◀️ادامه «بدانید که من در میان شما همانند هارونم در میان آل‌فرعون و هم‌چون باب «حطّه» در بنی‌اسرائیل و چونان کشتی نوح در قوم نوح. من «نبأعظیم» و صدّیق اکبرم ... » (همان، ص83) و چه شباهت نزدیکی بود بین او و هارون و بنی‌اسرائیل و قوم جاهل زمانش. چشم‌هایم دویدند دنبال حقایقی که حقّانیّت مولا را ثابت کند؛ هر چند که گوش شنوایی نبود؛ اما برای منی که ادعای حبّ او را داشتم افتخاری بود و شاید واجبی که تا انجام نشود اعمال دیگرم قبول نخواهد بود. صفحه دیگر سوگند بابا بود. دلم لرزید. از یک یک جملاتش می‌شد فهمید که چقدر از آن جماعت کج‌عقل به ستوه آمده؛ اما چاره‌ای ندارد جز صبر و اثبات حقّانیّت خودش که خود، حق است و حق با اوست. کلمات را شمرده‌ می‌خواندم و خودم را میان جمعیت روبروی ولیّ‌خدا تصور می‌کردم. او دستش را بالا آورده بود و سوگند می‌خورد: «سوگند به خدایی که دانه را شکافت و خلق را آفرید و جان بخشید. به خوبی می‌دانید که منم امام و پیشوای شما. منم آن کسی که باید فرمان او را بپذیرید و پیروش باشید و منم دانشمند و عالِم شما که با دانش او می‌توان شما را نجات بخشید. منم جانشین پیامبرتان، برگزیده پروردگار شما، زبان قرآن شما و آگاه به مصالح شما. (کافی، ج8، ص32) بی‌اختیار فریاد کشیدم: «راست می‌گویی که تو صدّیقی.» به خودم که آمدم، دور و برم را دیدم که چند چشم به من زل زده بودند و زیر لب غرولند می‌کردند. سرم را بردم توی کتاب و انگار نه انگار این صدای رسا، وسط سکوت مطلق کتابخانه، مال من بوده است. آب‌ها که از آسیاب افتاد، سرم را بلند کردم. نگاهم به نوجوانی آشنا افتاد. به مغزم که فشار آوردم یکی از همان غیب‌شده‌ها بود. تا دستم را بلند کردم و آمدم صدایش بزنم، نگاه چپ‌چپ میز چپ و راست پشیمانم کرد. بلند شدم و با نوک پا به طرف در رفتم؛ اما اثری از نوجوان نبود. محکم به پایم کوبیدم و با لب‌هایی آویزان رفتم سر میز و صفحه‌ای را باز کردم. اینبار سخن بهترینِ امت اسلام با بدترینشان بود: «تو را به خدا سوگند، آیا رسول‌خدا «صلی‌الله‌علیه‌وآله‌« در زمان حیات خود، به یارانش فرمود که مرا با عنوان «امیرالمؤمنین» سلام دهند یا تو را؟» ... «تو را به خدا سوگند، آیا این کلام رسول‌خدا «صلی‌الله‌علیه‌وآله‌« که فرمود: «تو صاحب پرچم من در دنیا و آخرتی» در حق من بود یا درباره تو؟... ولی‌ّخدا یک به یک افتخارات خود را می‌گفت و دشمن خدا به یکایک آن‌ها اعتراف می‌کرد و در آخر با گریه گفت: «راست گفتی ای ابالحسن. به من مهلت بده تا امشب درباره خود و حرف‌های تو تأمل کنم و ولی‌ّخدا فرمود: «هر چه می‌خواهی فکر کن» (الاحتجاج، ج1، ص115. الخصال، ص548) و نتیجه این تأمل همان‌طور که در تاریخ خوانده‌ایم چیزی نبود؛ جز مَثَل یاسین در گوش خرخواندن! کتاب پر بود از احتجاجاتی از زبان امیرالمؤمنین برای یگانه‌بودنش در دنیا و آخرت، پس از رسول‌خدا . آن‌جا که می‌فرمود: «آیا در میان شما جز من کسی هست که رسول‌خدا «صلی‌الله‌علیه‌وآله‌« در کنار درختان سرزمین غدیرخم به او گفته‌ باشند: «هر کس از تو فرمان ببرد از من فرمان برده و هر کس از من فرمان ببرد خدا را فرمانبری کرده است و هرکس از تو نافرمانی کند، مرا نافرمانی کرده و هر کس از من نافرمانی کند خداوند متعال را نافرمانی کرده است؟» و در جای دیگر فرمود: «تو پس از من سزاوارترین کس به امّت من هستی. هر کس با تو دوست باشد با خداوند دوست است و هر کس با تو دشمنی کند با خداوند دشمنی کرده است و خدا بستیزد با کسی که پس از من با تو بجنگد.» کتاب را تا آخر ورق زدم. فضایل مولا تمامی نداشت. بیش از ششصد صفحه، امیرالمؤمنین از زبان خودش، خودش را و برتری‌های بی‌نظیرش را شمرده بود. دیگر حجّت تمام بود. چرا مکتب و مذهبی برتر نباشد وقتی امیر و سرورش، برترین است؟ ◀️ادامه... #غدیر_خم #یاامیرالمومنین #پویش_غدیری_ام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

◀️ادامه از جا بلند شدم. کتاب که در سیستم کتابدار ثبت شد، لبخند به لب به طرف خانه حرکت کردم. حالا خیلی چیزها داشتم برای گفتن. توی راه همان نوجوان را دیدم که نشسته بود روی جدول کنار خیابان و مشغول خواندن بود. نگاهش که به من افتاد از جا بلند شد. یک قطره اشک روی گونه راستش سُر خورده بود و تا چانه‌اش را خیس کرده بود. دستی روی شانه‌اش گذاشتم و سلام کردم. با آستینش صورتش را پاک کرد و لبخند زیبایی صورت گرد و سفیدش را پر کرد. نگاهم به دستش افتاد. آمدم چیزی بگویم که دیدم نگاه او هم روی کتاب من قفل شده است. ظاهرا هر دو با یک دغدغه به کتابخانه پناه آورده بودیم. خم شدم و کنار گوشش کلام مولا را زمزمه کردم: «خداوند متعال می‌فرماید: «و انّ من شیعته لابراهیم» (سوره صافات، آیه 83) شیعه اسمی است که خداوند در کتاب خویش به آن شرافت بخشیده است. این اسم اختصاص به ابراهیم ندارد؛ بلکه شما نیز شیعیان محمد رسول‌خدا «صلی‌الله‌علیه‌وآله‌« هستید و در این نام‌گذاری بدعتی وجود ندارد. سلام خدا بر شما باد؛ چه این‌که خداوند سلام است و دوستان خود را از عذاب خوارکننده می‌رهاند و به سلامت می‌رساند و با عدل خویش بر آنان حکم می‌راند.» (علی از زبان علی، ص550) پایان 🍀 #غدیر_خم #یاامیرالمومنین #پویش_غدیری_ام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

5⃣ «مهدویت و ظهور در خطبه‌ی غدیر» ✍مخدره چمن خواه، عضو تحریریه مجتهده امین مهدویت( یا اعتقاد به موعود آخرالزمان) یکی از مشترکات همه ادیان ابراهیمی است. در دین اسلام و به خصوص در مذهب شیعه به این مساله به صورت جدی پرداخته شده است و روایات بسیاری درباره مهدی موعود(عجل‌الله تعالی‌فرجه‌الشریف) وارد شده است. روایات منقول از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و اهل‌بیت ایشان تاییدی بر این ادعاست. یکی از روایات متقن و صحیحی که در منابع شیعی و سنی وارد و به ویژگی‌های مهدی‌آل‌محمد (علیهم‌السلام) می پردازد، خطبه غدیر است. جریان غدیر و خـطبه‌ی بـاعظمت آن فـقط یک قصه تاریخی خاص نیست که زمان آن گذشته و نقشی در امروز و فردای جامعه اسلامی نداشته بـاشد. همین‌طور هم یک حادثه شخصی نیست که پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فقط امیرمؤمنان علی(علیه‌السّلام) را به عنوان وصـی خود معرفی کرده بـاشند و در نـتیجه تاریخ مصرف و مبحث آن گذشته باشد؛ بلکه در غدیر خم و خطبه‌ی غدیریه، تاریخ کل بشریت توسط پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) آینده‌نگر رقم خورده است؛ زیرا امامت تمامی امامان دوازده گانه(علیه‌السّلام) در طول تاریخ مطرح و تبیین شد. حـقیقتی که از امیرمؤمنان(علیه‌السّلام) آغاز و به مهدی صاحب الزمان(علیه‌السّلام) منتهی می‌شود. در بخش‌های پایانی خطبه غدیریه، رئوس برنامه های مهدی موعود(عجل‌الله تعالی‌فرجه‌الشریف) بیان شده تا هم خط سیر تاریخ جامعه اسلامی ترسیم گردد و هم آینده روشن و زیبای جامعه بـشری نـشان داده شود؛ لذا دعوت مردم و بیعت گرفتن از آنان بر همین محور کلی بوده است. در بخشی از این خطبه می‌خوانیم: «ای مردم! پس از خدا بترسید و با علی و حسن و حسین «وَالاَئِمَّهَ کلِمه طَیبَه باقِیه؛ و امامان به عـنوان کلمـه پاکیزه باقیه» بیعت کنید! هر کس حیله کند، خداوند او را هلاک می کند و هر کس وفا کند، مورد رحمت الهی قرار می گیرد» 🔹حضرت قائم(علیه‌السّلام)، خاتم امامان اولین نکته ای را که پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) درباره حضرت مـهدی(علیه‌السّلام) در خـطبه‌ی غدیر گوشزد می کنند، این است که مهدی(علیه‌السّلام) از ما خانواده نبوت و امامت است: «مَعاشِرَ النَّاسِ انِّی نَبِی وَعَلِی وَصِیی اَلا اِنَّ خاتَمَ الْاَئِمَّةِ مِنَّا الْقائِمُ المهدی؛ ای مردم! به درستی من نبی و عـلی وصـی مـن است. بدانید که آخرین امـام از مـا، مـهدی قائم است». البته این اولین بار نبود که حضرت، بر این مسئله تصریح نمودند؛ بلکه قبل از خطبه‌ی غدیر بارها و بارها این مسئله را بـرای مـردم بـیان فرمودند، از جمله در اوایل بعثت: «لا تَذْهَبُ الدُّنْیا حَتّی یـلِی اُمـَّتِی رَجُلٌ مِنْ اَهْلِ بَیتِی یقالُ لَهُ الْمَهْدِی؛ دنیا به پایان نرسد مگر اینکه امت مرا مردی از اهل بیت من سـرپرستی [و رهـبری] کنـد که به او مهدی(علیه‌السّلام) گفته می‌شود» و در روایات دیگر کاملاً مشخص فرمودند کهـ مهدی(علیه‌السّلام) از نسل علی و فاطمه و از فرزندان امام حسین(علیهم‌السلام) است. و: «فَإِذا مَضَی الحَسَنُ فَبَعدَهُ ابنُهُ الحُجَّهُ بنُ الْحَسَنِ بـْنِ عـَلِی(علیه‌السّلام) و پس از حـسن عسکری(علیه‌السّلام) فرزندش حجّه‌بن‌الحسن‌بن‌علی(علیه‌السّلام) است. 🔹اسلام دیـن جـهانی قرآن کریم به بشر وعده می‌دهد که روزی فراخواهد رسید که دین حق یعنی اسلام فراگیر و جهانی شـود: «هـُوَ الَّذِی أَرسـَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَدِینِ الْحَقِ لِیظهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کلِّهِ وَلَو کرِهَ الْمُشرِکونَ؛ او کسی اسـت که رسـول اش را بـا هدایت و آیین حق فرستاد تا آن را بر همه آیین ها غالب گرداند؛ هر چند مشرکان کراهـت داشـته بـاشند». اگرچه امروزه اسلام از شبه جزیره عربستان بـه تـمام قاره ها و کشورها راه یافته است؛ اما تحقق کامل وعده الهی فقط در زمان حضرت مـهدی(عجل‌الله تعالی‌فرجه‌الشریف) مـمکن است. پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نیز فرمودند: «لا یبقی عَلی وَجهِ الاَرضِ بَیتُ مَدَرٍ ولا وَبَرٍ اِلَّا أَدخَلَهُ اللَّهُ الاسلام؛ هـیچ خـانه خـشت و گلی و خیمه‌ای بر زمین نمی ماند، مگر اینکه خداوند اسلام را در آن داخل مـی‌کند و اسـلام شهر و روستاها و بیابان‌ها را درمی نوردد». آن حضرت (ص) در خطبه تاریخی غدیریه در حضور بیش از یکصد هزار نفر این بشارت را دادنـد که در زمـان حضرت مهدی(علیه‌السّلام) اسلام جهانی خواهد شد؛ آنجا که فرمودند: «اَلا اِنَّهُ الظَّاهِرُ عـَلَی الدِّینِ؛بـیدار باشید او (مهدی) غالب براساس دین است». ◀️ادامه دارد... #غدیر_خم #یاامیرالمومنین #پویش_غدیری_ام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

◀️ادامه... البـته پیـامبر اکرم«ص» پیـش از آن بارها این امر حیاتی را با صراحت بـه گـوش مردم رسانده بودند: «سوگند به آنکه مرا به حق، بشارت دهنده برانگیخت. اگر از عـمر دنـیا جز یک روز نمانده باشد، خـداوند آن روز را طـولانی می کند: «حـَتّی یـخرُجَ المـَهدِی من ولدی...وَتُشرِقُ الْاَرضُ بِنُورِ رَبِّها وَیـبلُغَ سـُلْطانُهُ الْمَشرِقَ وَالْمَغرِبَ؛ تا اینکه فرزندم مهدی(علیه‌السّلام) در آن قیام کند» و زمین به نور پروردگارش روشن شود و حکومت او شرق و غرب را فرا گیرد". 🔹ظالمان در دام انتقام جـای تردید نیست که در طول تاریخ سـتمگران ظـلم بی شماری نسبت به بشریت، مخصوصاً انبیا و اولیا (علیه‌السّلام) روا داشته‌اند؛ علی‌الخصوص پیامبر خاتم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و آل او بیشترین سـتم‌ها را از سـتمگران تحمل کردند. هنوز انـتقام این جنایات و سـتمگری ها گـرفته نشده است. هر چند عقیده ما این است که در روز قیامت ظالمان به جـزای خـویش خواهند رسید، ولی با این حال بـرای عـبرت و درس‌گیری و هـمین‌طـور بـرای تشفی دل مظلومان عالم در هـمین دنیا نیز از آنان انتقام گرفته می شود. این امر در دوران منتقم آل محمد(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، منتقم همه مظلومان، مهدی صـاحب الزمان(عـجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) تحقق خواهد پذیرفت. حضرت ختمی مـرتبت(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در خـطبه غـدیر ایـن تـسلی را به مظلومان عـالم دادنـد که مهدی(علیه‌السّلام) انتقام آنها را خواهد ستاند: «اَلا اِنَّهُ الْمُنتَقِمُ مَنَ الظَّالِمِین؛ بیدار باشید او (مهدی) به حقیقت انـتقام گیرنده از ظـالمان اسـت.» و: «اَلا اِنَّهُ الْمُدرِک بِکلِّ ثارٍ لِاَولِیاءِ اللَّهِ عـَزَّ وَجـَلَّ؛ آگـاه بـاشید اوسـت که انـتقام خون دوستان خدای عزیز و جلیل را می گیرد». 🔹پیروز میدان‌ها رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در خطبه غدیر سـربسته و بـه گونه‌ای اجمالی از غلبه و پیروزی حـضرت مـهدی(علیه‌السّلام) بر تمام قدرت‌ها و زورمداران خبر داده‌اند: «اَلا اِنَّهُ فاتِحُ الْحُصُونِ وَهادِمُها؛ بیدار باشید او (مهدی) فاتح قلعه‌ها و منهدم کننده آنهاست.» فرق نمی‌کند این دژها همان قلعه‌های قـدیمی بـاشند یا سنگرهای محکم سـیمانی و سـپرهای موشکی و ضدموشکی یا شمشیر و تفنگ و توپ و تانک یا اسلحه های پیشرفته اتمی و انواع جدید آن باشند. قدرت و توان حضرت مهدی(علیه‌السّلام) همه آنها را درهم خواهد شکست و بر همه آنها پیروز خواهد شـد. پیـامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در ادامه می‌فرمایند: «اَلا اِنَّهُ قاتِلُ کلِّ قَبِیلَةٍ مِنْ اَهْلِ الشِّرْک؛ بیدار باشید او کشنده هر قبیله‌ای از اهل شرک است». این شرک در هر لباس و در هر نقطه و با هر قدرت و امکاناتی که باشد، توسط آن حضرت از پا درخـواهند آمـد و یا قـدرت هدایتی آن حضرت بر آنها غالب می‌شود و منجر به هدایت آنان می گردد. در برخی نقل ها آمده است: «اَلا اِنَّهُ غـالِبُ کلِّ قَبِیلَةٍ وَهادِیها؛ آگاه باشید که او (مهدی) غالب بر هر قبیله‌ای و هدایتگر آن خـواهد بـود.» خـاتم پیامبران (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در قسمت دیگر می فرمایند: «اَلا اِنَّهُ ال غالِبَ لَهُ وَلا مَنْصُورَ عَلَیهِ؛ هشدار که کسی بر او (مهدی) غالب [و پیروز] نخواهد شـد و عـلیه او یاری نخواهد گشت». 🔹حـضرت مهدی(علیه‌السّلام) در ادیان دیگر همچنان که قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لَقَد کتَبنَا فـِی الزَّبـُورِ مـِن بَعدِ الذِّکرِ أَنَّ الْأَرضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّلِحُونَ؛ در زبور بعد از ذکر «تورات» نوشتیم بندگان شایسته ام وارث [حکومت] زمین خـواهند شـد.» تـمام ادیان الهی اعتقاد به منجی و مصلح دارند و همه به آمدن آخرین مـنجی بـشارت داده اند. در کتب اصلی و غیرتحریف شده به شخص حضرت مهدی(علیه‌السّلام) بشارت داده شده و در کتاب های موجود فعلی در دسـت پیـروان ادیان اشاراتی به این مسئله شده است و منجی را به نام‌های خاص صدا می‌زنند. پیامبر اعظم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با توجه بـه احـاطه‌ای که به کتب آسمانی و مذاهب گذشتگان داشتند، ایـن جـمله رسـا را در غدیر خم اعلام فرمودند: «الا اِنَّهُ قَدبَشَّرَ بـِهِ مـَن سَلَفَ بَینَ یدَیهِ؛ آگاه باشید که تمامی گذشتگان به [ظهور] او بشارت داده‌اند». این جـمله نـشان می‌دهد که در کتب ادیان گذشته صـریح تر از آنـچه موجود اسـت، بـه آمـدن حضرت مهدی(علیه‌السّلام) اشاره شده و گـذشت زمـان و دست تحریف‌گران آن را تغییر داده است. ◀️ادامه دارد... #غدیر_خم #یاامیرالمومنین #پویش_غدیری_ام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

◀️ادامه... 🔹دستاورد‌های قیام مهدی(علیه‌السّلام) قیام حـضرت مـهدی(علیه‌السّلام) دستاوردها و برکات بی شماری برای بـشریت دارد؛ از عدالت فراگیر و همه جانبه گـرفته تـا امنیت واقعی در ابعاد مختلف و از پیـشرفت شـگرف علوم گرفته تا رشد عقلانی بشر و غیره. یکی از مهم ترین دستاوردهایی که در خطبه غدیر مـورد اشـاره قرار گرفته، این امر اسـت که در آن زمـان بـا هرکس به انـدازه اسـتعداد، لیاقت و توان علمی او بـرخورد مـی شود. لیاقت محوری همه جانبه فقط در آن زمان تحقق خواهد یافت و در آن دوره است که نه کسی بیش از حـق خـود دریافت می‌کند و نه کمتر از آن. حضرت خـتمی مـرتبت(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با تـوجه بـه اهـمیت این دستاورد فرموده اسـت: «اَلا اِنَّهُ قَسِیمُ [یسِمُ] کلِّ ذِی فَضلٍ بِفَضلِهِ وَکلِّ ذِی جَهلٍ بِجَهلِهِ؛ هشدار که او هر صاحب فضلی را به اندازه ارزش و فضل او و هـر نـادانی را به اندازه نادانی‌اش تقسیم [و نشان] مـی‌کند». براسـتی از دیـرینه ترین آرزوهـای بـشری لیاقت محوری بـوده اسـت. حتی کسانی هم که زیاده خواه هستند، در مواردی تن به لیاقت محوری می‌دهند و فطرت و وجدان آنان نیز هـمواره آنـها را بـه این موضوع ترغیب و تشویق می کند. سخنان پیـامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در خـطبه غـدیر نـشان مـی‌دهد که حـضرت آینده بس روشنی را برای بشر ترسیم و رئوس و کلیات اوصاف و برنامه های حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه‌الشریف) را به زیبایی تبیین فرموده‌اند. پایان☘ #غدیر_خم #یاامیرالمومنین #پویش_غدیری_ام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

6⃣ «احیای برکه» ✍️ زهرا سبحانی، عضو تحریریه مجتهده امین ظاهرشان خوش بود. عهد بستند و تبریک گویان راهی اهل و دیارشان شدند. آن روز که حجاج، غدیر را تنها می‌گذاشتند فکرش را هم نمی‌کردند روزی برسد که از گفتن قول و قرارشان بترسند. قرار بود به آنهایی که نبودند؛ برسانند که برای اکمال دین و نهایت نعمت، دست در دست «او» باید گذاشت. همان کسی که وارث «من کنت مولاه» شده بود. در مخیله‌شان هم نمی‌گنجید که این بار، بهای فراموشی عهدشان، خون می‌شود! گلمادری بین در و دیوار له می‌شود. به این فکر می‌کنم اگر مادر در برابر اهل باطل نمی‌ایستاد؛ اگر چهل شبانه روز درِ تک‌تک مدعیان را نمی‌کوفت و اگر بر سر قبر پدر، روضه‌های مقاومت را در دعاهای قنوتش نمی‌خواند؛ چه بلایی سر من، ما و همگی‌مان می‌آمد؟ برای ماهایی که امروز کل غدیر را با آهنگ‌های عجیب و غریب تاخت می‌زنیم و اسمش را «بزرگداشت غدیر» گذاشته‌ایم؛ کافی نیست تا وقتی ندانیم که ولایت چیست؟! تا وقتی ندانیم وظیفه‌مان چیست؟ تا وقتی که در پستوی افکارمان، مبارزه‌ی حق و باطل را تمام شده بدانیم و نهایت تکلیفمان را در مهیا کردن چند لیوان یا حتی گالن گالن، شربت و امثالهم بدانیم! به گمانم اگر مادر نمی‌ایستاد، امروز پس و پیش اهل باطل را «حضرت» و «رضی الله عنه» می‌خواندیم. مثل خیلی‌ها که می‌خوانند با آنکه می‌دانند بی‌قبر ماندن مادر، قصه‌ی تلخی‌ست که باورش اگر چه سخت نیست ولی حکایت همان تعصب باطلی‌ست که سال‌های عبادت شیطان را در ثانیه‌ای به باد داد و هر روز داستان نویی ‌می‌سازد برای موجه‌ کردن خویش؛ برای حق جلوه دادن خویش. بعدِ غدیر، تاراج جان و مال و ناموس را بهانه کرد تا حق را ساکت کند. به این هم اکتفا نکرد آنقدر پیش رفت که نشان‌های غدیر را محو کند؛ از مسجد غدیر_ همان مسجد 50 متری که رسول خدا برای فراموش نشدن غدیر، دستور ساختنش را داده بود_ گرفته تا کج کردن راه حجاج تا دیگر خبری از غدیر در میان مسلمانان نپیچد؛ تا ولایت بمیرد. این وسط کل خرجی که ما کردیم این بود که گفتیم‌: «خدا دینش را حفظ می‌کند» فراموش کردیم که مادر هم می‌توانست مثل خیلی‌ از ماها بگوید:«خدا خودش دینش را حفظ می‌کند؛ خودش حق را به حقدار می‌رساند‌» و به قول ما امروزی‌ها، خیال خودش را راحت کند و به زندگی‌اش بچسبد. اما ایستاد تا به اندازه‌ی قرن‌ها باقیمانده‌ی عمر آدم‌، اتمام حجت کند! که نشان دهد معجزه‌ی خدا، چیز خارق العاده‌ای نیست که فقط باید از آسمان نازل شود؛ معجزه در همین قدم‌های ما، قلم‌های ما و در واقع اراده‌های ما، در مبارزه با باطل است. باطلی که هر روز به رنگی در می‌آید و این روزها با رنگین کمانی از رنگ‌ها آمده، ماهم قرارمان را با مولایمان فراموش کردیم! همان قرار ممنوعیت 2030 را می‌گویم. همان قراری که با «گوش بفرمان توئیم» امضایش کردیم. امروز اما در رسانه‌ی رسمی، آمار پیشرفتمان را با سند «توسعه‌ی پایدار» متر می‌کنیم! راه جهاد تبیین را کج کردیم تا بدعهدی‌مان به چشم نیاید! مقدمه‌ی کسانی شده‌ایم که تاریخ بارها لعنشان کرده... غدیری‌ها! از خود بپرسیم که در دنیای امروز راه احیای برکه‌ی غدیر از کجا می‌گذرد؟ #غدیر_خم #یاامیرالمومنین #پویش_غدیری_ام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. هادی نور ✍نجمه صالحی مسیر اسلام از سقیفه تغییر کرد و جامعه اسلامی دارای دو دستگی شد؛ رویداد غدیر فراموش شد یا عده‌ای خود را به خواب زدند که به یاد نیاورند! با وجود آن‌که غدیر آخرین اقدام نبی(ص) برای اعلام وصایت علی(ع) بود و اتمام حجت برای اثبات ولایت! دیوار انکار را چیدند و در پس آن پنهان شدند! در این میان، ائمه (ع) که مصباح الهدی هستند و در تلاشند که نوری شوند برای راهنمایی بشر، برای یادآوری مهم‌ترین رویداد عصر نبوی، یعنی واقعه غدیر خم، تلاش بسیار کردند و هر یک از این انوار مقدس، حرکت سازنده‌ای انجام دادند که در راستای تلاش پیشوای قبلی و چه بسا تکمیل کننده‌ آن بود! امام هادی (ع)، دردانهٔ ابن‌الرضا(ع) نیز با اقدامات مختلف، در راه روشنگری و هدایت بشر تلاش نمودند و احیاء واقعه غدیر خم یکی از فعالیت‌های مثبت ایشان بود. زیارت غدیریه یا زیارت امیرالمومنین(ع) متنی است استوار و فصیح که از پیشوای دهم (ع) نقل و امر شده است در هر زمان و هر مکان‌، به‌ویژه در روز عید غدیر خوانده شود. این زیارت، مطالبی از فدک، از رشادت‌های تاریخی امیر المومنین علی(ع) و فداکاری‌های آن حضرت در راه دین اسلام را بیان کرده است. از جمله: جنگ بدر، احزاب، اُحد، جنگ حُنین، صفّین، جمل، نهروان و...   خوب است در این روزها که ایام سُرور آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است، بخوانیم این زیارت پر محتوا را! ☘🕊 میلاد خیرالورا، دردانهٔ ابن الرضا، کهف التقی، امام هادی علیه السلام، تهنیت!🍀🕊 #غدیرخم #میلاد_امام_هادی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. «قلم» تجلی نور در ظلمت ✍چمن خواه نقش «قلم» در زندگی بشر بسیار پر اهمیت است تا جایی که در قرآن به قلم و آنچه می‌نویسد، سوگند یاد شده است. (ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ، القلم،۱). اهمیت قلم و نگارش آن.گونه است که تا ابد باقی است. اما بیان زبان با زمان کهنه می‌شود. به دلیل اهمیت قلم و نگارش و نویسندگی در تقویم ایران روزی به نام «روز قلم» وجود دارد. می‌دانیم نوشتار یکی از بزرگترین اختراعات تاریخ بشر است. تاریخ نوشتن به بیست هزارسال پیش باز می‌گردد و با محدود ساختن به نظام‌های نوشتاری مدوّن، رقمی حدود شش‌هزار سال پیش را نشان می‌دهد. سومری‌ها نخستین کسانی بودند که خط را اختراع کردند. پیشینیان برای نوشتن از سنگ، چوب، پوست حیوانات، برگ درختان، استخوان و موم استفاده می کردند. در طول تاریخ، بسیاری از افراد با استفاده از ابزارهای تیز، خطوطی را کنده‌کاری می‌کردند و منظورشان را بدینوسیله به دیگران می‌رساندند. با اختراع نوشتن بود که بشر توانست تاریخ را به یادگار بگذارد و دانسته‌های خود را محفوظ نگاه دارد و پیشرفت کند. «قلم» که معنایی فراتر از یک وسیله برای نوشتن دارد و خداوند در قرآن به آن سوگند یاد کرده است،‌ در دنیای امروز که در سیطره رسانه‌‌ها روز به روز کوچک‌تر شده چه رسالتی بر عهده دارد؟ «قلم» همان قدر که می‌تواند آگاهی‌دهنده و جریان‌ساز باشد، می‌تواند باعث سقوط و تباهی شود. «قلم» در ایران به دلیل دین‌مدار بودن جامعه، از رسالت بالایی برخودار است و این ارزش والا، نوعی شأن مقدس به قلم می‌دهد و نویسنده دینی را ملزم می‌دارد، تا به بهترین روش و با صداقت کامل به بیان اندیشه‌‌های دینی و فرهنگی و... خود بپردازد، رسالت قلم در این است که می‌تواند رهایی‌بخش و یا گمراه‌‌کننده باشد. پس از قسم یادکردن خداوند به «قلم»،‌ پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصوم(ع) نیز در باب جایگاه و شأنیت قلم روایت‌های مختلفی داشته‌اند. پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند:‌ «مداد العلماء افضل من دماء الشهدا» یعنی قلم دانشمندان از خون شهدا بالاتر و برتر است. خون و قلم هر دو رساننده پیام هستند،‌ خون شهید آغازگر و قلم عالم امتداد دهنده راه او است. «قلم» وسیله‌‌ای برای «ما یسطرون» است، که قرآن به هر دو سوگند یاد کرده است، اما این وسیله‌ای که خداوند به آن سوگند یاد کرده و رسول خدا(ص) آن را افضل‌ از خون شهدا دانسته است،‌  چه رسالتی دارد؟ و چرا از این جایگاه رفیع برخوردار است؟ در پاسخ باید گفت،‌ آنچه از ذهن بر قلم جاری و بر کاغذ نقش می‌بندد، تا عمق جان آدمی نفوذ می‌کند‌، می‌تواند  شخصیت بشر را دگرگون ساخته و انسانی نو و به تبع آن جامعه‌ای متفاوت بیافریند. یا اینکه انسان را به جای کمال به ورطه سقوط و تباهی بکشاند. از همین روست که علما تأکید کرده‌اند که شایسته نیست قلم را جز برای اشاره به عالی‌ترین آرمان‌ها و ارزش‌های انسانی به‌کار گرفت. اما امروز که در دنیای رسانه‌ها زندگی می‌کنیم،‌ امروز که مفهوم قلم از همه آنچه که پیش از این وجود داشته فراتر رفته و می‌توان آن را تعبیر به اندیشه آدمی کرد که در قالب محتوا از طریق رسانه‌ها بیان می‌شود،‌  چه باید کرد؟ و  چه رسالتی می‌توان برای قلم متصور شد؟ «قلم» ابزار اندیشه، دانش و آگاهی است، در جامعه‌ای که قلم گرامی‌تر باشد، بیشتر به کار گرفته می‌شود و دانش، فرهنگ و اندیشه دینی شکوفاتر و گسترده‌تر خواهد بود. اگر «قلم» پدید نمی‌آمد، هرگز دانش و آگاهی دینی از گذشتگان به آیندگان نمی‌رسید. دو رخداد بزرگ در تاریخ زندگانی انسان پایه دانایی، آگاهی و اندیشه‌مندی وی را ریخته‌اند، یکی پیدایی خط و دیگری قلم، که ابزار نوشتن زبان و رسانیدن آگاهی و اندیشه از گذشتگان به آیندگان است. اگر زبان و گفتار به نوشتار در نمی‌آمد و قلم به کار گرفته نمی‌شد، زبان، فرهنگ و اندیشه ماندگار نمی‌شد. و اما رسالت قلم؛ بزرگترین رسالت قلم، آموزش، روشنگری و بیدارگری است. خداوند در قرآن می‌فرماید: آموزش با قلم رخ می‌دهد،‌ روشنگری و بیدارگری نیز نتیجه آموزش است. رسالت امروز قلم در دنیای کنونی؛ که جنگ رسانه‌ها است و ممکن است در گفتن اینکه مردم چگونه فکر کنند موفق نباشند، اما به طرز خیره کننده‌ای در گفتن اینکه خوانندگان راجع به چه فکر کنند، موفقیت‌ هستند. شناساندن شیوه‌های تمیز حق و باطل است. متأسفانه بعضی از نویسندگان که همیشه دست به قلم هستند،‌ کمتر به رسالتی که قلمشان عهده‌دار است می‌اندیشند. در حالی‌که باید قبل از آنکه قلم را به دست می‌گیرند، از شأن و جایگاه آن آگاهی داشته باشند.‌ «قلم» باید رسانا و انتقال‌دهنده اندیشه‌ها و افکار الهی باشد. صاحب هر قلمی به‌طور طبیعی اندیشه و تفکری را منتقل می‌کند، چه بهتر که رسالتی الهی داشته و دغدغه‌مند باورهای انسانی باشد... ادامه ۱۴ تیرماه «روز قلم» را به همه نویسندگان و اهالی اهل قلم تبریک می‌گویم. @AFKAREHOWZAVI

. 🍃ن والقلم و مایسطرون🍃 ✍️نجمه صالحی نوشتن، نوعی تفکر و استخدام واژه‌ها برای آرایش کلام است و کلام، تنها رسانه‌ی فکر. نوشتن، نوعی از برقراری ارتباط با انسان‌ها و جهان پیرامون است با بهره‌گیری از واژه‌هایی که حاکی از تجربیات، حقایق و ایده‌ها است. این روز بر آنان‌که قلم جزئی از زندگی‌شان گردیده و در مسیر اعتلا دین و فرهنگ سرزمین ‌مادری آن را به جنبش وا می‌دارند، بر صاحبان قلم، تهنیت! #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI