eitaa logo
ذاکرین آل الله
254 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
288 فایل
( متن اشعار؛سبکها وفایلهای صوتی ایام ولادت و شهادت ائمه اطهار(ع) ومناسبتها ی ملی و مذهبی التماس دعا حاج غلامرضا سالار 09351601259 . شماره جهت ارتباط با مدیر کانال...
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 اشعار ========================== مثل آهی که نهاد از مصدرش بیرون کشید نیزه را بابا ز حلق اکبرش بیرون کشید دشنه‌ای نای اذان‌گویِ حرم را باز کرد... چندتا اَشهَد ز عُمق‌ حنجرش بیرون کشید فرض کن شمشیر با فَرقِ جوانی لج کند... تیغ را باید چگونه از سرش بیرون کشید؟! آنقَدَر پا خورد..، جلد مصحفش پاشیده شد بَرگه بَرگه می‌توان از دفترش بیرون کشید با عبایی که حسین آورد در آن ازدحام... چند‌عضوی را فقط از پیکرش بیرون کشید زخم پهلوی پسر را دید..، داغش تازه شد... میخ را با چه عذابی مادرش بیرون کشید هر دری زد تا علی "بابا" بگوید که..، نشد لخته‌ی خون را اگرچه آخرش بیرون کشید ** روی نعش شاهزاده داشت جان می‌داد..، آه... شاه را از این مصیبت خواهرش بیرون کشید 🔸شاعر: ==========================
🏴 اشعار ========================== ای قد تو سرو ریاض حسین نور دل فاطمه را نور عین آینهء تمام‌قد رسول امید لیلا و عزیز بتول گرفته در دست، قمر آینه تا تو کنی نگاه، در آینه قدرِ شبِ قدر ز گیسوی تو قبلهء ارباب یقین روی تو ملاحت روی نبی در رخت کلیم، دلباختهء پاسخت گل ز رخ تو رنگ و بو وام کرد چهر تو روز مهر را شام کرد جوانی و به رهروان پیر عشق اکبری و طنین تکبیر عشق یم چو حبابی ست به پیش نمت مسیح را چشم شفا از دمت ماه، خجالت‌زدهء چهر توست مهر، دلش لبالب از مهر توست مور تو را فخر سلیمانی است خضر پی لبت بیابانی است سرو، سرافکندهء بالای تو چشم ملائک به کف پای تو یوسف اگر روی تو را دیده بود بساط حُسن خویش بر چیده بود داغ دل لاله به صحرا تویی مایهء مجنونی لیلا تویی حسین، خود به عالمی دلبرست و آن که برَد دل از حسین اکبرست ای حجرالاسود ما خال تو قبله نمای کعبه تمثال تو چشم و دل خامس آل عبا قامت تو قیامت کربلا اذن جهاد اگر تو را داده بود هزار سر به پایت افتاده بود ز پیش چشم اخترافشان او رفتی و بردی ز قفا جان او بانگ خدا حافظی ات چون شنید موی پدر به لحظه ای شد سپید شد چو نسیمی به سویت رهسپر ندید از شکفتن گل اثر نرگس دیدگان خود چو بستی سرو قد پدر ز غم شکستی 🔸شاعر: ==========================
🏴 اشعار ========================== طاق ابروی تو ای ماه چه غوغا می کرد دلبری از خود آن گنبد مینا می کرد دشتِ لم یزرعِ خشکیده ی بی باران را نَمی از نرگس شهلای تو دریا می کرد عاشق دلشده ی وادی بی حد جنون عشق را با رخ زیبای تو معنا می کرد از مدارِ فلک انگار که بر روی زمین ای مه افتادی و خورشید تماشا می کرد هستی ات گشته پراکنده و از هر طرفی باغبان تکه ی گلبرگ تو پیدا می کرد این خزان با دل بیچاره همان کرد که با قلب آن بلبل شوریده شیدا می کرد خواست تا اینکه به آغوش فلک برگردی رفرفی* بابت این کار مهیا می کرد چه کند با غم هجران تو بستان و غزل رفتنت باغ و چمن را همه صحرا می کرد....... 🔸شاعر: ==========================
🏴 اشعار ========================== برای کشتن قبله خدا خدا کردند هوا هوای مدینه ست کوچه وا کردند شبیه زخمِ محبت ، نیامده زخمی تو می روی و از این تن جگر جدا کرده اند به راه و رسم یهودند این مسلمانان که باز رسم پیمبر کشی بنا کردند هرآنچه جسم تو را ریز کرده اند به جاش مرا به داغ بزرگی ست مبتلا کردند ببخش موی تو این بار دست دشمن رفت به خون فرق تو یک دشت را حنا کردند چقدر روح مرا بد گرفته اند از من که ذره ذره تو را از دلم جدا کردند 🔸شاعر: ==========================
🏴 اشعار ========================== دلدار و دل آرام و دلاور علی اکبر جمع اند همه آل کسا در علی اکبر آن چیز که خوبان همه دارند در عالم دارد همه را یک تنه در بر علی اکبر فهم احدی نیست به یک ذره‌ی علمش کم رفته اگر بر روی منبر علی اکبر مضمون چه شعری است برازنده اش آخر از مدح و ثنا هست فراتر علی اکبر با گردش شمشیر به دستش همه گفتند در کرب و بلا ثانی حیدر علی اکبر حتی نرسیده ملک الموت به گردش از میمنه زد تا که به مِیسر علی اکبر در منطق و درخلقت و در خلق شبیه است بیش از همه بر شخص پیمبر علی اکبر معصیت آن را که محب است خداوند بخشد به سخا روز جزا بر علی اکبر از اسب زمین خورد و پدر گریه کنان گفت دردا ؛ علی اکبر ...علی اکبر .... علی اکبر می خواست صد و ده پسر ارباب و به یک روز این خواسته بنمود مُیسّر علی اکبر از خوردن سر نیزه ای از پشت به پهلو شد بانیّ مرثیه‌ی مادر علی اکبر برخیز و اذانی بده هنگام نماز است یک مرتبه ، یک دفعه‌ی دیگر علی اکبر  برخیز و در این دشت به فکر پدرت باش خیره است به او دیده‌ی لشکر علی اکبر از عهده‌ی جمع بدنت بر نمی آید گشته است همه دشت سراسر علی اکبر ای روشنی چشم پدر، چشم تو روشن صحبت شده از غارت معجر علی اکبر از  روضه همین قدر که گردید مزارش هم قد مزار علی اصغر علی اکبر 🔸شاعر:
اشعار ناب آئينے: 🏴 اشعار ==========================  چیزی نمونده دیگه از خوش قد و بالای بابا سیاهه دیگه بعده ازین تموم دنیای بابا قد بابا تا میشه تا گل پسرش قد بکشه داغ جوون شک نکنین یه روز بابارو میکشه عمود چطور دلش اومد به روی فرق سر نشست ؟ بشکنه دست اونی که عصای دستمو شکست نمیتونم کاری کنم برای جسم درهمش الهی من کور میشدم تا اینجوری نبینمش دلم میخواد بالاسرش بلندبلند گریه کنم به پاره پاره پیکرش بلند بلند گریه کنم به یوسفم چنگ میزدن ریز و درشت پیر و جوون خودم دیدم کاکلشو میون دست این و اون فقط نه من که مادرش تو خیمه ها رنگش پرید وقتی شنید بالاسرش لشگر جراحه رسید هر طرفو نگاه کنی پر از علی اکبره علی اکبرم دیگه چندتا علی اصغره جوونای اهل حرم همه باهم بیان کمک نمیتونم که تنهایی جمعش کنم بیان کمک  چه ذره ذره کم شده کمک کنید جمعش کنم چه ریخت و پاشی هم شده کمک کنید جمعش کنم کمک کنید جمعش کنم میون صحرا نمونه برید بگردید توی دشت چیزی ازش جا نمونه مگه میشه یادم بره وداعشو دم حرم جوون رعناشو چه طور برای لیلا ببرم یکی که نه صدتا دارم نبی اکرم میارم برای تشییع تنش عبا دارم کم میارم 🔸شاعر: ========================== 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini 🏴 اشعار ========================== @shere_aeini بزن به چوبه محمل فلک کنون سر خود را  حسین راهى میدان نمود اکبر خود را  وداع کرد ولى هشت مرتبه که نفهمیم  چگونه آمد و آرام کرد خواهر خود را   چنان براى لقاء خدا ز خویش برون شد  به چشم هم زدنى ترک کرد محضر خود را  بپرس از همه گبریان, نظیر ندارد  که مسلمین بکشند این چنین پیمبر خود را   پدر محاسن خود را گرفته بود به دستش  پسر شنید صداى فغان مادر خود را  گمان کنم که اگر مانده بود, عمه سکینه  گرفته بود به بر, دختر برادر خود را  گمان کنم که اگر مانده بود, شاه شهیدان  ز نیزه پاره نمى دید گوش دختر خود را  کسى که زد سر او را به نیزه, جایزه اش را گرفت و خرج پسرهاش کرد این زر خود را   سخن خالصه کنم, عرض روضه این دو سه خط است  حسین گفت که محکم کنید معجر خود را! 🔸شاعر: ==========================
حضرت_علی_اکبر به زانو می‌رسم  پیشت نفَس دیگر نمی‌آید خودت را بر عبایم ریز... از من بر نمی‌آید تو را گُم کرده‌ام ... این راه را ... حتی رکابم را علی ، بابای تو بودن به من دیگر نمی‌آید جوانم دست و پا می‌زد جوانهاشان مرا دیدند چه کردند این مسلمانها که از کافر نمی‌آید تو را روی عبایم با مصیبت جمع کردم ؛ وای علیِ‌اکبرم یارب به این اکبر نمی‌آید سرِ انگشتهایم را فرو در حنجرت کردم چرا این تیغِ مانده در گلویت در نمی‌آید تو داری می‌دهی جان و تماشا می‌کنم ای وای پدر هستم ولی کاری زِ دستم بر نمی‌آید عزای بردن تو بود بابا هم اضافه شد به خیمه بردنِ ماها به این خواهر نمی‌آید همینکه کوچه وا کردند فهمیدم از این اوضاع علیِ زنده‌ای بیرون از آن معبر نمی‌آید کمی از پاره‌هایت گُم شده در وسعتِ صحرا تو را پاشیده صد لشگر  به یک لشگر نمی‌آید اگر بیرون کشم این تیغ را می‌پاشی از هم  آه تنی که دوخته نیزه به یک پیکر نمی‌آید از این‌سو نیزه خوردی و از آن‌سو نیزه بیرون زد از این‌سو در نمی‌آید از آن‌سو در نمی‌آید 🔸شاعر:  چیزی نمونده دیگه از خوش قد و بالای بابا سیاهه دیگه بعده ازین تموم دنیای بابا قد بابا تا میشه تا گل پسرش قد بکشه داغ جوون شک نکنین یه روز بابارو میکشه عمود چطور دلش اومد به روی فرق سر نشست ؟ بشکنه دست اونی که عصای دستمو شکست نمیتونم کاری کنم برای جسم درهمش الهی من کور میشدم تا اینجوری نبینمش دلم میخواد بالاسرش بلندبلند گریه کنم به پاره پاره پیکرش بلند بلند گریه کنم به یوسفم چنگ میزدن ریز و درشت پیر و جوون خودم دیدم کاکلشو میون دست این و اون فقط نه من که مادرش تو خیمه ها رنگش پرید وقتی شنید بالاسرش لشگر جراحه رسید هر طرفو نگاه کنی پر از علی اکبره علی اکبرم دیگه چندتا علی اصغره جوونای اهل حرم همه باهم بیان کمک نمیتونم که تنهایی جمعش کنم بیان کمک  چه ذره ذره کم شده کمک کنید جمعش کنم چه ریخت و پاشی هم شده کمک کنید جمعش کنم کمک کنید جمعش کنم میون صحرا نمونه برید بگردید توی دشت چیزی ازش جا نمونه مگه میشه یادم بره وداعشو دم حرم جوون رعناشو چه طور برای لیلا ببرم یکی که نه صدتا دارم نبی اکرم میارم برای تشییع تنش عبا دارم کم میارم 🔸شاعر: ==========================
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 اشعار ========================== نجف به مضجع پاک توباسلام رسیده به پایبوسی تومسجدالحرام رسیده عجب نباشداگرعرش هم زده زانو چنین به حائر قدسی توامام رسیده بلندمرتبه شدهرکه برتواشکی ریخت بلندگریه نموده به این مقام رسیده کسی کنارتنت دادمی کشدکه خودش به دادمردم عالم عَلَی الدوام رسیده تن توبنددل زینب است، پاره شده پس ازتوجان به لب شاه تشنه کام رسیده تنت شبیه اذان پخش شد،جگر گوشه! اذان توسرنیزه به شهرشام رسیده کنار پیکر تو زینب آمده اما شمیم حضرت صدیقه بر مشام رسیده بگو که تیزی مِقراض یا نوک مسمار بگو به پهلوی زخمیِ تو کدام رسیده چقدر دشنه تشنه! چقدر زخم عمیق! صدای هلهله ها هم به بار عام رسیده برای بردن جسم تو ده نفر کم بود عبای مصطفوی نیز از خیام رسیده 🔸شاعر: ========================
🏴 اشعار ========================== چه شرافت اینکه گدا شوم به سرای تو که سخا تویی چه عنایت اینکه به ابتلا تو ببینی ام که شفا تویی نبوی ثمر علوی پسر دُر فاطمی حسنی کرم و شجاعتت همه چون پدر که تمام آل عبا تویی جبروت محو جلال تو ملک است و میل وصال تو حَسُنَت جمیع خصال تو که ورای مدح و ثنا تویی به ضریح نزد حسین تو، پدرت چو کعبه و حِجر تو حرم از وجود تو شش جهت همه قبله‌ی شهدا تویی تو برای فدیه مرا بخوان به طواف دور سرت کشان صنما به سعی تو ام چنان که صفا تویی و منا تویی نه فقط به چهره محمدی تو چنان خلاصه‌ی احمدی که نگفته آنکه به عمر خود سخنی ز روی هوی تویی چو پدر در اوج هدایتش چو عمو به وقت سقایتش تو چو عمه‌ای و حمایتش قمری و شمس و ضحی تویی به وداع تلخ تو از حرم چه نهیب زد شه محترم که رها کنید! علی اکبرم! همه غرق ذات خدا تویی پدرت چو دیده تن تو را به کنار تو متحیرا چه شده است پیکرت اکبرا که تمام کرب وبلا تویی ولدی علی ولدی علی ولدی علی ولدی علی ولدی علی ولدی علی ولدی علی همه جا تویی 🔸شاعر: ========================
🏴 اشعار ========================== برای روضه‌ی اکبر، بیار امشب دل زارو باید حتماً پدر باشی، بفهمی حال آقارو نخ تسبیح و بازش کن‌، میون‌ِ جمعیت بنداز صدا کن پیرمردی رو، بگو جمعش کن اینارو نمی‌شه جمع و جورش کرد، تنی که ارباً اربا شه باید سرهم‌ کنیش آروم‌، بذاری پیش سر، پارو! شکاف پهلوشو تا دید، به یاد میخ در اُفتاد حسین بالاسرِ اکبر، دوباره دید زهرارو پاشو تا معجرم باشه، نذار موهام پریشون شه داره زینب با این حرفا، به هم می‌ریزه دنیارو جوونای بنی‌هاشم، کمک‌کارِ حسین بودن چجوری یه جَوون مُرده، بگرده کل صحرارو؟! یکی روی عبا می‌رفت، یکی زیر عبا می‌رفت پسر تشییع شد حالا، ببین تشییع بابارو تمام صورتش زخمه، تمام صورتش کنده‌ست یکی پاشه توی خیمه، بگیره دست لیلارو 🔸شاعر: ==========================
🏴 اشعار ========================== سنگ‌ها صورت او را عوضم بوسیدند تیرها سخت به آغوش علی چسبیدند داشت می‌رفت به میدان قد و بالایی داشت عمه‌هایش همگی دور سرش چرخیدند سرو من تشنه به میدان شهادت می‌رفت خواهرانش عوض ابر بر او باریدند پیرمردان همه گفتند رسول‌الله است جمعیت از نفس افتاد، همه ترسیدند نمک زندگی من پسرم بود ولی نمک زندگی‌ام را به زمین پاشیدند مجلس ختم گرفتیم کنار بدنش عوض فاتحه‌خوانی همگی رقصیدند هفت بار از جگر سوخته‌ام ناله زدم مرد و نامرد همه غربت من را دیدند آمدم جمع کنم زندگی‌ام‌ را از خاک دسته‌جمعی به من و گشتن من خندیدند 🔸شاعر: ==========================
🏴 اشعار ========================== تو تنت تا شده و تا شده من هم کمرم مثل تو درد گرفته همه‌ی بال و پرم گرچه من عین حسن زهر نخوردم اما پاره پاره شده حالا همه جای جگرم ترسم این است که زن‌های حرم جان بدهند گر ببینند که افتاده‌ای از پا پسرم چشم من تار شده یا که تو کوچک شده‌ای؟ علی اکبر، علی اصغر شده‌ای در نظرم خبرش پخش شده: پخش شدی روی زمین خبرش پخش شده: ریخته‌ای دور و برم من از این چند برابر شدنت فهمیدم چقدر کینه به دل داشته‌اند از پدرم بغلت می‌کنم و از بغلم می‌ریزی آه بابا چه کنم با تو و این دردسرم با چنین ریخت و پاشی که شدی ممکن نیست که تو را یک نفری تا دم خیمه ببرم دارد از سمت حرم عمه‌ی تو می‌آید ولدی گفتنم انگار رسیده به حرم 🔸شاعر: ==========================
روضه و توسل به حضرت علی اکبر علیه السلام اجرا شده شب هشتم محرم به نفس استاد حاج منصور ارضی •✾• من کویرِ خشکم و محتاج بارانم حسین اشک توبه می چکد بر روی دامانم حسین تا شنیدم گریه اسباب رضای فاطمه است با همه آلودگی دنبال جبرانم حسین هم نوا با خواهرت تسکین قلب مادرت هر تپش قلبم نوا دارد حسین جانم سائلِ دولت سرای روضه خوانان توام شاهد این مدعایم چشم گریانم حسین گرچه از زخم زبان آزرده ام اما بدان تا ابد پا رکاب عشق می‌مانم حسین شد محرّم حجّ عشاق و منا کرب و بلاست کن قبولم که ذبیح عید قربانم حسین روضه هایت آبرو بخش بساط عالم است از ازل شد گریه بر تو دین و ایمانم حسین اربعین موکب به موکب کاش بینم کربلا باز هم بر سفرۀ عشقِ تو مهمانم حسین حُبّ تو سر منشأ انوار «یسعی نورهم» من به شرط دوستی با تو مسلمانم حسین روز محشر چون خدا خواهد کند تعریف خویش از گلویت شاهد تفسیر قرآنم حسین شاعر : قاسم نعمتی عربِ بیایان گرده تازه عاشق پیغمبر شده اومد مدینه گفت من میخوام پیغمبر رو ببینم .. سلمان ایستاده صداش کرد بیا پیغمبر از دنیا رفته ولی من یه جا می برمت یه کسی رو نشونت میدم مثلِ پیغمبرِ .. دستش رو گرفت آورد دربِ خانۀ ابی عبدالله .. در زد سلام کرد وارد شد گفت آقاجان این پیرِ مرد شیفته و دلباختۀ پیغمبر شده ولی پیغمبر از دنیا رفته .. حضرت رو کرد به سمت دهلیزِ خانه صدا زد علی جان .. یکی جواب داد بله بابا .. فرمود بیا .. وارد شد .. حضرت فرمود آی پیرِ عرب ما هر وقت دلتنگِ پیغمبر میشیم به چهره ای نوجوان نگاه میکنیم .. (1) اگه میخوای جمال پیغمبر رو ببینی همین شکلیه .. اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله این علی اکبرِ منه .. هی نگاهش میکرد میگفت قربونت برم .. چه صورت زیبایی داری .. حضرت فرمود آی مرد آیا راضی هستی یه خار به پای این بچه بره؟! فرمود الهی اون خار تو چشم من بره .. یه مرتبه ابی عبدالله شروع کرد گریه کردن .. گفت ای مرد عرب یه روزی میاد این بدنش رو تیر باران می کنن .. سرو رعنای قدت قامت من خم کرده داغ تو نام مرا شهرۀ عالم کرده پیرِ عشقم من و تو حاصلِ عمرم هستی ای جوان؛ ماتم تو عمرِ مرا کم کرده خبر کشتنِ تو تا که رسیده به زنان حرم امن مرا خیمۀ ماتم کرده ارباً اربای تن تو فزعِ آخر تو ! لحظۀ مرگ مرا خوب فراهم کرده این شکافی که زده نیزه به پهلوی علی صحنۀ مادر و مسمار فراهم کرده *علی جان وقتی این نیزه به پهلوت خورد یادِ مسمارِ در افتادم ..* خیز و بین اشکِ منو کف زدنِ دشمن را داغِ تو شادی این قوم فراهم کرده چه شده جسم تو از لای زره میریزد نیزه ترکیبِ تنت! وای چه درهم کرده .. *تنها بدنی که دستور داد عبا بیارن برا همین بود .. صدا زد «يا فُتْيانَ بَنِي هاشِم إحْمِلُوا أَخاكُمْ إلى الْفُسْطاطِ» (2) ای جوان های بنی هاشم بیایید نعشِ پسرم رو بردارید ..* برخیز ای جوانم ماهِ آسمانم داغت ای علی جان زد آتش به جانم سوزِ ناله ات را از میدان شنیدم خود را تا کنارت با زانو کشیدم واویلا .. واولا .. گشته ارباً اربا از سر تا به پایت دلتنگم برای آهنگِ صدایت خیز و از جا بنگر داغت کرده پیرم با دستم زِ کامت خون لخته بگیرم واویلا .. واولا .. میچینم تنت را در بینِ عبایم گم کردم علی جان دیگر دست و پایم از خیمه رسیده زینب دیده گریان حرف معجر آمد کاری کن علی جان واویلا .. واولا .. منبع: 1) اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۳ مقتل الحسین، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۳۴ و ۳۵. 2) تاريخ طبرى، ج 4، ص 340 .
پیام حسین(ع) را درست بشنوید! هل من ناصر ینصرنی؟ آیا کسی هست که برای این نیرو کند؟ .
روضه و توسل به حضرت علی اکبر علیه السلام اجرا شده شب هشتم محرم به نفس حاج مهدی سلحشور •✾• تمام عمر نهم سر به خاک این درگاه که لحظه ای تو کنی زیر پای خویش نگاه *حواست جمع باشه، یه لحظه گذرش نیوفته اینجا، تو حواست جایِ دیگه ای باشه، اگه نگاه کرد ببینه همه امشب کربلایی هستن، همه امشب دلشون کنارِ حرمِ...* به دامنت ز ازل چنگِ من گره خورده بر آن مباش که دستِ مرا کنی کوتاه تو و کشیدنِ دامن ز دست من؟ هیهات! من و جدایی از این آستان؟ معاذالله *به تو پناه می برم یه لحظه اگه بخوام جایِ دیگه ای برم، آقاجان! من رو دَرِ خونه ات تحمل کن...* اگر تمام زمین را نهند بر دستم گر از سپهر به جنگم بیاورند سپاه نه دست می کشم از دامنِ محبّت تو نه رو نَهَم به دَرِ دیگری از این درگاه *آقاجان! خودتون با خوبی هاتون من رو به طمع انداختی، مَنِ کوچیک گفتم: این بزرگ دست رویِ سَرِ من هم امشب میکشه...* سفید رو چون تو نشنیده و ندیده کسی که روی خویش نهد، بر روی غلام سیاه حاج غلامرضا سازگار *آقاجان! لحظه ی آخر بالایِ سرِ ما هم بیا همیشه محضر ارباب روضه ات سخت است به عزت و شرفِ لا اله الا الله *سخته بخدا روضه علی اکبر خوندن، پیامبرِ اکرم صلوات الله و سلامه علیه وقتی فرزندشون به رحمتِ خدا رفت، همه کارِ بچه رو خودش انجام داد، اما وقتی میخواست بدن رو تویِ خاک بذاره، گفت: علی جان! تو بدن رو بذار، امیرالمؤمنین فرمود: مگه ایرادی داره؟ حضرت فرمود: نمیتونم چهره ی بچه ام رو ببینم... اما کربلا برایِ ابی عبدالله خیلی سخت بود، صورت به صورت علی اکبرش گذاشت، برایِ یه پدر خیلی سخته،روضه سخته، بله، ابی عبدالله با دستِ خودش خاک و خون رو از صورتِ علی اکبرش پاک کرد...* تو تنت تا شده و تا شده من هم کمرم مثل تو درد گرفته همه بال و پرم گرچه من عینِ حَسَن زهر نخوردم اما پاره پاره شده حالا همه جایِ جگرم ترسم این است که زن های حرم جان بدهند گر ببینند که افتاده ای از پا پسرم چشم من تار شده یا تو کوچک شده ای؟ علی اکبر! علی اصغر شده ای در نظرم خبرش پخش شده، پخش شدی رویِ زمین خبرش پخش شده، ریخته ای دور و برم من از این چند برابر شدنت فهمیدم چقدر کینه به دل داشته اند از پدرم
. رسولُ الله ( ص ) : لکُل شَییء وَجه، و وَجهُ دینکُمُ الصلاة هر چیزی چهره ای دارد، و چهرۀ دین شما است. .
|⇦•ای طایر عرشی، که جهان.. و توسل به حضرت علی اکبر سلام الله علیها ای طایر عرشی، که جهان زیرِ پر توست با آن که شکستند همه بال و پرت را *شبِ جمعه‌ست .. شبِ زیارتی اربابمون حسینِ .. خیلیا الان خودشونُ رسوندن کربلا .. اما امشب مادر زودتر از همه خودشُ میرسونه .. هی صدا میزنه بُنّیَ .. بُنّیَ ..* بر باغِ جنان، دل ندهد هر که ببوسد شش گوشۀ قبر تو و اکبر پسرت را دیدی به‌سرِ جسم پسر، بیش تر از‌ خویش در آه و فغان، خواهرِ والا گهرت را .. *السَّلامُ عَلَیکَ یا أوَّلَ قَتیلٍ مِن نَسلِ خَیرِ سَلیلٍ مِن سُلالَةِ إبراهیمَ الخَلیلِ صَلَّى اللّهُ عَلَیکَ وعَلى أبیکَ إذ قالَ فیکَ: قَتَلَ اللّهُ قَوما قَتَلوکَ .. الحمدالله فیض آماده ست .. عرض روضۀ منو از همه التماس دعا .. ان شالله یه شبِ جمعه کربلا عرض ادب کنیم .. تا آمد اجازۀ میدان بگیره! خیلی معطل نشد .. *فَأَذِنَ لَهُ ..* بلافاصله اجازه داد ابی عبدالله .. اما شنیدید قاسم و بعضا سایر اصحاب اومدن اجازه بگیرن خیلی معطل شدن، بعد اجازه گرفتن، رفتن .. اما علی اکبر خیلی معطل نشد .. بابا برم؟! فرمود برو .. اما :* گمان مدار که گفتم برو، دل از تو بریدم نفس شمرده زدم همرهت پیاده دویدم .. *فکر نکنی دوسِت نداشتم گفتم برو .. مثلِ محتضر نفسم به شماره افتاد .. لذا مرحوم آشیخ جعفر شوشتری میگه نگید روضۀ علی اکبر ..!! بگید روضۀ جان دادنِ حسین .* محاسنم به کفِ‌دست بود و اشک به چشمم گهی بخاک فتادم، گهی زِجای پریدم نه تیغِ شمر مرا می کشد نه نیزۀ خولی زمانه کشت مرا لحظه ای که داغ تو دیدم *آمد بره میدان .. زن و بچه جلوشُ گرفتن .. سکینه سلام الله علیها، زینب کبری سلام الله و دیگر زن ها .. علی کجا داری میری .. حسینُ تنها نزار .. فرمود: دَعَنهُ! فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِی اللهِ وَ مَقتُولٌ فِی سَبِیلِ اللهِ... علی رو رها کنید .. علی عاشق و واله و مجنون و دلدادۀ خداست .. علی باید بره علی رفت .. در خیمه بود دستِ پدر رو به آسمان ناگه ز رزمگاه صدای پسر شنید .. *دید صدای علی میاد .. «يا ابَتا عَلَيكَ مِنّى السَّلامَ»* بر پُشت زین نشست و بدان سوی روی کرد اما نَسیم وار، پی اش عمه می دوید .. *میگه دیدم یه بانوی مجلّله از خیمه ها بیرون آمده .. هی صدا میزنه وا اخی .. وَ ابْنَ اخی ..* می رفت بلکه بارِ دگر زنده بیندش یارب مکن امید کسی را تو نا امید .. *اما یه وقتی رسید دید بدنِ علی ارباً ارباً روی خاک افتاده .. ان شالله وعدۀهمه‌مون کربلا ..* با زانو آمد و به سر نعش او نشست او را به بر کشید و زِ دل آه بر کشید هرجا نشستی ناله بزن یا حسین .. .
فرمود که«تَعالوا اَحمِلوا اَخاکُم» جوانان‌ِبنی‌هاشم ببایید، علی را.. سهم هر جوان یک تکّه! سهم هر جوان یک قسمت... .
و توسل به حضرت علی اکبر سلام الله علیها با نوای پیرغلام و ذاکر نام آشنایِ سال های نه چندان دور مرحوم حاج حجت کسری •ೋ ممکن نَبُوَد جان در ببرم از داغ علی اکبر پسرم عالم سیه است پیش نظرم از تاب عطش سوزد جگرم ای شمر و ببر از تن سر من آن خنجر تو این حنجر من رحمی بنما بر خواهر من سیلی تو مزن بر دختر من مولا .... مولا .... نمی روم ز دیار تو من به کشور دیگر برانی ام گر از ین در، درآیم از در دیگر *هلال ابن نافع اسدی میگه دیدم لبان ابی عبدالله حرکت میکنه، گفتم خدا اگه حسین نفرین کنه یه نفر باقی نمی مانه .." پیش آمدم گوش دادم ..." دیدم لباش حرکت میکنه هی میگه مردم جیگرم میسوزه .." بمیرم برات آقاجان .... میگه اومدم پیش پسر سعد امیر حسین رو آبش بدی داغ جوان زنده ش نمیزاره، آبشم ندی می میره ... بزا این دم آخری سیرابش کنم ،(دیدم سکوت کرد)گفت یه جامی پر آب کردم دارم میام" نزدیک گودال دیدم شمر بیرون آمد .. کجا میری هلال؟!! میرم این دم آخر عزیز فاطمه رو سیراب کنم .. گفت نمی خواد .. دامن عربیش رو بالا زد دیدم سر بریدۀ ابی عبدالله .. دیدم داره میلرزه" سوال کردم چرا داری میلرزی؟؟ گفت هلال حین سر بریدن شنیدم یکی میگه عزیز مادر حسین ... .