💠جبهه تشکیل دهید ✔متن سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی ✔در جمع فعالان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی ۹۲/۲/۲ @kolbe_andishe_farhang

💠صفوی‌زدگان و عیدالزهرا! «عصر صفویه در ایران پایان نپذیرفته است. گفتمان فرهنگیِ صفویه همچنان در ایران حاکم است و ما در همان حال‌وهوا نشوونما می‌کنیم. یکی از میراث‌های این دوران مراسمی است که در آن عده‌ای به بهانهٔ شاد کردن حضرت زهرا (س) سخنانی تفرقه‌آمیز می‌گویند. پیش از صفویه نیز بیش‌وکم چنین برنامه‌هایی در میان شیعیان بوده است، ولی همان‌طور که عبدالجلیل قزوینی در کتاب ”نقض“ بیش از صد بار گفته است، این‌گونه برنامه‌ها و مراسم در میان شیعیان بسیار محدود بوده است و اکثر شیعیان نیز از آن تبرّا می‌کردند. گفت‌وگوی علمی با طرفداران این‌گونه برنامه‌ها و مراسم دو مشکل اساسی دارد: نخست اینکه، این گروه کتاب‌هایی در دست دارند که بیش‌وکم افکار و رفتارشان را تأیید می‌کند؛ مانند کتابی موسوم به ”اسرار آل محمد (ص)“ منسوب به سُلیم بن قیس هلالی و ”الاقبال لصالح الاعمال“ سید بن طاووس. درباره این دو کتاب سخن بسیار است و من اکنون بدان سو نمی‌روم. همین‌قدر می‌گویم که روایات و کتاب‌هایی که رفتار این گروه رو نفی و بلکه سبّ می‌کند استوارتر و بسیار بیشتر از منابعی است که در دست ایشان است. تاریخ نیز به نفع مخالفان این عید جعلی گواهی می‌دهد. شادی در قتل خلیفه به هیچ وجه ریشه تاریخی ندارد و آنچه در قرون نخست اسلامی بوده است مراسم ”عُمرکشان“ به مناسبت قتل عمر بن سعد به دست مختار ثقفی است و هیچ ربطی به عمر بن خطاب ندارد. اما خوی و سنت ”مُغ‌کشی“ در ایران باستان به مراسم ”عمرکشون“ دامن کشید و از عمر بن سعد (که پدرش فاتح ایران بود) به عمر بن خطاب رسید. مشکل دوم هزینه‌ها و عواقب آن است. برخی از آنان روش‌های دیگری را نیز در مواجهه با مخالف‌شان به کار می‌گیرند که تکفیر و تفسیق ملایم‌ترین آن است. برخوردهای بسیار تند و شدید این گروه بسیاری از عالمان را خاموش کرده و به آغوش تقیه فرستاده است. اعتراض کسانی همچون علامه سید محمدحسین کاشف‌الغطاء و آیت‌الله بروجردی نیز که کمتر از دیگران سکوت کردند پس از آن بود که جایگاهی ویژه و مقتدر در جامعه دینی یافتند. شجاعت ایشان نیز مزید بر علت بود. اکنون در قم عالمان بسیاری با این گونه برنامه‌ها و افکار به شدن مخالف‌اند، اما سر در گریبان #تقیه برده و عبای مصلحت بر سر کشیده‌اند.» (بابایی، ۱۳۹۷: ۲۷۷ ــ ۲۷۸) «تنها دست‌آویز صفوی‌زدگان برای برگزاری مجالس عید الزهراء روایتی در بحارالانوار است که به تفصیل به قتل خلیفه و فضایل این روز به عنوان عید اشاره کرده است. این روایت در اصل برگرفته از کتاب ”مجموع الاعیاد“ (ص ۱۳۲ و ۱۴۸)، اثر میون بن قاسم طبرانی (۳۵۸ ــ ۴۲۶ قـ.)، از عالمان بزرگ فرقه نُصیریه (غالیان و معتقدان به الوهیت امامان) است. این کتاب مشتمل بر باورها و گزارش‌هایی عجیب است؛ از جمله اعتقاد به برگزاری جشن در ”عید عاشورا“ به مناسبت عروج امام حسین به آسمان‌ها. در این کتاب آمده است: ”در روز عاشورا #امام_حسین (ع) کشته نشد، بلکه مانند عیسی مسیح به آسمان‌ رفت و به جای او ابن سعد شبامی، که روح عمر در او حلول کرده بود، کشته شد.“ [مجموع الاعیاد، صص ۱۰۷ ــ ۱۰۸] حدیت ”رفع القلم“ نیز در همین کتاب آمده است.» (همان: ۲۸۰) ✍رضا بابایی 📚 بابایی، رضا. (۱۳۹۷). دیانت و عقلانیت: جستارهایی در قلمرو دین‌پژوهی و آسیب‌شناسی دینی. اصفهان: نشر آرما. yon.ir/8BuUR @kolbe_andishe_farhang

💠هفت تپه نقطه عطف موقعیت کارگر ایرانی حرکت اجتماعی #همبستگی_با_کارگران مدتی است پیگیر اخبار و وضع کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه هستیم. وضعی که امروز به نهایت بغرنجی اش رسیده است. اگرچه همه هجده کارگری که در تجمعات اعتراضات آمیز این هفته دستگیر شده بودند آزاد شدند و مسئولان از پرداخت معوقه کارگران سخن گفته اند اما تقریبا می توان گفت هیچ اتفاق ویژه ای نیفتاده است و عوامل اصلی اعتراضات کارگران هنوز برطرف نشده است. اعتراضات کارگران دیگر نه حقوق معوقه شان بلکه شفاف سازی نحوه واگذاری این مجتمع بزرگ در سال 94 به چند جوانک بی نام و نشان است. جوان هایی که گفته می شود با پیش پرداخت 6 میلیاردی و اقساط 8ساله مقدرات این مجتمع را در دست گرفته اند و بواسطه این مجتمع وام های کلانی را از بانکها دریافت کرده اند. امسال نیز مشخص شد که مدیران جوان این مجتمع حدود 8 میلیون یورو ارز دولتی دریافت کرده اند ولی نه نشانی از این وام ها و ارزها در کارخانه دیده می شود و نه از خود وام گیرندگان! اعتراضات کارگران این مجتمع اما تفاوتی با دیگر اعتراضات کارگری دارد. این کارگران دارای سندیکای حرفه ای غیر رسمی هستند که رهبری این اعتصابات و اجتماعات را بر عهده دارد و قبل از رسیدن به این مرحله تقریبا همه راه های ممکن برای رساندن صدایشان به مسئولان دولتی را امتحان کرده اند اما حتی یک مسئول استانی هم سراغشان را نگرفته است. تفاوت دیگر این کارگران و نماینده های شورایی آنها این است که تلاش می کنند مطالباتشان را درون نظام پیگیری کنند و از سیاسی شدن و امنیتی شدن مطالبات صنفی شان جلوگیری کرده اند. آنها با هیچ رسانه خارجی مصاحبه نمی کنند و حتی حمایت براندازان خارج از کشور از خود را برنتافتند. آنها کارگران نجیبی هستند که صرفا به دنبال احقاق حقوق صنفی شان هستند و از این اعتراضات برای خودشان نمد سیاسی نبافته اند. خواسته دیگر آنها به رسمیت شناخته شدن صنف و سندیکای شان است. صنفی که به صورت کاملا دموکراتیک تشکیل شده است و می خواهد حقوقش را از طبقه وارداتچی مستعمراتی رسوخ کرده در لایه های حاکمیت و دولت و بخش به اصطلاح خصوصی و خصولتی رانتی و مختلس بگیرد. موقعیت کارگری اینک در برهه حساسی قرار گرفته است. از سویی توجه او به ساختارهایی چون ضرورت شفافیت و ضرورت سندیکا معطوف شده است و از سویی نمیخواهد مانند تجربه های قبلی خود را طعمه سیاسی سواستفاده چی های لیبرال و چپ های قلابی و پلاستیکی(که راهنمای چپ می زنند و به راست می پیچند) قرار دهد. این جرقه های خودآگاهی کارگران در این موقعیت تاریخی تنها نیاز به حمایت و همدلی کسانی دارد که دل در گرو انقلاب مستضعفین و پابرهنگان دارند و با مطالبه گری خود می توانند نقطه عطفی در موقعیت کارگری در ایران بیافرینند و طبقه کارگر را به تحقق حقوق شان امیدوار کند؛ طبقه کارگری که سرباز اصیل انقلاب است و حمایت از کالای ایرانی جز با حمایت از او محقق نخواهد شد. از همین رو پنجشنبه با جمعی از دوستان دانشگاهی و فعالان اجتماعی جهت حمایت از کارگران نیشکر هفت تپه در شهر شوش گرد هم می آییم تا پژواک مظلومیت و نجابت این کارگران باشیم. دوستانی که تریبونی در فضای رسانه ای مکتوب و مجازی دارند ولی امکان همراهی برای شرکت در این حرکت را ندارند می توانند با هشتگ #همبستگی_با_کارگران یاری رسان این حرکت اجتماعی باشند. t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang

💠جزوه رسالت بسیج و دانشجوی بسیجی 🎙گفتاری از استاد حسن رحیم پور دانشگاه فردوسی مشهد، ۵آذر۱۳۷۹ @Kolbe_Andishe_Farhang

💠رسالت بسیج و دانشجوی بسیجی سالگرد تشکیل بسیج را به یک معنا باید به همه ملل محروم دنیا #تبریک گفت و به همه اقطاب سرمایه داری و فساد و ستم جهانی #تسلیت گفت: زیرا آن فرهنگی که بیست و یک سال پیش در ایران و در ذیل #آموزه­ های_امام متولد شد، شاید آن روز هیچ کدام از ما و شما فکر نمی­کردیم که یک وقتی ابعاد #جهانی به خودش بگیرد. بسیج، یک میلیشیای تصنعی و تبلیغاتی نبود. بسیج، چیزی نبود که با یک سزارین تاریخی و به زور از پهلوی انقلاب بیرون آورده شود بلکه بسیج، #فریادی بود که خیلی صمیمی و خالصانه از نهاد #توده­ های_مردم بلند شد. بسیج، مختص به جنگ نیست اگر چه تبلور ارزشمند آن در جنگ دیده شد و الان کسانی که می­خواهند بگویند #تاریخ_مصرف بسیج گذشته است، می­خواهند بگویند بسیج و بسیجیان متعلق به تاریخند و در تاریخ و موزه­ ها باید راجع به آن مطالعه کرد. بسیج زنده و فعال #درصحنه را نمی­خواهند، دوست دارند از آن تجلیل و تشویق کنند اما به شرطی که #مرده باشد، در نظر اینان بسیجی خوب بسیجی مرده است، بسیجی خوب بسیجی ای است که الان دیگر نباشد، در صحنه نباشد، فریاد نزند، چشمانش را ببندد، گوشهایش را ببندد، آن بسیجی در فرهنگ بعضی آقایان، بسیجی خوب است، غافل از اینکه این #درخت_تناور، چیزی نیست که به راحتی بتوان آن را از ریشه کند. خیلی­ ها در این سال ها خواسته­ اند این درخت را از ریشه بکنند و فقط دستهای خودشان را زخمی کرده­ اند. استاد بسیجی، دانشجوی بسیجی، باید هر کجا هست #پرچمدار_عدالت_خواهی باشد، هر جا بحث عدالت و ظلم مطرح است اولین فریاد را بسیجی بزند، هر جا بحث حقوق مردم و اصلاحات به معنای واقعی آن نه شعاری، مطرح است بسیجی باید جلوتر از همه باشد. امام گفت هر جا ظلم است #مبارزه هست و هر جا مبارزه هست ما هستیم. این فرهنگ باید داخل کشور هم باشد، یعنی هر جا ظلم و فساد و بی عدالتی و تبعیض و خیانت می بینیم چه در دستگاههای حکومتی و چه در سطح جامعه، آدم بسیجی، آدمی است که جلوتر از همه در صف اول باشد. البته نه به عنوان نمایش و #مانور_سیاسی بلکه به عنوان یک #تکلیف_الهی، چرا که فلسفه وجودی بسیجی، مبارزه با بی عدالتی است. اصلا بسیجی احتیاج به #محافظه کاری ندارد برای این که نه به دنبال چیزی است و نه چیزی دارد که از دست بدهد، یک کارت عضویت در بسیج دارد که آن هم #سند_شهادت شماست. بسیج، یک #تشکیلاتی است که اعضایش از طریق یک #خودآگاهی متقابل به تفاهم رسیده اند و دور هم #جمع شده اند. این که بگوییم هیچ جای حکومت، خلاف نیست که حرف بیخودی است، در دستگاههای حکومت جاهایی است که خلاف اسلام عمل می شده و می شود برای آن نکته مهم این است که ما و شما به عنوان بسیجی از هیچ ظلمی در جهان و احیانا در حکومت نباید دفاع کنیم، ما وظیفه نداریم هر اتفاقی می­افتد از آن دفاع کنیم و توجیهش کنیم. ما وظیفه نداریم هر کجا رشوه خوردند، بیت المال را به باد دادند، بگوییم به هر حال نظام اسلامی است باید دفاع کرد، خیر چنین وظیفه ای نداریم، ما وظیفه داریم از اصل نظام و رهبری و قانون اساسی و ارزش­های اسلامی و بسیجی که خون هزاران نفر به پای آن ریخت دفاع کنیم هر جا هم خلاف ارزشها عمل می­شود اتفاقا باید جزء اولین #منتقدین باشیم... ✍استاد حسن رحیم پور t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang

💠این در اسلام دُگم (اصل تغییر ناپذیر) است؛ هیچ حکومتی تحت هیچ عنوانی، تحت شرایط فوق العاده و غیرعادی و به طور کلی تحت هیچ شرایطی حق ندارد آزادی انتقاد از رهبران را از مردم بگیرد. شهید آیت الله بهشتی 💠 اینى هم که گفتند از رهبرى انتقاد نمیکنند، شما بروید بگوئید انتقاد کنند. ما که نگفتیم از ما کسى انتقاد نکند؛ ما که حرفى نداریم. من از انتقاد استقبال میکنم؛ از انتقاد استقبال میکنم. البته انتقاد هم میکنند. دیگر حالا جاى توضیحش نیست؛ انتقاد هم هست، فراوان هست، کم هم نیست؛ بنده هم میگیرم، دریافت میکنم و انتقادها را میفهمم. 💠 خیال نکنید من از شنیدن اینجور حرفها ناراحت می‌شوم. نه من از اینکه این حرفها زده نشود، ناراحت می‌شوم. در جلساتِ دانشجوئی، دانشگاهی که اینجا هستند، بنده گاهی که ببینم حالا بعضی‌ها روی ملاحظه، روی احترام، روی هرچه، بعضی از این حرفها را که خیال می‌کنند من خوشم نمی‌آید، نمی‌زنند؛ از نگفتنش ناراحت می‌شوم؛ از گفتنش مطلقاً ناراحت نمی‌شوم. رهبر انقلاب اسلامی t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang

💠تقلیل مشکلات به رهبری و ولایت‌بسندگی: دو روی سکه محافظه‌کاری و اسلام سلطنتی! 🔺جریانی، در توهم دفاع از ولایت، هرگونه نقد، پاسخ‌خواهی، دادخواهی و اصلاح سیستم را ضدیت می‌شمارد و اگر از سوپور سر کوچه هم انتقاد شود، می‌گوید سوپور زیرمجموعه سرسوپورهاست، او ذیل شهرداری و... تا رهبری و امام زمان جلو می‌رود؛ لذا انتقاد از نحوه جمع‌آوری زباله در فلان کوچه، در حکم محاربه با امام زمان است! از تقدم ولایت بر عدالت ، ولایت‌بسندگی، تسری ولایت و... سخن گفته و در نهایت اشکالات را توجیه می‌کنند. 🔺جریان دیگر، همه ناکارآمدی‌ها و عقب‌گردها را به رهبری و نظام نسبت می‌دهد. 🔹هر دو نگاه یک پایه و نتیجه دارند؛ انگار شأن و سیره رهبری دخالت در تمام امور کشور است یا رهبری مستقل از اراده مردم و مسئولین در تمامی تصمیم‌گیری‌ها می‌تواند دخالت ‌کند. مردم، نخبگان و مسئولین عناصری منفعل‌اند و مانند ربات به‌وسیله رهبر هدایت می‌شوند. در یک کلمه تعریف سلطنتی از حکومت اسلامی و ولایت ارائه می‌دهند. 🔺هر دو جریان، با منفعل انگاشتن مردم، مسئولین و نخبگان، مسئولیت را از خود سلب، عافیت‌طلبی را توجیه، امکان نقد و اصلاح را منتفی می‌کنند. غیرواقع‌بینانه در توجیه/ نفی کارنامه رهبری و نظام سخن می‌گویند، بدون آنکه برای اصلاح وضعیت موجود و اصلاح لایه‌های مختلف نظام تلاش کنند. درنهایت تنها به حفظ وضع موجود کمک کرده و نارضایتی مردم را افزایش می‌دهند. 🔺ولایت نه یک سیستم سلطنتی بالا به پایین که نظامی دوطرفه است، رهبری جهت‌گیری‌های کلی را مبتنی بر آموزه‌های دینی اعلام کرده و بر اساس ظرفیتی که مردم، نخبگان و مسئولین از خود نشان می‌دهند، جمع‌بندی کرده و نظام را پیش می‌برد. زمانی‌که ظرفیت عمومی هست مثلاً انرژی هسته‌ای حق مسلم می‌شود و زمانی‌که ناکارآمدی اقتصادی و درگیری در بحث‌های سیاسی مردم را خسته کرده، نرمش قهرمانانه و حتی اجازه به اصرار مسئولین به عقب‌نشینی از بعضی خط قرمزها. مردم و نخبگان در این چارچوب، وظیفه ظرفیت‌سازی، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر و دادخواهی مظلوم را برعهده دارند. 🔺رهبری کنونی جمهوری اسلامی، ضمن حمایت از مسئولین حاکم در دوره‌های مختلف (که تغییرات 180 درجه‌ای داشتند)، خود جهت‌گیری‌های اصلاحی را در هر دوره طرح کرده و پی‌گرفته است. طرح و پیگیری عدالت‌خواهی و مقابله با فقر و فساد و تبعیض، مقابله با جنگ نرم دشمن برای تغییر محاسبات مردم و مسئولین، پیگیری آرمان‌های بزرگ رو به جلویی مانند پیشرفت، تمدن اسلامی و نهضت تولید علم؛ آن‌هم در دوره‌هایی که این گفتمان‌ها موردتوجه نبوده نمونه آن است. 🔺از سوی دیگر آیت‌الله خامنه‌ای پیشتاز مسئولین در ارتباط‌گیری با مردم و نخبگان بوده و نه‌تنها خود مستقیماً پای صحبت‌های مردم و نخبگان نشسته، بلکه آزادترین و تندترین جلسات جمهوری اسلامی را آن‌هم در ملتهب‌ترین دوران‌ها با جوانان و نخبگان داشته است؛ نظیر جلسات جنجالی پرسش و پاسخ با گردانندگان نشریات دانشجویی و دانشجویان دانشگاه‌های تربیت مدرس و شهید بهشتی. متعدد هم سخنرانان دیدارهای دانشجویی و نخبگان یا افرادی خودجوش از درون جمعیت بلند شده‌اند و رهبری ضمن تحمل نقد تلخ طلبکارانه و بعضاً نفی آنان، منطقی و مستدل تندترین نقدهای آنان را پاسخ گفته و خود رأسا در بسیاری موارد در سخنرانی‌های عادی دیگر خود، با شبهاتی ازاین‌دست در افکار عمومی مواجه شده است و حتی از اشتباه خود و نظام در مواردی سخن گفته است. 🔺پرسش و نقد رهبری و نظام ممنوع نیست و حتی خود رهبری در موارد متعدد آن را تجویز کرده است؛ اما مسئله و اولویت اصلی پیگیری عملکرد مسئولینی است که جهت‌گیری‌های درست نظام و رهبری را پیگیری نمی‌کنند، اقدامات اصلاحی انجام نمی‌دهند، حتی علناً خلاف جهت آن حرکت می‌کنند. بعضاً در موضع اپوزیسیون قرار می‌گیرند یا انتساب خویش به رهبری یا منصوب بودن از جانب رهبری و... را دستاویزی برای فرار از پاسخگویی و توجیه عدم انجام حرکات اصلاحی قرار می‌دهند، یا با طرح مسائل دسته دوم و حاشیه‌ای از هر اقدام اصلاحی شانه خالی می‌کنند یا راه آن را می‌بندند. 🔹بدنه منفعل متدین و حزب‌اللهی نیز به‌جای پیگیری این جهت‌گیری‌ها از مسئولین و فعالیت در این مسیر منفعلانه عمل کرده و برای خوبش توجیهاتی از این جنس می‌تراشد و در یکی از دولبه قیچی می‌نشیند. 🔺بجای آنکه چون بنی‌اسرائیل به رهبری بگوییم تو و خدایت با هم بجنگید و ما سر جای خودمان هستیم این پرسش را از مسئولین و از خود بپرسیم که ما برای این جهت‌گیری‌ها و مشکلات چه کرده‌ایم؟ آیا جهت‌گیری‌های درست را پیگیری کرده‌ایم؟ آیا برای رهبری ظرفیت ساخته‌ایم که بتواند ورود مؤثرتری بکند؟ که یکی از این موارد اصلاح، شفافیت و نظارت عمومی بر نهادهای ذیل رهبری و سایر نهادهای عمومی غیردولتی است. ✍️ محمدصادق شهبازی eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang

💠روشنفکر کیست؟ روشنفکری چیست؟ 🔻تفاوت «نقدکردن» با «نق زدن» یکی از ویژگی هایی که روشنفکر را از “ روشنفکرنما ” یا همان “روشنفکر مآب” جدا می کند این است که روشنفکر مآب “نقد” نمی کند، بلکه “نق می زند”. نقد کردن کار آسانی نیست! شما برای نقد کردنِ مدیریتِ یک سیستم، لازم است تاریخچه و گردش کار این سیستم را بدانید، آمار و ارقام مربوط به این سیستم را مرور کنید و با فرآیند تجزیه و تحلیل اطلاعات آشنا باشید. پس نقد کردن تخصص و مهارت و صرف وقت و انرژی می خواهد. اما شما می توانید راجع به هر چیزی نق بزنید بدون این که کمترین وقتی صرف مطالعه و پژوهش آن کرده باشید! “نق زدن” یک فرایند “هیجان مدار” است. یعنی ما با نق زدن آرام تر می شویم، خشم و غم مان را با دیگران در میان می گذریم و “درد دل” می کنیم، اما “نقد کردن” یک فرایند “مسأله مدار” است، ما هنگام نقد ، خودمان را سبک نمی کنیم، بلکه مساله را “حلّاجی” و زیر و رو می کنیم! “نق زدن” مخاطب تعریف شده ای ندارد، کافی است گوش مفت بیابی، آن وقت می توانی شروع به نق زدن کنی، ولی نقد کردن، مخاطب تعریف شده ای دارد! مخاطبِ روشنفکر پیش از همه، خود نهادهای قدرت اند و سپس کارشناسان، گروه های ذی نفع، رسانه ها و سایر منتقدان! نقد کردن علاوه بر نیاز به دانش و مهارت و صرف وقت و انرژی، نیاز به شهامت و شجاعت دارد، شجاعت پرداخت هزینه! شما می توانید در هر مهمانی که می نشینید و هر تاکسی که سوار می شوید نق بزنید، کسی کاری به کار شما ندارد! ولی اگر نقد خود را برای نهادهای قدرت و رسانه ها ارسال کنید، باید آمادگی پرداخت هزینه را هم داشته باشید؛ لذا یکی دیگر از ویژگی های روشنفکران که آن ها را از روشنفکرمآبان جدا می کند ،“ شجاعت ” است! البته اینجا لازم است راجع به گروهی از روشنفکران توضیح دهم که کار سخت تری در پیش می گیرند و آن آگاه سازی توده های مردم است. کسی که قرار است توده های مردم را آگاه نماید، از یک سو باید دارای دانش و مهارت نقد باشد و از سویی باید بتواند با زبان غیر تخصصی سخن بگوید! این کار شبیه “بند بازی” است. اگر کمی تخصصی تر سخن بگوید، مخاطبانش سخنش را نمی فهمند و اگر کمی عوامانه تر سخن بگوید، به سرعت دچار “پوپولیسم” - عوام زدگی –می شود. بسیاری از روشنفکران که به این قلمرو پا گذاشتند یا از این طرف یا از آن طرف فرو افتادند. با این حال این قلمرو پر خطر را نباید خالی گذاشت؛ چرا که با خالی گذاشتن این قلمرو، جا را برای “پوپولیست های واقعی” باز می کنیم، کسانی که به جای نوشتن کلمه “مار” ،شکل “مار” را طراحی می کنند! ویژگی مهم روشنفکران این است که تشکّل و شبکه سازی می کنند، روشنفکر اهل انزوا و در خود فرورفتن نیست. او از جامعه قهر نمی کند و ناامید نیز نمی شود؛ چرا که از ابتدا هم توقع تغییرات دراماتیک نداشته است. روشنفکرمآب ها ناامید و سرخورده اند! شاید برخی از آن ها روشنفکرهایی بوده اند که توقع زیادی از مردم و جامعه داشته اند، آن ها به دنبال “اتوپیا” - مدینه فاضله – بوده اند و ناکام مانده اند! روشنفکر به حرکت دائمی و پله پله اجتماع امیدوار است؛ لذا تماسش را با جامعه حفظ می کند و تیم و تشکّل می سازد. منظور از تشکل، محفل نیست، بلکه نهاد های مدنی است، نهادهای مدنی شناسنامه دار که به طور دائمی رشد می کنند و با جامعه ی بیرون از خود ارتباط برقرار می کنند، اثر می گذارند و اثر می پذیرند! ✍ادوارد سعید t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang

‍ 💠عدالتخواهان در برابر انقلابی نماها 🔹در شرایطی که به واسطه شرایط اجتماعی کشور ، مساله عدالت و عدالتخواهی در میان جریانات مختلف سیاسی و اجتماعی عمومیت یافته که این امر جای خرسندی دارد و از طرفی بعضی جریانات به نام عدالتخواهی دُکّان بازکرده اند و موجبات تحریف و تقلیل این گفتمان اصیل شده اند، اینک نیاز است ضمن گفتگو و نقد درون گفتمانی به آسیب ها و انحرافات توجه جدی کرد و نگذاشت پرچم عدالتخواهی به پای منافع جریانات قدرت طلب سیاسی یا اندیشه های التقاطی انقلابی نماها ذبح شود. 🔹جریان عدالتخواه نه به مثابه جریان محافظه کار اهل توجیه گری و به تعبیری سفید نمایی از هر امری است و نه مانند جریان شبه روشنفکر و عدالتخواه نما، اهل سیاه نمایی یاس آور است. بلکه ضمن دیدن واقعیت ها و انطباق با آرمان ها، هم رویش ها و نقاط قوت را می بیند و تقدیر می کند و هم ضعف ها را با نگاه اصلاح گرانه می بیند و نقد می کند. 🔹عدالتخواهی نه معارضه و تخریب گری و نه نقد محافظه کارانه کلی و بی خطر است. عدالتخواهی با مبانی انقلاب اسلامی در چهارچوب های نظام صریح و شفاف و بدون ترس، نقد می کند و هزینه می دهد اما به هزینه دادن اصالت نمی بخشد و عقلانیت انقلابی را درنظر می گیرد. 🔹جریان عدالتخواه خودش را محصور در قبیله های سیاسی چپ و راست و بهاری و کذا نمی کند، و مطالبات خود را در پازل این جریانات سیاسی تعریف نمی کند. از طرفی عدالتخواه ظلم ستیز است ، ظلم با هر نام و عنوانی که داشته باشد اما بازی جریانات ضدانقلاب را هم نمی خورد. از طرفی بجای ظلم ستیزی ، چپ ستیزی و راست ستیزی را اصالت نمی بخشد و این را موجبات انحراف و عمل قبیله ای قلمداد می کند. 🔹عدالتخواهی باید اصلاحی و ایجاد کننده امید باشد نه منبع پمپاژ یاس و بن بست نمایی! عدالتخواه در برابر موانع ، انقلابی و بن بست شکنانه عمل می کند و چون با ادبیات انقلاب اسلامی مطالبه می کند موجب تقویت نظام نیز خواهد شد و اجازه سوء استفاده به بیگانگان را هم نمی دهد. 🔹عدالتخواه نه مانند محافظه کاران کلی گویی می کند که هیچ اثر واقعی ندارد ، نه در مصادیق متوقف می شود بلکه جریان عدالتخواهی ضمن ایجاد گفتمان عمومی مبتنی بر اسلام ناب، ضمن توجه به مصادیق فساد و ظلم ، از مظلوم حمایت می کند، اما رو به جلو به سمت اصلاح سازوکارهای فسادزا و تولید کننده فقر و فساد و تبعیض می رود. عدالتخواه خودش طرف پرونده مصادیق نمی شود، سئوال می پرسد، مطالبه می کند، اما حکم صادر نمی کند و به سمت علت ایجاد ظلم در ساختارها و سازوکارها می رود. عدالتخواه "مصادیق" را جای "مسئله" اصل و نماد نمی کند و در عین حال از مظلوم هم حمایت می کند. کلی گویی نمی کند، ضمن حمایت از مظلوم ، اما در مصادیق هم متوقف نمی شود و به سمت اصلاح ساختارهای تولید بی عدالتی می رود. 🔹عدالتخواه ، قبیله گرا نیست و این گفتمان را محدود به یک تشکیلات خاص نمی داند و از طرفی تنزه طلب هم نیست و اگر در موضعی با جریانی اشتراک پیدا کرد به هر قیمتی خودش را جدا نمی کند. عدالتخواه جریانی و گفتمانی عمل می کند و نه فرقه ای و گروهکی. عدالتخواه اگر دید جریانی حرف های رادیکال می زند برای حفظ ژست آوانگارد لزوما حرف تندتر نخواهد زد؛ و تند بودن یا کند بودن برایش اصالت ندارد و آنچه مهم است محتوای انقلابی است که لزوما در همه جا به معنای حرف های تند نیست؛ که البته جاهایی لازمه انقلابی عمل کردن حرف های تند و محکم است. 🔹جریان عدالتخواه همزمان هم صدای مردم و مستضعفین است و هم مدافع نظام. کاملا آتش به اختیار عمل می کند و کاری به بخشنامه ها و بولتن ها و فرامین از بالا به پایین ندارد اما مطالبه اش درون گفتمانی و نقدش نه معارضه بلکه اصلاح گرایانه است. عدالتخواه از طرفی بدون ترس از برچسب های محافظه کاران دنبال مطالبات به حق مردم و مستضعفین است و از طرفی نیز بدون ملاحظه و روشنفکربازی و بدون ترس از برچسب خوردن حکومتی و سیستمی و امثالهم بلند و رسا از نظام جمهوری اسلامی دفاع می کند. 🔹نهایتا گفتمان عدالتخواهی نه مانند انقلابی نماها براساس اندیشه های التقاطی و خود اجتهادی و یا نگاه های کاریکاتوری به دین و مساله عدالت که موجب دگردیسی فکری آن ها و دوری از اندیشه و سیره عملی امام راحل و امام خامنه ای گردیده ، بلکه براساس یک منظومه فکری عمیق و چارچوب دار که از امامین انقلاب اسلامی بهره گرفته شده، متکی است و عدالتخواهان براساس آن گفتمان اصیل یعنی اسلام ناب می اندیشند و عمل می کنند. ✍ علیرضا فقیهی راد t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang

💠 جزوه #عدالتخواهی_اجتماعی یا #جلوه_فروشی_فردی؟ ✔مروری بر فساد در آرمانخواهان و عدالتخواهی های ظالمانه ✔تحلیلی بر جریانات مدعی عدالت، که بیشترین ظلم را به عدالتخواهی روا داشتند ✍وحید جلیلی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠جزوه «اهمیت رسانه های آلترناتیو برای انقلاب اسلامی» ✔️یکی از اصلی ترین وظایف یک دانشجوی انقلابی در برهه حساس کنونی در عرصه رسانه کسب توانایی های لازم و ایجاد خوانش تقابلی است. ✍وحید یامین پور @Kolbe_Andishe_Farhang

💠ایران بالاترین کشور در شاخص توسعه انسانی ✔️مجموعه #ایران20 | قسمت اول t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang