ان شالله که خیمه نمیشه غارت محاله خواهرت بره اسارت من می گم اینا هرچی ام که باشن کاری ندارن با لباس پارت میون غافله توی این بیابون شده ولوله دستای دخترت خیلی کوچیکه واسه سلسله همسفرم نکن با شمر و حرمله .. بلند میشه از تویِ سینه م آهم به حنجره که می خوره نگاهم داداش از اون لحظه ای که رسیدیم خیره به این گودیِ قتلگاهم شلوغ که شد دور و برت چی میشه سر بریدن سرت چی میشه کشته منو که زیر سم اسب ها نمی دونم که پیکرت چی میشه بمیره زینبت می اُفتی وقتی از رو مرکبت تموم سنگاشون می خوره صاف به خشکی لبت کجا نشسته شمر آخ بمیره خواهرت حسین ... ↫

#روضه و توسل ویژۀ ورود خاندان آل لله به سرزمین کربلا اجرا شده شب دوم محرم به نفس سید مجید بنی فاطمه •✾ ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ ابداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ *این آقا با همۀ آقاهای عالم فرق داره با حلقوم بریده جوابِ خواهرشُ داد .. سلام مستحب جواب سلام واجب ، هرجا صدای منو میشنوی* اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ای انتهایِ توبۀ آدم حسین جان ای ابتدایِ سورۀ مریم حسین جان این روزها شبیه پدر مادرت شدیم با این لباس مشکی ماتم حسین جان ما با بهشت کار نداریم تا که هست شش گوشه ات میان دو عالم حسین جان آنجا بهشت هست که زهرا نشسته است پس کنج هیئتیم از این دم حسین جان ما دل خوشیم با تو و شالِ عزایِ تو هر آنچه غیر تو به جهنم حسین جان تا مرهم جراحت لب هایِ تو شویم آورده ایم اینهمه زمزم حسین جان خرج تو میکنیم تمام گلویِ خویش تا جان دهیم ماه محرم حسین جان با هر هزار و نهصد و پنجاه زخم تو فریاد میزنیم دمادم حسین جان در هم بخر تمامیِ ما را شنیده ایم دَرهم شدی بخاطر دِرهم حسین جان کاروانِ سلاله هایِ خدا کاروانِ امام عاشورا کاروانِ بهشتیان زمین کاروانِ فرشتگان سماء یکی از نوکرانشان جبرئیل یکی از چاکرانشان حورا گوشه ای از صدایشان داوود نفسی از دعایشان عیسی نوجوانانشان چو اسماعیل پیرمردانشان خلیل الله زائر اشک هایشان باران تشنۀ مشک هایشان دریا همه آیاتِ سورۀ مریم همه چون کاف و حاف و یا و الی یوسفانِ عشیرۀ حیدر مریمانِ قبیلۀ زهرا کعبه میبیند و طواف ملک چشم تا کار میکند اینجا کشتگان حوادث امروز صاحبان شفاعت فردا تا به حالا ندیده هیچ کسی این همه آفتاب در یک جا هر دلی با دلی گره خورده است همه مجنون صفت همه لیلا دارد این کاروان صحرایی دختران عفیفه و نوپا همه با احترام و با معجر همه در پرده های حجب و حیا پرده را از مقابل محمل باد حتی نمیبرد بالا دور تا دورشان بنی هاشم تحت فرمان حضرت سقا پای اولیا مخدره زینب روی زانوی اکبر لیلا از غروب مدینه می آیند در زمینی به نام کرببلا میرسیدند و یاد میکردند از سر و تشت و حضرت یحیی *بعضیا شب دومه مات و مبهوتن میدونم هی به خودت میگی الحمدلله محرمِ دیدم .. شب دومه فردا حسین میرسه کربلا ..حق نگهدار اینهمه مجنون .. حق نگهدار اینهمه لیلا .. هی میگفت عمه مگه نگفتی میخوای مهمونی بریم اینجا کجاست عمه؟.. بار بگشایید اینجا کربلاست تاریخ میگه هفت تا مرکب ابی‌عبدالله عوض کرد دید حرکت نمیکنه خدا اینجا کجاست؟.. پیرمردی تو غافله بود گفتن اینجارو میشناسی اسم اینجا چیه؟.. عرض کرد آقاجان به اینجا نینوا میگن رنگ حسین عوض شد به اینجا قادسیه میگن همچین که گفت آقاجان به اینجا کربلا میگن فرمود اینجا همون جاییه که جدم فرموده .. صدا زد عباس جان خیمه هارو برپا کنید اینجا همون جاییه که جدم خیلی براش گریه کرد انبیاء اومدن تو این سرزمین براش گریه کردن مادرم زهرا براش گریه کرد بابام علی براش گریه کرد بگم چیشد یه وقت دیدن زینب اومد گفت حسین جان اینجا کجاس بیا برگردیم داداش از اون لحظه ای که پامون تو این سرزمین اومده دلشورم بیشتر شده نکنه تورو ازم بگیرن ..دختر بچه ها دور عمه رو گرفتن ... زینب چهار سالش بود بین در و دیوار مادرشو کشتن نیمه های شب وقتی میخواستن برن سر قبر مادر حسنین دور زینب بودن زینب چهارساله رو علی میفرمود روشنایی ها رو کم کن نمیخوام چشمی قد و بالای زینبُ ببینه نمیخوام کسی چشمی به چادر زینب بیفته با یه عظمتی فردا روز رسیدن کربلا .. اول کسی که دوید جلو محمل زینب عباسِ .. زانو میزنه تا زینب پاهاشو روی زانوی عباس قرص کنه یه دست دیگشو علی اکبر میگیره یه دست دیگه رو قاسم .. جوونا کوچه باز میکنن مراقبن چشمی قد و بالای عمه رو نبینه .. با یه عظمتی تو کربلا از محمل پایین آمد با یه بیچارگی زینب و.... ان شاءالله با ناموست وسط نامحرما گیر نکنی .. ربابُ سوار کرد زین العابدینُ سوار کرد .. یه وقت دید دورش کسی نیست کمکش کنه یه نگاه کرد گفت کجایی عباس با غیرت نامحرما دورمو گرفتن ... انگاری تویِ دلِ من آتیشه بگو کنارم می مونی همیشه اینجا کجاست دلشوره دارم اما می گم ان شالله که چیزی نمیشه ان شالله که دعایِ من می گیره سر تو رویِ نیزه ها نمیره ان شالله که نمیزاره اباالفضل چادرِ خواهرش آتیش بگیره چه سختته باورش ، اینا تو رو می کشن آخرش ان شالله اصغرت نمیشه پاره پاره حنجرش نمیره روی نی جلوی مادرش .. ان شالله دل خونۀ غم نمیشه یه مو هم از سر ما کم نمیشه همش می گم غمت نباشه زینب هیچ کسی وارد حرم نمیشه

«صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین» ارباب صدایِ قدمت می آید... ما باشیم و نباشیم مادرت بر تو روضه می گیرد ....

|⇦• #روضه و توسل ویژه ورود خاندان آل الله به سرزمین کربلا مثلِ فردایی کاروان رسید به زمین طف دیدۀ کربلا .. اویلِ مهر بود ولی هوا گرم بود تصریح مورخانِ ؛ ولی مناطقِ گرم سیر مهر ماه هم گرمِ هنوز . این کاروان چند روزه تو راهه؟! از هشتِ ذی الحجه راه افتاده .. (اجازه بدید اینطور بگم که مطلب جا بیافته : یه سفر با ماشین ، کولر روشن دو سه نفری که ماشین پر هم نباشه بری مشهد ببین چقدر خسته میشی .. چقدر تو راهی؟ یه روز حداکثر ، دوازده ساعت ..) هشت ذی الحجه کجا دوم محرم کجا .. یعنی بیست و چهار روز ... بیست و چهار روزِ این بچه کوچیکا تو راهن .. یه وقت آدم میگه میریم سفر ، میریم زیارت ، میریم تفریح .. یه وقتی هم دیگه ای اینا خسته شانزده ، هفده روزِم که تو راهن ؛ تازه خبره شهادت مسلم رسیده اینا اضطراب پیدا کردن کوفه هم سقوط کرده . داغ دیده اند ، مسلم سفیر سیدالشهدا و شوهر خواهر امامِ یه چند روزی ام هست که هی اینطرفُ و اون طرف میرن .. خیلی این بچه ها خسته اند .. ببینید چقدر رفتنِ به زیارت مخصوصا زمینی که بخوای چقدر آسون تره تا برگشت ، برگشت که امیدِ زیارت نیست حالا شما جایی داری میری که هر لحظه احساس میکنی ممکنه امام حسین رو از دست بدی .. امام صادق فرمود سخت ترین لحظه برا بچه های سیدالشهدا و مادرای شهدا اون لحظه ای بود که میخواستن امام حسینُ از دست بدن .. دیگه رو زمین از پنج تن دیگه کسی باقی نیست .. داری به یه سمتی میره میگه نکنه برا سیدالشهدا خطری ایجاد بشه .. مسیرتم معلوم نیست ، بیست و چهار روزِ تو راهی دیگه این روزای آخرم اجازه استراحت درستی بهت ندادن .. چند روز تو سفر .. شما همین مسیرِ نجف به کربلا که انقدرم ازتون پذیرایی میکنن به جای چهار روز فکر کنید بیست روز تو راه بودید تازه هیچ ترس نداری ، ناموست به خطر نیفتاده .. این کاروان دیگه دلشون خوش نیست .. مهترین نگرانی اینه که حسین ابن علی جانش در خطره .. آمدن ، حضرت نگه داشت اینها رو .. سوال کرد اینجا کجاست ؟! تا گفتن کربلا ؛ فرمودن اعوذ بالله من الکرب و البلا .. انا لله و انا الیه الراجعون .. ببینید چه غلغله ای شد تو کاروان ... بزارید من از یه مسیرِ دیگه ای روضه بخوانم .. شما ببینید این بچه ها چه حالی داشتن .. تقریبا بیست و پنج ساله قبل از این امیرالمومنین از صفین داشت برمیگشت ، میگه با امیرالمومنین اومدین حضرت مسیرُ کج کرد از اسب پیاده شد ، خاک رو برداشت بو کرد ، گریه کرد .. فرمود تِلْكَ مصارع العُشَّاقِ .. اینجا یه عده عشاق خدا به زمین می افتن .. بعد یه نگاهی کرد فرمود ها هنا مناخ ركابهم اونجا اسب ها رو میبندن .. و هاهنا موضع رحالهم اونجاها خیمه میزنن .. بعد اشکش بیشتر شد ، فرمود و هاهنا مهراق دمائهم .. دید .. (این خبر رسیده بود به بچه های سیدالشهدا ..) ببینید چه حالی شدن وقتی اومدن اینجا قرار گرفتن سیدالشهدا صلوات الله علیه آیه استرجاع خواند .. وقت کمه عرضم رو کوتاه کنم .. یا امیر المومنین ، فرمودید هاهنا مَسْفَکُ دِمائِنا .. اونجا خونشون رو میریزن ؟! احاطه داشتی ولی نبودی ببینی اونجا خار بود .. دختر بچه هاشُ رو خار دواندن .. یا امیرالمومنین نبودی ، دختر بچه ها زیرِ اسب .. یا امیرالمومنین نبودی ببینی شیخ مفید گفت اینجا چادر از سرهاشون میکشن .. ↫

|⇦• #روضه و توسل ویژه ورود کاروان آل الله به سرزمین کربلا اجرا شده شب دوم محرم ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ السلام علیک یا مظلوم ، یا غریب ، یا وحید ‌، یا اباعبدالله .. اگر که عمر زیادم دهد خدایِ حسین هزار سال بسوزم فقط برایِ حسین حسینی ام! به دو عالم چه کار دارم من! گذشته ام ز دو عالم به اتکایِ حسین حسین روح‌ نماز است و پنج‌ نوبت را … سر نماز می افتم به دست و پای حسین براش سینه زدم سینه ام حسینیه شد نوشته روی دلم مجلس عزایِ حسین همیشه مادر دلخسته ام به من‌ می گفت مباد خرده بگیری به روضه های حسین رفیق! کرببلا دعوتی ست! پولی نیست برات کرببلا چیست؟ یک دعای حسین نیابتاً ز حسن کربلا برو امسال ببر سلام حسن را به کربلای حسین هنوز فاطمه در عرش روضه می خواند تنور خانه ی خولی نبود جایِ حسین دیده‌ام بر نینوا افتاد ، دلواپس شدم بارها از ناقه تا افتاد ، دلواپس شدم نام این صحرا حسین با قلب زینب آشنا‌ست بر لبانت کربلا افتاد دلواپس شدم خاکِ سرخ این بیابان بویِ کوچه می‌دهد گوئیا مادر زِ پا افتاد دلواپس شدم من کنارِ تو نباشم زود می‌میرم حسین تا عمودِ خیمه جا افتاد ، دلواپس شدم این دلم از کودکی بر گیسویت حساس بود باد در موی شما افتاد دلواپس شدم *"عصر روز دهم نانجیب اومد موهای حسینُ کشید ..." یادش بخیر موی تو را شانه میزدم افتاده دستِ شمر چرا خاطرات من * حنجر تو معجرِ من ، هر دو پاره می‌شود؟ حرفِ بین ما دو تا افتاد دلواپس شدم حنجرت را بازیِ دستان این و آن نکن چشم من بر نیزه‌ها افتاد ، دلواپس شدم حرمله زانو زده ، ای وای بیچاره رباب صحبت شش ماهه تا افتاد دلواپس شدم دردِ گوشِ پاره کمتر از شکافِ نیزه نیست دیده‌ام بر بچه‌ها افتاد ، دلواپس شدم *مثل فردایی کاروان رسید کربلا .. تا رسیدن ابی عبدالله سوال کرد به من بگو پیر مرد نام این وادی چیه؟ گفت آقاجان قاضریه ، نینوا .. همه اسم هارو برد حضرت فرمود نام دیگه ای هم داره این سرزمین؟! عرضه داشت آقا یه زمینی اینجا هست از خیلی قدیما بهش میگن کربلا ... ای حسین ... خوش اومدی حسین .. حسین جان آقا مواظب رقیه ات باش .. حسین جان قربون زن و بچه ات برم ‌.. پناه میبرم از نفس خود به سوی حسین .. ↫

متن اشعار و نوحه های شب سوم توسل به حضرت رقیه سلام الله علیها 👇👇👇👇👇👇

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و مِنَّت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدومِ بی عنایت رندانِ تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلفِ چون کمندش ای دل مپیچ کانجا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی جانا روا نباشد خونریز را حمایت در این شبِ سیاهم گم گشت راهِ مقصود از گوشه‌ای برون آی ای کوکبِ هدایت از هر طرف که رفتم جز وحشتم نَیَفزود زِنهار از این بیابان وین راهِ بی‌نهایت ای آفتابِ خوبان می‌جوشد اندرونم یک ساعتم بِگُنجان در سایهٔ عنایت این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟ کِش صد هزار منزل بیش است در بِدایت هر چند بردی آبم، روی از دَرَت نَتابم جور از حبیب خوشتر کز مُدَّعی رعایت عشقت رِسَد به فریاد ار خود به سانِ حافظ قرآن ز بَر بخوانی در چاردَه روایت 🔸شاعر: لسان الغیب #حافظ_شیرازی ============================= 🔹

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه من یتیمم که فلک خانه خرابم کرده نیمه جان شمعیم و هجر تو آبم کرده غارت و آتش معجر سر جایش باقی داغی ضربۀ سیلی چه کبابم کرده با اشاره ز ورم های تنم خون ریزد ضربه ها در یم غمها چو حبابم کرده درد زانو به کجا داده مجالم بر خواب یاد رویای تو آرام به خوابم کرده کو علمدار سپاهت که ببیند دشمن این چنین ملعبۀ بزم شرابم کرده خسته ام بس که عدو همره هر ضرب لگد خارجی خوانده مرا، برده خطابم کرده کف پا تا به سرم بس که تورم دارد زن غسالۀ این شهر جوابم کرده 🔸شاعر: #قاسم_نعمتی =============================

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه چرا دیر اومدی پیشم؟ دخترت رو دوست نداری؟ انتظارشو نداشتم که بری و جام بذاری چرا اینقدر پریشونی؟ الهی دورت بگردم کاشکی دستام کمی جون داشت موهاتو شونه می کردم از همون وقتی که رفتی دل دخترت کبابه چرا تا رسیدی بابا بوی نون گرفت خرابه؟ من غذا نخواسته بودم بس که از زندگی سیرم بغلم‌ ‌نکردی؟…باشه من تو رو بغل می گیرم نمیگی که دخترت رو چرا با خودت نبردی؟ لااقل بگو بابایی منو دست کی سپردی؟ چادرم تو صحرا گم شد اما روسریم نیفتاد گوشوارم رو پس می گیرم عمه قولشو بهم داد روسریم یخورده سوخته غم نخور عیبی نداره عموم از سفر که برگشت یدونه نوش رو میاره چی میشه بازم بخندی؟ دلم از غصه رها شه دندونم شکسته…اما شیریه غمت نباشه شب خرابه سرده، اما هرجوری شده می‌خوابم خاکی ام؟ عیبی نداره نوه ی ابوترابم اینا چیزی نیس بابایی همشون میگذره میره ولی چند روزه ‌کلافم زبونم‌ همش میگیره دخترت شیرین زبون‌ بود بود ولی از این به بعد نیست بخدا جواب اشکام خنده های ابن سعد نیست تا زمانی که تو شامم حال و روز من همینه یا پیشم بمون بابایی یا که باز بریم مدینه نه دیگه…طاقت ندارم بعیده این گره وا شه دخترت میخواد بمیره دعا کن حاجت روا شه 🔸شاعر: #سید_جعفر_حیدری =============================

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه دخترت بعد تو پیش چه کسی ناز کند ؟ او چگونه لب مجروح خودش باز کند؟ سعی بسیار کند تا سر تو بردارد با چه زجری سرت اندر بغل خود آرد خاک و خون از دهن بسته ی تو باز کند زیر لب شکوه زدست همه آغاز کند اشکش افتاد به رخ چهره ی زخمیش بسوخت دیده ی بسته ی خود بر لب زخمیت بدوخت راه دیدن چو ندارد لب تو دست کشید زخم خود کرده فراموش جراحات تو دید دید قاری ِ نوکِ نیزه لبش پاره شده جای چوبی به لبش دیده و بیچاره شده گفت کی بر لب تو چوب فرود آورده ؟ قد از غم خم من را به سجود آورده؟ تار شد دیده من یا که تو خاکی شده ای میهمان کنج تنور حرم کی شده ای ؟ خاک بر چهره ی تو از ره دور آمده ای من بمیرم مگر ازکنج تنور آمده ای ؟ رد سنگی که به سر جای شده بوسیدم تو مرا بخش اگر آب کمی نوشیدم فکر کردم که رساندند به لعلت آبی که بدون تو نمودم لب خود تر گاهی بعد تو ما هدف سنگ در اینجا شده ایم ما که از داغ غم تو همگی تا شده ایم باب بی سر شده ام چهره و رویم دیدی؟ جای آن آتش افتاده به مویم دیدی ؟ جای دستی که نشسته به رخم میسوزد عمه بر موی سفیدم نگهش میدوزد بعد تو پاره ی نان پیش من انداخته اند کوچه پس کوچه ی این شهر مرا تاخته اند فکر پای ِ پر از آبله ام را نکنند فکر سنگینی این سلسله ام را نکنند سنگها بر سر ما از همه سو می آمد از همه نغمه ی " عباس عمو ..!" می آمد بعد تو حرمت اهل حرمت کم شده است قامت خواهر غم دیده ی تو خم شده است ماه ِ بر نیزه به هنگام خسوف آمده ای مثل خورشید که در حال کسوف آمده ی در دل طشت طلا پیش زمین گیر رسید یوسف نیزه نشین از بر ِ تعبیر رسید خون لبهای پدر را به لبش پاک نمود بوسه بر روی لبان ِ پر ِ از چاک نمود کم کم افتاد دگر از نفس و چشمش بست او به همراه پدر رفت وازآن سلسله رست عمه را با همه غمهای خودش کرد رها همسفر با پدرش رفت دگر پیش خدا 🔸شاعر: #وحید_مصلحی =============================