#تجربه_من ۴٠٧
#ازدواج_آسان
#رویای_مادری
به لطف الهی ۱۹ سالگی عقد کردم و همسرم ۲۲ سالش بود، تازه دیپلم رو گرفته بودم که همسرم کارشناسی ارشد قبول شد.☺
همسرم کار ثابتی نداشت اما بجاش پسره مومن و مذهبی بود که خیلی میخواستمش❤
اولویت همسرم این بود که اول درسش تمام بشه و بعد عروسی کنیم، یادمه برای ثبت نام مبلغی ناچیزی که تو مراسم جشن عقدمون جمع شده بود دادم به همسرم تا کارش راه بیفته،
خداروشکر با همه فراز و نشیب ها همسرم درسش رو تموم کرد، قرار شده بود وقتی پایان نامه اش رو ارائه میده منو هم ببره،اما.....😐 دیگه کم کم آماده میشدیم برای آماده شدن برای رفتن زیر یک سقف، تاجایی که پدرم رو اذیت نکردم و تا حد توانش برام یه جهیزیه ای اماده کرد😍
سال ۹۴ تیرماه یه جشن گرفتیم و رفتیم سره خونه و زندگیمون😊 بچه اول خانواده بودم ازشون دور شدم و اومدم تهران، زندگی خوب و آرومی داشتیم، همسرم تازه سرکار میرفت و سرباز بود،
از اونجایی که همش تو خونه تنها بودم کلافه میشدم یه چن ماهی خیاطی رفتم و دیگه ادامه ندادم، چون درس خوندن و سرکار رفتن رو دوس داشتم. البته از همون اوایل ازدواجمون خیلی بچه دوس داشتم اما با مخالفت همسرم و نادیده گرفتن حرف هام مواجه شدم. میگفت مستاجریم، ماشین نداریم، پس انداز کافی و خیلی چیزا....😑
همسرم اون موقع نه اجازه درس خوندن داد و نه بچه متاسفانه،😔 کاره من شد فقط تو خونه موندن و سرمو با کارهای خونه گرم کردن تا اینکه از پارسال واقعا زندگی برام سخت و دشوار شد،
از سال ۹۴ هیچ کاری نکردم و همش عقب موندم، نه بچه، نه درسی، نه کاری، واینکه هر بچه ای رو میدیدم خیلی ناراحت میشدم😑 که هنوز ندارم،
تا پارسال قسمت خدا این بود که دوبار کربلا برم و خادم امام حسین باشم، تو همون کربلا گفتم هرچه زودتر یه رحمی تو دل همسرم بندازه که یه بچه بیاریم،🤲 همسرم همش مشغله کار داشت و من مشغله بیکاری، واقعا ناامید شده بودم😔
نمیدونم چیشد و خدا حرفمو شنید همسرم راضی شد به اقدام کردن بعد از پنج سال از زندگی، رفتم دکتر برای چکاب کلی خودم که کمی نرمال نبود آزمایش و ذخیره تخمدان کم بود، دیگه ناامیدتر شدم گریه کردم، گفتم خدایا منو با این قضیه امتحان نکن، منی که عاشق بچه بودم، تو خلوتی های خودم گریه میکردم و راز و نیاز، گفتم دیگه دکتر نمیرم، یادمه پارسال از کربلا یه لباس بچگونه گرفته بودم و که به ضریج حضرت ابولفضل و امام حسین و علی اصغر زده بودم، گفتم خدا بخاطره دست های کوچیک علی اصغر، به ناله ها و بی تابی های رباب منو بی بچه نذار😭😭
لباس رو آوردم و گذاشتم رو پام لالایی خوندم. تو دلم نذر کردم ۴۰ روز زیارت عاشورا بخونم و چله علی اصغر بگیرم،
بعد از ۹ ماه اقدام با وجود این نرمال نبودن آزمایش من و انتظار یه بچه، خدا بخاطره دستهای کوچیک علی اصغر معجزه کرد😍😭 تو روز ۲۳ چله ام حاجتمو گرفتم، ۹۹ امسال شهریور ماه تو روز اول محرم شیرخوران علی اصغر روزه گرفتم و همون لباسی که از کربلا آورده بودم و تو بغلم گذاشته بودم و لالایی میخوندم و گریه میکردم.
تو روز تاسوعا و عاشورای حسینی بی بی چک زدم خداروشکر مثبت شد باورم نمیشد و آزمایش دادم بتام بالا بود🤲😭
خداروشکر من معجزه دست های کوچیک علی اصغر رباب شدم، و الان ۱۶ هفته باردارم، و دکتر بهم استراحت داده، انشالا بچه من سرباز آقا امام زمان و نوکر اربابم امام حسین بشه،
نذر کرده بودم بار سوم کربلا سه تایی با فرزندم برم پابوس امام حسین، ایشالا هرچه زودتر این کرونا هم ریشه کن بشه و بتونیم بریم،🤲
خلاصه حرف اخرم اینه:اجازه ندیم بعضی از کارها و هدف هامون منع بچه دار شدنمون بشه و خدایی نکرده یه اتفاقی بیفته، بچه نعمت و هدیه خداس با خودش برکت هم میاره، الان همسرم پیشمون هستش که چرا زودتر از اینا نیوردیم، کمی زن و مرد به حرف های همدیگه توجه کنند، نادیده نگیرن همدیگرو😑
جنسیت فرزندم پسره، خداروشکر نذر قربونی علی اصغرش کردم، به همسرم گفتم بعد از دو ساله شدنش، دیگه حتما میخوام یه بچه دیگه برای این کوچولوم بیارم😍
#دوتا_کافی_نیست
❣ @Mattla_eshgh
#تجربه_من
#فرزندآوری
#جنسیت_فرزند
#قسمت_اول
سال ۹۰ با همسرم که از خودم ۶ سال بزرگ تر بود با عشق زندگیمونو شروع کردیم. البته منم مثل همه مشکلاتی رو در دوران عقدم داشتم. ولی خوب، گذشت😏
بعد از عروسی تا هشت ماه خودم و همسرم فرزندی نمیخواستیم یعنی مثل همه عروس دامادای دیگه میخواستیم کمی با هم آشنا بشیم و تنهایی رو تجربه کنیم.
ولی بعدش هم که تصمیم گرفتم نی نی دار بشم، تا چهار ماه طول کشید و من مثل مرغ پرکنده بودم. برای همین اونایی که منتظر بارداری هستن رو درک میکنم. ایشالا خدا به همه توفیق مادر شدن رو بده.😇
بعد از ۴ ماه باردار شدم و خلاصه خداوند فروردین سال ۹۲ اولین فرشته زندگیم رو به من هدیه کرد.
تصمیم داشتم تا اولی رو از شیر گرفتم دومی رو بیارم. ولی از اون طرف هم استرس این رو داشتم که فرزندم پسر نشه. آخه چون همسرم تک پسر بود خانوادش پسر میخواستن. البته مستقیم چیزی نمیگفتن ولی با گوشه و کنایه اووووه...
خلاصه با توکل بر خدا و به خاطر رهبر عزیزم که دستور فرزند آوری دادن و با علاقه زیادی که خودم به بچه داشتم دومی رو بلافاصله بعد از شیر گرفتن دختر اولم باردار شدم.
دومی هم یکی دیگه از فرشته های خدا بود که نصیبم شد. وقتی که دومی یک سالش بود ناخواسته البته از خدا خواسته بود و خوشحال شدم باردار شدم. فقط باز استرس پسر بودنش رو داشتم و کلی از خدا خواستم که سومیم دیگه پسر باشه. ولی خدا صلاح ندونست و سومیم هم دختر شد. البته من دوست داشتم و همسرم هم همین طور.
تا اینکه وقتی دختر سومم متولد شد پدر و مادر همسرم به ما گفتن دیگه شما سه تا بچه دارین و پسر ما چون تک پسره و باید به ما رسیدگی کنه سر پیری دیگه بچه نیارید. دنیا رو سرم خراب شد. منی که از خدا هفت تا هشت تا بچه میخواستم حالا به من میگفتن به همین سه تا دختر اکتفا کن و دیگه لذت مادر بودن رو نچش.
البته این بهونه شون بود اونا بیشتر نگران این بودن که بچه چهارم ما هم دختر بشه و آبروشون بره و البته فرزند زیاد رو بی کلاسی میدونن. و به دخترای خودشون هم گفتن که دوتا بچه بیشتر نیارن.
ولی من به خاطر احترامی که براشون قائل بودم گوش کردم و واقعا تصمیم گرفتم که دیگه بچه نیارم با اینکه برام خیلی سخت بود😔
تا اینکه دختر سومم دو سال و نیمه شد و خدا خواسته و من واقعا ناخواسته باردار شدم. خیلی ناراحت و داغون بودم و از ترسم تصمیم گرفتیم که تا وقتی جنسیت بچه مشخص نشده به خانواده همسرم نگیم.
👈 ادامه در پست بعدی
#تجربه_من
#ناباروری
#رویای_مادری
#نسخه_معنوی
حدود یکسال و نیم از ازدواجمون میگذشت که تصمیم به بچه دار شدن گرفتیم ولی نمیشد که نمیشد ...
۸ ماه بدین منوال گذشت و واقعا برای منی که عاشق بچه بودم، شب و روز، به سختی میگذشت، همش بی قرار بودم و دیگه هیچ چیز برام خوشحال کننده نبود، نه مهمانی رفتن، نه مهانی دادن، نه درس خواندن و نه خرید رفتن و...😔
تا اینکه در یکی از کانال های مربوط به شهدا دیدم شهید مدافع حرم شهید نوید صفری در وصیت نامه شون نوشته هرکس ۴۰ روز زیارت عاشورا بخواند و ثوابش را هدیه بفرستد، تمام تلاشم را خواهم کرد که حاجتش را از خدا بگیرم، تصمیم گرفتم، اون را انجام بدم، در این حین آزمایشات لازم را هم انجام دادم که الحمدلله مشکلی نبود و همه چی نرمال بود.
در اواخر چله، ما یه سفر زیارتی رفتیم، بعد برگشتن، چند روز دردهای عجیب و بی سابقه ای داشتم، سر انجام بعد یک روز دردناک، به دکتر زنان مراجعه کردم، دکتر تشخیص داد که حتما بچه ای در کار بوده که از بین رفته، خیلی ناراحت شدم 😔😢
دکتر آزمایش خون بتا نوشت ، صبح فردا آزمایش را انجام دادم، آزمایش مثبت بود ولی دیگر همه چی تمام شده بود چرا که بتا در ازمایش بعدی، کم تر شده بود ..😢😢
کارم شده بود گریه و زاری، به نظرم حال و حس کسی که بچه ی اولشه و بعد چندماه انتظار خدا بهش بچه میده و از بین میره، با کسی که بچه ی چندمشه یا بدون انتظار بچه دار میشه و از بین میره، اصلا باهم برابر نیست...😞
با دیدن هر بچه، تمام وجودم پر از حسرت میشد... هر کس تو فامیل و اقوام بچه دار میشد، خیلی دلم میشکست و مینشستم حساب میکردم اگر بچه ی ما می موند، الان چن ماهه بود یا الان دیگه حتما به دنیا اومده بود 😭
چن ماه بعد سقط ،باز هم اقدام ولی بی نتیجه ...
تا اینکه آزمایشات را تکرار کردیم، باز هم همه نرمال، ولی گویا هنوز قسمتون نبود.
تا اینکه چن ماه پیش، با امید کامل، شروع به خواندن زیارت عاشورای آیت الله حق شناس ره کردم، در اواخر چله بود که احساس کردم علایم شبیه بارداری دارم و سرانجام پس از هشت روز از اتمام چله ، بی بی چک برای اولین بار، مثبت شد☺️😍 یعنی بعد حدود یکسال و نیم انتظار ...
اونقد با دیدن بی بی چک مثبت ذوق کردم که اگه از اسراف نمیترسیدم، دوست داشتم چن تا بی بی چک دیگه رو همون موقع آزمایش کنم و جواب مثبتش رو ببینم.🙊
الان الحمدلله چن ماه گذشته و بارداری سختی هم نداشتم. مهم ترین دلیلی که باعث شد تجربه ام رو بنویسم این بود که به کسایی که رویای مادر شدن دارند بگم هیچ وقت از لطف خدا ناامید نشین و از دعا و نذر و نیاز دست برندارین، این چن ماه آخر، علاوه بر ختم زیارت عاشورا، هر دعا و نمازی که میشنیدم یا جایی میخواندم هم انجام میدادم. (دعای توسل و حدیث کسا ، چله ی نماز استغفار و...)، نذرهای مالی موثری هم که اطرافیان سفارش میکردند نیز همه رو در حد وسعم نیت میکردم ولی مهمترین و تاثیرگذارترین شون رو همون ختم زیارت عاشورای آقای حق شناس میدونم که به راستی معجزه میکنه ...😊
الان واقعا حسرت میخورم که ای کاش از همون روزهای اول بعد ازدواج ، دعا و نذر و نیاز برای بچه دار شدن رو جدی گرفته بودم و اینکه زودتر این ختم رو انجام داده بودم...😔
این روزها خیلی دعا میکنم همه ی کسانی که آرزوی مادر شدن دارند، هر چه زودتر به آرزوشون برسن...😘
شما اعضای کانال هم برام دعا کنید بارم را به سلامتی به زمین بگذارم...😌
❣ @Mattla_eshgh
#تجربه_من
#ناباروری
#رویای_مادری
#جنسیت_فرزند
سال ۸۸ بود که عقد کردیم و سال ۸۹ رفتیم خونه خودمون با اینکه تقریبا از همون اول اقدام به بارداری کردیم اما انتظار ما تا سال ۹۲ طول کشید، با کلی دکتر رفتن و...
تا اینکه خدا بعد اون همه انتظار ما رو با یه بارداری سه قلو شگفت زده کرد😍
دکتر بهم گفت اگه اذیتی یا فکر میکنی سه تا زیاده بیا تا یکی رو برات پوچ کنم😒😐 اما من و همسرم اصلا به این موضوع فکر هم نکردیم.
بارداری با شرایط خاص خودش گذشت و دوماه آخر هم استراحت مطلق بودم...
دکتر گفته بود سه تا بچه ها پسر هستن اما من خیلی دوست داشتم اولین بچه ام دختر باشه☺️ با اینکه خودمون ۴ تا دختر هستیم و برادر نداریم.
زمان زایمان توی اتاق عمل اول دختر قشنگم بدنیا اومد و حقیقتا دلم رو شاد کرد😍 اما وقتی دکتر قُل دوم رو بدنیا آورد توی همون حال به من گفتن که این بچه ات پسره اما پاهاش مشکل داره ..قدش کوتاهه... دنیا روی سرم خراب شد😔 حال تمام دکترا و پرسنل هم عوض شد...
و در آخر هم قُل سوم که پسر بعدی بود که شکر خدا دخترم و پسرم که قُل سوم بود سالم هستن.
خلاصه کنم که ۱۵ ماه با بی تجربگی من و دوری از منزل پدری و نزدیکی به منزل خانواده همسر که خودش داستانی داره گذشت...
و پسر کوچولوی من بخاطر بیماری استخوان شدیدی که داشت در ۱۵ ماهگی فوت شد...
در این میان خیلی ها با زندگی من امتحان شدن و خودِ واقعی شون رو نشون دادن و ما هم یه امتحان بزرگ رو گذروندیم ...
منی که عاشق بچه بودم برام خیلی سخت بود که بچم روی دست خودم از دنیا رفت...
اما الان تا شعاع فامیل درجه چهار و پنج همه به فکر سالم بودن بچه هستن نه جنسیتش
گاهی اوقات که خسته میشدم و با خدای خودم درد دل میکردم، میگفتم خدایا کاش بهم چهار قلو میدادی ولی بچه سالم واقعا بچه مریض داشتن خیلی سخته...
اما خواهرای گلی که منتظر هستین، آروم باشین و با ایمان قلبی به خدا امیدوار باشین.
امیدوارم و دعا میکنم پیش خدای مهربونم که دامن تون سبز بشه و خدای مهربون سینه زن امام حسین ع و گریه کن روضه ارباب رو روزی تون کنه...
بچه هایی کاملا سالم و اهل و صالح🙏
در آخر برای منم دعا کنید که خدای مهربان، دوباره لذت مادر شدن رو قسمتم کنه.
❣ @Mattla_eshgh
#تجربه_من
#ازدواج_در_وقت_نیاز
#فواید_و_برکات_فرزندآوری
#دوتا_کافی_نیست
من دختر آروم و خجالتی بودم. اینقدرم خجالتی بودم تا میگفتن که قراره خواستگار بیاد سرخ میشدم و هیچی نمی گفتم فقط دعا میکردم که آدم مذهبی و البته شیک پوش بیاد برا خواستگاری😉 که البته نجواهای شبانه ام جواب داد و همسرجان اومدن خواستگاری... یه هفته بعد عقد کردیم و دوران خوشی داشتیم و البته بعد ۱/۵ سال مراسم عروسی گرفتیم.
زمزمه های فامیل شوهر شروع شد که چرا بچه دار نمیشید؟ البته بگم من عروس بزرگه خونواده شوهرمم و اینکه بعد از عروسی همچین انتظاری میرفت.
پدر و مادر همسرم چیزی نمیگفتن و خیلی هوامو داشتن. ولی برای دل اونام که شده تصمیم گرفتیم بچه دار بشیم.
دوران بارداری آرومی داشتم و ذوق مادر شدن تو سن ۱۸ سالگی برام خیلی شیرین بود، با وجود اینکه بی تجربه بودم.
پسرم سال ۸۳ بدنیا اومد و زایمان سختی داشتم. سزارین شدم. درد بعد زایمان که بماند تا ۱۰ روز با آمپول مسکن آروم میشدم. پسرم که ۳ساله شد فهمیدم که باردارم. شوهرم راضی نبود و مدام میگفت باید سقطش کنیم. برای دومی زوده فعلا، وقت داریم.
اصرار شوهرم بیشتر برمی گشت به سخره گرفتن پسردایی و پسرخاله هاش که بهش میگفتن دنبالت کردن عجله داشتی؟ که براش سخت بود.
شب و روزم شده بود غصه و گریه تا جایی که نوبت سقطو هم گرفتیم از یکی از بیمارستانای دولتی که کارمندش مخفیانه آمپول سقطو تهیه میکرد و اون موقع یعنی سال ۸۵ با مبلغ ۲۰۰ هزارتومن فقط پول آمپولش بود. ناراحت بودم چطور راحت این کارو میکنن؟ کسی نیس جلوی این کارو بگیره؟! نه قانونی!! نه مسئولی!! ...
خلاصه شب که رفتیم خونه، فرداش نوبت سقط داشتم. اینقدر ضجه زدم جلوی شوهرم که راضی شد این کار رو نکنیم.
خداروشکر خداروشکر که الان پسر دومم ۱۳ سالشه و خیلی دلسوز و مهربونه، بیشتر از برادر بزرگترش میفهمه، جوری که دوران نوزادی همه فامیل خیلی دوسش داشتن، مخصوصا پدرش...
من دوتا پسر داشتم و طبق معمول فامیل شوهر میگفتن بچه سوم رو بیار اونم دختر. چون مادر شوهرم ۴ تا پسر داره انتظار دخترو از من داشتن !!!
من مخالف بودم چون خیلی دلم میخواست تو محیط بیرون کار کنم برا روحیه م و میگفتم از کجا معلوم سومی پسر نباشه، دوتا پسر کافیه دیگه...
کار پیدا کردم و هفتگی باشگاه میرفتم و اوقات خوشی داشتم. همش میگفتم دیگه باید برا خودم وقت بگذارم. بچه ها دیگه بزرگ شدن، بفکر خودم باید باشم مگه آدم از زندگیش چقدر لذت میبره، چقدر عمر میکنه، اینا مدام تو ذهنم بود ...
یه مدت گذشت و تو دورهمی ها دیدم با فال، جنسیت بچه رو مشخص میکنند. البته من اعتقادی بهش نداشتم و از سر شوخی انجام دادم و گفتن بچه سومت دختره... هر هفته فال میگرفتن همین میشد.
دلم لرزید. یه جورایی خلا تو زندگیم حس کردم. خنده و شادی تو خونوادم کمرنگ بود. هر کدوممون مشغول کار خودمون بودیم. کمتر به هم توجه میکردیم. پسرام دیگه بزرگتر شدن، ۱۶ و ۱۳ساله... دلم بچه می خواست. بچه های کوچیک فامیلو میدیدم، حسرت میخوردم.
منم دختر میخواستم. حس میکردم به هم نزدیکتر میشیم. شادیمون بر میگرده و زندگیمون از یکنواختی درمیاد...
الان که دارم تجربه زندگیمو میگم. دخترم ۱۶ ماهشه😍 سال ۹۷ بدنیا اومد بعد از ۱۲سال زندگی ۴ نفره...
خداروشاکرم که خیلی زود جواب دعاهامو گرفتم. چون ناامید بودم. بعد از ۱۲سال شاید نیاز به درمان باشه برای بارداری...
الان دخترم شده سوگلی خانواده...
یه لحظه نمیتونم تنهاش بذارم. دلم براش یه ذره میشه، درصورتی که این حس و با پسرام کمتر داشتم. خب تجربه کمتر بود اون زمان. ..
پدرش و برادراش براش غش و ضعف میکنن... تازه میگن براش خواهر بیار که تنها نباشه و من واقعا تو فکر چهارمیم😍
شیفته بچه شدم و خدای مهربون با قدمش چنان برکتی بهمون داده که گفتنی نیست. اینم بگم من به چله زیارت عاشورا متوسل شدم الان تقریبا ۲ساله هرسری چله میگیرمو هدیه میکنم و معجزاتش رو میبینم ....خداروشکر...
دعا میکنم خداوند به کسانی که در انتظار اولاد هستن انشالله فرزند سالم و صالح هدیه کنه که صبر اوج احترام به حکمت خداونده...
#دوتا_کافی_نیست
❣ @Mattla_eshgh
#تجربه_من
#ازدواج_در_وقت_نیاز
#فرزندآوری
#قسمت_اول
اوایل سال تحصیلی ۸۸ بود و من دختری ۱۶ ساله، پر شور و شیطون بودم. یه روز پاییزی که از مدرسه برگشتم، دیدم مادرم تند تند داره ناهار آماده میکنه، منم شیطنتم گل کردو سر به سر مادرم گذاشتم😅 (وای مامان هنوز ناهار نذاشتی! حالا ما هیچی الان شوهرت میاد خونه میبینه هنوز ناهار نذاشتیا🤭ما بچتیم، شوهرت چی خسته و کوفته الان از مدرسه میاد ناهار نداری)
مادر منم از کوره در رفت که همش تقصیر توعه دیگه، منو میگی شدم این شکلی😯 گفتم والا من از صبح رفتم الان دارم میام، دیدم با قیافه زیرکانه (که آره حالا نوبت منه اذیتت کنم گفت) یه خانومه زنگ زد یه ساعت حرف زد ناهارم دیر شد، راستش تا اون موقع هیچ کس حق نداشت جلو من حرف از خواستگار بزنه، چون یکی یکدونه بودم با دو برادر که یکی بزرگتر بود و یکی کوچیکتر، هر وقت هم بین فامیل حرف ازدواج دختر پیش می اومد پدرم میگفت من دخترم رو تا ۲۵ سالگی شوهر نمیدم.
وقتی با دختر های فامیل جمع میشدیم بهم می گفتن بابات قراره ترشی بندازتت و شروع میکردند تعریف از خواستگارهای رنگ و وارنگ شون و من غصه میخوردم که حتی یه خواستگار هم ندارم. غافل از این که سرنوشت چیز دیگه ای بود و من از همشون زود تر رفتم خونه بخت😅
خلاصه از قصه دور نشیم، اون خانم چون از اقوام دور بودن هرچی مادرم گفته بود بابا این دختر داره درس می خونه، راه دور شوهرش نمیدیم، اون خانم قبول نکرده بود و بالاخره اومدن خواستگاری و من با شرط ادامه تحصیل در تیر ماه سال ۸۸ به خانه بخت، یعنی تهران اومدم، دوری از خانواده و حتی دوری از شهری که از بچگی توش بزرگ شده بودی واقعا سخت بود.
شغل همسرم مدیریت و برنامه ریزی پروژه های عسلویه بود و باید مدتی بعد از ازدواج بر می گشت عسلویه و این فراق برای منی که در شهر غربت بودم و هنوز با پدر و مادر و خانواده ایشون احساس نزدیکی نمی کردم خیلی سخت بود، اما خودم رو با درس مشغول کرده بودم، کنکور دادم و در رشته تربیت معلم قبول شدم اما دیگه نتونستم دوری همسر رو تحمل کنم و همسر هم همین طور، درس و دانشگاه رو بوسیدم و کنار گذاشتم، یه اتاق ۱۲ متری با لوازم و وسایل ضروری اجاره کردو ما اونجا ساکن شدیم.
زن صاحب خونه خیلی مهربون و با محبت بود. ان شاءالله خدا دامن اون رو هم سبز کنه، منو هر جا که میرفت میبرد دیگه با همه اقوامش آشنا بودم، بعد از یک سال یه خونه بزرگتر از طرف شرکت دادند و ما از اون اتاق ۱۲ متری به یه واحد تقریبا ۸۰ متری نقل مکان کردیم.
یک سال هم اونجا ساکن بودیم، تو این دو سال که عسلویه بودم خیلی انتظار بچه رو می کشیدیم اما خبری نبود تا این که در شب ولادت امام حسین علیه السلام فهمیدم که باردارم😍
البته خیلی دکتر میرفتم و امید های زیادی به من می دادند و حالا نتیجه صبر و بردباری که اونها می گفتند رو می دیدم.
خیلی خوشحال بودم، اما نگران هم بودم چون خیلی کار های خطر ناک که موقع بارداری نباید انجام داد از جمله بلند کردن اجسام سنگین، مصرف قرص، هایلایت کردن موها رو انجام داده بودم. اما به خدا توکل کردم.
بعد از یک ماه چون به دکتر های اون جا اطمینان نداشتم تو تهران به یک سونوگرافی مطمئن رفتم. وقتی خانم دکتر شروع به حرف زدن کرد واقعا شوکه شده بودم و نمیدونستم باید چه عکس العملی نشون بدم.
دکتر گفت: جنین ها سالم سلامت هستند و قل اول پسره😶
👈ادامه در پست بعدی
#تجربه_من
#برکات_فرزندآوری
#رزاقیت_خداوند
#دوتا_کافی_نیست
#قسمت_دوم
از خود مطب دکتر تا خونه رو گریه کردم، که خدایا سالم باشند، طوری که وقتی رسیدم خونه همسرم از چهره ام وحشت کرده بود. وقتی دوقلو بودن بچه ها رو فهمید، خیییلی خوشحال شد.😁
هفته ۲۰ فهمیدم قل دوم دختره، خیلی خوشحال بودم که هم دختر دار شده بودم هم پسر، این هم بگم که بعد از اولین سونو و خطرناک بودن وضعیتم باید کنار مادرم می موندم و حتی رفتن به مطب دکتر هم برام ضرر داشت.
تا بلاخره غروب روزه ۲۸ دی ماه بچه ها دنیا اومدن. خدا رو شکر با این که زود دنیا اومده بودند به دستگاه احتیاج نداشتند.
هر دو زردی داشتند، یکی بیشتر و یکی کمتر و هر دو احتیاج به دستگاه مهتابی 😔 اما هیچ بیمارستانی جا نداشت، آخر دستگاه رو به خونه آوردیم، خیلی روز های سختی بود، هر وقت نگاه من به بچه ها میافتاد از غصه دلم میخواست دق کنم، یه مشکل دیگه این بود که دوست داشتم فقط شیر خودم رو بخورند، اما انگار سیر نمی شدند و به خاطر همین زردی شون روز به روز بیشتر میشد، آخر با اصراره مادرم شروع به دادن شیر خشک کردم، عذاب وجدان داشتم با غصه بهشون شیر خشک میدادم. تا بالاخره زردی خوب شد و دوماه خونه مادرم گذشت. حالا باید به خونه خودمون که طبقه همکف خانواده همسر بود، می رفتیم.
هم کار خونه، هم رسیدگی به بچه ها، بچه هایی که رفلکس داشتند و دارو و شربت دادن بهشون واقعا سخت بود، دلم نمی خواست کسی کمکم کنه، دوست داشتم فقط خودم باشم و دوتا بچه شیطون.
سال ۹۰ خونه ثبت نام کردیم و سال ۹۴ ساکن خونه خودمون شدیم. دیگه صاحب خونه شده بودیم.🤩
سال ۹۵ بود و دوقلو های ما ۴ ساله بودند که کم کم دلم بچه خواست، اصلا بارداری و لذت های بارداری و تکون های یه بچه رو احساس نکرده بودم، دلم میخواست اون ها رو هم تجربه کنم.
در آخرین روز های ماه مبارک فهمیدم باردارم، خیلی خوشحال شدم با این که اطرافیان خیلی خوشحال نشدند😆سختی های زیادی رو تحمل کردم از استرس برای چسبندگی رحم که اشتباه تشخیص داده بودند تا بعضی از تیکه ها و حرف ها که دل آدم رو بد میسوزند، حتی مادرم هم از این بارداری ناراحت بود اما مهم خودمون بودیم و بچه هامون.
برکاتی که این بچه با خودش آورد از قبل از دنیا اومدن شروع شد☺ همسرم در مسابقات حفظ کل قرآن سوم شد، خیلی وقت بود که تصمیم داشتیم ماشین رو عوض کنیم اما نمی شد تا با قدم این بچه ماشین هم عوض شد😉 تا قبل از این هر کی میگفت بیا روضه بیا مسجد و کلاس های مختلف، می گفتم دوتا بچه دارم وقت نمیکنم اما همون موقع که زینب خانم ما نوزاد بود همراه من و خواهر و برادرش به کلاس کامپیوتر، خیاطی میومد😅 و هر کس می شنید تعجب میکرد که چطور با ۳ تا بچه این کلاس ها رو شرکت میکنی.
منی که اصلا از خیاطی خوشم نمی اومد حالا پشیمونم که چرا وقتی عسلویه بودم و وقت باز تر بود این کار رو نکردم البته حتما از برکات وجود بچه هاست.
حالا بعد از گذشت ۴ سال مادری هستم ۲۹ ساله، دارای سه فرزندم و مشغول کلاس های کیک، نان و دسر آنلاین با دوقلو هایی که الان کلاس دوم هستند.
نه از ازدواج زود، نه از داشتن ۳ فرزند پشیمون نیستم، درسته که خیلی سخته اما خدا رو شاکر هستم که بچه هایی سالم و شاداب رو به من و همسرم عنایت کردند.
#تجربه_من
#ازدواج_آسان
#فرزندآوری
#رزاقیت_خداوند
#ساده_زیستی
#سبک_زندگی_اسلامی
وقتی همسرم به خواستگاریم اومدن تمام خانواده و حتی فامیلها مخالف بودن به علت دوری راه (حدودا ۱۸ ساعت)، و نداشتن شغل مناسب...
اما من با توکل به خدا و توسل به اهل بیت سلام الله علیها به ایشون جواب مثبت دادم فقط فقط فقط به خاطر ایمان و اخلاقشون...
تا یک سال مشغول به تحصیل بودم و اصلا تو فکر بچه نبودم😓😓 اما بعد از صحبت حضرت آقا تصمیم به تشکیل یک خانواده ۳ نفری گرفتیم😄
اینکه چقدر تو دوران بارداری و بعد از زایمان زجر کشیدیم بماند اما تو همون دوران عنایتهای معنوی که تو زندگیمون میشد واقعا محسوس بود که این از همه چیز مهمتره😍
اما عنایتهای مادی
به محض دنیا اومدن دخترم ما صاحب ماشین شدیم و یک شغل خیلی خوب که تو تصوراتمون نبود برای همسرم جور شد و ایشون استخدام رسمی شدن...
فاطمه خانوم دو سالشون بود که خواستیم چهار نفره شیم، منتهی خداوند متعال مقدراتش چیز دیگری بود و ۳ ماهه سقط شد...😭
اما دست از تلاش برنداشتیم با توسل به ارباب بی کفن و زیارت عاشورای حاج آقا حق شناس رحمه الله دوباره مامان شدم با نه ماه استراحت مطلق و کلی آمپول و دارو و ....😊
زهرا خانومم الان یک ونیم سالشه و ما به تازگی صاحب خونه شدیم....
ما زندگی مون رو از صفر شروع کردیم ... تو یک برهه ای از زندگی انقدر مشکل مادی بهمون فشار آورد که حتی پول سیسمونی رو دادیم برا بدهکاری و قسط و ....اما به محض دنیا اومدن دخترم همه چیز تغییر کرد.
موقع ازدواج سرویس طلا نگرفتم. آینه شمعدون و وسایل عروس هیچی نخریدم. به اجبار خانواده همسرم به آرایشگاه رفتم، لباس عروسم وقتی تو آرایشگاه بودم به انتخاب خودشون برام گرفتن، از فیلمبردار و عکاس و آتلیه هیچ خبری نبود و نخواستیم. حتی دم در تالار همسرم و راه نمیدادن از بس ماشین ساده بود 😃😃😃😃 به ایشون میگفتن این مکان برای ماشین آقا داماده و آقای مظلوم من با خنده میگفتن خوب من دامادم😆
ایشونم کت و شلوار و ساعت و خرید وسایل آقا داماد را خیلی جزیی برداشتن. نه اینکه خانواده هامون از لحاظ مالی نتونن کمکون کنن. ما اعتقاد به این کارا نداشتیم و همش میگفتیم مراسممون ساده باشه...
برای جهاز هم ایشون اصلا نگذاشتن مبل و بوفه و میزنهار خوری بخریم و همیشه تاکید داشتن به اینکه زندگی و ساده شروع کنیم.
الان هم بعد از گذشت ۸ سال هنوز همون پشتی ها و ملافه سفید زیرش بزرگترین تجملات زندگی ماست.
زندگی رو راحت بگیرین. با کم و زیاد هم بسازین. همه اون کسایی که مخالف ازدواج ما بودن با دیدن رفتار بسیار خوب همسرم و تواضعشون بسیار علاقمند به ایشون هستند. خداوند و ائمه هم انشالله کمک خواهند کرد.
تصمیم داریم که خانوادمون و به ۵ نفر افزایش بدیم. خیلی دعامون کنین عزیزان. انشالله این بارداریم مثل قبلیها نباشه...البته هر که زجرش بیش، اجرش بیشتر...
انشالله بتونیم فرزنداانی سالم، صالح، عاقبت بخیر، خوش قدم و خوش روزی داشته باشیم.
برای شهادت همسرم هم دعا کنین البته مثل حبیب بن مظاهر
ایشون حیفه بمیرن...
انشالله عاقبت بخیر بشیم
❣ @Mattla_eshgh
#تجربه_من ۴۹۸
#ازدواج_در_وقت_نیاز
#فرزندآوری
#سبک_زندگی_اسلامی
#رزاقیت_خداوند
#قسمت_اول
تازه دبیرستان رو تموم کرده بودم که مامان جونم توی یکی از همون گپ های مادر دختری خاصِ خودمون، بحث خواستگارها رو به میون کشید.
سرخ و سفید شدم🙈 و سعی کردم طفره برم و درس و دانشگاه رو بهونه کنم🙄 که مامان، صادقانه و مادرانه برام اولویت بندی کرد.👇
*ازدواج ،تشکیل خانواده، مادرشدن* گفتم: پس درسم چی؟ گفت: مطمئن باش از برکت کانون مقدس خانواده و مقام مادری، درست رو هم عالی میخونی.👌
به حرفهاش ایمان داشتم. و همین شد که سال ۸۵ میون هجمه ی تمسخرهای فامیل که وای چقدر عجله داشتید، حالا زوده😳 ۱۹سال که سنی نیست برای ازدواج 🤷♀ و ... لابه لای پوزخندهای دخترخاله ها و دخترعموها و رفقایی که هم سنم بودند و با تبختر خاصی دم از درس خوندن میزدن و عمرم رو بر باد رفته تلقی میکردند؛ به یه پسر نجیب، مومن، ولایی، باحیا و معتقد "بله" گفتم و دو هفته بعدش هم راهی اردوی جهادی شدیم👌 اولین تجربه ی مشترکمون که انصافا خاص بود و مسیر زندگی من رو تغییر داد...😊
سال ۸۷ بعد از کلی صحبت با خانواده ها بالاخره راضی شون کردیم با یک مراسم متوسط و کم خرج راهی خونه بخت بشیم (هنوز هم حسرت اون دوسال عمر تلف شده مون رو میخوریم که چرا بخاطر یه سری رسم و رسومات نادرست دوران عقدمون طولانی شد و زودتر با هم زیر یه سقف نرفتیم.😢)
الحمدالله زندگی مشترکمون هم با اردوی جهادی و سفر کربلا شروع شد و به فال بسیییییار نیک گرفتیم.😍😊
دو ترمی از درسم مونده بود که تصمیمون برای سه نفره شدن جدی تر شد.😉 از خداوند فرزندان پاک و صالح خواستیم.🤲 الحمدلله دوران بارداری شیرینی داشتم و چون مشغول پایان نامه بودم؛ متوجه گذشت ۹ ماه نشدم 😉☺️
نوروز سال ۸۹ که عید دیدنی ها رو با گل پسر یک ماهمون میرفتیم؛ یه حس خاصی داشتم.😍 شاید بعضیا هنوز تو دلشون بهم می خندیدند و گاهی کنایه ای حوالمون میکردن😏 اما مهم من و همسرگلم بودیم که حال دلمون خوبِ خوب بود😍 و مسیر رو اشتباه نرفته بودیم👌 از نظر ما ۲۳ و ۲۵ سال، سن کمی برای تجربه ی لذت مادری و طعم شیرین پدرشدن؛ نبود شاید به مذاق بعضیا خوش نمیومد ولی مهم نبود😉
یکی از مهمترین برنامه ریزی های زندگیمون هدر ندادن دهه های مهم عمرمون بود😃 با خودمون عهد کرده بودیم دهه طلایی ۲۰ تا ۳۰ سال رو خیلی دقیق برنامه ریزی کنیم. البته حواسمون بود که ما فقط مامور به انجام وظیفه ایم و نتیجه با حضرت حقه و با توکل بر خدا مسیرمون رو برنامه ریزی کردیم.💪
تصمیم گرفتیم فرصت طلایی باروری تو سن جوانی رو به بهانه ی تحصیل و ... از دست ندیم.😉☺️ ایمان داشتیم اگر اولویت بندی هامون درست باشه و وظیفه مون رو به نحو احسنت انجام بدیم رزق های مادی و معنوی خداوند بموقع برامون میرسه.👌
محمد کوچولومون چهارماه بیشتر نداشت که مجبور شدیم برای کار همسر از شهرمون مهاجرت کنیم.😢 دوری از خانواده و تنهایی تو اون شهر برای من که به خونه نشینی خیلی عادت نداشتم چندان راحت نبود.
محمدکوچولو که اولین تجربه ی اردوی جهادی همراه کربلا رو وقتی باردار بودم چشیده بود؛قسمتش شد اولین سالگرد تولدش هم باز با ما راهی اردوی جهادی بشه😃 رزق معنوی این موجود دوست داشتنی خیلی عالی بود و سفرهای زیارتی مشهد و کربلا مدام قسمتمون میشد. هنوز پسرم رو از شیر نگرفته بودم که تصمیم گرفتیم یه خواهر یا برادر براش بیاریم ولی خواست خدا این بود مدتی انتظار بکشیم و خلاصه بعد از کلی نذر و نیاز و خواهش از بارگاه الهی، فاطمه بانو حوالی نوروز ۹۲ تشریف آورد و شد گل سرسبد خونمون.🤩(نگم که توی فامیل فرزند آوردن با این اختلاف سنی مسخره بود و همه حتی نزدیک ترین افرادمون برخورد فوق العاده تلخی داشتند.)
از برکت تشریف فرمایی این نازبانو خداوند مجدد برکاتش رو نصیبمون کرد و از خونه ی ۵۰ متری به خونه ی ۱۰۰ متری رفتیم. سفرهای جهادی و کربلا و مشهد روزیمون شد و الحمدلله درسم رو هم ادامه دادم .
گل بانومون یک سال و نیمه بود که به شهرمون برگشتیم و چون نزدیک مادرم آمدم و خیالم راحت بود نصف روز فرشته کوچولوهام جای مطمئنی هستند فعالیت در چند مدرسه غیرانتفاعی برای تدریس دروس مختلف رو قبول کردم. الحمدلله تجربه ی بسیار خوبی بود. ولی حواسمون بود که اولویت ها فراموش نشه.🧐 گاهی لابه لای کار و درس اونقدر طعمش به مذاق آدم میشینه یادش میره اولویت اول فرزندآوری و تربیت هست.🤨
خلاصه منتظر فرشته ی بعدی بودیم که ایام محرم متوجه شدیم خدا مجدد بهمون عنایت کرده یه فرشته ی ناز دیگه بهمون هدیه داده.
خیییلی خوشحال بودیم ولی ۱۲ هفتگی که بعلت لکه بینی سونو دادم متوجه شدیم جنین تو ۹ هفته قلبش ایست کرده، دنیا روی سرم خراب شد😭 اصلا باورم نمیشد.😢 به چندین پزشک حاذق مراجعه کردیم و همه تایید کردند و متاسفانه کوچولوی نازمون سقط شد.
#تجربه_من ۴۸۸
#ازدواج_در_وقت_نیاز
#فرزندآوری
#مادری
#رزاقیت_خداوند
#قسمت_اول
من سال ۹۲ تو سن ۱۹ سالگی ازدواج کردم.. همسرم ۲۳ سال داشتن و راننده تاکسی بودن منم دانشجو ترم ۲ رشته عمران بودم، بعداز ازدواج از رفتار همسرم متوجه شدم که نسبت به درس خوندن من خیلی مشتاق نیست البته واضح نمیگفتن، بنده خدا از این ترس داشت که من از نظر تحصیلات برم بالا یه وقت پشیمون بشم از ازدواجم با ایشون😍
خلاصه بعد از چند ماه با وسایل ساده و مجلسی ساده رفتیم سر خونه و زندگیمون که من کاردانی رو هم تموم کردم. من عاااشق بچه بودم و بلافاصله اقدام به بارداری کردم و در عرض ۲ ماه باردار شدم و از همون لحظه درهای روزی و برکت به خونه مون باز شد. باورتون نمیشه همون ماه یک ماشین صفر خریدیم مثل معجزه بود.
من ویار وحشتناااکی داشتم و مدام زیر سرم بودم ولی از عشق و لذتی که داشتم نگم براتون اصلا سختی ها رو با عششق تمام میگذروندم تا ۵ ماهگی ..
خلاصه شوهرم یکجا به صورت رسمی استخدام شدن البته کارگر هستن ولی خوب بیمه شدیم و نظم روزانه و حقوق ثابت هم از مزایای کارشون که بازم پسرم هنوز به دنیا نیومده بودن..
خلاصه وقتی رفتم سونو ۸ ماهگی و گفتن تاریخ یکم به دنیا میاد اومدم خونه مادرشوهرم و همه خانواده بودن تقویم نگاه کردم دیدم یکم که روز تاسوعا ست همون لحظه از دلم گذشت و گفتم اگر پسرم روز تاسوعا به گفته سونو به دنیا بیاد اسمشو میذارم عباس ، اینم بگم که من خیلی عقاید مذهبی نداشتم و همین حرفم باعث تعجب همه شد.
خلاصه شب عاشورا چون خونه مون نزدیک حرم امام رضا بود رفته بودم یه جورایی پیاده روی های قبل زایمان و هیئت ها رو هم نگاه کنم، یه حسی منو کشوند تو حرم...
نشسته بودم توی حیاط رو به روی گنبدطلایی داشتم سوره یاسین میخوندم با همسرم وسط هاش رسیدم که یکهو درد زایمان منو گرفت😂
باورم نمیشد چشمام گرد شدن و چون بچه اولم بود و دردم اروم بود دو دل بودم که این درد زایمان یا چیز دیگه...
خلاصه رفتیم خونه و دردها هی بیشتر شدن و صبح رفتم یکی از بیمارستان های نزدیک حرم و مدام تا لحظه ی زایمان صدای دسته ها و هیئت ها تو گوشم پیچیده بود.
خییلی زایمان سختی داشتم طبیعی بودم ولی دنیا رو خدا بهم داد لحظه ی به دنیا اومدن عباسم ... بهتررررین احساس دنیا واقعا قابل وصف نیست.
تو اتاقی که منو آوردن توی بخش، ۴ تا خانوم بودیم و همه پسر آورده بودیم و همه اسم پسراشون عباس میخواستن بذارن😊
هیچکس باورش نمیشد که من اسم بچه مو عباس گذاشتم و همه انتظار اسم های امروزی رو ازم داشتن.
شاید باورتون نشه ولی بزرگترین رزقی که خدا به من داد بعد از به دنیا اومدن عباس انقلابی بود که درون من به وجود اومد، من شدم یک زن و مادر فهمیده و آروم و صبور در صورتی که قبلا اصلا نگم براتون چقدر شر و شیطون و مثلا امروزی بودم.
رزق وجودی عباسم برای من شناخت اهل بیتم، شناخت خودم، شناخت خدای خودم و معبودم بود.
رزق مادی و بقیه راحتی های هم که بماند ...
ولی ای کاش این خوشی هام ادامه داشت و خدا منو مورد امتحان قرار نمیدادن...
👈 ادامه در پست بعدی
#تجربه_من ۵۰۰
#ازدواج_در_وقت_نیاز
#فرزندآوری
#ساده_زیستی
#قسمت_اول
فرزند آخر یک خانواده تقریبا پرجمعیت بودم
۶ تا خواهر و برادر بودیم. یه بچه ی بسیار بسیار درس خون، همیشه شاگرد اول یا نهایتا شاگرد دوم کلاس بودم.
وقتی کنکور رو دادم تصمیم گرفتم برم کلاس حفظ قرآن😍😍 یعنی تصمیم که نه یه دعوت نامه از طرف خدا... همزمان همون سال دانشگاه قبول شدم و رفتم دانشگاه
هم درس میخوندم
هم قرآن حفظ میکردم.
عید همون سال تو سن ۱۸ سالگی از طرف یکی از اقوام با همسر جان آشنا شدیم و ایشون وارد زندگی بنده شدند.
یه مراسم عقد بسیار ساده برگزار شد و من شدم ملکه قلب آقای همسر💘💘
همسر جان با تحصیل و حفظ قرآن بنده شکر خدا مشکلی نداشتند و من هر دو رو ادامه میدادم و در هر دو شکر خدا بسیار موفق بودم.
استاد قرآنم که خدا برامون حفظش کنه، همیشه می گفت حفظ قرآن ذهن انسان رو باز میکنه ✨ به روح آدم جلا میده🌟 قلب انسان رو صفا میبخشه.💖
بعد از ۲ سال یه مراسم عروسی بسیار ساده گرفتیم،، بدون سرویس طلا و بدون آینه شمعدان،، چون به نظرم اصلا ضروری نبود.
با وجود اصرار هر دو خانواده که حتما بخر مردم چی میگن ،، برامون حرف در میارن،، اما من گوشم به این حرفا بدهکار نبود،، گفتم فقط وسایلی رو خریداری میکنم که برام لازمه
برای زندگی به منزل مادرشوهر جان رفتیم و در یک اتاق خیلی کوچیک زندگی رو آغاز کردیم.
خلاصه من و همسرم زندگی عاشقانه مون رو با کلی آرزوهای قشنگ شروع کردیم. زندگی خیلی خیلی خوبی داشتیم. خیلی همدیگه رو درک میکردیم. سختی هم بود اما با توکل بخدا و گذشت کردن سختی ها هم تموم میشد.😌😌
سال آخر دانشگاه بودم ، قرآنم رو هم جزهای آخر بودم که متوجه شدم خدا جمع دونفرمون رو سه نفره کرده.😍 کلی ذوق و شور و نشاط افتاد تو خانواده ها مخصوصا خانواده مادرشوهر جان💓💓 چون نوه اول و نور چشم خانواده بود
یه بارداری خیلی خیلی راحت رو پشت سر گذاشتم و پسر اولم طی یک زایمان طبیعی نسبتا راحت به دنیا اومد😍😍 یه پسر شیطون که از شیطنت هاش نگم براتون😅😅 از ساعت ۶ صبح آقا بیدار بود. البته شکر خدا شب ها رو میخوابید و من شب بیداری نداشتم براشون🙏
اما خیلی شیطون بود لحظه ای آروم و قرار نداشت، همیشه باید دنبالش می بودم، شیطنت هاش تا جایی بود که حتی تلویزیون مادرشوهر هم از دستش در امان نبود و چند باری به زمین خورد😱😱
با وجود پسرم دانشگاه رو تموم کردم و موفق شدم حافظ کل قرآن کریم بشم. پسرم یک ساله بود که در موسسه ای که قرآن رو حفظ میکردم مشغول به تدریس شدم
حدودا ۳ ساله بود که همسرجان زمزمه ی فرزند دوم رو به زبان آوردند ولی از من انکار... منی که از شیطنت های پسر اول گاهی کلافه میشدم اصلا حاضر نبودم بچه دومی داشته باشم. حدودا ۹ ماهی رو در مقابل همسرم ایستاده و مخالف صد در صد برای بچه بعدی بودم. اما بلاخره موافقت کردم هر چند که واقعا دلم راضی نبود.
پسرم ۴ ساله و نیم بود که پسر دومم به دنیا اومد.👶👶 یه بارداری خیلی خیلی راحت، نسبت به بارداری اول هم راحت تر، اما این بار پسر دومم رو موقع زایمان به مشکل خوردم و سزارین شدم. یه پسر فوق العاده آروم که از مظلومیت و آقا بودنش هر چی بهتون بگم کم گفتم. شب ها رو کامل میخوابید، صبح ها معمولا تا ۱۰خواب بود هر وقت هم بیدار بود صداش در نمیومد.
خلاصه این شاهزاده کوچولوی من تمام دید و نظر بنده رو نسبت به بچه داری عوض کرد.
الان من شده بودم مادر دوتا پسر ۴ونیم ساله و یک نوزاد🌹🌹
زندگی به روال عادی میگذشت و من هم چنان مشغول تدریس بودم ، پسرم ۵ ماهه بود که شک کردم به اینکه نکنه باردار باشم😳😳 چند روزی خواب و خوراک نداشتم از استرس و دلهره... خلاصه دل رو زدم به دریا و رفتم آزمایشگاه...
تا عصر که جواب آزمایش اومد هر چی دعا و نذر و نیاز بلد بودم رو انجام دادم که جواب منفی بشه، وقتی زنگ زدم به آزمایشگاه گفت مبارک باشه جواب مثبته...
اون موقع تو خونه فقط من بودم و پسر کوچیکم، بچمو تو بغل گرفتم و چند ساعتی زار زار گریه کردم😭 اشکام اصلا بند نمیومد. هرچی نگاه به پسرم میکردم بیشتر گریه میکردم.😢
هوا دیگه تاریک شده بود، پسرم رو بغل کردم و رفتم خونه مادرم...
وقتی رسیدم به منزل مادرم، تصمیم گرفتم به مامانم بگم. اما نمیدونم یه دفعه ی چیزی پشیمونم کرد از اینکه بگم😕 قضیه بارداریم رو از همه مخفی کردم😎 فقط صمیمی ترین دوستم خبر داشت و تو ماه های اول که خیلی از لحاظ روحی بهم ریخته بودم خیلی کمکم میکرد.
#تجربه_من ۵۰۱
#مادری
#فرزندآوری
سال ۹۴ در سن ۲۳ سالگی با همسر عزیزم عروسی کردیم. همزمان در مقطع ارشد تحصیل میکردم. به شدت هم از بارداری جلوگیری میکردم🙈
تا اینکه ۵ ماه بعد از ازدواج بنا به دلایلی همسرم آزمایش اسپرم دادن و نتیجه خوبی به نداشت و متخصص زنان پیشنهاد کردن که شما نباید جلوگیری کنید و احتمالا دیر یا شاید هم سخت باردار بشی.😞 خیلی هر دو ناراحت شدیم و فکر اینکه شاید اصلا بچه دار نشیم خیلی ناراحتمون میکرد.😢
تا اینکه با توکل به خدا اقدام کردیم حدود دو ماه بعدش قسمتم شد که به نجف و کربلا بریم یکی از مهمترین دعاهام در اون اماکن مقدس این بود که بچه دار بشم.
وقتی که برگشتیم در کمال ناباوری متوجه شدیم که بله خداجون مهربووون جواب دعاهامونو داد و من باردار بودم😊 وقتی جواب مثبت رو دیدم از ذوقم دستام میلرزید و گریه ام گرفته بود. آخه همسرم که برای معاینه با توجه به جواب آزمایش رفته بودن گفتن مشکلشون واریکوسل هست و باید رفع بشه و حالا قبل از اینکه درمان بشه ما جواب گرفته بودیم و خیلی خوشحال بودیم.
بارداری خیلی خوب و بدون دردسری داشتم، ۱ ماه قبل از زایمان هم پایان نامه ارشدم رو دفاع کردم و خیالم راحت شد.
پسرم که دنیا اومد چون اولین تجربه بود خیلی شب بیداری ها و بعضی شیطنتهاش اذیتم میکرد تا جایی که تصمیم گرفتم بیشتر از یک بچه نداشته باشیم😳
اما وقتی پسرم ۳ ساله شد و به اصطلاح از آب و گل در اومده بود، هم خودمون دوست داشتیم پسرم تنها نباشه هم خودش مدام میگفت پس کی نی نی میاریم و....
این مدت اوج کرونا بود و من میترسیدم تا اینکه بالاخره با توکل به خدا اقدام به بارداری کردم، چند ماهی گذشت و وقتی دیدم باردار نمیشم دوباره نگران شدیم و همسرم آزمایش دادن و متاسفانه باز هم نتیجه خوبی نداشت😢 و من مدام با خودم میگفتم کاش اصلا جلوگیری نمیکردم و زودتر باردار میشدم.
در سونوی همسرم باز هم نشون داده بود که واریکوسل گرید ۳ دارن و بارداری با این شرایط تقریبا بعیده.
از طرفی خودمون دوست داشتیم که فرزند دیگه ای داشته باشیم و از طرف دیگه حرفهای پسرم که خیلی دلش نی نی میخواست، ناراحتم میکرد.
به این کانال سر می زدم و تجربه های مختلف رو میخوندم و از طریق همین کانال با ختم زیارت عاشورا آیت الله حق شناس و نذر زیارت عاشورا برای شهید نوید صفری آشنا شدم و اونها رو انجام دادم و کلی نذر و نیاز دیگه کردم.
تا اینکه باز هم خدای مهربووون بهمون لطف بزرگی کرد و بعد از ه ماه، دوباره باردار شدم و دیگه در پوست خودم نمی گنجیدم.
جالبتر این بود که برنامه ریزی خداجوووونم دختر قشنگم با اختلاف ۵ روز از تولد داداش مهربووونش دنیا اومد.❤️
من با خودم قرار گذاشتم که هروقت باردار شدم تجربه خودم رو تو گروه بذارم و به همه عزیزان بگم که تا وقتی خدا نخواد هیچ برگی از درخت نمی افته و همه چیز دست خداست. و توصیه بنده به همه عزیزانی که تازه ازدواج کردن این هست که طی اولین سالهای ازدواج اقدام به فرزندآوری کنید جلوگیری طولانی مدت کار رو سخت میکنه این تجربه ای هست که در اطرافیانم هم دیدم.
امیدوارم بهترینها برای همه رقم بخوره و تمام بانوان سرزمینم طعم شیرین مادری را بچشن.
التماس دعا
❣ @Mattla_eshgh