#امام_رضا #امام_رضایی‌ام اللهم صلّ علی، علی بن موسی الرضا. میلاد امام رضا علیه‌السلام مبارک باشد.❤️

یه نکته ریز داره..هرکس گفت خیلی باهوشه و به زودی میره حرم امام رضا🙄

آنها که خود را با طناب به پنجره فولا امام رضا بسته اند؛نماینده ی همه کسانی هستند که از راه دور قلب خود را به پنجره فولاد گره زدند و برای قلب‌های سردرگم شان, آرامش می‌خواهند. #مونولوگ #امام_رضایی_ام

🌸ولادت حضرت شمس الشموس و انیس النفوس علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثناء تبریک و تهنیت🌸 ✅ کارگروه حائز رتبه برتر و دریافت نشان ملی مسابقه ملی دانشجویی"روایت حقایق " 🔶کارگروه " نگاه " دانشگاه بوعلی همدان با موضوع تبیین حقیقت کارآمدی انقلاب اسلامی در قالب پیج اینستاگرامی با نام نگاه ✅ کارگروه های حائز رتبه و دریافت تندیس مسابقه " ملی دانشجویی روایت حقایق " ۱. کارگروه " شهدای گمنام " دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با موضوع تبیین حقیقت رژیم پهلوی در قالب پیج اینستاگرامی با نام فرچه ۲. کارگروه " روایان پیشرفت " دانشگاه تهران با موضوع تبیین حقیقت کارآمدی انقلاب اسلامی در قالب فیلم مستند ۳. کارگروه " زن روز " دانشگاه الزهرا سلام الله علیها با موضوع تبیین حقیقت رژیم پهلوی با تاکید بر جایگاه زن در قالب عکس نوشت و پیج اینستاگرامی با نام زن روز ۴. کارگروه " عمود الحق " دانشگاه بوعلی همدان با موضوع حقیقت امام خمینی و مکتب او در قالب نشریه ۵. کارگروه " نویسندگان مه شکن " دانشگاه اصفهان با موضوع تبیین حقیقت انقلاب اسلامی حوادث آن در قالب رُمان ۶. کارگروه " مطالبه گران تمدن ساز " دانشگاه زابل با موضوع تبیین حقیقت عدالت خواهی آرمان خواهی و مطالبه گری در قالب عکس نوشت ۷. کارگروه " تبیان " دانشگاه زابل با موضوع تبیین حقیقت رژیم پهلوی در قالب کرسی آزاد اندیشی و انعکاس در کانال و پیج اینستاگرامی 🌐 حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان hoi_hodat

تبریک به کارگروه نویسندگان مه شکن و چراغ هالوژنی و ریسه‌های رنگی همراه با چراغ دو کنتاکت. امیدوارم همراه مه را بشکنند و بِه را پوست بگیرند برای جوانان و نوجوانان.

✨🌿 ...و خدا خواست که از دست تو درمان برسد...🌱 🎤 علی‌اکبر قلیچ #میلاد_امام_رضا علیه‌السلام #همه_خادم_الرضاییم http://eitaa.com/istadegi

⭕️ به به، سلام فرمانده رفت هند چه خوب دراومده 💬 حاج فیدل🇮🇷 🆔 @pedarefetneh 🔜 #پدرفتنه

دیروز پرچم متبرک امام رضا را آورده بودند. امتحان شیمی را که دادم سریع به خانه آمدیم و حاضر شدیم برای استقبال از خادمین حرم امام رضا. انجا که رفتم سریع برنامه های گوشی را پاک کردم تا فضای خالی برای ثبت گزارشات امروز را داشته باشد. از همه چیز عکس می گرفتم. پیر و جوان. با حجاب و بی حجاب. سالم و روی ویلچر نشسته. زمانی که پرچم را آوردند همه چشم ها گریان بود. هر کسی دستی به پرچم می‌کشید. خادم امام رضا هم با صدای زیبایش می‌خواند. اصلا حال و هوای امام رضایی بود. دستم که به پرچم رسید فقط یک چیز را با خودم زمزمه کردم. -یا امام رضا، من دو هفته دیگه باید به ضریحت دست بکشما. نا امیدمون نکن. خادمین حرم با پرچم و نیرو های امنیتی بالای سالن ورزشی، نزدیک به مجری و تزئینات نشستند. زمانی که مردم همه ایستاده بودند و حواسشان به دادن سلام به امام رضا بود، چشمان و دوربین من چیز دیگری را ثبت می‌کرد. پسرجوان یکی از خانم های مسجد. به سختی راه می‌رفت. دکترها جوابش کرده بودند. بنده خدا وقتی سربازیش تمام می‌شود در اوج جوانی می‌گویند که سرطان دارد. همراه با پدر و مادر و خواهرش آرام به پرچم نزدیک شدند. یک دستش روی سینه بود و سلام می‌داد. یک دست دیگر هم روی پرچم بود. به پهنای صورت اشک می‌ریخت. دستانم میلرزید ولی نباید همچین صحنه یی را از دست میداد. زمانی که برگشتند من هم آرام دوربین را خاموش کردم. به کنار دوستم رفتم و دست به صورت گرفتم. آرام ولی شدید گریه می‌کردم. آن صحنه را کمتر کسی دیده بود. مریم که درمورد حالم پرسید قضیه را برایش تعریف کردم. حالا دوتایی گریه می‌کردیم. -زهرا نامردی اگه رفتی مشهد واسش دعا نکنی. یکدفعه حواسم به مریم جمع شد. -تو مگه نباید بری مدرسه جلسه دارید؟ -نه بابا. پرچم امام رضا و خادماش اومدن بعد من برم جلسه کنکور؟ با خنده گفتم: -نه که خیلی واسه کنکور می‌خونیم، تو هم میرفتی جلسه! بعد از تمام شدن مراسم، پرچم را بالای در ورودی گرفتند تا مردم یکبار دیگر دست به پرچم بکشند. خادمی که پرچم گرفته بود را دیدم. پسرهای سرود دورش جمع شده بودند. به بچه ها نفری یکدانه پیکسل هدیه می‌داد. خداروشکر که برادر کوچیکترم جزء پسرهای سرود بود و پیکسلش را من غارت کردم. الحمدالله واقعا! اخر کار هم با خانم های مسجد و پرچم و خادم ها عکس دسته جمعی گرفتیم و سالن را کمی جمع و جور کردیم.... بعد هم با خستگی تمام به مسجد رفتیم برای نماز. آخر کارهم به خانه امدم و تا شب خوابیدم...خستگی امتحانات و آن روز را دَر کردم. #روزنگار #افرا

#مجاورِعشق به ورودی زل زده‌ بودم. افکار مختلف در مغزم می‌چرخید. نمی‌توانستم روی هیچکدام تمرکز کنم. پر از هیچ بودم. دلم می‌خواست از هیچ منفجر شود. فکر می‌کردم گریه‌ام بند نیاید. امین سرش را از توی کتاب دعا بلند کرد. بدون اینکه نگاهش کنم لرزش شانه‌هایش را دیدم. به حالش غبطه خوردم. من هم دلم گریه می‌خواست. آب دهانم مثل سنگی قلمبه از گلویم پایین رفت. لب‌هایم را بالا بردم. پلک‌هایم را روی هم گذاشتم. _وقت دلتنگی آخه چی کار کنم؟! بالاخره قطره‌ی اشکی در چشمم تشکیل شد. خوشحال بودم که می‌خواستم گریه کنم. _ببخشید اینجا نماز جماعت برگزار میشه؟ صدای پیرمرد اشکم را خشک کرد. چشم باز کردم. امین با صورتی خیس و صدایی گرفته جوابش را داد: _بله پدر جان. پیرمرد متوجه دگرگونی حال ما شد. ممنون کوتاهی گفت و رفت. روی صورت امین قفل ماندم. به خاطر من ریش مشکی و مرتبش را تراشیده بود. ناخودآگاه لبخند روی لبم نشست. یاد روز عروسی‌مان افتادم. از آرایشگاه بیرون آمدم. امین با کت و شلوار سورمه‌ای دامادی و دسته گلی از رز صورتی، لبخندزنان به استقبالم آمد. نشناختمش. با چشمان گرد دهان باز کردم: _وای امین غلط کردم! ابروهای پیوندی‌اش گره کوچکی خورد. خودش را جمع کرد و با نیش خند گفت: _ دیگه دیر شده دختر دایی خیلی وقته اسمت به نامم خورده. با لب‌های آویزان ناله کردم: _امین بعد از این حتی اگه خودمو کشتم ریشت رو نزن. انگار تازه یاد بلایی که سرش آورده‌ام افتاده باشد؛ یک ابرویشش را بالا برد. دستی به صورت سه تیغ شده‌اش کشید. لب‌هایش را به هم فشرد و گفت: _مطمئن باش انتقام اینو ازت می‌گیرم. هنوز لبخندم روی ریش نداشته‌اش بود که سرش را بلند کرد. _ستاره جان با همان لبخند به چشمان مشکی‌اش خیره شدم. _فکر می‌کنی دارم بهت ظلم می‌کنم؟! ابروهایم را بالا بردم. با چشمان نسبتاً گرد شده نگاهش کردم. ادامه داد: _همین که به خاطر من از خانواده و شهری که توش به دنیا اومدی دل می‌کنی و می‌خوای شلوغی تهران رو ... وسط حرفش پریدم: _این چه حرفیه؟! به ایوان طلای حرم آقا نگاه کردم. _این مسیریه که خود آقا امام رضا (ع) بهم نشون داده. پلکی زدم و دوباره به چشمان امین خیره شدم. مکثی کردم و لب زدم: _پارسال همین‌جا برای انتخاب شما استخاره کردم. با لبخند ادامه دادم: _جواب استخاره این شد: «و برای سلیمان، تندباد را مسخّر كردیم كه به فرمانش به سوی آن سرزمینی كه در آن بركت نهادیم، حركت می‌كرد و ما همواره به همه چیز داناییم.»* برق شادی را در چشمانش دیدم. ابرویی بالا دادم و به آسمان نگاه کردم. _اما نفهمیدم چیه شما شبیه «تند باده»! چشمان ریزش باز شد و خنده‌ی بلندی کرد. برای اینکه شوخی‌ام را جبران کنم گفتم: _درسته که دوری از حرم بیشتر از هر چیزی اذیتم می‌کنه؛ اما مطمئنم کنار شما از پس هر سختی برمیام. صدای نقاره‌های حرم، دوباره توجه هردویمان را به حرم آقا امام رضا(ع) جلب کرد. و این آخرین باری بود که به عنوان مجاور آقا در حرم نشسته بودم. #1401321 #نرگس_مدیری #امام‌_رضایی‌ام پ. ن: * وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِٓ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عَالِمِينَ (سوره انبیاء، آیه۸۱)

از این کتاب های خوب هم توی کانال تون معرفی کنید😎😎 زندگی همش نوشتن نیست که😅