‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

من بی تو چون دنیای بی شاعر خطرناکم من بی تو واویلاست دنیا بی تو واویلاست′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

تارهای نفسم را به زمان می‌بافم که تو شاید برسی حیف که بی تاثیر است -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

تشخیص درد من به دل خود حواله کن آه ای طبیب درد فروش جوان من -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

نه مثل کوه محکمم نه مثل رود جاری‌ام نه لایقم به دشمنی ، نه آنکه دوست داری‌ام !.. -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

مثل آن کودک نوزاد که بازیچه شده خسته ام خسته تر از آن که بگویم چه شده′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

هی ریشه زد و ریشه زد و ریشه کنم کرد این توده‌ی بدخیم گمانم سرطان بود :) -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

در باور من نيست تو را داشته باشم با ياد تو هم قانعم از بس كه فقيرم′! -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

می سپارم کشور دل را به دستانت‌ ولی خواهشاً مانند مسئولان ایرانی نباش..!) -شما

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

شعله دارم میکشم در تب، نمیفهمی چرا؟ تاب بی ماهی ندارد شب، نمیفهمی چرا؟ -بنده

‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

آن چُنان مهر توام در دل و جان جای گرفت که اگر سر برود، از دل و از جان نرود. :) -شما