eitaa logo
مجله‌ افکار بانوان‌ حوزوی
744 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
270 ویدیو
21 فایل
*مجله #افکار_بانوان_حوزوی به دغدغه‌ی #انسان امروز می‌اندیشد. * این مجله وابسته به تولید محتوای "هیأت تحریریه بانو مجتهده امین" و "کانون فرهنگی مدادالفضلا" ست. @AFKAREHOWZAVI 🔻ارتباط با ادمین و سردبیر: نجمه‌صالحی @salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
«چارچوب بی انسانیت» گاهی دلم می‌خواهد تمام اصوات ذهنم، مانند آن نوار صوتِ خالی دوران نوجوانی مان، پاک و خالی باشد. آخر هرچه با چرتکه‌ی فکرم، تمامی آنچه در غزه این روزها می گذرد را مرور می کنم، به چارچوبی برای نقش انسانیت در اسم آدمیت نمی رسم! می دانم که در این روزها که پی در پی گذشت؛ حتماً خنده‌ی صهیونیست بر مرگ کودک گرسنه‌ی غزه، در برابر بذل اربعینی عشقِ یارانِ حسین علیه السلام، یک بخچه پر از غصه را ‌بر کوله‌‌بار زائرانِ طریق کربلا اضافه کرده بود. می دانم خیلی از ما به چارچوب تعریفی انسانیت در رفتار اروپائیان، همچون یک نمایش کمدی اندوهناک نگریستیم. باآنکه زمانه، جای لبخند را بر لبانِ اهل فهم باقی نگذاشته؛ اما بی تعارف باید از ارسال کشتی های پر از سلاح برای اسرائیل، توسط همان کشورهایی که فلسطین را به رسمیت شناختند، مثل کارناول های شادی فرهنگ‌ بی تمدن‌شان یاد کرد! در این میان اما، رساندن آن شش هزار محموله غذایی چین به غزه با اسکورت جنگنده ها، چارچوب دیگری از انسانیت را به نمایش گذاشت؛ بی انسانیت آنورِ دنیا که به یکتا پرستی مدعی است؛ برای قتل و عامِ خدا پرستان، سلاح کشتار می فرستد و بی خدایان یگانه‌ی این سوی دنیا، درس انسانیت را تعلیم می دهند! بریدن صدای خبرنگاران غزه را نیز باید با دید فراتری نگاه کرد؛ آنقدر که دیگر برای رسیدن اخبارِ نسل کشی فلسطینی‌ها، شاید به اخبار آسمان ها، نیازمند شویم! می خواهم بگویم؛ انسانیت مانند کشته های بیگناه غزه، هنوز نمی داند چرا چنین مرگ تدریجی را تجربه می کند! چه باید کرد برای انسانیتی که از فکر گرسنگی و تشنگی فرزندان آدم، به آستانه‌ی جنون رسیده است… ✍🏻فاطمه شکیب‌رخ @AFKAREHOWZAVI
«محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است»؛ تأملی بر راز حیات اسلام هر سال که محرم و صفر می‌رسد، صدای تاریخ دوباره در گوش ما طنین می‌اندازد. بیش از هزار سال است که این سوگواری‌ها تکرار می‌شوند، و چرایی این تکرار، پرسش همیشگیِ در برابر ماست! پاسخ در نگاه سطحی، شاید تنها یادآوری مظلومیت و شهادت باشد؛ اما اگر تأمل کنیم، این چرا، کلید راز حیات اسلام است. اسلام زنده است نه به خاطر شمشیرها، نه به خاطر قدرت‌ها، بلکه به خاطر تکرار این یادها و آزمایش‌ها. هر محرم و صفر، تلنگری است که می‌گوید: امامان همیشه پیروزند؛ این مردم‌اند که در آزمون ولایتمداری سنجیده می‌شوند. امام حسن (ع) در برابر چشمان مردمی ایستاد که از جنگ خسته بودند و به دنیای خود دل بسته بودند. خیانت برخی خواص و سستی جامعه، صلحی را بر ایشان تحمیل کرد که در ظاهر به سود دشمن بود اما در باطن، بنا بر تدبیر الهیِ امام حقیقت معاویه و جریان نفاق را رسوا کرد. اما مردم، فرصت سربلندی در تاریخ را از دست دادند و آزمون را باختند، می‌توانستند در کنار امام بایستند و با ایستادگی خویش تاریخ را روشن کنند، اما کوتاهی کردند و نتیجه، شکست خودشان بود نه شکست امام. امام حسین (ع) نیز در کربلا در برابر همان مردمی قرار گرفت که هزاران نامه نوشتند، اما جز اندکی در کنارش نماندند. امام حسین (ع) رسالت خود را انجام داد؛ و پرچمی را برافراشت که تا ابد نماد آزادی و عزت است. اما مردم، بار دیگر در میدان سنجش وفاداری و ولایتمداری سرافکنده شدند. آنان می‌توانستند سربلند شوند، اما اسیر ترس و دنیاطلبی گشتند و بدین‌گونه خود را در تاریخ بی‌آبرو ساختند. راز زنده‌بودن اسلام در محرم و صفر همین است: امام مأمور به رسالت الهی خویش است، چه تنها بماند و چه یارانی اندک داشته باشد. او راه حق را می‌رود و در نهایت پیروز است؛ چرا که حق همیشه پیروز است. این مردم‌اند که با حضور یا غیاب خویش، با بصیرت یا بی‌بصیرتی خود، سرنوشت خویش را رقم می‌زنند. اگر در کنار امام باشند، خود را نجات می‌دهند؛ اگر پشت کنند، در حضیض بی‌وفایی دفن می‌شوند. محرم و صفر تنها موسم گریه نیست؛ موسم تذکر است، موسم امتحان دوباره. اشک، اگر به اندیشه گره نخورد، تاریخ را تکرار خواهد کرد. و اندیشه، اگر به عمل منجر نشود، باز همان شکست‌های تلخ گذشته را بر پیشانی ما حک خواهد کرد. امروز، ما وارثان همان تاریخیم. آیینه‌ی محرم و صفر برابر ماست و می‌پرسد: اگر در صفین بودی، آیا یار علی می‌ماندی؟ اگر در صلح بودی، آیا پشت حسن را خالی نمی‌کردی؟ و امروز که ولیّ جامعه و نائب امام در میان ماست، آیا در کنار او ایستاده‌ای یا باز هم تاریخ را تکرار می‌کنی؟ محرم و صفر به ما می‌گوید: اسلام زنده است، اما آیا ایمان ما نیز زنده مانده است؟ ✍️ محدثه جامی @AFKAREHOWZAVI
. از رکود تا خیزشنجمه صالحی وقتی «مسجد» از آغاز اسلام تاکنون، پایگاهی معنوی و اجتماعی بوده و کارکردهای گسترده‌ای داشته که با هیچ نهاد مردمی در طول تاریخ قابل مقایسه نیست؛ وقتی «مسجد» می‌تواند زمینه‌ساز برپایی دولت و تمدن نوین اسلامی باشد و بارها در تاریخ، نقطه آغاز حرکت‌های بزرگ اجتماعی و سیاسی بوده است؛ وقتی «مسجد» از ماندگارترین تراث اسلام و رسول خاتم صلی‌الله‌علیه‌وآله است و نه‌فقط یک بنا، بلکه مفهومی هویت‌ساز برای امت اسلامی محسوب می‌شود؛ وقتی «مسجد» خانه خدا، مأمن دل‌های بی‌قرار و نماد ایمان و معنویت در جوامع اسلامی است؛ وقتی مسجد می‌تواند پایگاه اندیشه، تصمیم‌سازی، تربیت نسل و تقویت همبستگی اجتماعی باشد… پس چرا امروز بسیاری از مساجد در مهجوریت فرو رفته‌اند؟ مهجوریت مسجد را باید در محدود شدن کارکرد آن به نماز و مناسبت‌های مذهبی، ضعف در برنامه‌ریزی فرهنگی و اجتماعی، بی‌توجهی به نیازهای نسل جوان و فاصله گرفتن سبک زندگی مدرن از الگوی مسجدجویی جست‌وجو کرد. مسجدی که روزگاری مرکز علم، عبادت، سیاست و اجتماع بود، امروز در بسیاری از نقاط صرفاً یک بنای عبادی است. اما مسجد می‌تواند دوباره به اوج بازگردد؛ به شرط آنکه نقش تمدنی آن را احیا کنیم. مسجد باید پایگاه گفت‌وگو، تولید اندیشه و حل مسائل جامعه باشد؛ فضایی که جوانان و خانواده‌ها در آن حضور فعال داشته باشند. نشست‌های معرفتی، کارگاه‌های مهارت زندگی، کانون‌های فرهنگی، کتابخانه‌های دیجیتال و حتی مشاوره‌های اجتماعی می‌توانند جایگاه مسجد را در زندگی مردم تقویت کنند. زیباسازی مساجد، نوسازی امکانات، بهره‌گیری از فناوری‌های نو و شبکه‌سازی میان مساجد نیز گامی مهم در ارتقای جایگاه این پایگاه الهی است. اگر مسجد دوباره بتواند همزمان پاسخگوی نیاز معنوی، فکری و اجتماعی جامعه باشد، بی‌تردید بار دیگر به قلب تپنده امت اسلامی تبدیل خواهد شد. پ.ن: ۲۱ آگوست، مصادف با ۳۰ مرداد ماه سال‌روز به آتش کشیدن مسجدالاقصی در سال ۱۹۶۹، روز جهانی مسجد نامگذاری شده است و همه ساله برنامه‌های مختلفی به منظور بزرگ‌داشت این روز در ایران و کشور‌های مختلف به ویژه اسلامی برگزار می‌شود. @AFKAREHOWZAVI
🌱«یَواش مزاج ها» ✍️به قلم طیبه فرید بیانیه ای که حسن روحانی برای جنگ داده بود یک لیوان شربت خنک خیار سکنجبین توی لیوان پاشا باغچه بود که بعضی ها آن یک قطره خونِ نجسِ تهش را ندیده بودند. من هم به عادت سادگی خودم همان یک قطره خون نجس را دیده بودم. نمی توانستم بین مباح بودن شربت و نجس بودن آن یک قطره خون جمع کنم. نصف حواسم به بیانیه بو دار روحانی بود و نصف دیگرش به جریان‌سازی توئیتری ها. می گفتند دوبار بیت رهبری را هدف گرفتند. ما محکوم به صبر بودیم. توی توئیتر یک عده از مغزهای متفکر اصلاحات دستپاچه داشتند روحانی را برای جانشینی رهبری جا می انداختند. طولی نمی کشید که جریان‌سازی شان‌ می رسید به کف کوچه های اینستاگرام .هر چند با یکی دو بار حضور رهبری توی تلویزیون فهمیدند که از هول حلیم افتادند توی دیگ. همان روزی که بیانیه روحانی درآمد همان قطره خونش را گذاشتم توی یکی دو تا از گروه های انقلابی و فقط نوشتم «اینارو هم ببینید!» چیزی نگذشت که توصیه های اخلاقی دوستان در خفا و آشکارا شروع شد. «روحانی کلی مجیز انقلاب رو گفته تو همون یه تیکه رو دیدی؟» «این بیانیه رویش های جدید جنگ دوازده روزه ست!» «چرا داری دو دستگی ایجاد می کنی!!!» «خانم فرید نه خودتون ببینید و نه دیگران رو تشویق کنید به دیدن» «تندروی بی ترمز الان موقع اختلاف افکنیه» جای زخم جمعه بنزینی هنوز درد داشت، عوارض بوی تند توافقنامه لوزان و رد کفش ترامپ توی ریه مردم با هزار پاف از اسپری سالبوتامول هم جواب نمی گرفت. خبر جلسه نوروزی امسال خانه حسن روحانی، هواپیمای اکراینی نبود که مجازی را پر کند. وسط مذاکره و تعامل آدم هایی که زبان دنیا را بلد بودند آدم های درجه یکمان شهید شدند! کی باورش می شد اسرائیل آمده توی آسمان تهران؟ دم بچه های پدافند و موشکی گرم که نقره داغشان‌کردند. همه عالم فهمیدند جمهوری اسلامی ایران، غزه و لبنان نیست... القصه تقدیر بود یک آدم حسابی مثل آقای دوانی کوس نفاق این ها را بزند شاید بعضی «یواش مزاج ها» به خودشان بگیرند که نفاق وقتی عادت آدم باشد به این سادگی ها توی شربت خیار سکنجبین حل نمی شود. @AFKAREHOWZAVI
🔖سکوت امروز آتش فردا ✍️ زینب گودرزی یکی از بزرگ‌ترین خطاهای سیاسی جوامع این است که بحران‌ها را تنها مشکل دیگران تصور کنند. هنگامی که مردم یا دولت‌ها باور کنند تهدید به آنان نخواهد رسید، سکوت و بی‌تفاوتی در پیش می‌گیرند؛ سکوتی که در عمل، به سود دشمن تمام می‌شود. رفتار قدرت‌های جهانی در قبال ادعاهای نامشروع اسرائیل، نمونه‌ی بارز چنین سکوتی است. ادعاهایی که باید از سوی سازمان‌های بین‌المللی محکوم شود، اما عملاً با چشم‌پوشی و انفعال مواجه می‌گردد. نتانیاهو و جریان صهیونیسم سال‌هاست با طرح ایده‌هایی همچون «اسرائیل بزرگ»، به دنبال تثبیت سلطه‌ی خود در منطقه و فراتر از آن هستند. نظریه‌ی تئودور هرتزل و اشغال سرزمین فلسطین تنها یکی از نمونه‌های آشکار این پروژه است. با وجود تجاوزهای آشکار، نهادهایی مانند سازمان ملل نه تنها اقدام مؤثری برای مقابله انجام نداده‌اند، بلکه در بسیاری موارد با توجیهات حقوقی و سیاسی، زمینه را برای پیشروی بیشتر صهیونیسم فراهم کرده‌اند. از سوی دیگر، دولت‌های عربی ـ جز در مقاطع محدودی همچون جنگ شش روزه ـ هیچ اقدام جدی در دفاع از فلسطین نداشته‌اند. ترس از دست رفتن منافع و موقعیت‌های شخصی، آنان را به سوی مصالحه و تسلیم در برابر استکبار کشانده است. نتیجه‌ی این سیاست سکوت و سازش، چیزی جز نسل‌کشی در غزه، توسعه‌ی شهرک‌های غیرقانونی و تداوم خشونت نبوده است. اما واقعیت آن است که سلطه‌جویی مرزی ندارد؛ دیر یا زود، این تهدید دامن همان دولت‌ها و ملت‌های ساکت را نیز خواهد گرفت. امروز اعتراض‌های دیپلماتیک و بیانیه‌های بی‌اثر برخی از کشورها، نشان‌دهنده‌ی دیرهنگام بودن بیداری آنان است. سکوت دیروز، هزینه‌های سنگین امروز را رقم زده و فردا را نیز تهدید خواهد کرد. تاریخ به روشنی ثبت خواهد کرد که چه کسانی در برابر ظلم ایستادند و چه کسانی یادگار تسلیم را بر دیوار خیانت نوشتند. @AFKAREHOWZAVI
. حالِ عجیب ✍منصوره بهمن چند روزی است که هوای دلم گرفته و بی‌اختیار با خودم این شعر جناب وحشی بافقی را زمزمه می‌کنم: دلتنگم و با هیچ‌کسم میل سخن نیست کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست نمی‌دانم این گرفتگی از سر دلتنگی است یا از حال عجیبم؛ فقط می‌دانم دلتنگی حال غریبی‌ست. دلتنگی حادثه‌ای‌ست که خبر نمی‌کند؛ گاهی ناگهان می‌آید و می‌نشیند روی دلت...! حالی‌ست که التیامش جز با دیدار، خاموش نمی‌شود. من چقدر دلتنگ دیدار گنبدِ طلایی‌ام؛ دلتنگ گفتن حرف‌های نگفته به شما. شما که بی‌واژه، مرا می‌شنوید! کافی‌ست قلبم را گره بزنم و ریشه‌ی امیدم را به مهر شما آبیاری کنم. نمی‌دانم چه بگویم، فقط می‌دانم دلتنگم؛ دلتنگی حس غریبی‌ست. من هنوز می‌دانم که می‌دانید؛ هنوز باور دارم که مرا می‌بینید؛ هنوز امید روزهای بی‌امیدِ من هستید؛ هنوز امید دارم که دوباره در حیاط حرم، از گوشه‌گوشه‌ی حرم عکس بگیرم. هنوز قلمم را فقط به عشقِ نوشتن برای شما در دست می‌گیرم. حالِ منِ دلتنگ را لحظه‌ای به حرمِ پُر از امیدِ خود راه می‌دهید؟ @AFKAREHOWZAVI
«سایه ی رحمت خدا» ✍زاهده خادمی کوشا وقت خداحافظی فرا رسیده بود... حضرت، اهل‌بیت‌شان را فراخواندند تا با آنان وداع کنند. پس از گفت‌وگویی کوتاه و بیان وصایا، در حالی که سرِ مبارک‌شان بر دامان امیرالمؤمنین علی(علیه‌السلام) بود، دیده از جهان فروبستند و دعوت حق را لبیک گفتند. شهادت جان‌سوز پیامبر خاتم(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، نقطه آغاز مصائب اهل‌بیت(علیهم‌السلام) و تمامی مسلمانان جهان بود. از همان لحظه وداع، که سایه رحمت خداوند از سر مسلمین برداشته شد، گروهی اما زیر سایه سقیفه، آغازگر دشمنی‌ها و کینه‌توزی‌ها شدند؛ کینه‌هایی که تا امروز نیز ادامه دارد. سقیفه، ولایت علی(علیه‌السلام) ـــ که خواست و اراده خداوند بود ـــ را از مدار حقیقی خود خارج ساخت و ضربه‌ای سهمگین بر پیکر جامعه مسلمین وارد آورد. همین واقعه، سبب دو‌دستگی مسلمانان شد؛ شیعه و سنی، و در طول سالیان، گروه‌هایی از این دو مذهب با اشکال افراطی و گوناگون در جوامع بشری ظاهر شدند، و شد آنچه نباید می‌شد! و اکنون، تنها امیدمان به ظهور حضرت حجت(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است؛ تا همه‌چیز مطابق خواست و اراده خداوند، در جایگاه حقیقی خویش قرار گیرد. پ.ن: نگاره «حلالیت طلبیدن پیامبر(ص) از مردم» ـ حدیقه‌السعداء، قرن ۱۶م @AFKAREHOWZAVI
. یادداشت سرکار خانم فاطمه تقی زاده پژوهشگر حوزوی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، عنوان کرد: مدیریت بحران به معنای سوق دادن هدفمند امور به روالی قابل کنترل و انتظار بازگشت سریع امور به روال قبل است. به هنگام بحران، نخستین گروهی که در جامعه باید احساس خطر کنند و دست به اقدامات اساسی بزنند، عالمان دین هستند. رهبرانی که تحت فشار زیاد به‌ خوبی عمل می‌کنند، می‌توانند گروه یا جامعه‌ای را در هنگام چالش هدایت کنند. 🔗لینک متن کامل گفت‌وگو در خبرگزاری حوزه https://hawzahnews.com/xdXtC @AFKAREHOWZAVI
🔖«محمد»های داخل گهواره، کابوس رژیم صهیونیستی در ۱۷ ربیع الاول سال عام الفیل، برابر با سال ۵۷۰ میلادى، پسری به نام «محمّد» چشم به جهان گشود و با آمدنش ایوان کسرى شکاف برداشت و چند کنگره آن فرو ریخت و آتش آتشکده بزرگ فارس خاموش شد، بت‌هاى مکه سرنگون شدند و... و نورى از وجود آن حضرت به سوى آسمان بلند شد که شعاع آن فرسنگ‌ها را روشن کرد. و از همان روز دشمنان عنود حق و حقیقت ، تمام تلاش خود را کردند تا نور وجود «محمّد»‌(صلوات الله علیه) را خاموش کنند تا مباد نور حق و حقیقت عالم‌تاب شود و کورسوی تاریکی ظلمتشان، خاموش گردد. شاهد مثال، تیر سه‌شعبه‌ای است که در صحرای کربلا بر حنجر «علی اصغر» زدند تا صدای حق‌طلبی فرزند رسول خدا را خاموش کنند. و اکنون هزار و چهار صد و اندی سال از تولد پپیامبر آخرالزمان گذشته و عالم منتظر ظهور فرزندی از فرزندان حضرتش است که با آمدنش همه‌ی عالم غرق در نور و عدالت میشود، اما هنوز باقی‌مانده‌های نسل دشمنان عنود حضرت رسول(صلی‌الله علیه و اله) مترصد آنند که صدای عدل و قسط را در گلوی «محمد»های زمانه خفه کنند. درست مثل این دو سالی که از شروع طوفان‌الاقصی گذشته و صهیونیستهای کودک‌کش، با نسل‌کشی وسیعی که در غزه و فلسطین به راه انداخته‌اند، نه تنها فریاد مظلوم «محمد»ها که صدای حق‌طلبی همه آزادگان جهان که خواهان آزادی و عدالت هستند را نیز خفه می‌کنند. اما این غافلان سیه‌رو باور ندارند که اراده‌ی الهی که فوق همه‌ی اراده‌هاست، وعده‌ی پیروزی قطعی و قریب‌الوقوع مستضعفان عالم را از حلقوم همین نوزادانی به گوش دنیا رسانده است و اینک دنیا در استانه ظهور تمدن نوین اسلامی است. ولی این بار خبر افزایش چشمگیر کودکان مسلمان در اروپا به خصوص در انگلیس و هلند، نخست وزیر سابق اسرائیل ( نفتالی بنت) را تا جایی به وحشت انداخته که با وحشت می‌گوید: «بیش از نیمی از کودکان در بروکسل و حدود ۴۰ درصد از کودکان در آمستردام، وین و لندن مسلمان هستند. این ارقام باورنکردنی هستند و علاوه بر آنچه که تأثیرات چشمگیری بر سیاست‌ها در قبال اسرائیل خواهند داشت، پیامدهای جهانی قابل توجهی نیز در پی دارند. این افزایش نسبت مسلمانان در جوامع اروپایی، سیاستمداران آنجا را به اتخاذ مواضع خصمانه‌تر نسبت به اسرائیل سوق خواهد داد.» شاهد این مدعا، آماری است که دفتر آمار ملی بریتانیا گزارش داد که در سال ۲۰۲۳ «محمد» پرطرفدارترین نام برای پسران در انگلستان و ولز بوده و بیش از چهار هزار و ۶۰۰ کودک با این نام ثبت شده‌اند. آری! اکنون به فۻل الهی این «محمد»‌های در گهواره‌ها، نه تنها در غزه مظلوم که در قلب اروپا هستند که به کابوس رژیم صهیونیستی تبدیل شده‌اند. @AFKAREHOWZAVI
محبت؛ میراث جاودانه‌ی آل‌الله ✍🏻 زهرا کبیری پور ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا... و چه سخت است داغِ فراق کسانی که تمام وجودشان، تجلی مهر و مهربانی بود. امروز، سالروز روزی‌ست که هم پیامبر رحمت (ص) را از دست داده‌ایم و هم کریم اهل بیت (ع) را... اما آیا فقط تاریخ است که آن‌ها را از ما گرفته است؟! یا گاهی دل‌هایی که محبت را فراموش کرده‌اند، فاصله‌ای تلخ‌تر از قرن‌ها ساخته‌اند؟! پیامبر خدا (ص) و امام حسن (ع) با زبان محبت، دل‌ها را فتح می‌کردند، نه با تحکم و تحمیل. دشمنان دیروز، با لطف و محبت آن‌ها دوست و محب می‌شدند، و امروز... اگر فرزندان ما، جوانان ما، نسل تازه‌ی ما، از ما گرمی محبت نبینند، چه کسی در دلشان جای خواهد گرفت؟! «العبد عبید الاحسان» انسان، بنده‌ی نیکی‌ست... و این، یک قانون ازلی‌ست. پس اگر می‌خواهیم دل‌ها بمانند و ایمان در آن‌ها ریشه بدواند، راهش، فقط محبت است. نه تنها در گفتار، که در رفتار، در آغوش، در صبر، در لبخند... از خدا بخواهیم که ما را اهل محبت به انسان‌های مؤمن قرار دهد. نه فقط به اهل خانه، که به هر دلی که سر راه ما قرار می‌گیرد. و یادمان نرود: شاید طعم مهر، نوری باشد که او را به مسیر بازگرداند... @AFKAREHOWZAVI
دارد تمام می‌شود شهر شعور و شور در دفتر عمرمان دارد نَفَس‌های آخرش را می‌کشد، روزهایی که صبح و شام، نفس‌های اندوهگين‌مان در غم اباعبدالله الحسین تسبیح بود و دیده‌هامان نمناک؛ حالا که دو ماه سینه‌ی سوزان‌مان مالامال اندوه، از مصیبت آل‌الله شده‌است؛ حتی شده شمعی از گدازه‌های گداخته‌‌ و تَف‌ داده‌ی سینه را در دل روشن نگه داریم، تا چراغ هدایتی که در اولین روز امسال در دل‌ تابید، تا آخرین صفحه‌ی سال‌مان روشن بماند و هر روزمان را ایام البیض کند. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم @AFKAREHOWZAVI
انتشار یادداشت "پیامبر، خاکریزی سخت در برابر دشمنان" در خبرگزاری فارس ✍ آمنه عسکری منفرد 📝 بررسی شواهد تاریخی و قرآنی در سیره رسول اکرم (صلوات‌الله علیه) بیانگر این است که ایشان در يک تقسيم بندی کلی، و مخالفانشان را به سه دسته تقسيم می‌نمودند: 1⃣ کسانی که منکر خداوند بودند؛ همانند بت‌پرستان، کفّار و که با تکذيب و استهزا مخالفت می‌نمودند. 2⃣ اهل کتاب (يهوديان و مسيحيان) که با محاجّه و مخالفت می‌کردند و قرآن کريم اين عده را در کنار مشرکان، دشمن ترين دشمنان نسبت به مسلمانان معرفي نموده است: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَکُواْ.» (مائده/۸۲) 3⃣ منافقانِ به ظاهر مسلمان که با فتنه‌انگیزی و سرپيچی از پيامبر، عليه ايشان تشکيل داده بودند. برخورد حضرت با هردسته از مخالفان، بسته به نوع و ميزان مخالفت آنان متفاوت بود. ➕ متن کامل یادداشت جدید «خط رهبری» پیرامون نحوه‌ی مواجهه‌ و برخورد پیامبر اعظم (صلوات الله علیه) با دشمنان را از منظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اینجا بخوانید: https://farsnews.ir/Rahbari_Plus/1755870112732569532 @AFKAREHOWZAVI