eitaa logo
ذاکرین آل الله
257 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
289 فایل
( متن اشعار؛سبکها وفایلهای صوتی ایام ولادت و شهادت ائمه اطهار(ع) ومناسبتها ی ملی و مذهبی التماس دعا حاج غلامرضا سالار 09351601259 . شماره جهت ارتباط با مدیر کانال...
مشاهده در ایتا
دانلود
. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بی‌نظیره حسن از زمین خورده‌ها دست می‌گیره حسن دل به نام حسین و اسیر حسن من غلام غلام و امیره حسن دل و دلداری یا حسن مولا چقدر سالاری یا حسن مولا شده ثابت که شبیه حیدر تو هم کراری یا حسن مولا قربون قبرت که پر از خاکه قبر تو فراتر از تموم افلاکه من فدات میشم خاک پات میشم آخرش زائر اون صحن وسرات میشم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
🌸 نام‌گذاری امام حسن(ع) ابن بابویه به سندهای معتبر از حضرت امام زین العابدین(ع) روایت کرده‌است که چون امام حسن(ع) متولد شد، حضرت فاطمه(س) به حضرت امیر(ع) گفت: «که او را نامی بگذار.» گفت: «سبقت نمی‌گیرم در نام او بر حضرت رسالت صلی اللّه علیه و آله و سلّم.» پس او را در جامه زردی پیچیدند به خدمت حضرت رسول(ص) آوردند، آن حضرت فرمود: «مگر من شما را نهی نکردم که در جامه زرد نپیچید او را؟» پس آن جامه زرد را انداخت و آن حضرت را در جامه سفیدی پیچید.(۲) و به روایت دیگر زبان خود را در دهان حضرت کرد و زبان آن حضرت را می‌مکید. پس از امیرالمؤمنین(ع) پرسید: «او را نامی گذاشته‌ای؟» آن حضرت فرمود: «بر شما سبقت نخواهم گرفت در نام.» حضرت رسول(ص) فرمود: «من نیز سبقت بر پروردگار خود نمی‌گیرم.» پس حق تعالی امر کرد به جبرئیل: «از برای محمّد(ص) پسری متولد شده‌است برو به سوی زمین سلام مرا به او برسان و تهنیت و مبارک باد بگوی و بگو که علی نسبت به تو به منزله هارون است به موسی، پس او را مسمّی کن به اسم پسر هارون.» پس جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و آن حضرت را مبارک باد گفت و گفت که حق تعالی فرموده: «این مولود را به اسم پسر هارون نام کن.» حضرت فرمود: «اسم او چه بوده؟» جبرئیل گفت: « اسم او شبّر.» آن حضرت فرمود: «لغت من عربی است.» جبرئیل گفت: «او را حسن نام کن.»پس او را حسن نام نهاد. و چون امام حسین(ع) متولد شد حق تعالی به جبرئیل وحی کرد: «پسری از برای محمّد(ص) متولّد شده‌است برو او را تهنیت و مبارک باد بگو و بگو که علی(ع) از تو به منزله هارون است از موسی پس او را به نام پسر دیگر هارون مسمّی گردان.» چون جبرئیل نازل شد بعد از تهنیت، پیغام ملک علاّم را به حضرت خیر الانام (علیه و علی آله آلاف التحیّة والسلام) رسانید حضرت فرمود: «نام آن پسر چه بود؟» جبرئیل گفت: «شبیر.» حضرت فرمود: «زبان من عربی است.» جبرئیل گفت: «او را حسین نام کن که به معنی شبیر است.» پس او را حسین نام کرد. 📚منبع منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ص۵۲۵
فضایل کریم اهل بیت.pdf
575.1K
📜فیش منبر 📩 منبر کامل سلام الله علیها 💠 فضائل کریم اهل بیت علیه السلام ♦️ فیش منبر امام حسن مجتبی سلام الله علیه 🔖آنچه در این فیش می خوانید: 🍃قطره ای از فضائل امام حسن مجتبی: 🔻1. محبوب رسول خدا صلی الله علیه و آله 🔻2. عبادت و خوف از خدا 🔸الف) هنگام وضو: 🔸ب) هنگام ورود به مسجد: 🔸ج) در وقت نماز و در هر حال: 🔸د) بعد از نماز: 🔸ه) هنگام خواندن قرآن: 🔸و) هنگام مرگ و شهادت: 🔻 3. علم الهی (3 نمونه داستان تاریخی) 🔻4. شجاعت و شهامت (3 نمونه داستان تاریخی) 🔻5. معاشرت و اخلاق 🔻 6.سخاوت و فریادرسی از محرومان (3 نمونه داستان تاریخی) علیه السلام ⏬دریافت سایر مجموعه های فیش منبر ماه رمضان
مردم داری امام مجتبی علیه السلام استاد رفیعی.pdf
610K
📜 منبرمکتوب 📩 منبر کامل سلام الله علیها 📌 مردم داری امام حسن مجتبی علیه السلام ♦️ فیش منبر امام حسن مجتبی سلام الله علیه 🔖آنچه در این فیش می خوانید: 🍃مردم داری امام حسن مجتبی: 🔻ثواب صلح بین مردم 🔻سه کار رو هرکس انجام بده مساوی است با محشور شدن با انبیاء و شهدا 🔻اسلام دین نشاط و شادی 🔻خلق و خوی امام حسن (علیه السلام) 🔻در پنج جا بردبار باشیم: 🔸یک: أن یکون عزیزاً فیذل 🔸دو: أن یکون صادقا فیتهم 🔸سه: أن یدعو الی الحق فیستخف 🔸چهار: أن یوذی بلا جرم 🔸پنج: أن یطالب بالحق فیخالفه 🔖همراه با داستانهای فوق العاده🔖 علیه السلام ⏬دریافت سایر مجموعه های فیش منبر ماه رمضان
ده خصلت کریم آل طه..pdf
561.7K
📜 فیش منبر 📩 منبر کامل سلام الله علیها ده خصلت کریم آل طه ♦️ فیش منبر امام حسن مجتبی سلام الله علیه 🔖آنچه در این فیش می خوانید: 🍃ده خصلت کریم آل طه : 1️⃣عبادت 2️⃣ترس از خدا 3️⃣همنشینی با قرآن 4️⃣مهربانی 5️⃣گذشت 6️⃣فروتنی 7️⃣میهمان نوازی 8️⃣بردباری 9️⃣برآوردن نیازهای دیگران 🔟شجاعت 🔖همراه با نمونه ها و داستانهای فوق العاده در زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام🔖 علیه السلام ⏬دریافت سایر مجموعه های فیش منبر ماه رمضان
انتظارات امام مجتبی از شیعیان.pdf
474.7K
📜فیش منبر 📩 منبر کامل سلام الله علیها انتظارات امام حسن مجتبی علیه السلام از شیعیان ♦️ فیش منبر امام حسن مجتبی سلام الله علیه 🔖آنچه در این فیش می خوانید: 🍃انتظارات امام حسن مجتبی از شیعیان: 🔻1. خدا محوری 🔻2. فراگیری دانش 🔻 3. اندیشیدن و تفکّر 🔻4. تلاش و کوشش 🔻5. صبر و بردباری 🔻 6. دقّت در دوستیابی علیه السلام ⏬دریافت سایر مجموعه های فیش منبر ماه رمضان
اصول تربیتی امام مجتبی.pdf
461K
📜 فیش منبر 📩 منبر کامل سلام الله علیها 💠اصول تربیتی امام حسن مجتبی علیه السلام 💠 فهرست مطالب ♦️ضرورت تربیت ♦️عوامل تربیت ▪️الف: خانه و خانواده ‼️نقش پدر صالح ‼️تاثیر مادر شایسته ▪️ب: دوستان ▪️ج - تشکل ها و محافل اجتماعی ♦️شیوه های تربیت 🔖1 - استفاده از حس کمال جویی 🔖2 - معرفی اسوه های تربیت 🔖3 - ایجاد خودباوری و عزت نفس در کودکان ▪️یک) احترام به کودک ▪️دو) همبازی شدن با او ▪️سه) انتخاب نام زیبا برای کودک ▪️چهار) مشورت با فرزندان ▪️پنج) سلام کردن به کودکان 🔖4 - مطابقت رفتار با گفتار علیه السلام
حَسَن جان.pdf
4.61M
کتاب حَسَن جان』 ♦️ متن مولودي هاي ◈براي اجراي مداحان اهلبيت عليهم السلام در ماه مبارك رمضان ◈اجرا شده توسط مداحان مشهور کشور ♦️ شامل و
51.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔶 دعای 🌿 دعای مُجیر در ایّام‌البیض ماه رمضان کفعمی در بلدالامین و مصباح نقل کرده است: 🔅 هر که در ایّام‌‌البیض ماه رمضان (روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم) دعای مجیر را بخواند، گناهانش آمرزیده شود. اگر چه به عدد دانه‌های باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد. 🔅 اين دعا در بين دعاها از جايگاه بلندى برخوردار است و از حضرت رسول صلّى الله عليه و آله و سلّم روايت شده و دعايى است كه جبرئيل براى آن حضرت هنگامى كه در مقام ابراهيم مشغول نماز بودند آورد. و خواندن آن براى شفای بيمار، اداى دين، بی‌نيازى، توانگرى و رفع غم و اندوه سودمند است. الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
با اجازه از خداوند حسن کیست امشب رب هر بنده؟!حسن! میروم با ذوق در بند حسن "هو" نوشتم جای پسوند حسن آری آری این بود توحید من سجده کردم بر یکی! آن هم حسن! کاسه ی تقوایم امشب لب پر است گوشم از توصیه ی زاهد کر است جای ساغر خُم بیاری بهتر است این می از انگور نه! از کوثر است کیف کن امشب شب سلطانی است باده ی ناب علی مجانی است به به از این کوچه بوی نان رسید اولین فرزند آقاجان رسید برکت اسمش به هر دکّان رسید آی نوکرها خبر! سلطان رسید اولین باری که گفتم یا حسن دشت اول را گرفتم با حسن چینی خرد دلم را بند زد عقل و ایمان مرا پیوند زد یک حسن گفتم به کامم قند زد فاطمه بر صورتم لبخند زد یاحسن گفتم به ما مرهم رساند پول تو جیبی مارا هم رساند از علی تا درجمل رخصت گرفت دشت را آن جذبه و هیبت گرفت جان لشگر را به یک ضربت گرفت آن زن از ترس حسن لکنت گرفت کیف کرد آنجا علی،گفت این سخن تو معز المومنینی یا حسن! گرچه نوکر بیشتر دارد حسین عاشقانی خون جگر دارد حسین کشته مرده هر قَدَر دارد حسین.. دل به دست یک نفر دارد حسین.. ای حسینی ها حسین کربلا.. بوده خود از شیعیان مجتبی مجتبی یعنی امام کربلا سفره دار خاص ‌و عام کربلا پرشده از او تمام کربلا صلح او روح قیام کربلا تربت اعلی اگر شد موتمن.. چون به خاکش‌ خورده دستان حسن! رسم باشد بهر مردی با کرم.. سنگ قبری خوب و یک صحن و حرم پس چه شد آن نذرهای مادرم؟! پس چرا گنبد نداری دلبرم؟! دادِ ما درآمده از صبر تو کشت مارا داغ سنگ‌ قبر تو آفتاب این سمت ها اصلا نتاب وای از دست تو، وای ای آفتاب گاه تابیدی مکرر بر رباب گاه تابیدی سه روز بی حساب ما قیامت را چو هیات میکنیم از تو به زهرا شکایت میکنیم 🔸شاعر: ===========================
چه شِکّری ست چه طعمی ست عطر هر دهنی ست که عزّتِ کلمات و شکوهِ هر سخنی ست قسم به نام حسن ، هر که مهرِ او را داشت انیس و مونسمانَ ست قوم و خویشِ تنی ست رسیده نیمهٔ ماه و نگاه ها اینجاست چقدر این پسرِ خانواده خواستنی ست به یمنِ آمدنش نرخ ها شکسته شده بگو به کعبه اذان را، چه ماهِ بت شکنی ست به روزِ حشر که خوبان حسینی اند همه حدیثِ عشق بگوید ، حسین خود حسنی ست چه چشمه ایست دو چشمش چه ابروئیست کمان عزیزِ فاطمه یعنی عزیزِ هر دو جهان هر آنچه رزقِ جهان هست آب و دانهٔ اوست و جود مانده اگر عمرِ جاودانهٔ اوست همیشه سفرهٔ بذلِ کریم باز بود همیشه بخششِ بی منّت از نشانهٔ اوست چنان به مهرِ خودش فقر را بغل گیرد فقیر حس نکند در میان خانهٔ اوست خدا تمامِ کرم را به مجتبی داده کلیدِ خانهٔ فردوس در خزانهٔ اوست بهشت را به بها می دهد خدا ، آری بهشت اگر بدهد حتم با بهانهٔ اوست دلم به سفرهٔ شاهانه دعوت ست امشب بساط آنکه گدا نیست ، حسرت ست امشب 🔸شاعر: ===========================
- شكسته مى شود امشب سبوى چشمانم دوباره بر سر اين سفره نيز مهمانم قلم به دست شدم شعر تازه مى خوانم غزل به شوق خداوند جود و احسانم - نوشتم از سر شوقم به يك دل آگاه نوشتم اشهدان حسن كريم الله - به نام نامىِ مولاى ما امامِ حسن حسن تمام خدا و خدا تمام حسن خزان بهار شد امشب به احترام حسن حسن امام من است منم غلام حسن - هر آنچه خواسته ام را خدا به من بخشيد به من نگاه كريمانه ى حسن بخشيد - به هيبتى علوى و به جلوه اى زهراست قيام اوست كه بانىِ ظهر عاشوراست چقدر محترم است و چقدر او آقاست فقط به روز جزا پرچم حسن بالاست - چقدر دست كريم و گره گشا دارد چقدر پيش خدايش برو بيا دارد - چكيده ى غزل و شور محتشم هستى وزير اعظم حق،صاحب كرم هستى نوشته ى قلم سبز هر علم هستى كه گفته است كه آقا تو بى حرم هستى؟ - تو احتياج ندارى به گنبد و به ضريح به اين دليل كه باشى به فاطمه تو شبيه - اگر بناست بسوزم،خودت بسوزانم چنان كه آتش عشقت نشست بر جانم به دامن تو گره خورده است دستانم اگرچه پيش شما پر شدست پيمانه م - تو رد نمى كنى از خانه ات گدايى را على الخصوص دهد بر تو آشنايى را - منم گداى گدايان مادرت آقا خراب ذبح گلوى برادرت آقا اسير چادر خاكىِ خواهرت آقا شكسته بال و پر ياس پر پرت آقا - قسم به جان خودت جز تو را نمى خواهم به غير نوكرى ات از خدا نمى خواهم - هر آنچه از تو بگويم نگفته ام سخنى قبول كن كم مارا..شما كجا و منى؟؟ بگويم از لب عطشان پاره پيرهنى نمانده است برايش سرى و نه بدنى - به سينه ميزنم و از ته دلم فرياد بلند مرتبه شاهى ز صدر زين افتاد 🔸شاعر: ===========================
کیست آقام ، شاه ذوالمنن است به همه گفته ام که عشق من است بنویسید روی بابِ نجف کنیهٔ مرتضی ابوالحسن است او فقط صاحب کرمخانه است سفره دارِ تمام پنج تن است ناقهٔ ام فتنه را پی کرد پسرِ کعبه زاده ، بت شکن است خطبه می خواند عین ِ پیغمبر از همان کودکی چه خوش سخن است با وجودیکه بی حرم شده است صاحبِ این همه گدا حسن است مظهر ِ اسم ِ یا کریم ِ خداست او بزرگِ همه بنی الزهراست جلوات خدا نماست حسن اولین شبهِ مصطفاست حسن شیر خورده ز سینهٔ زهرا مَحرَمِ عصمتِ خداست حسن پسرِ ارشدِ امیرِ نجف شاهِ ما بعدِ مرتضاست حسن همه حاجت روا روید امشب دست هایش گره گشاست حسن در دو دنیا نگاهِ قاسمِ او چاره سازِ امورِ ماست حسن ظاهراً در مدینه بی حرم است مالکِ کُلِّ کربلاست حسن بی جهت نیست پرچمش بالاست حسنی کیست ؟! سیدالشهداست حلم دارد به وسعت عالم در کرم دست بوسِ او حاتم گیسوانِ سپید ِ او دارد خاطراتی ز روزهای غم ای بمیرم چه زود پیر شده روزگارش گذشته با ماتم قاتلش گشته کوچه ای باریک کوچه ای تنگ و پُر ز پیچ و خم دست در دست مادرش می رفت آمد از روبرو یکی کم کم جلو آمد دو سه قدم نامرد مادرش رفت عقب یکی دو قدم مانده ام من چه نسبتی دارد رویِ حوریه....سیلی ِ محکم صورتی که تمام عصمت بود غرقِ خون شد به دست نامَحرم یک طرف دست و یک طرف دیوار چهره از آن به بعد شد درهم تا قیامت برای ما بد شد پا به چادرگذاشت و رد شد 🔸شاعر: ===========================
صدا پیچید،دنیا گوش شد،غرق شنیدن شد اذان پیغمبری کرد و مهیای وزیدن شد‌ طلوعت شمع‌های آسمان را استراحت داد زمین روشن شد و خورشید مشغول لمیدن شد ‌ کمی تا قد کشیدی شاخه ی انگور از دیوار به شوق دست‌های تو پذیرای خمیدن شد‌ نوازش کردی و در سینه‌ی چوبی نخلستان دلی خشکیده از جور زمین سبز از تپیدن شد‌ چقدر آزادگی می‌ریخت از هر بند انگشتش کنیزی که برایت بی قرار غنچه چیدن شد ‌ صدای پای تو یک شهر را در کوچه ها آورد در و دیوار هم حتی سراپا محو دیدن شد ‌ چقدر آسوده خاطر بود از  دنیا فقیری که شبی سرد از غذای سفره‌ات گرم چشیدن شد‌ خدا می‌خواست معنای کرم را جلوه‌گر باشی همین انگیزه‌ی خوبی برای آفریدن شد ‌ به جز رنگ خدا رنگی نمی‌ماند در این عالم تو را با رنگ یک‌رنگی خود گرم کشیدن شد‌ برای کوری چشم حسودان قبل بسم الله خدا ''روحی فداک"ی‌ گفت و مشغول دمیدن شد‌ 🔸شاعر: ===========================
زمان زندگی ات روزگار بخشش شد تمام زندگی ات وقف کار بخشش شد تویی همان نوه ی آنکه از سر لطفتش بنی امیه هم امیدوار بخشش شد تویی همان پسر آنکه تیغ می بخشید و جنگ با کرمش کارزار بخشش شد تویی همان که سه دفعه تمام زندگی اش فقط به راه خدا در مدار بخشش شد طلا عیار ندارد اگر به دست تو نیست غبار پای تو حتي عیار بخشش شد کرم گداي کرم خانه ی تو شد وقتی که دست با کرمت اعتبار بخشش شد کریم بودی و بین مورخان به تواتر خبر رسید حسن سفره دار بخشش شد کریم بودی و افسانه ساختی از فقر فقیر با تو خداوندگار بخشش شد 🔸شاعر: ===========================
باران گرفت و کوچه‌ی دنیا صفا گرفت دریا به یُمن نورِ وجودش شفا گرفت روحِ کرم ز فیض قدومش جلا گرفت سائل همیشه رزق خود از مجتبی گرفت زیباترین ترانه‌ی لب‌ها خوش آمدی اول امامزاده‌ی دنیا خوش آمدی ماهِ خدا ز برکت تو این چنین شده عشقت دلیل هر نفس مومنین شده زلف کمند توست که حبل المتین شده اصلا کرم به نام تو آقا عجین شده عمری گدایِ سفره و میخانه‌ی توام عمری خمار باده و پیمانه‌ی توام سنگ تو را به سینه زده جانم از ازل ای آبروی شعر و ادب،قطعه و غزل احسانِ بی‌کرانِ تو در هر زبان مثل شد قاسم تو وارث احلی من العسل بی حب تو عسل به دهانم هلاهل است آخر به جز حسن چه کسی یار سائل است؟ ذکرِ گره گشا ، حسن بن علی مدد فرزند مصطفی ، حسن بن علی مدد ای مروه و صفا، حسن بن علی مدد ای نورِ کبریا، حسن بن علی مدد هفت آسمان به حیرتِ ذکرِ سجود تو عزت گرفته‌ پرچم دین با وجود تو تنها دلیل عزت من ، آبروی من پر کن پیاله را که تهی شد سبوی من یک لقمه نان ز دست تو شد آرزوی من یک بار هم نظر بنما سمت و سوی من نورِ خدا ز سوی تو شد منجلی حسن ای ذو الفقار دوم آل علی حسن سر تا به پایت آیه به آیه پیمبری تو اولین سلاله‌ی آیات کوثری آقا میان معرکه کردی چه محشری دیدند در جمل که تجلّیِ حیدری جانم به ضربِ دستِ تو ای تیغِ صیقلی ای فاتح جمل پسر مرتضی علی 🔸شاعر: ===========================
لحظه‌لحظه عمر من فقط گذشته با حسین چون‌که بر لبم نبوده غیر ذکر یاحسین دست من به دامن تو بوده هر کجا حسین چون محل نداده جز تو هیچ‌کس مرا حسین وقت بی‌کسی فقط تورا زدم صدا حسین «یا مَنِ‌ اِسْمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفا حسین» حاجت مرا همیشه کرده‌ای روا حسین پس برای درد من فقط تویی دوا حسین در نماز صبح‌و‌ظهرومغرب‌و‌عشا حسین نام نامی تو از لبم نشد جدا حسین ذکر هرقنوت من به‌جای ربنا، حسین «یا مَنِ‌ اِسْمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفا حسین» ای تجسم تمام رحمت خدا حسین لطف تو همیشه بوده شامل گدا حسین ما گدای بی‌وفا، تو شاه باوفا حسین هردقیقه می‌کنی نظر به‌حال ما حسین پس به‌غیر ازاین دعا نمیکنم دعا حسین «یا مَنِ‌ اِسْمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفا حسین» اشک روضه‌ی تو مثل چشمه‌ی بقا حسین آمدم به هرکجا که روضه شد به‌پا حسین گرچه حق روضه‌های تو نشد ادا حسین گریه‌ام نشد برای تو شبی قضا حسین عمر من بدون گریه می‌شود فنا حسین «یا مَنِ‌ اِسْمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفا حسین» جای تو مگر نبوده دوش مصطفی حسین؟ روی خاک کربلا چرا شدی رها حسین؟ روی سینه‌ات نشسته شمر بی‌حیا حسین کربلا کفن نبوده غیر بوریا حسین؟ مادرت رسیده با دم حسین‌وا‌حسین «یا مَنِ‌ اِسْمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفا حسین» مادرم گذاشت بر لبم از ابتدا حسین ریخت بین شیر من از اشک روضه‌ها حسین گردنم گذاشت شال مشکی عزا حسین گفته‌ام از ابتدا به‌شوق انتها حسین پس به‌وقت مردنم به‌دیدنم بیا حسین «یا مَنِ‌ اِسْمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفا حسین» 🔸شاعر: ===========================
همان طوری که در بخشش رضای دیگری دارد حسن تیغ کریمش هم صدای دیگری دارد به وقت خشم ، ابروی حسن برّنده تر می شد چو حیدر رقص شمشیرش نمای دیگری دارد کسی که درد مردم داشت بعد هر نماز خود درون خانه با زهرا دعای دیگری دارد همه دیدند که بر عهد خود می ماند پا بر جا میان کل عالم او وفای دیگری دارد غذای سفره اش را هر کسی می خورد بعدش گفت : غذای سفره ی شیعه شفای دیگری دارد چه دلچسب است صوت ربّناهای دم افطار ولی در نیمه ی ماهش نوای دیگری دارد به ظاهر قبر او حتّی ضریحی هم ندارد چون حقیقت در حریم دل بنای دیگری دارد گمانم یک ورودی حرم عطر عسل می داد یقیناً باب قاسم جان صفای دیگری دارد 🔸شاعر: ===========================
کریم کشور ایران پس از رضا حسن است کسی که سفره ی او می دهد شفا حسن است مدینه مشهد بعدی شیعه خواهد شد و بعد ، ذکر درون اذان ما حسن است پس از بنای حرم هر دوشنبه وقت اذان نوای قاری نقاره خانه ها حسن است به وقت خواهش دل های بی قرار بقیع همان کسی که گدا می زند صدا حسن است یمین معرکه قاسم ، یسار عبدالله « ز من بپرس که سلطان کربلا حسن است » 🔸شاعر: ===========================
پیاله را نفسِ شربتِ طهور شکست نماز آینه ها را هبوط نور شکست سکوت نیمه ی شب را طنین شور شکست در ازدحام،پر و بال های حور شکست تمام عرشِ برین محو چهره ی ماه است لب ملائکه مشغول؛اَحسَنُ الله...است تبسمش همه شهر را غزلخوان کرد کویر خالی از احساس را گلستان کرد و آسمان خدا را ستاره باران کرد طراوت رمضان را دَمَش دوچندان کرد ستاره ای بدرخشید و بی نقاب آمد دُرُست نیمه ی این ماه،آفتاب آمد به روحِ آیه ی تطهیرِ خویش،تن بخشید به پیکر غزل خویش پیرهن بخشید به حُسن عاطفه ی خویش،ذوالمِنَن بخشید خدا به حیدر کرار خود حسن بخشید به آفتاب بگوئید آمده قمرش هزار جان گرامی فدای گُل‌پسرش شراب عشق به قربان ساغرش رفته هزار رود به دریای اطهرش رفته فرشته وقت تماشاش شهپرش رفته نگاه بنده‌نوازش به مادرش رفته دل مرا بخدا بُرده خوی مادری اش چقدر فاطمه‌وار است ذرّه پروری اش به نام نامی شاه کرم،به نامِ حسن قیام کرده کرامت به احترام حسن شده است مرغ کرم‌خانه جلد بام حسن هزار حاتم طایی بُوَد غلامِ حسن گدا،یتیم و گرسنه به برکتش سیرند جذامیان مدینه به پاش می میرند شکستگیِ پر و بال را شفا دادن مس وجودی عُشّاق را جلا دادن به سائلان و گدایانِ خود بها داد به دست با کرم خود به سگ غذا دادن تمام این همه یک شمّه از کرامت اوست نمی ز قطره ی دریای پُر سخاوت اوست حسن دلاور آلِ نبیِ دادار است میان لشکر حیدر امیر و سردار است اگر که تیغ کِشد،کار دشمنان زار است دُرُست مثل پدرجانِ خود جگردار است یلی که بوسه زده جبرئیل دستش را شتر سوار جمل خورده ضرب شصتش را چِقَدر زحمت بی حد کشید و همت کرد هزار بنده ی گمراه را هدایت کرد برای دین خداوند استقامت کرد بنای مکتب اسلام را مرمت کرد چه رنج های فراوان به پای عشقش دید سه بار مال خودش را برای دین بخشید درخت خشک غمم،کوهساری از دردم شبیه فصل زمستان گرفته و سردم عزا گرفته ی این روزگار نامردم برای حلم حسن آه می کشم هر دَم کسی که ماهی دریا به پاش گریه نمود برای غربت بی انتهاش گریه نمود هنوز چشم ترم شورِ عشق کم دارد چِقَدر سینه ی تنگم هوای غم دارد غمی که ریشه ی دیرینه در دلم دارد "امامزاده ی آبادی ام حرم دارد" ولی برادر زینب نه مرقدی دارد نه زائری،نه ضریحی،نه گنبدی دارد قسم به باد که زنگار را ز شیشه زدود قسم به آبی دریا،قسم به چشمه و رود قسم به بال و پر یا کریمِ خاک آلود به کوری همه ی آن حرامیان سعود بقیع،مرکز دیدار شیعه ها گردد قسم به فاطمه "صحن حسن" بنا گردد 🔸شاعر: ===========================
ای نگارِ واجبُ التعظیم آقایِ حسن ای بساطِ دائم التکریم دنیای حسن چاکرانت در عَجم داراترینِ مردمند خوب جایی زندگی دارند، در پای حسن مادرش را اختیارِ هر دو عالم داده اند اختیار نار و جنت را به بابای حسن حا و سین و یا و نونی را که عالم عاشقست حا و سین و نون آن نامِ دل آرای حسن هفت شهر عشق را عطّار گشتی بی سبب آنچه را دیدی ببین در سیرِ سیمای حَسن شهر را تعطیل میکرد "راه رفتن های" او راه بندان ، بارها شد از تماشای حسن بخت یارست در دو دنیا با گدایان کریم روزی آنهاست در دستِ توانای حسن نذر کردم پای نذری های مادر تا روم یکصد و هجده سفر تا صحن زیبای حسن . ارث از بابا رسیده بر کریمانِ حرم کربلا پُر بود از شهدِ گوارای حسن دست ما و دامنت شه زاده قاسم الدخیل ای که دستت میرسد بر قدِّ رعنای حسن گرچه راه انداخته است دنیای امروز مرا دیدنی تر دستگیری های فردای حسن 🔸شاعر: ===========================