دلم آهوی رمیده‌ایست... شاید هم کبوتری سرگردان... زائر توس شدم ضامن آهوی دلم می‌شوی؟! کبوتر حرمت شوم جواز طواف گنبد طلایی‌ات را می‌دهی؟! #کبوتر_حرم #گنبد_طلایی #ضامن_آهو #زائر_توس

دلم برای تو تنگ می‌شود؛ برای کبوترهای حرمت دانه می‌پاچم. چون میسر نیست ما را کام دوست عشق‌بازی می‌کنم با یاد دوست #کبوتر_حرم #امام_رضایی‌_ام

آهوی دلم ضمانت‌نامه می‌طلبد... کیست مرا یاری کند؟ #ضامن_آهو #امام_رضایی_ام

خورشید دگر روی تابیدن نداشت وقتی که شمس الشموس روی ماهش پدیدار گشت. #خورشید_خراسان

کرامت برای اولین بار بود که همراه با خانواده‌ام و به وسیله دو ماشین سواری، به مشهدمقدس مشرف می‌شدیم. من و همسرو بچه‌هایمان از طرف شرکتی که همسرم در آن کار می‌کرد سهمیه داشتیم ودر هتلی که در خیابان طبرسی بود مستقر شدیم و خانواده‌ام در سویتی که در سمت دیگر شهر بود اسکان پیدا کردند. ما روز بعد به حرم رفتیم و قرار بود با خانواده‌ام هماهنگ کنیم که کجا یکدیگر را ملاقات کنیم...وارد حرم که شدیم محو تماشای زیبایی‌ها و عظمت حرم مطهربودم، جلوی کفش‌داری ایستادیم که همسرم گفت«خانم از اینجا به بعد باید جدا شیم، تو و دخترمون به قسمت بانوان برید، من و پسرا هم به قسمت آقایون...فقط یادتون باشه یک ساعت دیگه، همینجا همدیگه رو می‌بینیم»از آقایان جدا شدیم، دست دختر پانزده ساله‌ام را گرفتم و وارد یکی از ورودی‌های حرم شدیم...از آنجایی که دخترم مبتلا به آسم بود، چند دقیقه بیشتر شلوغی را تحمل نکرد و خواست که به حیاط حرم برود. نگران بودم و می‌دانستم ممکن است ازدحام جمعیت باعث گم شدن او شود. گوشی همراهم را به دستش دادم وبه او گفتم روی پله‌های ورودی بنشیند تا من زیارت کنم، بانوی خادمی با وسیله‌ای که در دست داشت، آرام روی شانه‌ام زد تا حرکت کنم . دخترم را روی پله‌ی مرمری رها کردم و به زیارت مشغول شدم...نمی‌دانم چند دقیقه گذشته بود که متوجه شدم دخترم دیگر روی پله‌ها نیست...مضطرب شدم و به دنبالش از پله‌ها بالا رفتم. هرچه بیشتر می‌گشتم کمتر می‌یافتم...ساعتی گذشت و من نه دخترم را پیدا کرده بودم و نه از شوهرو پسرهایم خبری بود. دیوانه وار به هر طرف می‌دویدم و میان زائران به دنبال چهره‌ای آشنا می‌گشتم...خسته و ناامید به طرف باب‌المراد رفتم و همان جا نشستم و زار زدم ساعتی دیگر گذشت وهنوز خبری نشده بود...همان‌طور که با صدای بلند گریه می‌کردم، به طرف حیاط رفتم به یکی از درهای خروجی که رسیدم،دستم را به در قلاب کردم و گفتم«یا امام رضا شنیدم باراول که زیارتت کنم هرچی بخوام بهم می‌دی، توی راه که می‌اومدم داشتم آرزوهامو سبک سنگین می‌کردم که کدوم رو ازت بطلبم...آقا هیچی نمی‌خوام فقط دخترمو بهم برگردون»این را گفتم و زار زدم بدون اینکه توجه کنم چشم‌های مرا زیر نظر دارند. یکهو احساس آرامشی عجیب به سراغم آمد، از جا برخاستم و اشک‌هایم را پاک کردم. داشتم از در فاصله می‌گرفتم که پیرزنی پاچه شلوارم را گرفت و داد زد«شفا گرفته، شفا گرفته» با هر زحمتی که بود پایم را از دست پیرزن جدا کردم و گفتم«خانم ولم کن کجا شفا گرفتم، من که چیزیم نبود» بعد دوباره به گریه افتادم و گفتم«دخترم رو گم کردم»هنوز حرفم تمام نشده بود که چشمم به زنِ برادرم افتاد، به طرفش دویدم و قبل از اینکه چیزی بگویم گفت«معصومه رو اتفاقی توی صحن انقلاب دیدیم، الان خودش و داداشت دارن به سمت ما میان» اشک‌هایم را پاک کردم و خنده‌ای از عمق وجود کردم. نگاهی به پیرزن کردم که هنوز بالبخندبه من خیره مانده بود... #امام_رئوف #خورشید_خراسان

دلم هوای نفس کشیدن در حرمت هنگام سحر را کرده، کاش کبوتری بودم و به سمت گنبدت بال میگشودم. #امام_رضایی_ام

بین چهارده معصوم شماسهم ایران شدی با خودت ه‍ر آنچه که لازم بود آوردی. ما از شما همیشه راضی، ه‍ر آنچه را تا به حال خواستیم پیش خدا ضمانت کردی بی منت دادی... بخت با ما یار بود که تو امام رئوف سهم ما شدید. چه دل دل کنی، حاجت داری بگو «یا امام رضا ادرکنی» #یا_امام_رئوف

آسمان گنبد طلایی و‌پرچم سبز تو را همیشه تنگ در آغوش می‌گیرد؛ چه ترکیب رنگ قشنگی: آبی، زرد، سبز، گاهی هم کمی سفید اَبرکی. #یا_امام_رئوف

#محبوب مامِشَدِیا خیلی با امام رضامان رفیقِم،ها بِرار جونوم بِرِاَتا بِگه که ما همینجِ به دنیا آمَدِم، دُرستَه مثل این پودارا او بالا مالاها نِمِشستِم ولی همی‌ که مِتِنستم بایِه اتوبوس خودمانِه به آقامان بِرِسونِم کم از پادشاها نِداشتِم حالا مو که دختر بودُم یکم بابامان سفت مِگرفت ولی خو بازم هرهفته با ای رفیق فاومان منظورُم همو فابریک‌ها نِمدونُم شایدُم شما بِش مِگِن رفیق جینگ ، ها همو دِگه. داشتُم مُگُفتُم: به بهانه کتابخِنه و درس خِندَن مِرَفتِم حرم ولی از حق نگذرم دخترای خوبی بودِم، راهمانه راستَه مِرَفتِم و راستَه برمِگِشتِم تا گربه شاخمان نِزِنَه. هرچند بازم توراه یکی شماره تعارفمان مِکرد و یکی دنبالمان راه میافتاد و تهرانی مِشکست که مثلا خیلی باکلاسَ مُو و دوستوُم هم که مثل ای چغوکا قلبما تند تند جیک جیک می‌کرد ، دوپا که داشتِم دو تا دِگَه هم قرض مِگِرِفتِمو فرار مِکردِم . نهایت خلافمان ای بود که بی هوا تو حرم راه برِمو از ای صحن به او صحن بِرِم از آخر سَر هم راهمانه گُم کُنِم و مجبور بِرِم از خادما بپرسم. خیلی هم که گشنمان مِرفت ، چون رومان نِمِشُد تو خیابونا چیزی بُخورِم سلف کتابخانه با اینکه دولا پهنا حساب مِکِرد همونجِه یه چیز میریختِم تو شکمامان... حالا از اونجایی که به قول استاد واقفی اون زمان هم شوهر کم بود قرار هرهفتمان بود مِرفتم زیرزمین مزار شهدا، برا خودمان یک رفیق شهید انتخاب کِردَه بودِم براش یه فاتحه مِخواندِم و ازشان برای خودمان شوهر خوب و مثل خودشان طلب مِکِردِم ، حالا که فکر مُکُنُم همی سید رِ هم همی رفیق شهیدم گذاشته تو کاسه مان، ها والا.. چون خودش یعنی رفیق شهیدُم سید بود و ماهم هی بِشِش مُگفتُم مثل خودت بِشَه. ولی ازبس که همسرجانُم بما مُگُفت تورَ امام رضا بشُوم دادَ چون هر روز مِرَفته پیش امام‌رضا و یک زن خوب برا خودش طلب مِکردهَ که یکی از همو روزا که از حرم برگِشته بودِه خانواده‌ش مو رَه بِشِش پیشنهاد دادن مویوم هی تودلُوم ذوق مرگ مِرفتُم یادُم مِرَفت که خودُم هم... هعی روزگار ... حالا بعد چند سال رفت‌و آمد با امام رضا وشوهر طلب کِردَن و ازدواج کِردن و بچه دار رِفتن تازه حالیم رِفته که هرچی که دارُم از امام‌رضایه حالا که... مجبورم از شهرش برُم حالا که ماهی یک بارم معلوم نیست بتونوم بُرُم به پابوسش ... یا امام‌ضا مِدِنُم قدرِتِ نَدِنِستُم مُدِنُم حواسُم بهِت نبودهَ مِدِنُم ... بابا بُگُوم غلط کردُم دلت رضا مِشِهَ ، تورو خدا مو رِ ببخش همی که ازت دور رَفتُم خودش بدترین تنبیههَ دِگه روتِ ازما برنگردون ... #شبنم #امام_رضایی‌ام

یا سلطان امام رضا علیه السلام؛ بند بند دلم را از همه تعلقات دنیا بریدم و فقط به پنجره فولاد تو گره زدم تا فقط اسیر تو باشم. ای منبع آرامش هستی! همه قلبم را پر از آرامش کن تا از این تلاطم و سرگردانی روزگار نجات یابم. یاریم کن تا بتوانم با گامهای استوار در راستای ظهور فرزند شما مهدی موعود تلاش اثرگذار و مستمر داشته باشم. #دل نوشته #امام_رضایی_ام

🔰 هفت توصیه مهم رهبر انقلاب به فعالان انقلابی، اجتماعی و سیاسی ۱. نگذارید از انقلاب، هویت‌زدایی کنند و حقیقت انقلاب را واژگون کنند ۲‌. نگذارید یاد امام در جامعه را کمرنگ و تحریف کنند ۳. نگذارید رگه‌های ارتجاع، نفوذ کنند و جاگیر شوند. (مرتجع تابع سبک سیاست و زندگی غربی است) ۴. دروغ، فریب و جنگ روانی دشمن را افشا کنید نگذارید جنگ روانی در کشور تاثیر بگذارد. ۵. از سرمایه ایمان مردم برای تولید عمل صالح بهره بگیرید. ۶. نگذارید وانمود کنند کشور به بن بست رسیده است. ۷. امروز وظیفه قدرشناسی از مسئولان سنگین است. چهاردهم خرداد 1401 #تذکر

❤️❤️❤️میلاد امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام مبارک باشد.❤️❤️❤️