#حضرت_زهرا #مرثیه_حضرت_زهرا فاش شد بر عاشقان از "ذکرکم فی الذاکرین" حمد دارد ذکر اسماء تو حمد الشاکرین بردن نام تو حتی با وضو هم مشکل است آری آری فرق دارد اسم تو با سایرین فهم تو کار پیمبرهاست کار ما که نیست ما عرفنا قدرکِ! العفو! نحن القاصرین! سینه چاک عصمتت از اخرین تا اولین هاج و واج حکمتت از اولین تا اخِرین عشق تو شرط قبول انبیای مرسلین چادرت حبل المتین اهل بیت طاهرین هرکجا که روضه ای باشد مزار فاطمه ست پرچم روضه ضریح و گریه کن ها زائرین چادرت خاکی شد و کفر سقیفه فاش شد دستشان رو شد دگر والله خیر الماکرین به تلاقی مدینه روز محشر که شود ناقه باشد مال تو پادرد مال حاضرین سهم تو شلاق شد ویل لقوم الظالمین صبر کرد اما علی! بَشِّر عباد الصابرین به غرور شیعه برخورده تورا خیلی زدند سوره کوثر نشسته در شرار کافرین عده ای طعنه زدند و عده ای خیره شدند لال گردد آن زبانها کور چشم ناظرین عده ای دستور دادند عده ای آتش زدند لعنت ما تا ابد بر عاملین و آمرین 🔸شاعر: #سید_پوریا_هاشمی

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها بی نیاز از تمام دنیاییم مستمند نگاه زهراییم عزت جاودانه می خواهیم رحمت مادرانه می خواهیم فاطمه ای یگانه خلقت سوره ی مهربانی و رحمت مثل باران نور می باری تاج لولاک روی سر داری نغمه ی آسمانی توحید مشرق نور یازده خورشید بر بلندای نور و ایمانی حجت الله بر امامانی آسمانها ز نور چشمانت ملک الموت هم به فرمانت پشت پرچین خانه ات جبریل آمده مستمند احسانت و پدر پشت بوسه ها می دید آسمان را میان دستانت نور شبهای چادرت بانو کرده محراب را غزل خوانت می شود دیدنی جمال علی وقت اعجاز صوت قرآنت برده هوش از سر تمامی شهر عطر خرمای سهم سلمانت بی تو خورشید سنگ تاریک است با تو تا عرش راه نزدیک است پاسخ رنج های دنیایت در قیامت "لَسوفَ یُعطیکَ" است در عبادت عظیم و نستوهی به تو زیبد "نَفَخْتُ مِن روحی" تو صراط کمال دنیایی زهره ی بی زوال دنیایی صفتی نیست قابلت باشد چه کلامی معادلت باشد؟ "یُطعِمونَ الطَعامِ" سوره ی دهر آیه ای از فضائلت باشد انسیه حوریه و یا انسان تا کجا حد فاصلت باشد قبل خلقت که امتحان دادی به خدا خویش را نشان دادی نور اگر پاک دامنی دارد از جمال تو روشنی دارد پدرت جمله ی "فِداها"یش یک جهان حرف گفتنی دارد بر پدر مایه ی مباهاتی نور یک اربعین مناجاتی کوری چشم ابتران حسود مادر نسل پاک ساداتی روز محشر در آن پریشانی صاحب برترین مقاماتی صورتت رو گرفت از دنیا بلکه از آن دو چشم نابینا آفتاب از حجابتان روشن واژه ها در مقابلت الکن با ولای تو زندگی کردیم در کلاس تو بندگی کردیم در پناه دعای روشن نور تبِ دنیا شد از جهانم دور بی پناهم پناه می خواهم خسته ام تکیه گاه می خواهم ای همه عرش و فرش پابستت ای فدای جریحه ی دستت قبر مخفی ت میزند فریاد تا ابد بر سقیفه نفرین باد ای که سرچشمه ی بهاری تو به چه جرمی بنفشه زاری تو یاس هجده بهار دیده چرا ذکر عجل وفات داری تو نود و پنج روز بارانی لحظه ها را به انتظاری تو ای که بر ماه چهره ات مادر طاقت برگ گل نداری تو آه از دست شوم آن نامرد آه از خنده های آن ولگرد وسط کوچه اتفاق افتاد ناگهان ماه در محاق افتاد از خجالت زمین ترک برداشت صورتت داغی از فدک برداشت رد شوم از فضای آن کوچه از غم ماجرای آن کوچه بگذرد این جهان جهانی که... می رسد آن زمان زمانی که... ذولفقار از نیام می جوشد از زمین انتقام می جوشد وارث روزگار می آید یوسفت با بهار می آید #حسن_کردی

#حضرت_زهرا #مرثیه_حضرت_زهرا پشتِ در خانه ی علی بلوا شد با فاطمه بر سر علی دعوا شد یک ضربه و یک بازو و یک آه بلند شال از کمر امیر مردان وا شد دربی که تمام قد در آتش میسوخت آوار به روی صورت زهرا شد در حال نفس نفس زدن بود هنوز یک میخ گداخته سرش پیدا شد سربسته بگویم سخن از ناموس است سربسته بگویم که چه در آنجا شد با طفل زمین خورد در آنجا مادر بی طفل ولی بود که از جا پا شد شرحِ غم زهرای جوان را باید از رنگِ محاسن علی جویا شد 🔸شاعر: #سید_حسین_میرعمادی ____

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها دِلا بکوش مُطهر بمان و مَحرم باش دخیل چادرِ دُخت رسول اکرم باش به تزکیه سپری کن دو روز دنیا را بدین طریق به چشم خدا مُکرّم باش عبودیت به صفات ربوبیت برسد بیا و عبد خداوند باش ، رَب هم باش تو جمع عالَم دنیا و آخرت هستی مباش فکر دو عالم ، خودت دو عالم باش مسافریم و از اینجا خلاصه باید رفت به فکر رفتن از این نشئه نیز کم کم باش ز راه میرسد آن دم که صور را بدمند از این به بعد دَمادَم به یاد آن دَم باش به سفره خانه یِ حاتم مَبَر نیاز ، اما اگر به خانه یِ تو آمدند حاتم باش اگر درست نکردی ، خودت درست بمان کسی به دست تو آدم نشد ، تو آدم باش غمی به غصه همسایه هات اضافه نکن ولی به غصه همسایه هات مرهم باش بگو به زن که زنی فاطمه نخواهد شد بگو که لااقل آسیه باش ، مریم باش شب زفاف دو رکعت نماز قبر بخوان شب زفاف که شد فکر قبر خود هم باش چراغ خانه به مسجد رواست نی خانه به فکر مسجد و محراب و ابروی خم باش گر ایستاده بمیری شهید میمیری درست مثل شهیدان چو کوه ، محکم باش کلید قفل شهادت بدست گریه توست امیدوار به این اشکهای نم نم باش آهای اُمت اسلام ! بهر پیروزی دخیل چادر دخت رسول اکرم باش #علی_اکبر_لطیفیان

|⇦•ببین که من و بچه هات... #سینه_زنی و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها ببین که من و بچه هات نگرونیم برات پاشو با خنده هات آرومِمون کن با این همه دل تنگیام بذار باهات بیام رحمی به اشکای این نیمه جون کن وصیت کردی برات با بچه هات دعا کنیم وصیت کردی باهات بی سر و صدا وداع کنیم بمونیم و پر زدنتو نگاه کنیم آماده ی پر کشیدنی آتیش به قلب علی میزنی آرومِ جونم نرو یارِ جَوُونم نرو تب و حرمِ چادرت ورمِ رو پرت نفسه آخرت، نزدیکه امشب شب و گل یاس منو التماس منو میشنوی تو دلِ تاریکه امشب وصیت کردی به من دلواپسی برا حسن وصیت کردی به من برسونه دخترت کفن ستاره ها آماده ی رفتن بشن اشکات داره بی صدا میشه روح از تنم داره جدا میشه آرومِ جونم نرو یارِ جَوُونم نرو داره میمیره زینبت میسوزه با تبت حالا که رو لبت شهادتینِ داری میگی با دخترت حرفای آخرت آخرین گریه ها برا حسینِ وصیت کردی خودت کنارشی تو قتلگاه وصیت کردی حسین بیاره به چادرت پناه اون لحظه که هلهله میکنه سپاه دیدارِ بعدی به کربلا دنبال رأسِ رو نیزه ها مظلومِ بی سر حسین غریبِ مادر حسین

رهبر انقلاب: [ امیرالمؤمنین این روزها با دل شکسته با سینه‌ی پُر از غم، با عزیزه‌ی خود وداع میکند و ودیعه‌ی گرانبهای پیغمبر را به او برمیگرداند...]

|⇦•ای روشنايیِ سحرِ فاطميه ام... #توسل به امام زمان عجل الله و روضۀ حضرت زهرا سلام الله علیها ای روشنايیِ سحرِ فاطميه ام صاحب عزایِ خونجگرِ فاطميه ام ايام می رود به اميد ديدنت يك بار رد شو از گذرِ فاطميه ام دست مرا بگير و به دنبال خود ببر تا با تو طی شود سَفرِ فاطميه ام *مگه میشه برای مادری مجلس ختم بگیرن پسرش نیاد، دَمِ در واینسته، به همه خوش آمد نگه، آقا! امشب یه سری به مجلس ما هم بزن، به ما بیچاره ها هم یه نظری کن...* آقا! گناه، روزیِ چَشمِ مرا گرفت رزقی بده به چشم ترِ فاطميه ام با خود هميشه گفته ام آيا نمی شود ديدار روی تو ثمرِ فاطميه ام * این روزا اومدم تو مجلسِ مادرت، گفتم شاید به منم نگاهی کردی...* وقتی شنيده ام كه ميايی به روضه ها هر شب اسير و در به درِ فاطميه ام پايان راه سينه زنی ها شهادت است ای كاش گُل كُند هنرِ فاطميه ام در می زنم كه اِذن عيادت دهی به من با اين اميد پُشتِ دَرِ فاطميه ام #شاعر محمد بیابانی *روزای آخرِ عُمرِ بی بی، زنهای مدینه اومدن برای عیادتش، اما فاطمه کسی رو راه نمیداد، اومدن خانم اُمِّ اَیمَن رو واسطه کردن، اُمِّ اَیمَن اومد گفت: خانوم! زنهای همسایه میخوان شمارو ببینن، خیلی اصرار دارن، بی بی اجازه عیادت دادن، این خانوم ها اومدن دورِ بسترِ زهرا، گفتن: دخترِ پیغمبر حلالمون کن، اختیارِ ما دستِ مردامونه، اجازه ندادن بیاییم عیادتت، بی بی فرمود:من از شما یه گلایه ای ندارم، چرا اون لحظه ای که من روی زمین افتادم، می دیدید دورم نامحرما جمع شدن، چرا نیومدید من رو کمک کنید؟ خواستم علی رو صدا بزنم، دیدم دستاش رو بستن، صدا زدم:" یا فِضَّهُ خُذینی" فضه من رو دریاب بخدا محسنم رو کشتن، هیچ کسی نیومد زهرا رو یاری کنه...اما نه یه عده اومدن زهرا رو یاری کردن..* ای که در کوچه ها افتادی زیرِ دست و پا جلوی چشمای بابا افتادی چهل تا بی حیا بی خبر از خدا میزدنت تو را چرا چرا چرا *چهل تا مرد جنگی اومدن کمک، هر کی میرسید یه ضربه به زهرا میزد، اینجا دیدن دستِ علی بسته است، مادر رو غریب گیر آوُردن، کربلا هم دخترش زینب رو غریب گیر آوُردن، هر کی میرسید زینب رو میزد، ای حسین!...* هر چه او بیشتر نفس میزد بیشتر میزدن زینب را یک نفر مانده بود در گودال صد نفر میزدن زینب را تیغ هاشان که ماند در گودال با سپر میزدن زینب را خوابشان برد بچه ها در شب اما تا سحر میزدن زینب را * با تمام وجودت صدا بزن: حسین!...*

حضرت فاطمه سلام الله علیها: 《هر كه بر پدرم رسول خدا و بر من به مدّت سه روز سلام كند خداوند بهشت را براى او واجب مى گرداند، چه در زمان حیات و یا پس از مرگ ما باشد.》 📗بحارالا نوار: ج ۴۳، ص ۱۸۵، ح۱۷

|⇦•شنیدم در خونه ها رفتی... #سینه_زنی و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها شنیدم در خونه ها رفتی، غریبونه، شبا رفتی نبود کسی واسه یاری، سه شب اما، شما رفتی بمیرم که تو غربتِ اون روزا نبودیم که باشیم کنارِ شما می مونیم تا آخر پایِ این عَلَم یه روزی میشیم تویِ این راه فدا ایشاالله با، دعای تو، میشیم مادر، فدای تو میایم هر شب، برا بیعت، شبِ قدر شبای تو امیدِ علی، ای شهیدِ علی... شنیدم تو مسجد غریب موندی، ولی باز از، علی خوندی دل اهل عالم رو با اشکات ،برا مولا، می سوزوندی فدای تو و خطبه و آهِ تو فدای تو و عُمرِ کوتاهِ تو امیدِ علی، ای شهیدِ علی الهی شهید شیم تویِ راه تو ایشالله با، دعای تو، شهید میشیم، برای تو هنوزم از توی مسجد، میاد مادر، صدای تو امیدِ علی، ای شهیدِ علی... شنیدم دلت شور میزد مادر، شبِ آخر، شبِ آخر برای غریبی که لب تشنه، شهید می شه، می شه بی سر نبودیم تویِ کربلایِ حسین که ما هم بمیریم به پایِ حسین می میریم هزار بار ولی از غمش می شیم زنده با روضه های حسین ایشالله با، دعای تو، می شیم غرقِ، عطای تو حسینیه است، چشای ما، برا نورِ، چشای تو می شیم زنده با روضه های حسین...

حضرت فاطمه سلام الله علیها خطاب به مهاجرین و انصار كرد و فرمود: 《از من دور شوید و مرا به حال خود رها كنید، با آن همه بى تفاوتى و سهل انگارى هایتان ، عذرى براى شما باقى نمانده است . آیا پدرم در روز غدیر خم براى كسى جاى عذرى باقى گذاشت؟》 📗خصال : ج ۱، ص ۱۷۳

|⇦•من از همه خسته ام... #سینه_زنی و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها من از همه خسته ام به غیر از تو بس که تو هر شرایطی خوبی خوبی ندیدی ازم اما باز سنگ من و به سینه می کوبی تو اوج بی کسی، دیدم کنارمی من بی قرارتم، تو بی قرارمی تبعید نکن منو، از زیر چادرت وقتی فقط خودت، دار و ندارمی دست خودم نیست، بهت اسیرم تو هم بگو برو من از، پیشت نمیرم وقتی شنیدم چه حالی داری منم دلم می خواد مریض بشم بمیرم مادر! مادر! مادر! مادر! مادر! مادر!

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها به پشت درمادرمه باچشم ترمادرمه سپرشده واسه بابام شکسته پرمادرمه مادردردت به جونم مادرببین گریونم مادربگومیمونم ببین بابام زانوی غم بغل گرفته وبه لب میگه همش یازهرا(س)٢ ببین داداش حسن توخواب میلرزه وبه سوزوتب میگه همش یازهرا(س) یازهرافاطمه جان بنددوم بی قرینه مادرمه یک مدینه مادرمه میخ درسوخته خدا توسینه ی مادرمه مادرای مهربونم مادرای همزبونم مادرای قدکمونم پاشویه کم جون دلم مثل قدیم جلوچشام قدم بزن توخونه٢ پاشوبازم جون داداش به موهای زینب خود مادربزن یه شونه٢ یازهرافاطمه جان =================== بودونبودمادرمه کل وجودمادرمه شیرخدابابام علی(ع) یاس کبودمادرمه مادرکشیدی غربت سهمت سیلی ومحنت دیگه نکن وصیت جلوی من گذاشته ای سه تاکفن خدای من دلم چه بی قراره٢ توروخدابه من بگوچراسه تامگه داداش حسین(ع)کفن نداره٢ یازهرافاطمه جان توقتلگاه حسینمه به نیزه هاحسینمه زیرثم مرکباو به هرکجاحسینمه داداش زدنیاسیرم دادش به غم اسیرم داداش بی تومیمیرم توقتلگاه هربلائی سرت حسین(ع)آوردنو حیازمانکردن٢ جلوچشام سرازتنت بریدن ورحمی داداش به معجرانکردن٢ یازهرافاطمه جان #مهدی_منصوری

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها   رفتی میان غصه مرا جا گذاشتی ما را در اوج غم تک و تنهاگذاشتی   برداشتی تو بار خودت را ز بستر و آن را به روی شانه بابا گذاشتی   یادم نمی رود بخدا لحظه ای که تو با یا علی به آتش در پا گذاشتی   مادر لباس محسن خود را نبرده ای آن را به زیر بالش خود جا گذاشتی   این یادگاری ات جگرم را کباب کرد دربین شانه موی خودت را گذاشتی   گفتم که چار ساله کجا مادری کجا این کار را برای اماگذاشتی   آن بوسه ای که سهم گلوی حسین بود آخربرای زینب کبری گذاشتی   #مهدی_نظری

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها نگاه مبهمی امشب به آسمان داری خدا به خیر کند نیتی نهان داری   چه دیده ای که شدی سیر از من و بابا که قصد شعله کشیدن به باغ مان داری   حسین این طرف و آن طرف حسن انگار خدا نکرده سر ترک این و آن داری   بس است دسته دستاس هم پر از خون شد اگر غلط نکنم قصد پخت نان داری   هزار شکر که دست تو لرزشی دارد دلم خوش است عزیزم کمی تکان داری   نه زخم بسترت این روزها رهایت کرد نه از حرارت و از سرفه ها توان داری   نوازشم مکن از طرز شانه ات پیداست میان سینه خود درد بی امان داری   که چند دنده فقط سالم است باقی نه چقدر زخم و ترک روی استخوان داری   شکست دست تو را قنفذ و نفس میزد هنوز نام علی باز بر زبان داری   مغیره میزد و میگفت خسته ام کردی که بعد این همه ضربه هنوز جان داری   شما چهار بهشتید پس چرا سه کفن چقدر حرف نگفته برای مان داری   وصیتت شده تا از حسین نوحه کنم شب است و باز پرستار روضه خوان داری   نفس بده که بگویم چه گفته ای با من غروب میشود و تو نفس زنان داری....   ....به روی خیمه پر شعله خاک میریزی که چند دختر نوپا در آن میان داری   دو دست دخترکی روی گوش ها میگفت: تو هم به روی سرت زخم خیزران داری   تو دست بر سر او میکشی و میگوئی چقدر لخته خون بین گیسوان داری   رباب در بغلت ضجه میزند بی بی به نیزه دار بگو طفل بی زبان داری   #حسن_لطفی 

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها خدا برا کسی نیاره تو شعله مادرش بسوزه جلو چش یه عده نامرد چادر و معجرش بسوزه خدا برا کسی نیاره دستای باباشو ببندن غریبه ها بیان با طعنه به اشک مادرش بخندن یه عده لا اُبالی:مارو به غم نشوندن الهی خیر نبینن:خونمونو سوزوندن مادر با بارِ شیشه: موند بین دود و آوار خونابه های پهلوش:نشست به روی دیوار کابوس تلخ کوچه رو یادم نمیره ای خدا هنوز صداش توو گوشمه فضه رو میزدِش صدا واویلتا واویلتا دلم پُره از این مدینه به حق مادرم جفاشد از زندگی خیری ندیدو نیومده گلش فداشد دلم پُره از این مدینه نصیبمون غصه و غم شد مادر هیجده ساله ی ما قدش شکسته شدو خم شد رمق نداره دیگه: حتی بلندشه از جا چندروزیه میگیره: تو خونه روشو ازما صورت زخم مادر: شده کبودونیلی به روی هر دو گونش:نشسته جای سیلی میدونم اینو که دیگه فصل غمش شده خزون بین نماز میگه خدا مرگ منو زود برسون واویلتا واویلتا #عباس_قلعه

#حضرت_زهرا #مرثیه_حضرت_زهرا وقتی مرا در روضه دعوت میکند زهرا یعنی کریمانه کرامت میکند زهرا بیش از پدر‌مادر محبت میکند زهرا از نان شب خرج رعیت میکند زهرا تفسیر ناب آیه های هل اتی یعنی... لطف بدون منت و بی انتها یعنی... پیراهنش در دست خالی گدا یعنی ... شام زفافش هم عنایت میکند زهرا غم می زداید از دل سائل به یک لبخند با دست و دل بازی گدا را میکند خرسند یک روز نان سفره و یک روز گردن بند همواره لطف بی نهایت میکند زهرا هرکس مقیم خانه اش شد اهل ایمان شد مقداد شد میثم شد و عمار و سلمان شد از برکتش حتی یهودی هم مسلمان شد چادر نمازش هم هدایت میکند زهرا زهرا تر از زهرا ندارد عالم ایجاد آیات قرآن از مقاماتش خبر میداد جانم به این عفت که نزد کور مادرزاد حجب و حجابش را رعایت میکند زهرا توحید دارد میچکد از سقف ایوانش اعجاز بیرون میزند از مطبخ نانش زهرا که جای خود بگویم از کنیزانش ... فضه‌ش پیمبرگونه صحبت میکند زهرا چیزی نمیخواهد در این دنیا برای خود فیضی دهد همسایه را با ربنای خود پهلویش آزرده ست اما با خدای خود هرشب سر سجاده خلوت میکند زهرا یک عمر در کنج دلش یاد علی دارد تصمیم بر یاری و امداد علی دارد لحظه به لحظه بر لبش ناد علی دارد با ذکر مولایش عبادت میکند زهرا با اینکه خلقت را برای او بنا کردند از عالم هستی حسابش را جدا کردند هر سیزده معصوم بر او اقتدا کردند پس بر امامان هم امامت میکند زهرا از خون که رنگین شد زمین دیگر زمان فهمید از شور و شوق فاطمیون بی گمان فهمید از حلقه ی دار "نمر" ها میتوان فهمید دارد که بر دلها حکومت میکند زهرا دنیا اسیر عشق پاکش بیشتر ایران محبوب زهرا میشود از هر نظر ایران دیروز در شهر نبی امروز در ایران سیدعلی‌ها را حمایت میکند زهرا یا قهر و آتش یا دگر تسلیم یعنی چه ؟ در پای طاغوت زمان تعظیم یعنی چه؟ در ریسمان ذلت و تحریم یعنی چه ؟ تفسیر صبر و استقامت میکند زهرا از هرم آتش صورت پروانه میسوزد در پیش چشم کودکان کاشانه میسوزد چون شمع ذره ذره مرد خانه میسوزد اما صبوری در مصیبت میکند زهرا وقتی که دل را میدهد در دست دلبر هم... در پای عهدش میگذارد تا ابد سر هم... با صاحب و مولای خود یکبار دیگر هم... بین در و دیوار بیعت میکند زهرا پا را که داخل میگذارد از در مسجد از ترس میلرزد به خود سرتاسر مسجد محو کلام آتشین اش منبر مسجد با خطبه ای غرا قیامت میکند زهرا بوی شهادت میرسد از لحن سوگندش "لبیک یا حیدر" نوشته روی سربندش جان علی را میخرد با جان فرزندش از هستی‌اش خرج ولایت میکند زهرا با صورت نیلی و با چشمان کم سویش با سینه ی آزرده و با زخم بازویش با لاله های بسترش با درد پهلویش از غربت مولا روایت میکند زهرا هرشب سراغ از مهبط مسمار میگیرد از پا می افتد , پهلویش هر بار میگیرد وقتی کمک از شانه ی دیوار میگیرد یعنی که به سختی حرکت میکند زهرا از تندی شلاق بی احساس بی دین نه از بی حیایی غلاف تیغ بدبین نه از چشم شور و پای شوم و دست سنگین نه از درد تنهایی شکایت میکند زهرا اشک مرا پای شب مهتاب بگذارید تابوت را در گوشه ی سرداب بگذارید نزد حسینم نیمه شبها آب بگذارید این روزها دارد وصیت میکند زهرا همچون پرستویی که بالش گشته آزرده مانند سرو سیلی از باد خزان خورده مثل گلی پرپر شبیه یاس پژمرده در عرش بابا را زیارت میکند زهرا فردای محشر باز محشر میشود قطعا مادر می آید دیدنی تر میشود قطعا با لطف او یک طور دیگر میشود قطعا از ما گنهکاران شفاعت میکند زهرا خسران زده در کوله بارش در ندارد که در روز رستاخیز دست پُر ندارد که هرچه بگوید فاطمه رد خور ندارد که نزد خدا از ما ضمانت میکند زهرا هم سینه زن هم گریه کن هم روضه خوانش را هم چای ریز بی ریا و بی نشانش را تا دوستان دوستان دوستانش را با دست خود راهی جنت میکند زهرا 🔸شاعر: #علیرضا_خاکساری ____

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها علی پناه همه خلق و تو پناه علی میان کوچه تویی یک تنه سپاه علی   علی کنار تو قد راست میکند یعنی وجود حضرتتان بوده تکیه گاه علی   حکایت تو و حیدر حکایت عشق است علی برای تو خورشید شد،تو ماه علی   همین یکی دو سه روزه نبوده قصه ی عشق به سمت فاطمه بود از ازل نگاه علی   میان شعله و آتش به فکر حیدر بود نگفت آه دل من که گفت آه علی   چراغ خانه ی حیدر بیا و رحمی کن به ناله های علی و شب سیاه علی   علی کنار تو جان میدهد نه در کوفه نجف که نیست مدینه است بارگاه علی

#حضرت_زهرا #مرثیه_حضرت_زهرا پشتِ در خانه ی علی بلوا شد با فاطمه بر سر علی دعوا شد یک ضربه و یک بازو و یک آه بلند شال از کمر امیر مردان وا شد دربی که تمام قد در آتش میسوخت آوار به روی صورت زهرا شد در حال نفس نفس زدن بود هنوز یک میخ گداخته سرش پیدا شد سربسته بگویم سخن از ناموس است سربسته بگویم که چه در آنجا شد با طفل زمین خورد در آنجا مادر بی طفل ولی بود که از جا پا شد شرحِ غم زهرای جوان را باید از رنگِ محاسن علی جویا شد 🔸شاعر: #سید_حسین_میرعمادی ____