🔹پرسش‌های پیدا و پنهان در حوزه زنان 🎙پیام آیه 《یستفتونک فی النساء》 این است که: درباره زنان پرسشهایی در سطح جامعه مطرح است، ابهامهایی هست، مردم می خواهند موضع دین را درباره مساله هایی در حوزه های اقتصادی و مالی زنان، حوزه های اجتماعی زنان، حوزه های جسمی و ازدواج و طلاق و ارث و سایر حوزه ها بدانند. خب دین و پیامبر که نماد و سخنگوی دین است تغافل و تسامح کند و ندیده و نشنیده بگیرد یا به میدان بیاید و پاسخ دهد؟ کار قرآن، دومی است. قرآن با مشکل مواجه می‌شود آن را به مساله تخفیف می دهد و بعد آن را به مساله های ریزتر تبدیل می کند و پاسخ می دهد و حل می کند. ابایی هم ندارد. مرحوم استاد مطهری آن شهید راه اندیشه و فکر، مشکلات جامعه را می دید لذا در پاسخ به مقالات مندرج در مجله زن روز در بحثهای حقوقی زنان به میدان آمد و مستند و مبسوط پاسخ داد و نظام حقوق زن در اسلام را تبیین کرد و از سال ۵۴ تا حالا اين کتاب قابل استفاده و قابل توصیه است. امروز در جامعه ما چه مشکلاتی در حوزه زنان وجود دارد؟ چه پرسشهایی درباره زنان مطرح است؟ در میدان‌های حقوقی، اجتماعی، شرعی، سیاسی و ...خب چه کسی باید این پرسشهای پیدا و پنهان را پاسخ دهد؟ اگر در بخشهای فرهنگی و نهادهای متولی امر دین و فرهنگ کم کاری و تسامح شود و مشکلات فرهنگی حل نشوند در همان عرصه فرهنگ متوقف نمی مانند بلکه به عرصه اجتماعی کشیده می شوند و به عنوان آسیب و معضل اجتماعی خود را نشان می‌دهند و دشمن هم به راحتی بر موج مشکلات فرهنگی سوار می‌شود و بحران های اجتماعی خاص با هدف برهم زدن امنیت انجام می دهد. لذا هزینه کردن مالی در آموزش و پرورش و در فرهنگ، سرمایه گذاری است و اگر هزینه نکردیم باید بیش از آن را در برای مبارزه با آسیب های اجتماعی و هزینه کنیم. نمی شود کار فرهنگی نکرد و منتظر اقدامات سرهنگی ماند. 🔍 در خبرگزاری قرآن( ایکنا) بیشتر بخوانید: https://iqna.ir/00HqEv 📌 کانال استاد حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری http://eitaa.com/Heydari_org

💠 علائم ظهور و حوادث شام ⁉️ پرسش: درباره #علائم_ظهور که در فضای مجازی و برخی منبرها و حتی گاهی تلویزیون مطرح می شود آیا اساسا این قبیل علائم قابل اعتمادند؟ و آیا می تونیم آن علائم را بر حوادث اخیر #سوریه تطبیق دهیم؟ 🎙پاسخ: آنچه باید بدانیم این است که؛ این علامتها و نشانه هایی که گفته می شود و گاهی به کتب روایی هم نسبت داده می شود برخی به نقل از معصوم نیامده اند یعنی آن کتاب روایی، اینها را به معصوم نسبت نداده است بلکه به اصحاب آنها یا اشخاص دیگر نسبت داده... و آن دسته که به معصوم نسبت داده شده هم عمدتا ضعف سندی دارند یعنی راوی های آن، افراد موثقی نیستند و نمی توانیم به آن روایت به عنوان کلام معصوم اعتماد و استناد کنیم. اگر بخشی را بیابیم که ضعف سندی ندارد و قابل اعتماد است معمولا ضعف دلالت دارد یعنی با عقاید مسلم شیعه سازگار نیستند یا با تاریخ ناسازگارند یا با یکدیگر در تعارضند یعنی یکی می گوید چنین و دیگری می گوید چنان. و اگر روایتی این مشکلات را نداشت معمولا مبهم و مجمل است و ما را به داده مهمی دسترسی نمی دهد... حالا اگر بر فرض روایتی که حاوی علائم ظهور است ضعف سندی و دلالی نداشت و به بیان دیگر ما از سرجمع روایات، یک سری علائم قابل اعتمادی را یافتیم آیا می توانیم آن علائم را بر حوادث و افراد تطبیق دهیم؟ مثلا بگوئیم #شام چنین شد، #یمن چنان شد، #سفیانی این است، فلان آن است؟ خب این قبیل تطبیق ها مستند و روشمند نیست و قابل دفاع نیست... لذا باید به شدت پرهیز کنیم از این قبیل بحث ها. این قبیل صحبت‌ها، ارزش علمی ندارند بگذریم از آثار مخربی که در جامعه به وجود می آورند... ✅ پاسخ استاد رضا حیدری به پرسش یکی از طلاب در حاشیه تدریس/ اهواز ۱۴۰۳/۰۹/۱۸ @Heydari_org

‌🔊بشنوید القواعد الفقهية 💠 قاعده 《 مایضمن و ما لایضمن 》۱ حجت الاسلام و المسلمین استاد رضا حیدری 🔻محورهای بحث: ۱- پیشینه طرح قاعده ۲- مفاد قاعده ۳- مدرک قاعده ۳- الف) بیان مدارک قاعده ۳-ب) بررسی مدارک قاعده جلسه چهلم از دوره جدید / تاریخ ۱۴۰۳/۰۹/۱۸ سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ #القواعدالفقهية #قواعد @Heydari_org

🔰بزرگترین مانع پژوهش و تحقیق 🎙این ایام، هفته پژوهش است. واژه پژوهش که یک واژه به زبان فارسی است در لغت عرب به آن 《تحقیق》می گویند. #تحقیق بر وزن تفعیل درواقع معنایش این است که شخص دنبال حق می گردد. شخص برای رونمایی از حق تلاش می کند. محقق کسی است که می خواهد ببیند؛ حق چیست!؟ وقتی می خواهیم ببینیم؛ 《حق چیست!؟》در واقع می خواهیم ببینیم؛ درستی چیست!؟ یعنی آنچه که با واقع، منطبق است چیست؟ آنچه که بر حقیقت، منطبق است چیست؟ اینکه یک انسانی بخواهد محقق باشد و به دنبال حق بگردد و حق را بجوید و برای جستن حق، راه را بپوید، یعنی پوینده ی راهی باشد با هدف جویندگی حق. لذا محقق یعنی حقجو! یعنی رهپوی حق! کسی که راه را می پیماید! پس طبیعتاً در آن تلاش و کوشش نهفته است. نمی تواند انسان بنشیند یک جا و بگوید: 《من محقق هستم》. محقق تلاش می کند کتابها را می بیند، عالمان را می بیند و سخنان صاحب نظران را می شنود. از موانع پژوهشگر بودن یکی این است که شخص گمان کند آنچه او فکر می کند لابد درست است؛ 《درست آن است که من فکر می کنم! 》این بزرگترین مانع تحقیق و پژوهش است. آن کسی که فکر می کند خودش حرف درست را می زند و بدتر از آن اینکه وقتی بگوید؛《 حق این است و جز این نیست، مطلب تماما همین است که من گفتم》 این خیلی خطرناک است. این فرد هیچگاه به سمت حق و حقیقت حرکت نخواهد کرد. این جزمگویی ( که داستان همین است که من گفتم) ریشه در یک جزم اندیشی و جزم پنداری دارد و این جزمیت و این هیچ احتمال خلاف ندادن، هیچ به دنبال شنیدن اقوال دیگران نبودن، هیچ به دنبال زاویه های دیدِ دیگر نبودن، این بزرگترین مانع پژوهش و تحقیق است. 🔻پاسخ استاد رضا حیدری به پرسش طلاب درباره #پژوهش/ اهواز. آذر ۱۴۰۱ @Heydari_org

🔊بشنوید ( ۲ دقیقه ) 🔹 حق این است و جز این نیست، مطلب تماماً همین است که من گفتم! 🔺پاسخ حجت الاسلام و المسلمین استاد رضا حیدری به پرسش طلاب درباره #پژوهش/ اهواز. آذر ۱۴۰۱ @Heydari_org

🔴 تعارض علم تجربی و دین 🎙تعبیری دارد علامه طباطبایی می فرماید: علم _ یعنی Science علوم تجربی_ برداشت ما از طبیعت است و هرچه به نام دین داریم برداشت ما از کلام خداست. طبیعت، صنع خداست و قرآن، قول خداست. صنع خدا با قول خدا هیچوقت تعارض ندارند چون این خدا واحد است، علیم است، حکیم است. پس اگر تعارضی دیده می شود مربوط به استظهار ما از نصوص دینی و برداشت ما از طبیعت است پس تعارض در برداشت ما از طبیعت با برداشت ما از دین است... 🔺یکی از زمینه های جدایی حوزوی ها و دانشگاهی ها از یکدیگر، پندار تعارض علم تجربی و دین است. رفع این تعارض در کلامی کوتاه از استاد رضا حیدری @Heydari_org

🎧 بشنوید👆 🔸یکی از زمینه های جدایی حوزوی ها و دانشگاهی ها از یکدیگر، پندار تعارض علم تجربی و دین است. استاد رضا حیدری در کلامی کوتاه این تعارض را ریشه یابی و رفع می کند. 📌در کانال آثار استاد شیخ رضا حیدری عضو شوید: http://eitaa.com/Heydari_org

🔰مادر در قرآن 🎙قرآن کریم از توصیه خدا به انسان برای گرامی داشتن پدر و مادر سخن می گوید، پیداست تکریم #والدین، انسانی است قبل از اینکه اسلامی و دینی باشد. مقتضای انسانیت و مروت است قبل از اینکه از لوازم دینداری باشد... بعد از ذکر والدین، #مادر را جداگانه ذکر می کند، ذکر خاص بعد از عام می کند. زحمات مادر در دوران بارداری و رنج زایمان و سختی شیردادن را یادآوری می کند:《و وصّینا الانسان بوالدیه احساناً حملته أُمّه کرهاً و وضعته کرهاً و حمله و فصاله ثلثون شهراً… ۱۵ احقاف》 در آیات دیگر در تعبیر مشابهی به سستی و ضعف دوران حمل و زایمان و شیردهی اشاره دارد: 《…حملته أُمّه وهناً علی وهن و فصاله فی عامین… ۱۴ لقمان》. 📌سخنرانی استاد رضا حیدری به مناسبت روز مادر / اهواز ۱۴۰۱ @Heydari_org

🔹صلة الارحام، نه صلة الاصلاب! 🎙انسان هم به صلب پیوند دارد هم به رحم، لذا در زیارتنامه میخوانیم؛ کُنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلَابِ الشَّامِخَهِ وَ الْأَرْحَامِ الطَّاهِرَهِ . حالا سوال این است که چرا در تعابیر دینی ما تعبیر 《صلة الاصلاب》 نیست اما 《صلة الارحام》 هست؟ صله یعنی وصل و پیوند. صله الارحام یعنی پیوند با خویشان، هم خویشان پدری و هم مادری. و هدف از #صله_رحم برقرار کردن ارتباط و پیوند عاطفی با خویشان است نه فقط خویشان مادری که از طریق رحم به آنها انتساب داریم بلکه خویشان پدری هم که پیوندشان به ما از طریق صلب است را هم شامل می شود . اما در آموزه های دینی تعبیر به رحم شده نه اصلاب! زیرا زن محور رحامت و مهربانی و عطوفت است پس اوست که مایه پیوند و پیوستگی و عنصر کلیدی مهرورزی در خانه و خانواده است. اساسا واژه《رَحِم 》که مربوط به #زن و عضوی از اوست که تشکیل و تکمیل رشد بچه در آن است با واژه رَحیم و رَحْمَت و رَحْم و ... که به معنای مهربانی و مهرورزی است، هم ماده اند. همه از ماده رَحْمَة (به فتح راء و سکون حاء و فتح میم) به معنای مهربانی اند. 📌حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری به مناسبت روز زن / مسجدامام حسین ع اهوز ۱۴۰۳/۱۰/۰۱ @Heydari_org

⭕️بحران آلودگی آلوده کردن هوا و تخریب محیط زیست، حرام شرعی و ممنوع عقلی است. کاش آمار بیماری های ناشی از آلودگی را منتشر می کردند تا بدانید چه خبر است! سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری ۱۴۰۳/۰۵/۰۶ @Heydari_org

🔸در زندگی اش، عامل #همگرایی و اخوت شیعه و سنی در امت اسلام و دغدغه مند وحدت همه سلایق برمحور ولایت فقیه و منافع ملی در ایران اسلامی بود. #قهرمان_ملی، منطقه ای و جهانی بود، شهادتش این قهرمانی را جاودان کرد. شهادتش را نه فقط به ملت ایران که به همه ملل آزادیخواه و استکبار ستیز جهان باید تسلیت گفت. متن کامل سخنان را از اینجا بخوانید: https://eitaa.com/Heydari_org/420 📌سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری در جمع نمازگزاران مسجد امام حسین ع / اهواز ۹۸/۱۰/۱۵

💠 مرجع اصول لفظیه 🔍 پرسش : نظر استاد در بحث 《مرجع اصول لفظیه 》 را چگونه میتوانیم بدانیم؟ ✍ پاسخ استاد : حقیر بحث #اصول_لفظیه را به تبع عبارت‌های شیخ انصاری، شرح داده ام و در جلد دوم از "شرح نوین رسائل "، در دسترس است هرچند مختار حقیر در آنجا مذکور نیست. شیخ انصاری در رسائل، مرجع همه اصول لفظیه حتی أصالة الظهور را أصالة عدم القرینه معرفی می کند و محقق خراسانی در کفایه، مرجع همه اصول لفظیه حتی أصالة عدم القرینه را أصالة الظهور می داند البته با توضیحات و دقایقی که مستحضرید و ارباب حواشی هم به نقض و ابرام و تقسیم و تجمیع پرداخته اند و گاهی در صدد ترجیح یکی بر دیگری و گاهی توفیق! بر آمده اند... اما به نظر می رسد توجه به چند نکته ما را به نتیجه می رساند ؛ ۱- آنچه به عنوان اصول وجودیه ( الحقیقه، العموم، الاطلاق...) و اصول عدمیه ( عدم مجاز، تخصیص، تقیید) مصطلح است، عبارت دیگری از یکدیگر هستند. ۲- می توان به گونه ای تقریر کرد که همه آن اصول وجودی به أصالة الظهور و همه آن اصول عدمیه حتی عدم تقدیر، عدم نقل، عدم اشتراک....به أصالة عدم القرینه برگردند. ۳- خاستگاه همه این اصول و مدرک اعتبار آنها چیزی جز بناء عقلا در محاورات عرفی نیست. ۴- عقلا بنائشان بر این است که هرگونه احتمال خلاف ظاهر را کنار می گذارند (الغاء کل احتمال ینافی الظهور من احتمال الغفله او الخطا او وجود القرینة او قرینیة الموجود...) حتی اگر آن احتمال خلاف ظاهر، احتمال اراده معنای حقیقی باشد یا احتمال اراده عموم باشد... اینجا هم بنا می گذارند بر ظاهر که مجاز است یا تخصیص است یا... ۵- غیر از أصالة الظهور، بناء عقلا بر هیچیک از آن اصول اعم از وجودی و عدمی، به صورت مستقل و علیحده، محرز نیست حتی أصالة عدم القرینه چیز مستقلی نیست. ۶- أصالة الظهور در جاهای مختلف اجرا می شود مثلا در جایی که احتمال تخصیص میرود، اجرا میشود و از آن به أصالة العموم یا أصالة عدم التخصیص تعبیر میشود و از اجرای أصالة الظهور در جایی که احتمال غفلت میرود به أصالة عدم الغفله تعبیر میشود.... پس این تعابیر تسامحی و به حسب مورد اجرا هستند. نتیجه: #اصالة_الظهور، یگانه اصل لفظی برای #کشف_مراد_متکلم است و سایر اصول وجودیه لفظیه، تجلیات آن است در شکوک مختلف، همانطور که اصول عدمیه لفظیه که به اصاله العدم برمی گردند تجلیات آنند. نامگذاری های متعدد به حسب مورد، نباید ما را به اشتباه بیندازد و گمان کنیم اصول لفظیه متعددند تا رسد به اینکه بخواهیم مرجع آن اصول متعدد را بجوییم و معرفی کنیم. ۱۳۹۹/۰۳/۰۸ 📌کانال حجت الاسلام و المسلمين استاد رضا حیدری http://eitaa.com/Heydari_org