🔸 #نکته سوّم: 🔵کلمه {امر}، مشترک لفظی می باشد؛ ☑️اگر این کلمه، #جمعِ {اُمورِ به معنای کار} دانسته شود آن گاه معنای آن چنین می شود: 《خداوند رحمت کند هر عبدی که امر و کارِ ما که شاملِ تمامِ امورِ اخلاقی، اجتماعی، شرعی و ... می شود را زنده کند و ادامه دهد》. ☑️اگر این کلمه، #جمعِ {اَوامر به معنای دستورات یعنی نهی و امر هایی که از شارع مقدّس وارد شده است} دانسته شود آن گاه معنای آن چنین می شود: 《خداوند رحمت کند هر عبدی که دستوراتِ ما اهل بیت را زنده کند و ادامه دهد؛ دستوراتی که نواهی و اوامر را دربر می گیرد و مقصود اُمور شرعی (حلال، حرام، مکروه، مستحبّ و مباح بودن} است نه تمام امور که شامل امور اجتماعی هم می شود》. 🔺تعبیر به {امر} در روایت مذکور به صورتِ مفرد آمده است و این نشان دهنده آن است که امام رضا درصدد اثبات این مطلب می باشد که ما اهل بیت، #یک_امر داریم و آن 《يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاس》می باشد #یعنی وظیفه اهل بیت یک چیز است و آن این که علم را از منبع لا یزال اخذ نمایند و به اهل آن بدهند و وظیفه دانش پژوهان آن است که آن علمی که اهل بیت از منبع لا یزال اخذ نمودند را به مردم به زبان عرفیِ زمانِ خویش انتقال دهند. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق: 👈در صورتی که {امر} به معنای کار دانسته شود: 💢راوی می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، این چنین صفتی داشته باشد: 《امر ما اهل بیت (علیهم السّلام) که تمامِ جوانبِ زندگی را دربر می گیرد از مطالب اجتماعی و اخلاقی گرفته تا مطالب شرعی را زنده نماید و #ادامه دهد》، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد. 👈در صورتی که {امر} به معنای دستور یعنی نهی و امر دانسته شود: 💢راوی می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، این چنین صفتی داشته باشد: 《امر ما اهل بیت (علیهم السّلام) که شاملِ نواهی و اوامر است را زنده نماید و #ادامه دهد》، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد. به تعبیری اگر عبدی آن دسته از اوامری که ظهور در وجوب دارند و آن دسته از نواهی که ظهور در حرمت دارند و به صورتِ کلّی اوامری که مستلزمِ وجوب و استحباب هستند و نواهی که مستلزمِ حرمت و کراهت می باشند را زنده نکند و ادامه ندهد، آن گاه بیانی از جانب اهل بیت به انسان های بعد، وجود نخواهد داشت و در این صورت امر اهل بیت زنده و ادامه نخواهد داشت یعنی اگر امر را به معنای دستورات (نهی و امر های شارع) که از جانب اهل بیت صادر شده است در نظر بگیریم آن گاه معنا چنین می شود که خدا رحمت کند عبدی که این چنین صفت دارد: دستوراتِ شرعی یعنی حلال، حرام، مستحبّ و مکروهاتِ ما را زنده کند و ادامه دهد. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

⭕️ #محور_چهارم 👆👈این که امام فرمود: 《يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاس》؛ ❌ #شرح: 🔺این عبارت را می توان به دو گونه خصوصی و عمومی موردِ بررسی قرار داد؛ 🔴 #گونه_خصوصی، 《اکنون》 ارسال می شود. 🔴 #گونه_عمومی، 《ساعتِ: ۱۸:۰۰》 ارسال می گردد.

⚫️ #بررسیِ_خصوصیِ عبارت ✋در این فراز، سه عبارت مورد توجُّه واقع می شود: ۱) يَتَعَلَّمُ؛ ۲) عُلُومَنَا؛ ۳) يُعَلِّمُهَا النَّاس؛👇

🔴۱) يَتَعَلَّمُ؛ 📝از حیثِ صرفی، این کلمه صیغه مفرد مذکّر غائبِ بابِ {تَفَعُّل} می باشد و به نظر می رسد این که امام از این باب بهره برده اند درصدد است که معنای طلب را اثبات نماید زيرا يكى از معانى باب {تَفَعُّل} معناى طلب است يعنى: {خواستن مادّه ى فعل} مانند: {تَعَجَّلْتُ الشّىْءَ=خواستار سرعت آن چيز شدم}؛ بنابراين {يَتَعَلَّمُ عُلُومَنا} به معناى: {طلب يادگيرى علوم ما را مى كند)، مى باشد. ✋نكته ى بعد كه در فعل مضارع {يَتَعَلَّمُ} وجود دارد اين است كه مى خواهد به دلالت التزامى بفهماند كه علوم اهلُ البيت (عليهم السّلام) داراى مراتب مختلفى هستند كه هر كس بر اساس تلاش خود مى تواند مراتبى از اين علوم را كشف كند و هر كس كه بيشتر در راه ياد گيرى علوم اهلُ البيت (عليهم السّلام) تلاش كند بيشتر پى به ظرائف و لطائف كلام اين بزرگواران مى برد زيرا لازمه ى بيشتر پى بردن به ظرائف و لطائف كلام اهلُ البيت (عليهم السّلام) و به دست آوردن مراتب عاليه علمي، اين است كه انسان به صورت مستمر به ياد گيرى علوم اهلُ البيت (عليهم السلام) بپردازد. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔴۲) عُلُومَنَا؛ 📝کلمه {علوم} مصدر و مضاف می باشد و همچنین تعبیرِ {نا} معمول و مضاف الیه آن است لذا به اقتضایِ اضافه مصدر (علوم) به معمولِ خود (نا)، نتیجه می شود که رحمت خدا بر عبدی نازل می شود که خواستار یاد گرفتنِ علومِ اهل بیت باشد نه مطلق علوم زیرا اگر امام (علیه السّلام) درصدد بود که بگوید: {عبدی که مطلق علوم را فرا گیرد، موردِ رحمت خدا واقع می شود} آن گاه می بایست تعبیر را این گونه مثلاً بیان می فرمودند: {يَتَعَلَّمُ العلومَ} یعنی کلمه علوم را به صورت معرفه و بدون اضافه می آوردند و حال آن که این کلمه در روایتِ امام، به صورت اضافه بیان شده است لذا مراد علومی که موردِ تاییدِ اهل بیت باشند نه هر علمی. ✋نکته دیگر آن که کلمه {عُلُوم} در {عُلُومَنا} جمع مضاف است كه ظهور در عموم دارد. اين لفظ به دلالت مطابقى دلالت بر اين امر دارد كه منشأ همه ى علومى كه يادگيرى آن ها انسان را به خداوند متعال متّصل مى كند، اهلُ البيت (عليهم السّلام) هستند كه خداوند متعال به اهل البيت (عليهم السّلام) عطا فرموده است؛ #همچنین دلالت بر آن دارد که شاگرد مكتب اهلُ البيت (عليهم السّلام) بايد همه ى علومى را كه اهلُ البيت (عليهم السّلام) آن ها را ترويج داده اند فرا بگيرند و علوم مختلف را در اختيار بگيرند و آن ها را در خدمت قرآن كريم و كلام معصومين (عليهم السّلام) قرار دهند. پس براى فهميدن مراد كلام اهلُ البيت (عليهم السّلام) و فهميدن قرآن كريم، بايد شاگردان اهلُ البيت (عليهم السّلام) علومى را كه اين بزرگواران ترويج كرده اند و به شاگردان خود ياد داده اند را فرا بگيرند. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔴۳) يُعَلِّمُهَا النَّاس؛ 📝فعلِ {يُعَلِّمُ} از مادّه ى {عِلم} است و به باب {تفعيل} رفته و این امر سبب گشته که يك {مفعول به} ديگر به آن اضافه شود زيرا {عَلِمَ سعيدٌ الصرفَ: سعيد، صرف را فرا گرفت} يك مفعولى است و وقتى به باب تفعيل مى رود دو مفعولى مى شود: {عَلَّمَ الاستاذُ سعيداً الصرفَ: استاد به سعيد، صرف را آموزش داد}. بنابراین {يُعَلِّمُ} فعل مضارع از باب تفعيل و داراى معناى تعديه است؛ 📝امام (علیه السّلام) بعد از این که بیان داشتند آن عبدی موردِ رحمتِ خاصّ الهی واقع می شود که خواستارِ یاد گرفتنِ علومِ ‌ما باشد، می فرماید: 《عبدی مورد رحمت خاصّ پروردگار واقع می شود که علاوه بر این که خواستار یاد گرفتنِ علوم‌ ما باشد، #خویش هم آن علومی که فرا گرفته است را به مردم یاد بدهد》 #یعنی برای این که مصداقِ رحمت خاصّ الهی واقع شد، دو قید لازم است: یکی خواستار یاد گرفتنِ علوم ما باشد (یَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا)؛ دیگری آن علومی که یاد گرفته است را به مردم‌ با زبانِ عرفی منتقل نماید (يُعَلِّمُهَا النَّاس). ✍ضمیرِ متّصلِ {ها} در {يُعَلِّمُها الناسَ}، مفعول به دوّم است چون علوم اهلُ البيت (عليهم السّلام) توسُّط مردم فراگرفته مى شوند؛ کلمه {الناسَ} مفعول به اوّل است زيرا مردم گيرندگان علوم اهل البيت (عليهم السّلام) هستند. ✋نسبت به {ال} در {النّاس} به نظر می رسد که {الِ} استغراقِ افراد است يعنى {كلّ ناس}. 👏نكته ى ديگر که بیان آن خالی از فائده نیست، نسبت به تعبیرِ {الناسَ} می باشد و آن اين كه علوم اهلُ البيت (عليهم السّلام) بايد براى همه ى مردم جهان تعليم داده شوند چون {الناسَ} ظهور در عموم دارد و توسُّط مخصِّصی، تخصيص نخورده و لازمه ى اين كه علوم اهلُ البیت (عليهم السّلام) به همه ى مردم تعليم داده شوند اين است كه شاگردان مكتب اهل البيت (عليهم السّلام) مختصّ به كشور يا قوم خاصّى نباشند بلكه در هر كشورى و با هر زبانى شاگردان اهلُ البيت (عليهم السّلام) بايد وجود داشته باشند تا اين علوم را به اقوام و هم زبانان خود آموزش دهند و اين كه اهلُ البيت (عليهم السّلام) تنها براى قشر خاصّى نيستند بلكه براى هدايت همه ى بشريّت آمده اند. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق: 👈در صورتی که {امر} به معنای کار دانسته شود: 💢عبد السّلام می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، این چنین صفتی داشته باشد: 《امر ما اهل بیت (علیهم السّلام) که تمامِ جوانبِ زندگی را دربر می گیرد از مطالب اجتماعی و اخلاقی گرفته تا مطالب شرعی را زنده نماید و #ادامه دهد》، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد؛ سپس راوی از امام سوال می‌نماید: {چگونه آن عبد امرِ شما را زنده و ادامه دهد؟}؛ امام (صلوات الله علیه) در مقام پاسخ از این سوال می فرماید: {خواستارِ یاد گرفتن علومِ ما اهلُ البیت باشد و به تعبیری درصدد یاد گرفتن علومی برآید که منشاء آن ها ما اهل بیت باشیم و همچنین بعد از این که آن علوم را فرا گرفت، آن ها را به تمامِ مردمِ جهان بفهماند و آن ها را از حقایقِ عالم آگاه سازند}. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

⚫️ #بررسیِ_عمومیِ عبارت ✋نسبت به فرازِ مذکور، می توان نکاتی را بیان کرد که عبارت اند از:👇

👈 #نکته اول: 🔍طبق نکته ای که ذیلِ فعلِ {یَقُولُ} بیان گردید، گفته می شود:👇 🔍فعلِ مضارعِ 《يَتَعَلَّمُ و يُعَلِّمُ》 نیز طبقِ اقتضایِ اولیّه فعل مضارع، دلالت بر استمرارِ حدثِ یاد گیری و یاد دادن ندارند، لکن زمانی که قرینه موجود باشد، می توان اذعان نمود که این دو فعل در این روایت، دلالت بر استمرار دارند به این صورت که عادتاً و عرفاً برایِ این که شخصی ملکه یک علمی را فرا بگیرد، می بایست نسبت به قواعدِ آن علم ممارست داشته باشد و به صورتِ استمراری در به کار گیری قواعد آن علم تلاش نماید تا در حقیقت آن‌ ملکه برای وی حاصل گردد و #همچنین اگر درصدد است که آن علم را به مردم آموزش دهد و یاد دهد، عادتاً و عرفاً این چنین است که تدريس كردنِ يك علم، هم يك امر استمرارى است مثلاً اينگونه نيست كه امروز درس داده شود و ديگر آن علم به مخاطب منتقل شود. #لذا قرينه ای که در ما نحن فیه ما را به این نکته سوق می دهد که فعلِ مضارعِ 《يَتَعَلَّمُ و يُعَلِّمُ》، دلالت بر استمرارِ حدث یادگیری و یاد دادن می کنند، همان علوم می باشد به معنایی که گذشت. #بنابراین فعلِ 《يَتَعَلَّمُ و يُعَلِّمُ》، دلالت بر مضارع استمراری دارند يعنى بايد به صورت مستمرّ آن فرد به يادگيرى علم صرف مثلاً اقدام نمايد و به صورت مستمرّ به یاد دادن علم صرف مثلاً اقدام کند و منظور استمرار ثبوتى نيست بلكه استمرار تجدُّدى است یعنی شخص هر روز مثلاً اقدام به يادگيرى و یاد دادن علم صرف كند و اين همان استمرار است. 👌خلاصه آن که اين دو فعل مضارع به كمك قرينه دلالت بر استمرارِ تجدُّدی می‌ نمایند و آن قرينه اين است كه يادگرفتن و ياد دادن يك علم به صورت طبيعى با استمرار حاصل مى شود نه به صورت يك دفعه ای و حدوثى. 🤔شایان ذکر است ماضى استمرارى، استمرار امر در گذشته را مى فهماند به خلاف مضارع استمرارى. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

👈 #نکته دوّم: 🤔 چرا امام {علیه السّلام} ابتداء فعلِ {يَتَعَلَّمُ} را ذکر نمودند و سپس فرمود: {يُعَلِّمُ}؟ 👏 به نظر می رسد علّتِ مقدّم نمودن فعلِ {يَتَعَلَّمُ}، آن است که مقامِ {تعليم} یعنی یاد دادن فرع بر مقامِ {تعلُّم} یعنی یاد گرفتن و آموختن است به عبارتی شاگرد مكتب اهلُ البيت (عليهم السّلام) اوّل بايد طالبِ يادگيرى علوم اهلُ البيت (عليهم السّلام) باشد و آن علوم را به خوبى فرابگيرد و بعد به ديگران بياموزد. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯