🔻 برخی شنیده‌ها حاکی از این است که دولت انگلیس قرار است فردی به نام مارگوت آرتور (Margot Arthur) را به عنوان رایزن بازرگانی به ایران معرفی و اعزام کند. 🔹خانم آرتور که مادربزرگی ایرانی دارد، از سال ۲۰۱۶ در میز ایران در شورای فرهنگی بریتانیا فعالیت داشته است. 🔹او از چهره‌های شناخته شده ضد ایرانی در عرصه فرهنگی و همچنین از طرفداران سرسخت افزایش فشارهای تحریمی بر ایران بوده است. 🔹در سوابق کاری آرتور، همکاری با برخی محکومان امنیتی از جمله خانم ارس امیری به چشم می‌خورد. به همین دلیل می‌توان او را یکی از مهره‌های اصلی پروژه نفوذ در ایران دانست. #نفوذ #روباه_پیر #انگلیس @samen_emam_sadegh

⁉️به کی برمیخوره که راجع به انگلیس بد گفته بشه؟! ‌ مثل اینکه یه فصل گاندو هم برای نفوذ بین اهالی سینما و تلوزیون باید ساخته بشه ... #انگلیس #گاندو #علیرام_نورایی #سوگل_طهماسبی #سینما @Ebasirate_enghelab

🔰 بدترین نسل کشی تاریخ! 🔴 حقایقی از #انگلیس 🔻ثروت‌‌های غرب بر روی قبرهای شرق بنا شده است. پس از روی کار آمدن حکومت بریتانیا، به دلیل بهره‌برداری از منابع طبیعی کشور هند توسط انگلیسی‌ها قطحی‌های شدیدی این کشور را فراگرفت. 💢 اولین مورد از این قحطی‌ها در سال 1770 و به طرز خاصی وحشیانه شکل گرفت که در این قحطی تقریباً 10 میلیون نفر کشته شدند و یک سوم جمعیت بنگال از بین رفت. اگرچه همه این قتل عام‌ها به خودی خود مرگبار بودند، اما مرگبارترین قتل عام بعد از سال 1771 در سال 1943 بود، زمانی که سه میلیون نفر جان باختند و دیگران برای زنده ماندن به خوردن علف و گوشت انسان متوسل شدند. 🔻وینستون چرچیل، نخست‌وزیر بریتانیا به طور بی‌رحمانه‌ای منابع کمک‌‌های پزشکی و مواد غذایی را که برای قربانیان گرسنه ارسال می‌شد به سربازان اروپایی که برای استعمار هندوستان آمده‌ بودند، هدایت کرد. هنگامی که از او در رابطه با کمک به مردم هندوستان درخواست شد، گفت: «قحطی یا بدون قحطی، هندی‌ها مانند خرگوش‌ها رشد می‌کنند.» دولت دهلی برای او تلگرافی فرستاد و تصویری از ویرانی هولناک و تعداد کشته شدگان را ترسیم کرد. تنها پاسخ او این بود: «پس چرا گاندی هنوز نمرده است؟» ♨️ واقعیت‌هایی شنیده نشده از کشورهای حاضر در #جام_جهانی @Ebasirate_enghelab

🇮🇷🇵🇸 🔰آمریکا به جان اقتصاد انگلیس افتاد 🍃🌹🍃 🔹بلومبرگ گزارش داد که تازه‌ترین برنامۀ #ترامپ برای اعمال تعرفه بر کالاهای وارداتی به #آمریکا براساس مالیات بر فروش در کشور مبدأ، ممکن است طی ۲ سال آینده حدود ۲۰ میلیارد دلار برای تولید اقتصادی #انگلیس هزینه داشته باشد. 🔹در بدترین سناریو، اگر آمریکا تعرفۀ ۲۰ درصدی بر واردات از انگلیس اعمال کند، می‌تواند رشد اقتصادی انگلیس را طی ۲ سال آینده از ۱.۲۵ درصد به‌طور متوسط به ۱ درصد کاهش دهد. 🔹به گفتۀ تحلیل‌گران دویچه بانک که وضعیت را تحلیل کرده‌اند، انگلیس با ۲۲ درصد از کشورهای اتحادیه اروپا و ۲۹ درصد از آرژانتین و ۳۳ درصد از هند عقب‌تر خواهد افتاد. @Ebasirate_enghelab

🔵 نفت مفت ایران به کام انگلیس #شما_یادتون_نمیاد_ولی... 💠 در زمان حکومت #پهلوی آنچنان اقتداری در زمینه فروش #نفت درمنطقه داشتیم که آقای جان فوران آمریکایی درکتابش نوشته:درسال 1329ایران از فروش هربشکه نفت به #انگلیس 8سنت پول دریافت میکرد درحالی که در همان زمان بحرین از فروش هر بشکه نفت 35سنت،عربستان56سنت وعراق60سنت دریافت میکردند. #دخالت_بیگانه #اقتصاد @Ebasirate_enghelab

🇮🇷🇵🇸 🔰نگاه درون‌زا به امنیت منطقه‌ای 🔹سفر اخیر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به دو کشور #مصر و #لبنان، نقطه آشکارساز دیپلماسی متوازن و منطقه‌ای در حوزه سیاست خارجی کشورمان محسوب می‌شود. دیدار‌هایی که میان «دکتر عراقچی» با «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر و «نواف سلام» نخست‌وزیر لبنان صورت گرفت، قطعا نقش به‎سزایی در تنظیم یا حتی بازتعریف برخی روابط میان طرفین ایفا خواهد کرد. در این‎باره سه نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد: 🔸نکته اول؛ تمرکز جمهوری اسلامی ایران بر «دیپلماسی منطقه‌ای» یک اصل مهم و فرمولی منطقی و پویا در عرصه سیاست خارجی کشور محسوب می‌شود. در دوران حضور «شهید امیرعبداللهیان» در مسند وزارت خارجه این روند به‎خوبی کلید خورد و اکنون نیز ادامه پیدا کرده است. مفهوم سیاست خارجی متوازن یا فراگیر، اصطلاحی است که در اینجا باید مورد توجه و تأکید قرار گیرد. بر همین مبنا، در ابتدا وزن هر بازیگر در نظام بین‌الملل به‎درستی سنجیده شود و سپس نسبت آن بازیگر با منافع ملی ما مشخص شود و بر اساس این دو مؤلفه رابطه ما با آن بازیگر تنظیم یا بازتعریف شود. با توجه به تلقی‌ها و انگاره‌های نوینی که در حوزه امنیت پیرامونی خلق شده، دیپلماسی منطقه‌ای و درک متقابل بازیگران غرب آسیا از یکدیگر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. نگاهی که از مرکز به منطقه غرب آسیا و پیرامون وجود دارد، منجر به این شده است که ما در سیاست‌های منطقه‌ای و پیرامونی خود در قالب سیاست اولویت همسایگان دستاورد‌های خوبی را مشاهده کنیم. خلق منظومه امنیتی بر اساس «نقش‌آفرینی مشترک بازیگران منطقه» یکی از راهکار‌ها و محور‌هایی است که جمهوری اسلامی ایران بار‌ها روی آن تأکید کرده است. بر این اساس، اساسأ نظم و امنیت منطقه‌ای در گروی همزیستی، همکاری و هم‌افزایی بازیگران منطقه است و بازیگران فرامنطقه‌ای قاعدتاً نقشی در تعریف و عملکرد این منظومه نخواهند داشت. پیام اصلی جمهوری اسلامی ایران به تمامی کشور‌های منطقه مشخص است؛ «نباید به سبب جبر ژئو‎پلیتیک و جغرافیایی، کشور‌های منطقه صرفا به «همزیستی» با یکدیگر اکتفا کنند، بلکه این همزیستی باید تبدیل به «همپوشانی» و در مراحل بالاتر «هم‌افزایی» شود.»  🔹نکته دوم؛ معطوف به موقعیت خاصی است که منطقه غرب آسیا در آن قرار گرفته است. تحولات دوسال اخیر (وقوع جنگ #غزه و لبنان و تحولات #سوریه)، مسئولیت بزرگی را متوجه دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان کرده است. شاید برخی مدعی شوند که میان دغدغه‌های دولت‌ها و کشور‌های گوناگون منطقه بر سر موضوع جنگ غزه و پرونده‌هایی مانند «طرح دودولتی» و «پیمان ابراهیم» دوگانگی وجود دارد. اما حتی این دوگانگی نیز نباید به نادیده گرفتن اصل تلاش کشورمان مبنی بر حفظ موجودیت ارزنده جبهه #مقاومت و متعاقباً، از بین بردن سوءتفاهم‌های دوجانبه و چندجانبه در منطقه منتج شود. وجود اختلاف در میان بازیگران و دولت‌های منطقه، امری بدیهی بوده که معلول مداخله‌گرایی مزمن بازیگران فرامنطقه‌ای و در رأس آنها #آمریکا، #انگلیس و فرانسه در غرب آسیاست. با این حال این «معضل ادراکی» نباید تبدیل به یک «بحران راهبردی» در منطقه شود. جمهوری اسلامی ایران در این‎باره باید ضمن ایفای نقش تبیین‎گری خود در قبال اهداف و نقشه‌های واشنگتن، تل‌آویو و بازیگران غربی در منطقه، در ترسیم همکاری‌ها و هم‌افزایی‌های چندجانبه منطقه‌ای بر اساس «دغدغه‌های مشترک» جدیت ویژه‌ای داشته باشد. تمرکز وزارت امور خارجه کشور بر کشور‌های منطقه نشان می‌دهد این جدیت و عزم در دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است. 🔸نکته سوم؛ آمریکا و رژیم صهیونیستی همواره از دیپلماسی منطقه‌ای کشورمان وحشت‎زده بوده‌اند. از منظر دشمنان، تلقی «درون‌زا» از مقوله امنیت منطقه‌ای و تسری این نگاه به همه کشور‌های منطقه غرب آسیا جایی برای مداخله‌گرایی دشمنان در این حوزه حساس و راهبردی باقی نخواهد گذاشت. جمهوری اسلامی ایران مدل‌های همکاری نوین در منطقه را احصاء کرده و اکنون در‎صدد تبدیل آنها به یک «مبنای مشترک همکاری» در منطقه است. برخی کشور‌های منطقه از این رویکرد در «ونزا» استقبال کرده و برخی دیگر هنوز متوجه اهمیت و اصالت این نگاه کلان و راهبردی نشده‌اند. در چنین فضایی باید تلاش کرد تا با وجود برخی اختلافات بر سر مسائل گوناگون، از نقاط اشتراک امنیتی، ژئو‎پلیتیک و دینی در ترسیم این منظومه عملیاتی مشترک بهره جست. انتظار می‌رود این تلاش به‎صورت مستمر از سوی وزارت امور خارجه کشورمان ادامه پیدا کند. ✍ حنیف غفاری @Ebasirate_enghelab

🇮🇷🇵🇸 🔰نگاه درون‌زا به امنیت منطقه‌ای 🍃🌹🍃 🔹سفر اخیر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به دو کشور #مصر و #لبنان، نقطه آشکارساز دیپلماسی متوازن و منطقه‌ای در حوزه سیاست خارجی کشورمان محسوب می‌شود. دیدار‌هایی که میان «دکتر عراقچی» با «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر و «نواف سلام» نخست‌وزیر لبنان صورت گرفت، قطعا نقش به‎سزایی در تنظیم یا حتی بازتعریف برخی روابط میان طرفین ایفا خواهد کرد. در این‎باره سه نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد: 🔸نکته اول؛ تمرکز جمهوری اسلامی ایران بر «دیپلماسی منطقه‌ای» یک اصل مهم و فرمولی منطقی و پویا در عرصه سیاست خارجی کشور محسوب می‌شود. در دوران حضور «شهید امیرعبداللهیان» در مسند وزارت خارجه این روند به‎خوبی کلید خورد و اکنون نیز ادامه پیدا کرده است. مفهوم سیاست خارجی متوازن یا فراگیر، اصطلاحی است که در اینجا باید مورد توجه و تأکید قرار گیرد. بر همین مبنا، در ابتدا وزن هر بازیگر در نظام بین‌الملل به‎درستی سنجیده شود و سپس نسبت آن بازیگر با منافع ملی ما مشخص شود و بر اساس این دو مؤلفه رابطه ما با آن بازیگر تنظیم یا بازتعریف شود. با توجه به تلقی‌ها و انگاره‌های نوینی که در حوزه امنیت پیرامونی خلق شده، دیپلماسی منطقه‌ای و درک متقابل بازیگران غرب آسیا از یکدیگر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. نگاهی که از مرکز به منطقه غرب آسیا و پیرامون وجود دارد، منجر به این شده است که ما در سیاست‌های منطقه‌ای و پیرامونی خود در قالب سیاست اولویت همسایگان دستاورد‌های خوبی را مشاهده کنیم. خلق منظومه امنیتی بر اساس «نقش‌آفرینی مشترک بازیگران منطقه» یکی از راهکار‌ها و محور‌هایی است که جمهوری اسلامی ایران بار‌ها روی آن تأکید کرده است. بر این اساس، اساسأ نظم و امنیت منطقه‌ای در گروی همزیستی، همکاری و هم‌افزایی بازیگران منطقه است و بازیگران فرامنطقه‌ای قاعدتاً نقشی در تعریف و عملکرد این منظومه نخواهند داشت. پیام اصلی جمهوری اسلامی ایران به تمامی کشور‌های منطقه مشخص است؛ «نباید به سبب جبر ژئو‎پلیتیک و جغرافیایی، کشور‌های منطقه صرفا به «همزیستی» با یکدیگر اکتفا کنند، بلکه این همزیستی باید تبدیل به «همپوشانی» و در مراحل بالاتر «هم‌افزایی» شود.»  🔹نکته دوم؛ معطوف به موقعیت خاصی است که منطقه غرب آسیا در آن قرار گرفته است. تحولات دوسال اخیر (وقوع جنگ #غزه و لبنان و تحولات #سوریه)، مسئولیت بزرگی را متوجه دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان کرده است. شاید برخی مدعی شوند که میان دغدغه‌های دولت‌ها و کشور‌های گوناگون منطقه بر سر موضوع جنگ غزه و پرونده‌هایی مانند «طرح دودولتی» و «پیمان ابراهیم» دوگانگی وجود دارد. اما حتی این دوگانگی نیز نباید به نادیده گرفتن اصل تلاش کشورمان مبنی بر حفظ موجودیت ارزنده جبهه #مقاومت و متعاقباً، از بین بردن سوءتفاهم‌های دوجانبه و چندجانبه در منطقه منتج شود. وجود اختلاف در میان بازیگران و دولت‌های منطقه، امری بدیهی بوده که معلول مداخله‌گرایی مزمن بازیگران فرامنطقه‌ای و در رأس آنها #آمریکا، #انگلیس و فرانسه در غرب آسیاست. با این حال این «معضل ادراکی» نباید تبدیل به یک «بحران راهبردی» در منطقه شود. جمهوری اسلامی ایران در این‎باره باید ضمن ایفای نقش تبیین‎گری خود در قبال اهداف و نقشه‌های واشنگتن، تل‌آویو و بازیگران غربی در منطقه، در ترسیم همکاری‌ها و هم‌افزایی‌های چندجانبه منطقه‌ای بر اساس «دغدغه‌های مشترک» جدیت ویژه‌ای داشته باشد. تمرکز وزارت امور خارجه کشور بر کشور‌های منطقه نشان می‌دهد این جدیت و عزم در دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است. 🔸نکته سوم؛ آمریکا و رژیم صهیونیستی همواره از دیپلماسی منطقه‌ای کشورمان وحشت‎زده بوده‌اند. از منظر دشمنان، تلقی «درون‌زا» از مقوله امنیت منطقه‌ای و تسری این نگاه به همه کشور‌های منطقه غرب آسیا جایی برای مداخله‌گرایی دشمنان در این حوزه حساس و راهبردی باقی نخواهد گذاشت. جمهوری اسلامی ایران مدل‌های همکاری نوین در منطقه را احصاء کرده و اکنون در‎صدد تبدیل آنها به یک «مبنای مشترک همکاری» در منطقه است. برخی کشور‌های منطقه از این رویکرد در «ونزا» استقبال کرده و برخی دیگر هنوز متوجه اهمیت و اصالت این نگاه کلان و راهبردی نشده‌اند. در چنین فضایی باید تلاش کرد تا با وجود برخی اختلافات بر سر مسائل گوناگون، از نقاط اشتراک امنیتی، ژئو‎پلیتیک و دینی در ترسیم این منظومه عملیاتی مشترک بهره جست. انتظار می‌رود این تلاش به‎صورت مستمر از سوی وزارت امور خارجه کشورمان ادامه پیدا کند. ✍ حنیف غفاری @Ebasirate_enghelab