تفاوت بیشعور با احمق✏️ 🌺🍃🌺🍃 حقیقتش را که بخواهید احمق مجرم نیست، بیمار است.... یعنی معمولاً احمق ها آگاهانه دست به حماقت نمی زنند خیلی از آن ها حتی فکر می کنند که خردمند و دانا هستند نه احمق! احمق ها بیشتر از آنکه موجب تنفر بشوند، مایه ترحمند.... بیشعور ها اما داستان شان با احمق ها فرق دارد. کسی که ساعت سه صبح بوق میزند بیشعور است. کسی که جلو تمام زنان مسیر می ایستد بیشعور است. کسی که در خیابان باریک دوبله پارک می کند بیشعور است. کسی که شب تمام مسیر را نور بالا می رود بیشعور است. این ها بیشعورند حالا یا از نوع احمق بیشعور یا از نوع پرفسور بیشعور احمق بودن درد ندارد،‌ درمان هم ندارد، ربطی هم به شعور ندارد، بیشعوری از جای دیگری می آید از خانه و مدرسه، از سرانه مطالعه، از خود شیفتگی، از بی وجدانی، از مرکز فرهنگ فاسد بیشعوری واگیر دارد، هم درد دارد و هم درمان... مشکل ما، احمق ها نیستند مشکل ما، هیچوقت احمق ها نبودند مشکل ما، بیشعور ها هستند. یادتان باشد سواد هیچ وقت شعور نمیاره. شعور یعنی تشخیص کار خوب از بد شعور یعنی تشخیص کار درست از اشتباه سواد یاد گرفتن فرمول و اطلاعات در علم و یا مبحث خاصی است! این شعور هست که راه استفاده درست و یا غلط از علم (سواد) رو به ما میگه! شعور رو به کسی نمیشه آموزش داد؛ یک انسان میبایست در درون خودش طلب شعور کند تا به آن دست پیدا کند! 📚 بیشعوری ✏️ خاویر کرمنت 🍃 🍂🍃 🌺 @Manifestly 🍂🍃

#جملات_ناب ✏️همانطور که داشتن یک پیانو شما را به یک پیانیست تبدیل نمی کند خواندن هزاران جمله موفقیت هم، شما را به یک انسان موفق تبدیل نمی کند! "زمان"اندک است،عمل کن... 🚩 @Manifestly

🌺🍃🌺🍃 متن زیر نوشته خانم غاده جابر نویسنده امریکایی لبنانی تبار است که در مورد همسر ایرانی خود نوشته است. حتما بخونید... 🌺🍃🌺🍃

🌺🍃🌺🍃 ✏️پدرم بین آفریقا و چین تجارت می­كرد و من فقط خرج می‌كردم، هر طوری كه می‌خواستم. پاریس و لندن را خوب می­‌شناختم، چون همه لباس‌هایم را از آن جا می‌خریدم. یك شب در تنهایی همان طور كه داشتم می‌نوشتم، چشمم به یك نقّاشی كه در تقویمی ‌چاپ شده بود، افتاد. یكی از نقّاشی‌ها زمینه‌ای كاملا سیاه داشت و وسط این سیاهی، شمع كوچكی می‌سوخت كه نورش در مقابل این ظلمت، خیلی كوچك بود. زیر نقّاشی شاعرانه‌ای نوشته شده بود: 🚩«من ممكن است نتوانم این تاریكی را از بین ببرم، ولی با همین روشنایی كوچك، فرق ظلمت و نور و حق و باطل را نشان می‌دهم و كسی كه دنبال نور است، این نور هر چقدر كوچك باشد، در قلب او بزرگ خواهد بود»🚩 آن شب، تحت تاثیر این شعر و نقّاشی خیلی گریه كردم. هنوز پس از گذشت این مدّت، نمی‌توانم نهایت حیرتم را در اوّلین برخورد با شاعر آن شعر و نقّاش آن تصویر درك كنم. او كسی نبود جز «مصطفی چمران ...» او لبخند به لب داشت و من خیلی جا خوردم، فكر می‌كردم كسی كه اسمش با جنگ گره خورده و همه از او می‌ترسند، باید آدم قسی‌­ باشد، حتی می‌ترسیدم، اما لبخند او و آرامشش مرا غافلگیر كرد. من با فرهنگ اروپایی بزرگ شده بودم. حجاب درستی نداشتم و یادم هست در یكی از سفرهایی كه به روستاها می‌رفتیم، مصطفی در داخل ماشین هدیه‌ای به من داد. اوّلین هدیه‌اش به من بود یک روسری سفید با گل های قرمز... مصطفی خیلی سعی می‌كرد مرا به بچه‌ها نزدیك كند. نگفت این حجابش درست نیست، مثل ما نیست، فامیل و اقوام آن چنانی دارد، اینها روی من تاثیر گذاشت. او مرا مثل یك بچه كوچك قدم به قدم جلو برد، به اسلام آورد در هنگام عروسی گفتند داماد باید بیاید كادو بدهد به عروس. این رسم ماست. من اصلاَ فكر این جا را نكرده بودم. مصطفی وارد شد و یك كادو آورد، رفتم باز كردم دیدم شمع است. متن زیبایی هم كنارش بود. سریع كادو را بردم قایم كردم. همه گفتند چی هست، گفتم «نمی‌توانم نشان بدهم» اگر می‌فهمیدند می‌گفتند داماد دیوانه است. روزی كه مصطفی به خواستگاری ام آمد مامان به او گفت: «شما می‌دانید این دختر كه می‌خواهید با او ازدواج كنید چطور دختری است؟ این صبح‌ها كه از خواب بلند می‌شود هنوز رفته كه صورتش را بشوید و مسواك بزند كسی تختش را مرتب كرده لیوان شیرش را جلو در اتاقش آورده و قهوه آماده كرده‌اند. شما نمی‌توانید با مثل این دختر زندگی كنید، نمی‌توانید برایش مستخدم بیاورید این طور كه در خانه‌اش هست». مصطفی خیلی آرام اینها را گوش داد و گفت: «من نمی‌توانم برایش مستخدم بیاورم، اما قول می‌دهم تا زنده‌ام، وقتی بیدار شد، تختش را مرتب كنم و لیوان شیر و قهوه را روی سینی بیاورم دم تخت» و تا شهید شد، این طور بود. حتی وقت‌هایی كه در خانه نبودیم در اهواز در جبهه اصرار می‌كرد خودش تخت را مرتب كند. می‌رفت شیر می‌آورد خودش قهوه نمی‌خورد ولی می‌دانست ما لبنانی‌ها عادت داریم، درست می‌كرد.خانه ما دو اتاق بود در خود مدرسه همراه چهارصد یتیم ... یادم هست اولین عید بعد از ازدواجمان مصطفی مؤسسه ماند و نیامد خانه پدرم. آن شب از او پرسیدم؛ «دوست دارم بدانم چرا نیامدید خانه پدرم» مصطفی گفت، الان عید است خیلی از بچه‌ها رفته‌اند پیش خانواده‌هایشان اینها كه رفته‌اند وقتی برگردند برای این دویست، سیصد نفری كه در مدرسه مانده‌اند تعریف می‌كنند كه چنین و چنان. من باید بمانم با این بچه‌ها ناهار بخورم سرگرمشان كنم كه اینها هم چیزی برای تعریف كردن داشته باشند. گفتم: «خوب چرا مامان برایمان غذا فرستاد نخوردید؟ و نان و پنیر و چای خوردید» گفت: «این غذای مدرسه نیست». گفتم: «شما دیر آمدید بچه‌ها نمی‌دیدند شما چی خورده‌اید» اشكش جاری شد گفت: «خدا كه می‌بیند» 🍃 🍂🍃 🌺 @Manifestly 🍂🍃

🍃🌺🍃🌺 ✏️شیخی وارد روستایی شد و ادعا کرد طی الارض میکند و از آینده خبر دارد. مردمان زیادی دور وی جمع شدند و وی را بسی عزیز و گرامی داشتند و به وی منزلی دادند تا در آن سکنی گزیند. زن باهوشی از اهالی روستا شیخ را به همراه کد خدا و برخی اهالی روستا برای ناهار به منزلش دعوت کرد. زن خانه برای میهمانان سینی برنج کشید و روی برنج تکه ای مرغ گذاشت. برای سینی شیخ نیز برنجی کشیده بود که رویش مرغی دیده نمیشد. شیخ بعد مکثی با تعجب پرسید : چرا برای سینی غذای من مرغی نگذاشته ای؟ زن پاسخ داد : چگونه است که حضرت شیخ طی الارض میکند و از آینده و..خبر دارد ولی از مرغی که زیر برنج در سینی وی گذاشته ام خبر ندارد؟ 🍃 🍂🍃 🌺 @Manifestly 🍂🍃

#هزار_و_یک_شب ۱۱۳ #کوتوله_دلقک 👈 ق ۱۲ خاتون چون به جلوی پیشخوان دکان باز برگشت، گفت: - ای مرد بزاز تنگ چشم! اگر تقاضای همراه با نزاکت این جوان نبود، هرگز دیگر پا به در دکان تو نمی گذاشتم. آن جوان تاجر، رسید دریافت یک هزار و دویست سکه مسی بهای پارچه را نوشت و به دست مرد بزاز داد. پارچه را هم دو دستی تقديم لعبت قرقیزی کرد و گفت: - این هدیه را از من که یک تاجر کمترینم بپذیرید ؛ زیرا که دوست ندارم شما رنجیده خاطر از این بازار بیرون روید. خاتون پاسخ داد: - هدیه که هرگز. ضمنا شما فردا در همین وقت به همین جا بیایید، تا بهای۲ تفصيله زربفت را برایتان بفرستم. چون خاتون زیبا دامن کشان از بازار بیرون رفت، بعد از زمانی جوان تاجر از خود بیخود شده، به حال عادی بازگشت و از مرد باز پرسید: - آیا تو این خاتون را می شناسی؟ مرد پاسخ داد: - آری، پدرش نقیب سرزمین قرقیز، و یکی از سرکردگان قوم و سرپرست گروه های سرشناس از طایفه قرقیزان بود. او بعد از مرگ پدرش، به تنهائی زندگی می کند و تا به امروز هم به تمام خواستگاران و هواخواهان بی شمار خود، جواب رد داده. هنوز هم هیچ کس نفهمیده که چرا این لعبت قرقیزی شوهر اختیار نمی کند. با اینکه سرمایه اش فراوان و مكنتش از حساب بیرون است، ولی هرگز هنگام خرید، پول همراه خود نمی آورد و بهای خریدهایش را، بعد از چند روز با سودی اضافه به کنیزانش می دهد تا به بازار بیاورند و پرداخت کنند. جوان تاجر از مرد بزاز پرسید: - اگر آن خاتون تا این اندازه صاحب اعتبار است ، پس چرا آن گونه ناشیانه از او مطالبه وجه کردی ؟ - برای آنکه شرمنده روی شما نشوم و دست خالی به خانه برنگردید، آنگونه جسارت کردم و آن خاتون زیباروی با اعتبار را از خود رنجاندم. صبح روز بعد، هنوز مرد بزاز به بازار نیامده و دکان خود را نگشوده بود که جوان خوش سیمای عاشق شده، به بازار آمد و به انتظار ایستاد تا دکان گشوده شد. سپس او پشت پیشخوان دکان رفت و همچنان چشم بر گذر بیرون بازار دوخته بود که کنیزی وارد بازار شد ، جلوی پیشخوان ایستاد و به جوان تاجر گفت: - از خاتون خود پیغامی برای شما دارم. آن پیغام این است که خاتون فرمودند امروز به علت کسالت، از خانه بیرون نخواهند آمد. لذا شما همراه من بیایید تا خاتون در سرای خویش، بهای تفصیله زربفت شما را بدهند. مرد جوان تاجر، نه برای گرفتن بهای پارچه، بلکه برای دیدار روی آن ماهروی خورشید طلعت ، به دنبال کنیز به سوی خانه خاتون زیبارو روان شد. چون مرد تاجر به سرای مجلل دختر نقیب و مهتر قوم قرقیزها وارد شد، ابتدا کنیزکان با انواع خوراکی ها و شیرینی ها و شربت ها از جوان تاجر پذیرائی کردند. چون زمانی چند بگذشت، آن خاتون زیباروی شایسته مقام، با کیسه ای که پر از سکه بود وارد تالار شد و بعد از سلام و کلامی چند به رسم احوال پرسی گفت: - اما علت اینکه شما را به سرا و خانه خود دعوت کردم. شما باید بدانید اگر فقط علت، کسالت من بود که می توانستم بهای تفصیله شما را به وسیله این کنیز به دکان بزازی بفرستم. ضمنا این مطلب را هم باید بدانید که بعد از مرگ نقیب بزرگ (مهتر قوم و پدر بزرگوارم) که از آن تاریخ تا به حال دو سال تمام گذشته است، شما اولین مردی هستید که پا به این خانه گذاشته اید. حال علت اینکه چرا شما را به سرای خویش فرا خواندم، این است که هم چهره تان شباهت بسیار به چهره پدر عزیز و از دست رفته من دارد و هم از لحاظ برازندگی قامت و ستبری اندام، همسان پدر زنده یادم می باشید. به این جهت، من که تا به حال، به هزاران خواستگار خودم اجازه لب از لب باز کردن را نداده ام، اکنون رضامندی خود را از وصلت با شما اعلام می دارم. ضمنا در همین زمان اندک، کنیزان من، درباره شما تحقیق کامل کرده اند و دریافته ام که شما، از بزرگ زادگان سرزمین ازبک هستید و به هر دلیلی اکنون، به کار تجارت مشغول می باشید. لذا اگر حاضر باشید که دست از تجارت و سفرهای طولانی برداشته و از سرزمین پدریتان یعنی خاک ازبک، به دیار قرقیزها بیائید، زهی افتخار برای من که به عقد شما در آمده و همسرتان گشته و مادر فرزندان آینده شما باشم. فقط اگر پاسخ تقاضای من از سوی شما مثبت است، هرگز تا خطبه عقد بین ما خوانده نشده، لطفا در این باره، با کسی صحبت نکنید. زیرا من، هم خواستگاران بسیار و هم دشمنان بی شمار دارم و چه بسا اگر بفهمند و بدانند تصمیم از دواج گرفته ام، به شما آسیبی برسانند و یا مرا مورد آزار قرار دهند. ادامه دارد 🚩 @Manifestly

#جملات_ناب ✏️شعور یعنی پیش از آنکه درک شویم، درک کنیم. 👤ژوزه ساراماگو 🚩 @Manifestly

🌺🍃🌺🍃 یکی از برادران مسلمان اهل سودان مقاله زیبایی نوشت تحت عنوان "آیا من دزدم؟" ایشان برای بیان این مطلب به دو رخداد که برای او در غرب پیش آمده است اشاره می کند این مطلب برای حال امروز ما ایرانیان بسیار آموزنده و مفید است تا میتوانید منتشر کنید. 🌺🍃🌺🍃

#کاسب‌ها‌بخوانند 🌺🍃🌺🍃 ✏️زمانی که در غرب بودم دو رخداد برایم پیش آمد که من را دگرگون کرد 🚩رخداد اول زمان امتحانات پزشکی من در ایرلند بود، و مبلغی که برای امتحانات می بایست پرداخت میکردم ۳۰۹ پوند بود، در صورتی که خرد نداشته و من مبلغ ۳۱۰ پوند را پرداخت نمودم، امتحانات خود را دادم و بعد از گذشت زمان در حالی که به کشورم سودان برگشته بودم ..... در آن هنگام نامه ای دریافت نمودم که از ایرلند برایم ارسال شده بود. در آن نامه آمده بود که (شما در پرداخت هزینه های امتحان اشتباه کردید و به جای مبلغ ۳۰۹ پوند ، ۳۱۰ پوند پرداخت کردید، و این چکی که به همراه این نامه برای شما ارسال شده به ارزش یک پوند می باشد ... ما بیش از حق خودمان دریافت نمی کنیم). جالب اینجاست که ارزش آن پاکت نامه و نامه ای که در آن تایپ شده بود خود بیش از مبلغ ۱ پوند بود!!!!! 🚩رخداد دوم: او می گوید که من اکثر اوقات که در مسیر دانشگاه و خانه تردد میکردم، از بقالی که تو مسیرم بود و خانمی در آن فروشنده بود کاکائو به قیمت ۱۸ بینس میخردم و به مسیر خودم ادامه می دادم . در یکی از روزها ... قیمت جدیدی برای همان نوع از کاکائو که بر روی آن ۲۰ بینس نوشته بود در قفسه دیگر قرار داد. برای من جای تعجب داشت و از او پرسیدم آیا فرقی بین این دو رقم جنس وجود دارد؟ در پاسخ ، به من گفت : نه، همان نوع و همان کیفیت است !! پس دلیل چیست؟!!! چرا قیمت کاکائو در قفسه ای ۱۸ و در دیگری به قیمت ۲۰ به فروش می رسد؟؟!! در پاسخ به من گفت : به تازگی در کشور نیجریه، که کاکائو برای ما صادر میکرد اتفاق جدیدی رخ داده که همراه با افزایش قیمت کاکائو برای ما بود و این جنس جدید قیمت فروش اش ۲۰ بینس و قبلی ۱۸ بینس است. به او گفتم با این وضعیت کسی از شما جنس جدید خرید نمی کند تا زمانی که جنس قبل کامل به فروش نرود. او گفت: بله، من آن را می دانم من به او گفتم: بیا یه کاری بکن همه جنس ها را قاطی کن و با قیمت جدید بفروش با این کار کسی نمی تواند متوجه شود و جنس قدیم از جنس جدید تشخیص دهد. در پاسخ؛ در گوشی به من گفت ؛ مگه شما یک دزدی ؟؟؟؟ شگفت زده شدم از آنچه او به من گفت و مسیر خودم را پیش گرفتم و رفتم؛ در حالی که همیشه این سوأل در گوش من تکرار می شود و ذهن مرا در گیر کرده است که : آیا من دزدم ؟؟!!! #تلنگر 🍃 🍂🍃 🌺 @Manifestly 🍂🍃

🌺🍃🌺🍃🌺 ✏️مردی خسیس طلاهایش را در گودالی پنهان کرده بود و هر روز به آنها سر میزد. یک روز یکی از همسایگانش که متوجه شده بود به سر گودال رفت و طلاها را برداشت. مرد خسیس مثل همیشه به گودال سر زد اما طلاهایش را نیافت و شروع به شیون و زاری کرد. رهگذری پرسید: چه شده؟ مرد حکایت طلاها را گفت. رهگذر گفت: این که ناراحتی ندارد. سنگی در گودال بگذار و فکر کن که شمش طلاست، تو که از آن استفاده نمیکنی، سنگ و طلا چه فرقی برایت دارد؟ 🍃 🍂🍃 🌺 @Manifestly 🍂🍃

#جملات_ناب ✏️گناهانے که دعا را رد میکند:‌‌ بدی نیت ، بد ذاتی، نـفاق( دورویی) امید نداشتن به اجابت دعا تاخیر انداختن نماز های واجب بد_زبانی و ناسزا گفتن است 📚معانی الاخبار 🔆امام سجاد (ع) 🚩 @Manifestly

✏️نیمه اشرافی 🌺🍃🌺🍃 هنوز هم بعد از اين همه سال، چهره‌ي ويلان را از ياد نمي‌برم. در واقع، در طول سي سال گذشته، هميشـه روز اول مـاه کـه حقوق بازنشستگي را دريافت مي‌کنم، به ياد ويلان مي‌افتم ... ويلان پتي اف، کارمند دبيرخانه‌ي اداره بود. از مال دنيا، جز حقوق اندک کارمندي هيچ عايدي ديگري نداشت. ويلان، اول ماه که حقوق مي‌گرفت و جيبش پر مي‌شد، شروع مي‌کرد به حرف زدن ... روز اول ماه و هنگامي‌که که از بانک به اداره برمي‌گشت، به‌راحتي مي‌شد برآمدگي جيب سمت چپش را تشخيص داد که تمام حقوقش را در آن چپانده بود. ويلان از روزي که حقوق مي‌گرفت تا روز پانزدهم ماه که پولش ته مي‌کشيد، نيمي از ماه سيگار برگ مي‌کشيد، نيمـي از مـاه مست بود و سرخوش... من يازده سال با ويلان هم‌کار بودم. بعدها شنيدم، او سي سال آزگار به همين نحو گذران روزگار کرده است. روز آخر کـه من از اداره منتقل مي‌شدم، ويلان روي سکوي جلوي دبيرخانه نشسته بود و سيگار برگ مي‌کشيد. به سراغش رفتم تا از او خداحافظي کنم. کنارش نشستم و بعد از کلي حرف مفت زدن، عاقبت پرسيدم که چرا سعي نمي کند زندگي‌اش را سر و سامان بدهد تا از اين وضع نجات پيدا کند؟ هيچ وقت يادم نمي‌رود. همين که سوال را پرسيدم، به سمت من برگشت و با چهره‌اي متعجب، آن هم تعجبي طبيعي و اصيل پرسيد: کدام وضع؟ بهت زده شدم. همين‌طور که به او زل زده بودم، بدون اين‌که حرکتي کنم، ادامه دادم: همين زندگي نصف اشرافي، نصف گدايي!!! ويلان با شنيدن اين جمله، همان‌طور که زل زده بود به من، ادامه داد: تا حالا سيگار برگ اصل کشيدي؟ گفتم: نه ! گفت: تا حالا تاکسي دربست گرفتي؟ گفتم: نه ! گفت: تا حالا به يک کنسرت عالي رفتي؟گفتم: نه ! گفت: تا حالا غذاي فرانسوي خوردي؟ گفتم نه گفت: تا حالا همه پولتو براي عشقت هديه خريدي تا سورپرايزش كني؟ گفتم: نه ! گفت: اصلا عاشق بودي؟ گفتم: نه گفت: تا حالا يه هفته مسکو موندي خوش بگذروني؟ گفتم: نه ! گفت: خاک بر سرت، تا حالا زندگي کردي؟ با درماندگي گفتم: آره، ...... نه، ..... نمي دونم !!! ويلان همين‌طور نگاهم مي‌کرد. نگاهي تحقيرآميز و سنگين .... حالا که خوب نگاهش مي‌کردم، مردي جذاب بود و سالم. به خودم که آمدم، ويلان جلويم ايستاده بود و تاکسي رسيده بود. ويلان سيگار برگي تعارفم کرد و بعد جمله‌اي را گفت. جمله‌اي را گفت که مسير زندگي‌ام را به کلي عوض کرد. ويلان پرسيد: مي‌دوني تا کي زنده‌اي؟ جواب دادم: نه ! ويلان گفت: پس سعي کن دست کم نصف ماه رو زندگي کني. 🔻هر ۶۰ ثانیه ای رو که با عصبانیت، ناراحتی و یا دیوانگی بگذرانی، از دست دادن یک دقیقه از خوشبختی است که دیگر به تو باز نمیگردد،زندگی کوتاه است، قواعد را بشکن، سریع فراموش کن، به آرامی ببوس، واقعاً عاشق باش، بدون محدودیت بخند، و هیچ چیزی که باعث خنده ات میگردد را رد نکن 🍃 🍂🍃 🌺 @Manifestly 🍂🍃