7⃣خداوند به پاس صبر بر مصائب، به هر دو پاداش داد! ۱)در مورد حضرت ابراهیم(ع) می توان گفت که؛ اولین و بالاترین پاداشی که به‌ واسطه تسلیم بودن حضرت ابراهیم(ع) در برابر فرمان الهی به او عطا شد، مقام امامت بود. امامت یکی از مناصب مهم و والای الهی است که پس از نبوت و رسالت به حضرت ابراهیم(ع) تعلق گرفت. قرآن می فرماید : 📋《إِذِ ابْتَليَ إِبْرَاهِمَ رَبُّهُ بِكلَِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامَاً》 ♦️به خاطر آوريد هنگامى كه خداوند، ابراهيم را با وسائل گوناگونى آزمود و او به خوبى از عهده اين آزمايش‌ها بر آمد. خداوند به او فرمود : من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم!(۱۸) علاوه بر آن، یاد و خاطره ابراهیم(ع) همواره در طول سالیان سالیان تاکنون در یادها زنده و در ذهن ها تداعی می شود. قرآن می فرماید : 📋《وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ》 ♦️نام نیک ابراهیم(ع) را در امت‌های بعد باقی و برقرار ساختیم.(۱۹) آوازه نیکوی ذریه حضرت ابراهیم(ع) که حضرت رسول اکرم(ص) و امام حسین(ع) نیز جزء آن هستند، از جمله عطایایی است که نصیب ابراهیم(ع) شد. خداوند به پاس صبر بر مصائبی که بر ابراهیم(ع) گذشت، مناسک حج را آمیخته با مجاهدات او قرار داد؛ لذا در بسیاری موارد از آن با نام حج ابراهیمی یاد می‌ شود. اعمالی همچون سعی صفا و مروه، رمی جمرات، قربانی کردن و تلبیه و تقصیر و همه و همه به تأسّی از عمل ابراهیم(ع) و خانواده او، برای حاجیان واجب شد. ۲)در مورد امام حسین(ع) نیز، خداوند به‌ واسطه شهادت اباعبدالله(ع) و صبر و تحملی که ایشان در مصائب عاشورا داشتند؛ پاداش‌های عظیمی را برای ایشان و زائران قبرشان قرار داده است. امام صادق(ع) می فرماید : 📋《إِنَّ اللَّهَ عَوَّضَ الْحُسَیْنَ(ع) مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ ۱)الْإِمَامَةَ فِی ذُرِّیَّتِهِ ۲)وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ ۳)وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ ۴)وَ لَا تُعَدُّ أَیَّامُ زَائِرِیهِ جَائِیاً وَ رَاجِعاً مِنْ عُمُرِه》 ♦️خداوند تبارک و تعالی در پاداش قتل حسین(ع) این عوض را معین فرمود كه امامت را در ذریه او قرار داد و در تربت او شفا قرار داد، در كنار قبرش وعده اجابت به درخواست‌ها داد و ایام آمد و شد زائران قبرش را به حساب عمر آنها منظور نخواهد كرد.(۲۰) در روایات دیگری آمده است که؛ امام باقر(ع) فرمودند : 📋《مَن بَکَی أََو أَبکَی أَو تَبَاکَی فِی مُصِیبَةِ الحُسَینِ(ع) حُرِّمَت جَسَدُهُ عَلَی النَّارِ وَ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ》 ♦️هرکس در مصیبت امام حسین(ع) بگرید یا بگریاند و یا خود را به حالت گریه بزند؛ جسدش بر آتش حرام شده و بهشت بر او واجب می گردد.(۲۱) امام صادق(ع) فرمودند : 📋《اَرْبَعَةُ آلافِ مَلَکٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ(ع) شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَهُ اِلى یَوْمِ القِیامَةِ》 ♦️چهار هزار فرشته نزد قبر سیدالشهدا(ع) ژولیده و غبارآلود، تا روز قیامت بر آن حضرت(ع) مى گریند.(۲۲) امام رضا(ع) فرمودند: 📋《مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) بِشَطِّ الْفُرَاتِ، کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ》 ♦️هر کس اباعبدالله(ع) را کنار شط فرات زیارت کند، مانند کسی است که خداوند را در بالای عرش زیارت کرده است.(۲۳) 8⃣خداوند هر دوی آنها را محبوب کرد! هنگامی که حضرت ابراهیم(ع) همسر و فرزند خود را به سرزمین مکه برد، این دعا را خواند : 📋《رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ.. فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ》 ♦️پروردگارا! من بعضی از فرزندانم را در سرزمین بی‌آب و علفی، در کنار خانه‌ای که حرم توست، ساکن ساختم، تو دلهای گروهی از مردم را متوجّه آنها ساز!(۲۴) خداوند دعای ابراهیم(ع) را مستجاب کرد و به قدری محبوب شد که یهودی ها می گویند :ابراهیم یهودی است! مسیحیان می گویند :ابراهیم مسیحی است! قرآن می فرماید : 📋《مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَٰكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ》 ♦️ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی؛ بلکه موحّدی خالص و مسلمان بود؛ و هرگز از مشرکان نبود.(۲۵) ۲)در مورد امام حسین(ع) نیز، خداوند محبت ایشان را در قلوب مردم قرار داده است. امام صادق(ع) می فرماید : 📋《إِنَّ حُبَّ اَلْحُسَيْنِ(ع) قُذِفَ فِي قُلُوبِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُنَافِقِينَ وَ اَلْكَافِرِينَ فَلاَ تَرَى لَهُمْ ذَامّاً》 ♦️همانا محبت حسین(ع) در قلب مومنین و منافقین و کافرین قرار داده شده است، لذا هیچ کس آنها را مذمت نخواهد کرد.(۲۶) در روایتی دیگر امام صادق(ع) می فرماید : 📋《مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَيْرَ قَذَفَ فِي قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَيْنِ(ع) وَ حُبَّ زِيَارَتِهِ》 ♦️هر کس که خدا خیر خواه او باشد، محبت امام حسین(ع) و شوق زیارتش را در دل او می اندازد.(۲۷) ادامه مطالب :👇

9⃣هر دو، با بی ایمانی(شرک) و جهالت مبارزه کردند! ۱)حضرت ابراهیم(ع) در مقابل بت پرستی مردمان زمان خود، با آنان خطاب می کرد و می فرمود : 📋《أُفٍّ لَكُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ》 ♦️اف بر شما و بر هر چه كه غير از خدا پرستش مى‌كنيد!(۲۸) ۲)امام حسین(ع) نیز در روز عاشورا، وقتی دید نصیحت ایشان اثر نمی‌کند، خطاب به آنان این آیه را فرمود : 📋《وَ أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ》 ♦️محبت گوساله در دلهایشان نوشانده شده است.(۲۹) یعنی آنان دیگر، دست بردار یزید و بنی امیه نیستند! 🔟تمام پیامبران بعد از حضرت ابراهیم(ع) همه از نسل ابراهیم(ع) هستند، همانگونه که تمام امامان بعد از امام حسین(ع) همه از نسل امام حسین(ع) هستند! ۱)حضرت ابراهیم(ع) تنها پیامبری است که صاحب دو فرزند که خود آنان نیز پیامبر بودند، می باشد. حضرت ابراهیم(ع) از همسرش هاجر، صاحب فرزندی به نام اسماعیل(ع) شد و از همسر دیگرش ساره، صاحب فرزندی به نام اسحاق(ع) شد که نسل پیامبری ابراهیم خلیل(ع) از این دو فرزند امتداد یافت. ۲)نسل امامت هم از امام حسین(ع) امتداد یافت که در این راستا، امام صادق(ع) می فرماید : 📋《إِنَّ اللَّهَ.. جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِی ذُرِّیَّتِهِ》 ♦️همانا خداوند متعال، نسل امامت را در ذریّه امام حسین(ع) قرار داد.(۳۰) 📚منابع : ۱)سوره بقره، آیه۲۶۰ ۲)سوره فجر، آیه۲۷ - ۳۰ ۳)سفینة البحار محدّث قمی، ج۷، ص۲۹ ۴)تفسير کنزالدقائق میرزا مشهدی، ج۱۴، ص۲۸۰ ۵)سوره بقره، آیه۱۲۴ ۶)المستدرک حاکم نیشابوری، ج۴، ص۴۸۷ ۷)سوره صافات، آیه۱۰۲ ۸)اللهوف سید بن طاووس، ص۶۵ ۹)سوره صافات، آیه۱۰۲ ۱۰)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۲ ۱۱)سوره ابراهیم، آیه۳۷ ۱۲)تذكرة الخواص سبط بن جوزی، ص۲۵۰ ۱۳)اللهوف بن طاووس، ص۸۰ ۱۴)سوره صافات، آیه۱۰۷ ۱۵)وقعة الطّف یوسفی غَروّی، ص۲۴۱ ۱۶)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۴ ۱۷)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۳۲ ۱۸)سوره بقره، آیه۱۲۴ ۱۹)سوره صافات، آیه۷۸ ۲۰)وسائل الشيعة شیخ حرّ عاملی، ج۱۴، ص۵۳۷ ۲۱)امالی شیخ مفید، ص۱۰۳ ۲۲)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۱۱۹ ۲۳)تهذیب‏ الأحکام شیخ طوسی، ج۶، ص۵۶ ۲۴)سوره ابراهیم، آیه۳۷ ۲۵)سوره آل عمران، آیه۶۷ ۲۶)مناقب ابن شهرآشوب، ج۳، ص۳۸۳ ۲۷)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۱۴۲ ۲۸)سوره انبیاء، آیه۶۷ ۲۹)سوره بقره، آیه۹۳ ۳۰)وسائل الشيعة شیخ حرّ عاملی، ج۱۴، ص۵۳۷ @AsnadolMasaeb

#تلنگر ♦️حضرت رسول اکرم(صلوات الله علیه و آله) می فرماید : ﴿مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً﴾ هر کس بميرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلى مرده است.(۱) 📚منبع : ۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۱، ص۲۴۶ @AsnadolMasaeb

✅از دیرباز حتی از همان آغاز خلقت، نبرد میان نور و ظلمت شکل گرفت. همان روزهایی که شیطان فتنه را بنا کرد و با اولین فریبش، آدم ابوالبشر به زمین هبوط کرد. با اینکه اولین مخلوقات خداوند، از همان ابتدا موحد و عالم بودند، اما ظلمت در اندک مدتی، قابیل را قاتل برادرش هابیل کرد. گذشت تا اینکه سامری بنی اسرائیل را فریفت و موسای نبی(ع) را در مسیر توحید با مشکلاتی بسیاری رو به رو کرد و غیبت مسیح(ع) از قوم خود، نشان داد که عوام الناس هنوز بصیرت تشخیص ندارند. گذشت و گذشت! امیرالمومنین(ع) خانه نشین شد و غدیر به فراموشی سپرده شد و پیکر مطهر امام مجتبی(ع) تیر باران شد، و راس خون خدا به روی نیزه رفت! امام سجاد(ع) به اسارت رفت، و آل الله خرابه نشین شدند. گذشت و گذشت! تا اینکه، آخرین ولی خدا به غیبت کبری رفت تا بر انسان بی بصیرت ثابت شود که وجود ولی الله بر روی زمین، لیاقت می خواهد. همه ی اینها در سایه عدم توانایی در تشخیص دشمن وعدم بصیرت قوم زمان با ولی و حجت خدا بود. این دوام غفلت و گرایش به جبهه باطل، باعث کوری بصیرت شد و مسیر هدایت انسان را در طول تاریخ تغییر داد. و غفلت از اینکه تاریخ جاده ای است، دارای کوره راه هایی، که اگر غفلت شود به ناکجا آباد سوق می دهد. همانگونه که پیشینیان رفته اند و عمر کوتاه انسان جبران مافات نمی کند و تنها ثمره ای که خواهد داشت عبرتی برای آیندگان خواهد بود. کوران واقعی به تعبیر قرآن کریم در آیه ۴۶ سوره مبارکه حج، همان هایی هستند که از این نیرو یعنی بصیرت در معرفت دشمن و ناحق استفاده نمی کنند و عبرت نمی گیرند. فرقان یا همان معیار سنجش حق از باطل، که به بیان مصداق، یعنی بصیرت و معرفت جبهه باطل، از گذشته تا کنون دارای مظلومیتی دوچندان بوده است. امام صادق(علیه السلام) در زیارت اربعین می فرماید : «اللّهُمَّ اِنِّی اَشهَدُ اَنَّه﴿حسین بن علی(ع)﴾ بَذَلَ مُهجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَهِ وَ حِیرَهِ الضَّلالَه» خدایا! من شهادت می دهم که جدّم حسین بن علی(ع) خون دلش را به تو تقدیم کرد، جانش را در راه تو بخشید تا بندگانت را از نادانی، سرگردانی و گمراهی نجات دهد.(۱) این جهالت همان جهالتی است که درطی روایتی؛ حضرت رسول اکرم(ص) فرموده است : «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً» هر کس بميرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلى مرده است.(۲) «مرحوم بحرانی» در ذیل آیه هشتم سوره تکاثر روایتی را نقل می کند. ﴿ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ اَلنَّعِيمِ﴾ از جمیل بن دراج روایت می کند که؛ از امام صادق(ع) در مورد آیه ی فوق سوال کردم؛ که منظور از «نعیم» در آیه چیست؟ امام(ع) فرمودند：«نَحنُ النَعیمُ!» منظور از نعیم در آیه ما اهل بیت(علیهم السلام) هستیم که در روز قیامت درباره ی ما از شما سوال خواهد شد.(۳) ✍در تاریخ آمده است که؛ بعد از شکست زبیریان، حجاج بن یوسف ثقفی از جانب عبدالملک بن مروان حاکم کوفه شد. حجاج‌ شخصی سفاک بود که طی بیست سال فرمانروایی خود، غیر از کسانی که در جنگ‌ها کشت، دوازده هزار نفر را بعد از دستگیری زیر شکنجه به قتل رساند. وی زنان و مردان را یکجا و مختلط، در زندان‌های بی‌سقف حبس می‌کرد؛ به‌ طوری‌ که از گرمای تابستان و سرمای زمستان در امان نبودند. عبدالله بن عمر که شدید از این وضعیت وحشت کرده بود، شبانه به خانه حجاج رفت و با اصرار به محضرش رسید. حجاج نیز مشغول شرب خمر بود! حجاج پرسید : برای چه آمده ای؟ عبدالله گفت : ای خلیفه‌ی خدا! «مُدَّ يَدَكَ لِاُبَايِعَكَ لِعَبدِالمَلَكِ!» دستانت را دراز کن تا با تو بیعت کرده باشم که گویی با عبدالملک بیعت کرده ام. حجاج گفت : شبانه؟! صبح می‌آمدی! عبدالله پاسخ داد : قربان! اگر تا صبح زنده نمانم، جواب خدا را در قیامت چه دهم؟! چون از رسول خدا(ع) شنیدم که فرمود : هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است. حجاج هم برای تحقیر بیشتر او این چنین کرد : «فَاَخرَجَ الحَجَّاجُ رِجلَهُ وَ قَالَ : خُذ رِجلِي فَاِنَّ يَدِي مَشغُولَةُ» پایش را به سوی او دراز کرد و گفت : با پایم بیعت کن که دستانم مشغول است! او با پای حجاج بیعت کرد و پس از حمد و خوشحالی از حصول توفیق بعیت، خارج شد. حجاج گفت : «يَا احمَقَ بَنِي عَدِي! مَا بَايَعتَ مَعَ عَلِيِِّ(ع) وَ تَقُولُ اليَومَ مَن مَاتَ وَ لَم يَعرِف اِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مَيتَةً جَاهِلِيَّةً أَو مَا كَانَ عَلِيُّ(ع) اِمَامَ زَمَانِكَ؟» ای احمق بنی عدی! با علی(ع) بعیت نکردی و حال می گویی : هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است؟ یا اینکه علی(ع) را امام زمانت نمی دانستی؟!!(۴) 📚منابع : ۱)مفاتیح الجنان محدث قمی، ص۳۴۲ ۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۱، ص۲۴۶ ۳)تفسیر البرهان بحرانی، ج۴، ص۵۰۲ ۴)الکنی و الالقاب محدث قمی، ج، ص۳۶۳ @AsnadolMasaeb

✍در روایات فقط درباره شهادت دو معصوم تعبیر به «مصیبت بزرگ» شده است : 1⃣ #حضرت_رسول_اکرم(صلّی الله علیه و آله) : 👤امام صادق(علیه السلام) فرمود : «مَنْ أُصِيبَ بِمُصِيبَةٍ فَلْيَذْكُرْ مُصَابَهُ بِالنَّبِيِّ(صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیهِ وَ آلِهِ) فَإِنَّهُ مِنْ أَعْظَمِ اَلْمَصَائِبِ» هر كس گرفتار مصيبتى شد، مصيبت شهادت حضرت رسول اکرم(صلوات الله علیه و آله) را به ياد بیاورد كه از بزرگ‌ ترين مصائب بود.(۱) ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 2⃣ #امام_حسین_علیه_السلام : 👤امام صادق(علیه السلام) فرمود : «إِنَّ يَوْمَ اَلْحُسَيْنِ(عَلَیهِ السَّلامُ) أَعْظَمُ مُصِيبَةً مِنْ جَمِيعِ سَائِرِ اَلْأَيَّامِ» همانا روز مصیبت امام حسین(علیه السلام) بزرگترین مصیبت نسبت به همه روزها بود.(۲) 📚منابع : ۱)الکافی شیخ کلینی، ج۵، ص۵۵۰ ۲)تفصیل وسائل الشیعة حُرّ عاملی، ج۱۴، ص۵۰۳ @AsnadolMasaeb

📝جزوه درس مقاتل و مراثی، با عنوان #مقتل_شناسی اثر #استاد_میرزا_محمدی :👇 @AsnadolMasaeb

📝✍📝✍📝✍📝✍📝 @AsnadolMasaeb

ادامه..👇 ۶)جلسه ششم : صوت #استاد_عندلیب_همدانی درباره اصحاب امام حسین(علیه السلام) در کربلا 👥نام صحابی :👇 9️⃣«ابو الشعثاء الکندی البهدلی» 🔟«الادهم بن امیة العبدی البصری» 1️⃣1️⃣«اسلم بن عمرو مولی الحسین(علیه السلام)» #از_شهدای_کربلا #انصار_الحسین_علیه_السلام @AsnadolMasaeb

✍تقریر صوت جلسه ششم @AsnadolMasaeb

۷)جلسه هفتم : صوت #استاد_عندلیب_همدانی درباره اصحاب امام حسین(علیه السلام) در کربلا 👥نام صحابی :👇 ✍ادامه بحث اسلم مولی الحسین(ع) 2️⃣1️⃣«اسلم بن کثیر الازدی» 3️⃣1️⃣«ام وهب» #از_شهدای_کربلا #انصار_الحسین_علیه_السلام @AsnadolMasaeb

✍تقریر صوت جلسه هفتم @AsnadolMasaeb

۸)جلسه هشتم : صوت #استاد_عندلیب_همدانی درباره اصحاب امام حسین(علیه السلام) در کربلا 👥نام صحابی :👇 ✍ادامه بحث «اسلم» و «ام وهب» #از_شهدای_کربلا #انصار_الحسین_علیه_السلام @AsnadolMasaeb

✍تقریر صوت جلسه هشتم @AsnadolMasaeb

۹)جلسه نهم : صوت #استاد_عندلیب_همدانی درباره اصحاب امام حسین(علیه السلام) در کربلا 👥نام صحابی :👇 4️⃣1️⃣«امیة بن سعد» 5️⃣1️⃣«انس بن حارث» #از_شهدای_کربلا #انصار_الحسین_علیه_السلام @AsnadolMasaeb

✍تقریر صوت جلسه نهم @AsnadolMasaeb

۱۰)جلسه دهم : صوت #استاد_عندلیب_همدانی درباره اصحاب امام حسین(علیه السلام) در کربلا 👥نام صحابی :👇 ادامه بحث «انس بن حارث» #از_شهدای_کربلا #انصار_الحسین_علیه_السلام @AsnadolMasaeb

✍تقریر صوت جلسه دهم @AsnadolMasaeb

#پرسش_و_پاسخ سوال9️⃣ :چرا به مرثیه خوانی #امام_حسین_علیه_السلام «روضه خوانی» گفته می شود؟👇 #روضه_خوانی @AsnadolMasaeb

✍پاسخ : امروزه روضه و روضه خوانی در اصطلاح، به مرثیه خوانی و ذکر مصیبت برای حضرات معصومین(علیهم السلام) گفته می شود که بسیار مورد تشویق ائمه اطهار(علیهم السلام) بوده که به نوعی مایه ی پیوند روحی و عاطفی انسان ها با اولیای دین است. معنای روضه در اصل، باغ و بوستان است، اما سبب شهرت مرثیه خوانی به روضه خوانی آن است که مرثیه خوانان در گذشته، حوادث کربلا را از روی کتاب «روضة الشهداء» تألیف «کما‌ل‌ الدین حسین بن علی واعظ کاشفی» معروف به «ملاحسین کاشفی»(متوفی۹۱۰ق) می خواندند. ملاحسین کاشفی یکی از خطبای سبزوار در قرن نهم هجری و مبتکر سبک قصه‌ پردازی و پردازش پندگونه از وقایع تاریخی است. مذهب کاشفی به‌ روشنی معلوم نیست ولی او را با استناد به نوشته‌ هایش، پیرو مذهب سنی حنفی می دانند. او برای جذب عوام، حوادث تاریخی به ویژه حادثه ی عاشورا را با نثری دلپسند به داستان درآورد و در این میان مطالب معتبر و غیر معتبر و مستند و بدون سند را با هم درآمیخت. سبک جدید، فارسی بودن و انگیزه ی مؤلف برای خواندن کتاب در مجالس عزا، موجب شد تألیف کاشفی نه یک اثر تاریخی بلکه یک اثر تبلیغی و حتی تخیلی شمرده شود. متأسفانه عدم توجه به این مطلب و قرائت و استنساخ مکرر آن، تا آنجا که سخنرانان و مداحان مجالس سوگواری امام حسین(علیه السلام) را «روضه خوان» نامیدند، که زمینه ی ورود بسیاری از اطلاعات نادرست این کتاب را به فرهنگ عاشورا فراهم ساخت و در موارد متعددی «زبان حال» و جانشین «زبان قال» حماسه‌ سرایان کربلا گشت. هر چند برخی قائلند که «روضة الشهداء» اولین مقتل به زبان فارسی است اما «رسول جعفریان» کتاب «مقتل الشهداء» اثر نویسنده‌ای با تخلص «عاصی» را نام می‌ بَرد که به زبان فارسی است و در سال ۸۸۷ قمری تألیف شده‌ است که مقدم بر «روضة الشهداء» است.(۱) 👤«میرزا عبدالله افندی» کتابشناس عصر مرحوم مجلسی، اکثر روایات این کتاب و بلکه همه آن را مأخوذه از کتب غیر مشهوره و غیر قابل اعتماد دانسته است.(۲) 👤«سید محسن امین» نیز این سخن را تأیید نموده است.(۳) 👤«محدث نوری» برخی گزارش‌های کتاب را بدون پشتوانه ی تاریخی خوانده است.(۴) 👤 #شهید_مطهری نیز آن را پر از دروغ، و تألیف و نشر این کتاب را مانع مراجعه به منابع اصلی و مطالعه تاریخ واقعی امام حسین(علیه السلام) دانسته است و سرمنشاء بسیاری از تحریفات در خصوص واقعه عاشورا می‌داند که مجعولات فراوانی حول حماسه عاشورا ساخته است.(۵) 👤شهید «قاضی طباطبایی» نیز مطالب آن را در مقام تعارض با مقاتل معتبر، ساقط و بی‌ارزش می‌ داند که نمونه‌ های متعددی از این گونه اخبار غیر قابل باور را می‌توان درجای جای کتاب دید.(۶) 📚منابع : ۱)واعظ کاشفی و روضة الشهدا، جعفریان، ص۳۷ ۲)ریاض العلماء میرزا عبدالله افندی، ج۲، ص۱۹۰ ۳)أعیان الشیعة امین عاملی، ج۶، ص۱۲۲ ۴)لؤ‌لؤ و مرجان محدث نوری، ص۲۸۷ ۵)حماسه حسینی مطهری، ج۱، ص۵۴ ۶)تحقیق درباره اول اربعین سید‌الشهدا(ع) قاضی طباطبایی، ص۳۶ @AsnadolMasaeb

🎙نظر استاد #شهید_مطهری درباره کتاب «روضة الشهداء» :👆 @AsnadolMasaeb