تسلیمشدگان نجات مییابند.»
بحارالانوار، جلد ۵۱، صفحهٔ ۱۵۸
#اللهم_عجل_لولیک_الغریب_الفرج
#زیارت_مخصوص
#ذی_القعده
#زائر
#عرش_رحمان
#بیتوته
#خوابیدن
#قرب_زائر
#درجه_زائر
سليمان بن حفص میگوید: از موسى بن جعفر عليهماالسّلام شنيدم که فرمودند:
«هركس قبر فرزندم على را زيارت كند، براى او در نزد خداوند ثواب هفتاد حجّ خالص باشد»، عرض كردم: «هفتاد حجّ؟!» فرمودند: «بلكه هفتاد هزار حجّ».
و افزودند: «چه بسا حجّى كه مورد قبول نباشد، و هركس زيارت كند او را و يک شب را در كنار آن مزار بسر برد، مانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت نموده است»، عرض كردم: «خدا را در عرش زيارت كرده است؟!»
فرمودند: «آرى، چون روز قيامت شود، بر عرش خداوندى چهار تن از اوّلين و چهار تن از آخرين قرار گيرند، امّا چهار نفر اول:
نوح و ابراهيم و موسى و عيسى عليهم السّلام باشند، و اما چهار تن آخرين:
محمّد و علىّ و حسن و حسين كه درود و سلام خدا بر ايشان باد باشند،
آنگاه ريسمانى در اطراف عرش بكشند و حصارى معيّن كنند و ما با زوّار قبور امامان بنشينيم، آگاه باشید كه درجه و مقام زائر قبر فرزند من از ديگران بالاتر است و عطايش از تمامى زوّار ائمّه ديگر، نزديکتر و بهتر است».
عيون أخبار الرّضا علیه السّلام، ج۲، ص۲۵۹
کافی شریف جلد ۴ صحفه ۵۸۵
این همان حدیثی است که در
هیات رضیع الحسین علیه السلام
هیات مدافعان حضرت رقیه علیهاالسلام
عسکریه صاحب الزمان علیه السلام
مدار منبر حقیر در ایام زیارت مخصوصه و دحو الارض بود.
#ادای_قرض
#استغفار
#سوره_قدر
اسماعيل بن سهل گويد: به امام جواد عليه السّلام طى نامهاى نوشتم: به راستى كه قرض سنگينى بر گردن من است. حضرت در پاسخ فرمودند: بسيار استغفار كن، و زبانت را با خواندن سورۀ قدر تازه نگهدار. ( مداومت داشته باش)
الکافی، ط_الاسلامیه، ج ۵ ص ٣١٦
#اللهم_عجل_لولیک_الغریب_الفرج
#ذی_القعده
#شهادت
#عبدالجواد علیه السلام
#غلام
#بنده
#عبد
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (سلام الله علیه) جَالِساً بِالْمَدِينَةِ وَ كُنْتُ أَقَمْتُ عِنْدَهُ سَنَتَيْنِ أَكْتُبُ عَنْهُ مَا يَسْمَعُ مِنْ أَخِيهِ يَعْنِي أَبَا الْحَسَنِ (صلوات الله علیه) إِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الرِّضَا (صلوات الله علیه) الْمَسْجِدَ- مَسْجِدَ الرَّسُولِ (صلی الله علیه و آله) فَوَثَبَ عَلِيُّ بْنُ جَعْفَرٍ (سلام الله علیه) بِلَا حِذَاءٍ وَ لَا رِدَاءٍ فَقَبَّلَ يَدَهُ وَ عَظَّمَهُ فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) يَا عَمِّ اجْلِسْ رَحِمَكَ اللَّهُ فَقَالَ يَا سَيِّدِي كَيْفَ أَجْلِسُ وَ أَنْتَ قَائِمٌ فَلَمَّا رَجَعَ عَلِيُّ بْنُ جَعْفَرٍ (سلام الله علیه) إِلَى مَجْلِسِهِ جَعَلَ أَصْحَابُهُ يُوَبِّخُونَهُ وَ يَقُولُونَ أَنْتَ عَمُّ أَبِيهِ وَ أَنْتَ تَفْعَلُ بِهِ هَذَا الْفِعْلَ فَقَالَ اسْكُتُوا إِذَا كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَبَضَ عَلَى لِحْيَتِهِ لَمْ يُؤَهِّلْ هَذِهِ الشَّيْبَةَ وَ أَهَّلَ هَذَا الْفَتَى وَ وَضَعَهُ حَيْثُ وَضَعَهُ أُنْكِرُ فَضْلَهُ نَعُوذُ بِاللَّهِ مِمَّا تَقُولُونَ بَلْ أَنَا لَهُ عَبْدٌ.
محمّد بن حسن بن عمار می گوید: در مدینه خدمت علی بن جعفر بن محمّد (پسر امام صادق صلوات الله علیه) نشسته بودم و دو سال بود که شاگردش بودم و هر چه از برادرش موسی بن جعفر (صلوات الله علیه) حدیث شنیده بود می فرمود و من می نوشتم. ناگاه ابو جعفر محمّد بن علی (پسر امام رضا صلوات الله علیه) بر او وارد شد. وارد مسجد پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) شد. علی بن جعفر (سلام الله علیه) بدون کفش و رداء، پای برهنه از جا پرید و دست او را بوسید و بسیار تعظیم کرد. حضرت جواد (صلوات الله علیه) به او فرمود: بنشین عمو جان! خدا تو را رحمت کند. عرض کرد: آقای من! چطور بنشینم با اینکه شما ایستاده هستید؟!
وقتی علی بن جعفر (سلام الله علیه) به مجلس خود برگشت، اصحابش او را سرزنش کردند و می گفتند تو عموی پدر او هستی! این چنین نسبت به او این کار را می کنی؟ فرمود: ساکت باشید! و دست به ریش خود گرفت و فرمود: وقتی خداوند عز و جل مرا با این ریش شایسته (مقام امامت) نداند و این جوان را شایسته دانست و او را به این مقامی که دارد رساند، من منکر فضیلت او شوم؟ به خدا پناه می برم از آنچه شما می گویید، بلکه من بنده (غلام) او هستم.
الكافي- ط الاسلامية جلد 1 صفحه 322
#انا_عبدالجواد صلوات الله علیه
#اللهم_عجل_لولیک_الغریب_الفرج
#ذی_القعده
#شهادت
#امامت
#ولایت
عَنْ هَارُونَ بْنِ الْفَضْلِ قَالَ: رَأَيْتُ أَبَا الْحَسَنِ (علیه السلام) فِي الْيَوْمِ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ أَبُو جَعْفَرٍ (علیه السلام) فَقَالَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ مَضَى أَبُو جَعْفَرٍ (علیه السلام) فَقِيلَ لَهُ وَ كَيْفَ عَرَفْتَ ذَلِكَ قَالَ تَدَاخَلَنِي ذِلَّةٌ لِلَّهِ لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهَا.
هارون بن فضل روایت کرده است که امام هادی (علیه السلام) را در آن روزی که امام جواد (علیه السلام) - در بغداد - از دنیا رفت؛ دیدم.
حضرت فرمود: انا لله و انا الیه راجعون ، همانا امام جواد (علیه السلام) از دنیا رفت ؛ به حضرت گفته شد: چگونه این مطلب را فهمیدی؟
فرمود: ذلتی نسبت به خداوند بر من وارد شد که پیش از آن در خود سراغ نداشتم و نمی شناختم.
الكافي (ط - الإسلامية)/ج1/ص381
#اعظم_الله_اجورنا_و_اجورکم
#سوره_قدر
#استغفار
اسماعيل بن سهل گويد: خدمت امام جواد عليه السلام نوشتم، چيزى به من تعليم فرماييد كه اگر آن را بگويم (بخوانم) در دنيا و آخرت با شما باشم.
حضرت به خط خود نوشتند:
اَكْثِرْ مِنْ تِلاوَةِ «إنّا أنزَلْناهُ»
وَرَطِّبْ شَفَتَيْكَ بِالأسْتِغْفارِ؛
سـوره «انا انزالناه» را زياد بخوان
و لبهايت به گفتن استغفار « تر» باشد،
يعنى بسيار استغفار كُنى )
ثواب الاعمال، ص 197
#اعظم_الله_اجورنا_و_اجورکم