☯از بروس لی تا جكی چان.. #كونگ فوی چینی، یكی از چیزهایی است كه غربی ها با كنكاش در آن، سعی كرده اند ابهام های خود درباره #تمدن_شرق را رفع و رجوع كنند. اما واقعیت، این است كه نه تنها این اتفاق نیفتاده، بلكه ابهام های تازه ای را هم برای خودشان و تمام دنیا به وجود آورده اند! #سریال های_تلویزیونی كونگ فو با هنرنمایی دیوید كارادین یا اولین نمایش تحسین برانگیز ورزش های رزمی در فیلم ژاپنی The Water Margin و... همه در این جهت ساخته و پخش شدند. بعد از آن هم با اسطوره ای به نام بروس لی، به سرعت، پرده #سینماهای جهان به تسخیر فیلم های رزمی درآمدند. غربی ها می دانستند پشت این نمایش خیره كننده، #فلسفه ای پیچیده پنهان است و چیز به درد بخوری در آن نهفته كه آن ها نمی دانند چیست. این را اضافه كنید به مرگ مرموز بروس لی و بعدتر هم پسرش #براندون لی كه فقط یك مشت علامت سؤال در ذهن همه و #ژانری تازه و پرطرف دار در سینمای جهان به جا گذاشت. این ژانر، این روزها پرچم دار كهنه كاری چون #جكی_چان #هنگ_كنگی را در رأس هنرپیشگان خود می بیند. 🎥سینمای رزمی... من مارم و تو میمون! تا صحبت سینماست، بپرسیم آن فیلم جكی چان كه اسمش #میمون_مست بود را دیده اید؟ این اسم در حقیقت از یك سبک كونگ فوی چینی گرفته شده است. قضیه اش هم این است: همان طور كه هر سال چینی، نام حیوانی را بر خود دارد، مردم منطقه جنوب #شرق_آسیا هم اعتقاد دارند متولدین هر سال، خصوصیت های حیوان صاحب سال را در خود دارند. مثلا یک متولد سال موش، مثل این موجود سمج، مشكلات را می جود و از سر راه برمی دارد. كونگ فو هم بر همین منوال، صاحب سبك های مختلفی است كه به نام همین ۱۲ #حیوان خوانده می شوند. جالب ترین سبک هم سبک میمون است كه سریع، غیرمنتظره، سرگرم كننده و چابک است و در عین حال، هنر رزمی مؤثر و پرقدرتی هم هست. میمون مست، میمون گم شده و... هم انواع شاخه های این سبک هستند. از دیگر سبک های قابل توجه، #سبک_ملخ است. آن هم از آن ملخ ها كه اول كارتون هاچ زنبور عسل با آن دست های خفنش به سمت هاچ حمله می كرد. صاحب این سبک در به دام انداختن برق آسای حریف، استاد است. در گذشته های دور، #رزمی كاران حتی شاخ حیوانات را می كندند و به خود می بستند. آن ها اعتقاد داشتند با این كار، قدرت حیوان را به خودشان منتقل می كنند. #فلسفه بی فلسفه 🀄️ هر كس استاد خویش است و از خود می گذرد تا به یک پیروزی مطمئن و درست برسد. این جمله حكیمانه، از گفته های #موریهه اوشیبا مؤسس سبک آی كی دو است. سبك و عادت قدیمی #حكیمان_چینی، این بوده كه بینش های فلسفی یا فنون #مكتب خود را در قالب یک فرمول كوتاه یا یک شعر ( #هایكو ) می ریختند. موریهه اوشیبا هم درباره دانش خود و سبكی كه #مؤسس آن بوده، حرف می زند. از گذشته های دور در چین، فلسفه و #شعر، شعر و #شمشیر و فلسفه با هم چنان درآمیخته اند كه دیگر نمی شود زیاد بین این سه عنصر، خط كشی و مرزبندی كرد. اكثر عقاید سبک های رزمی، برگرفته از #كنفسیوس یا #بودا و بر پایه #ذن و دیگر تعالیم #معبد بوده است. آن چه ماندگار شده، به صورت شعر، فرمول های شفاهی، وصیت، و ترانه هایی است كه گاهی استاد در حین آموزش هنرجوها برایشان نقل كرده است. اما همان طور كه پیش تر هم نوشتیم، این روزها بیشتر، فنون #فیزیكی و حركات رزمی، مورد توجه قرار می گیرند و فلسفه و شعر به فراموشی سپرده شده یا در حد همان كاتالوگ های معرفی سبك، آب رفته است! حالا هواداران افراطی، چشم بسته، قصه استاد #هونان را می پذیرند؛ همان قصه ای كه می گوید وقتی هونان را به معبد شائولین راه ندادند، او برای كم كردن روی اساتید معبد به #غاری رفت و ۹ سال مقابل دیوار نشست و به #مراقبه پرداخت. البته تا این جای كار، خیلی مشكلی وجود ندارد. اما عده ای قصه در آورده اند كه هونان برای جلوگیری از به خواب رفتن، پلک چشم هایش را برید!😳 یا از آن بدتر این كه: هونان آن قدر به كوه نگاه كرد تا كوه سوراخ شد!😁 حقیقت، این است كه بالاخره هونان توسط معبد شائولین پذیرفته شد و بعد از مدتی، اولین #كاهن بزرگ #چان شد. از این اتفاق، به عنوان آغاز هنر #باستانی كونگ فو یاد می كنند. حالا فكر كنید اگر این استاد هونان، جداً آن قدر كله پوک بود كه پلک چشم هایش را ببرد یا می توانست با چشم هایش كوه را سوراخ كند، آیا هیچ وقت برای بنیان گذاری هنرهای رزمی، وقت می گذاشت؟ #تاریخچه🈴 👊@HrazmiVpahlvani💪 کانال #هنرهای رزمی.. #ورزش پهلوانی🇮🇷 🏹🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯