ایتا - برای توجّه #تواب

برای توجّه
╲\╭┓ 
╭‌ 🍃🌺﷽🌺🍃
┗╯\╲

 🔴 جلسه 20
 🔵 بخش سوم
توبه، توبه اول است . يعني «رجع» خداي سبحان بالطفش بر بنده . اگر چنانچه اين توبه، توبه اول است با اين توبه انسان كه بعنوان عبد است به مولايش بر مي‌گردد آنگاه توبه ديگري نصيب او مي‌شود كه مجموع اين دو توبه را در سوره توبه آيه 118 بيان فرمود. پس نمونهٔ توبه اول در سورهٔ بقره در جريان جضرت آدم(سلام الله عليه) كه «فتلقي آدم من ربه كلمات فتاب عليه»اين توبه، توبه ابتدايي است كه توبه مولا است بر عبد . تاب يعني رجع. وقتي لطف الهي به عبد رسيد، عبد را به راه مي‌آورد .#عبدي كه براه افتاد راهي شد، توبه الهي نصيبش مي‌شود، او را مي‌پذيرد و طي راهش را قبول ميكند و او را به مقصد مي‌رساند. در سوره توبه آيه 117 اين است: «لقد تاب الله علي النبي و المهاجرين و الانصارالذين اتبعوه في ساعة العسرة من بعد ما كاد يزيغ قلوب فريق منهم» «لقد تاب الله علي النبي» اين تاب همان #رجوع_اولي است يعني «رجع و انعطف لطفه تعالي علي العبد» اين هم معمولا با «الي» نيست و با «علي» است كه استعلا مي‌رساند، #توبه عبد، «الي المولی» است و #توبه مولي، « علي العبد» است. چون اين #لطف است كه از #بالا افاضه مي‌شود . آنگاه در همين آيه 118 اين چنين مي‌فرمايد: «و علي الثلاثة الذين خلفوا حتي اذا ضاقت عليهم الارض بما رحبت و ضاقت عليهم أنفسهم و ظنوا ان لا ملجأ من الله الا اليه ثم تاب عليهم ليتوبوا إن الله هو التّواب الرّحيم» اين سه توبه در اين جمله اخير آمده است . فرمود «ثم تاب عليهم» يعني «تاب المولي علي العبد» كه «انعطف عليه»، «فاز عليه» كه با «علي» استعمال شده است تاب عليهم . يعني «تاب الله عليهم» چرا تاب الله عليهم؟ «ليتوبوا الي الله» كه گرچه اينجا «الي» ذكر نشده و امّا در تقدير است «ليتوبوا يعني الي الله» پس با #انعطاف لطف الهي #عبد به #حال مي‌آيد و بر مي‌گردد. «تاب عليهم» چرا ؟ «ليتوبوا اليه» خب اگر اينها رفتند ؟ مگر راه باز است ؟ مگر كسي برود خدا مي‌پذيرد ؟ مي‌فرمايد: آري «ان الله هو التّواب الرّحيم» چون او «تواب» است «يقبل التوبة» پس اينها #رفتند چون فيض حق شامل اينها شد پس اينها# براه افتادن .


متن صوت قسمت دوم از اینجا شروع می شود 👇

پس فيض حق شامل انسان مي‌شود، انسان براه مي‌افتد وقتي براه افتاد خدا در بهشت را باز مي‎كند. پس توبهٴ اول #توبهٴ خداست كه «علي العبد» است #توبه سوم هم توبه خدا است كه توبه «من العبد» است در حقيقت توبهٴ الله است «عن عباده»  در اينجا « من » استعمال نشده عن بكار برده شده نفرمود: «يقبل التوبة من عباده» بلكه فرمود: «يقبل التوبة عن عباده» يعني نه تنها از گناهان مي‌گذرد بلكه خود اين توبه هم اگر يك قدري #ناصافي داشت از اين هم مي‌گذرد . يك همچنين خدايي است كه «يقبل التوبة عن عباده» نه تنها «من عباده» كه انسان يك چيز خالصي را بدهد و او قبول كند . نه، اگر هم يك كسي در همين توبه هم #ناخالصي داشت باز هم اين را قبول ميكند . «يقبل التوبة عن عباده»﴿26﴾ يعني « متجاوزا عن عباده» چرا ؟‌ «ان الله هو التواب الرحيم» توبه‌اش همچنين #توبه_خالص باشد كه اگر هر كسي توبه كرد و پشيمان شد و همه شرايط توبه را داشت، خدا قبول كند، اين چنين نيست . «تواب محض» نيست كه رحيم نباشد نه #تواب رحيم است كه اگر در توبه عبد هم يك ناصافي بود باز هم او را مي‌پذيرد بنابراين اين يك جمله كه ذكر شده است و كلمه «توبه» سه بار در اين جمله ذكر شد، يكي را جع به# توبهٴ خدا است بر عبد، كه توبه اولي است، دوم توبه عبد است «الي المولي» كه توبه وسطي است و سوم توبهٴ عاليه است كه توبه خداست من العبد و عن العبد كه توبه اخير است اين بعنوان يك نمونه ذكر شده است. اصل كلي همان است كه در سوره نحل بيان شد كه «ما بكم من نعمة فمن الله»  بنا براين اگر كسي توفيق درس خواندن نصيبش شد اين توفيق هم محفوف است به «نعمتين». هم فيض إله نصيبش شد كه او به حوزه آمد و هم توفيقي كه پيدا كرد و درسي خواند، خدا درس او را هم مي‌پذيرد و با اوليا، محشور مي‌كند . اگر نعمتي نصيب انسان بشود بنام توفيق، اين محفوف به «نعمتين» است «و المقام من هذا القبيل» .
يعني اگر كسي توفيق عبادت دارد اين توفيق عبادت اين چنين نيست كه مستقيما از خود شروع شده باشد و دارد مولايش را عبادت مي‌كند بلكه خود اين عبادت هم نقطه آغازينش توفيقي است كه از آن معبود آمده اگر از آن معبود نمي‌آمد توفيق عبادت نصيب عبد نمي‌شد.
4 مشاهده07:31
پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی
