💢 بنیانگذاران فلسفه، سیاست را از فلسفه جدا نمی دانستند و مگر #ارسطو نگفت که آدمی حیوان سیاسی است. اگر چنین است و آدمی در مدینه به کمالات لایق خود نائل می شود #فلسفه چگونه مدنی و سیاسی نباشد. #فلسفه_سیاسی را افلاطون و ارسطو تأسیس کردند اما شاید تعبیر و اصطلاح آن را اولین بار فارابی آورده باشد. این فیلسوف فلسفه مدنی (سیاسی) را بخش عمده ای از فلسفه می دانست و چنانکه می دانیم در تفصیل آن اهتمام کرد. #افلاطون و #ارسطو به تحقق فلسفه در مدینه فکر می کردند نه اینکه فلسفه را وسیله رسیدن به اغراض سیاسی کرده و سیاست را با فلسفه در آمیخته باشند آنها در عالم نظر نیز #سیاست را وجهی از #فلسفه می دانستند اما چون طرحشان متحقق نشد و تحقق و #سیاست_فلسفی برای مدتی بیش از دو هزار سال به تعویق افتاد #فلسفه_سیاسی به بحث های نظری و گاهی صرفاً انتزاعی مبدل شد و تا آغاز تاریخ تجدد هیچ نسبتی میان فلسفه و سیاست وجود نداشت فی المثل #فلسفه_مدنی #فارابی هیچ اثر مستقیمی نمی توانست در سیاست زمانش داشته باشد اما در مدینه فاضله فارابی دین و فلسفه با هم جمع شده بود و این جمع هر چه بود در علم و عمل زمان بی تاثیر نبود و سیاست و حکومت هم از این اثر نمی توانست برکنار بماند. اینکه فلسفه در بخش شیعی مذهب جهان اسلام بسط یافته است دلیلی بر پیوستگی هر چند اندک فلسفه با زندگی و اعتقادات مردم است. فلسفه اگر تفکر و نه تکرار آراء فیلسوفان باشد به پرسش های زمان پاسخ می دهد و شاید روشن کننده راه باشد. استاد #داوری_اردکانی لینک کانال #علوم_انسانی_اسلامی ↙️↙️ 🆔 @olum_ensani_eslami