2️⃣0️⃣3️⃣📌روح و بدن چه رابطه‌ای با یکدیگر دارند؟ ✍️ پاسخ 1️⃣بدن یک موجود مادی و روح یک موجود غیرمادی است. بنابراین، بدن مانند سایر امور مادی دارای مکان است و جا و فضا اشغال می‌کند، به خلاف روح که چون مادی نیست، جا و مکان ندارد، و نمی‌توان گفت که روح در بدن است. 2️⃣در این میان، روح به بدن تعلق دارد و کارهای خود را با ابزار بدن انجام می‌دهد. مثلا عواطف و احساسات و ادراکات همگی مربوط به روح هستند، اما اگر سلول‌های مغزی و عصبی آسیب ببینند، توانایی روح برای یادگیری و یادآوری اطلاعات کاهش پیدا می‌کند. همچنین وقتی که عصب نقطه ای خاص از بدن به وسیله‌ی آمپول بی حسی از کار می‌افتد، آنگاه با اصابت چاقو به آن نقطه و بریده شدن پوست نیز، حالت درد ایجاد نمی‌شود. 3️⃣در سوی مقابل، حالات روحی نیز بر بدن اثر غیرقابل انکاری دارند. برای نمونه، شرم و حیا گاهی موجب سرخ شدن صورت میشود، هم‌چنین استرس و اضطراب بالا، موجب آسیب به قلب می‌شود. 4️⃣امام علی علیه‌السلام در سخنی شگفت انگیز می‌فرماید: «العجب لغفلة الحُسّاد عن سلامة الاجساد؛ جای تعجب از حسودان است که از سلامت بدن خود غافلند». (نهج‌البلاغه، حکمت ۲۲۵) بدین معنا که حسادت چون موجب ایجاد حالت ناراحتی دائم نسبت به موفقیت دیگران است، به سلامت بدن آسیب وارد می‌کند. 5️⃣حاصل آنکه، بدن ابزار روح است و روح و بدن تأثیر متقابل بر یکدیگر دارند. #روح #رابطه_روح_و_بدن ✅به کانال یادداشت‌های اعتقادی بپیوندید: 🆔@faryab110

3️⃣0️⃣3️⃣📌معنای آیۀ «نفخت فیه من روحی» چیست؟ آیا واقعاً خداوند از روح خود در انسان می دمد؟ ✍️پاسخ 1️⃣قرآن کریم گاه برای رساندن مقصود خود از زبان کنایه بهره برده است. برای نمونه، در زبان عربی کلمۀ «ید» به معنای دست است، ولی در آیۀ «ید الله فوق ایدیهم»(فتح، 10) اگر فقط به معنای تحت اللفظی تمرکز شود، باید گفته شود که خداوند متعال دست دارد که مستلزم مادی انگاری خداوند متعال می شود که محال است. ازاینرو، می گوییم که «ید» به معنای قدرت و رحمت الهی است. 2️⃣معنای ظاهری آیۀ «نفخت فیه من روحی» آن است که خداوند متعال می فرماید: «از روح خودم در انسان دمیدم.» حال آنکه، «دمیدن» مستلزم مادی انگاری خداوند می شود. بعلاوه آنکه خداوند روح ندارد تا بخواهد در انسان بدمد. 3️⃣انسان دارای دو بُعد است: جسم و روح. جسم انسان از نطفۀ او شکل می گیرد؛ مایعی بدبو و مادی. اما روح موجودی باعظمت است؛ به گونه ای که خداوند آن را به خود نسبت می دهد و می فرماید: «روحی»؛ همچنان که می فرماید: «قل الروح من امر ربی» همانطور که کعبه را به خود نسبت داده است: «بیتی». (بقره، 125) 4️⃣ارزشمند بودن روح به این دلیل است که در خود اموری باارزش مانند عقل ورزی، اختیار و گرایش به خدا را دارد، نیز اینکه توانایی رسیدن به خدا را دارد. 5️⃣از سوی دیگر، روح چون یک موجود غیرمادی است، نمی‌تواند مکان داشته باشد، بنابراین نمی‌تواند در بدن باشد. 6️⃣خداوند متعال پس از آنکه، جسم انسان را آفرید، سپس میان روح با جسم رابطه برقرار کرد. ازاین‌رو روح به بدن تعلق دارد. قرآن کریم از این حقیقت با تعبیر کنایه ای یاد کرده است: «فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فيهِ مِنْ رُوحي‏» (حجر، 29) #قرآن #روح #نَفَخْتُ_فيهِ_مِنْ_رُوحي‏ #دمیدن_خداوند_از_روح_خود_در_انسان_کنایه_از_چیست ✅به کانال یادداشت‌های اعتقادی بپیوندید: 🆔@faryab110

📌بنا بر آیات قرآن، هنگام مرگ، روح از بدن خارج می شود. آیا این برداشت صحیح است؟ ✍️پاسخ 1⃣در برخی آیات قرآن کریم از رسیدن جان به گلو سخن به میان آمده است: «فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ؛ پس چرا هنگامى كه جان به گلوگاه مى ‏رسد (توانايى بازگرداندن آن را نداريد)؟» (83) 2⃣از سوی دیگر، روح چون یک موجود غیرمادی است، نمی‌تواند مکان مادی داشته باشد، پس نمی‌تواند درون بدن باشد تا بخواهد هنگام مرگ از آن خارج شود. بنابراین چنین نیست که روح به حلقوم برسد و آنگاه از دهان یا بینی بیرون بپرد. 3⃣چنانکه قبلا گفتیم، رابطه روح و بدن بدین صورت است که روح به بدن تعلق دارد و مدبر بدن است و بدن نیز ابزار روح است. 4⃣آنچه هنگام مرگ اتفاق می‌افتد آن است که رابطه روح و بدن تدریجا قطع می‌شود و وقتی کاملاً قطع شد، مرگ حاصل می‌گردد. بنابراین وقتی قرآن به زبان استعاره می‌فرماید که جان یا روح به حلقوم می‌رسد، بدین معناست که روح در حال قطع ارتباط کامل خود با بدن است. #قرآن #روح #مرگ #خروج_روح_از_بدن_هنگام_مرگ ✅به کانال یادداشت‌های اعتقادی بپیوندید: 🆔@faryab110