‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق هر دم از نو غمی آید به مبارک بادم... -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

ما بدین در نه پِیِ حشمت و جاه آمده‌ایم از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

من بهشتم همه در دیدن خندیدن توست تا تو باشی نشوم خیره به لبهای کسی :) -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

یارب مباد که گدا معتبر شود گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس که چنان زو شده‌ام بی سر و سامان که مپرس -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

سعدیا مردِ نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرد′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

دلا خو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد سعادت آن کسی یابد که از تن ها بپرهیزد -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

دارد زمان آمدنت دیر میشود دارد جوانِ سینه زنت پیر میشود′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

دلیل سرخی این گونه‌ها‌ ک سرما نیست هلال روی تو احمر نموده روی مرا -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

آبی که برآسود زمینش بخورد زود دریا شود آن رود ، که پیوسته روان است′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

تو عروس کسی اگر بشوی نگذارم دست روی دست من محمد علی شاهِ‌ قاجارم،مجلست‌ را ب توپ خواهم بست -شما