eitaa logo
انّ الحسین‌مصباح‌الهدی 🚩🏴
2هزار دنبال‌کننده
12.5هزار عکس
14هزار ویدیو
115 فایل
مکتوب علی یمین عرش الله ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاة⚘️ لینک کانال @MesbaholHuda
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اصول تربیت اخلاقی 🔹ارتباط شیوه و هدف، ارتباطی دوسویه و طرفینی است؛ همان طور که هدف، تعیین کننده شیوه است، از طرف دیگر، شیوه نیز تعیین کننده هدف است. محوری ترین هدف بعثت انبياء را انسانها معرفی کرده است. وظیفه اصلی پیامبران، «تزکیه بشر» برای ترقی و تکامل معنوی و روحی، و رسیدن به هدف نهایی خلقت انسان، یعنی نزدیکی و قرب به خدای متعال است. از این رو، اگر چه وظیفه انبیاء هدایت بشر بوده است، اما از آنجا که نمی توان بین هدایت و تربیت خط قرمزی کشید و برای هر کدام متولی خاصی معین کرد، می توان پیامبران را نیز یکی از عوامل مؤثر در تربیت معرفی کرد. از سویی دیگر، آیاتی از قرآن کریم نقش اصلی در تربیت را به خود «متربی» نسبت می دهد؛ مثلا خداوند متعال می فرماید: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا؛ [شمس، ۹] هرکس نفس خود را پاک و کرد، رستگار شد». 🔹خداوند در این آیه، «تزکیه» را به خود انسان نسبت داده است. بر اساس این آیه، سعادت و شقاوت انسان در سایه عمل و تلاش خود او حاصل می شود. از جمع بندی این دسته از آیات، چند نکته به دست می آید؛ نخست آنکه «قرآن کریم» به نقش عوامل گوناگون مؤثر در فرایند تربیت و یکسان نبودن تأثیر این عوامل، توجه داشته است. دوم اینکه کسی که به امر تزکیه انسانها مبادرت می ورزد، باید زمینه ای فراهم آورد که «متربیان» با اراده و اختیار خود، در جهت نیل به کمالات انسانی تلاش کنند. اگرچه اراده، فعل خود انسان است و کسی نمی تواند آن را در انسان ایجاد کند، «مربی» می تواند مقدماتی را فراهم کند که به وسیله آن مقدمات، توجه متربی را به خوبی ها و کمالات معطوف گرداند و انگیزه او را تقویت کند. 🔹مجموعه‌ای از عوامل مختلف در امر تربیت اخلاقی تأثیرگذارند. قرآن کریم، عوامل دخیل در تربیت اخلاقی را در یک چینش طولی قرار می دهد و نقش واقعی و نهایی را برای خداوند متعال قائل است. سوماً، در آیاتی که عمل «تزکیه» را به پیامبر یا خود انسان نسبت می دهد، در واقع، فاعل مستقل خود خداوند است و فاعلیت پیامبر و انسان، به اذن خداوند متعال و در طول فاعلیت اوست. چهارماً، این سلسله مراتب تربیتی که از خداوند تا انبیاء و اولیاء، و از اولیاء تا بندگان الهی وجود دارد، فقط در فرهنگ تعلیم و تربیت اسلامی معنا پیدا می کند. امیرالمؤمنین امام علی (ع) در توصیه خود به کمیل بن زیاد می فرماید: «ای کمیل، به درستی که پیامبر خدا را، خداوند، خود، تربیت فرمود و آن بزرگوار مرا ادب آموخت و من نیز مؤمنان را تربیت می کنم و برای آنان آداب ارزشمند را به میراث می گذارم». 📕برنامه درسی و تربیت اخلاقی، حمیدرضا کاظمی، چ اول، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) منبع: وبسایت راسخون ─┅═ೋ❅🌹❅ೋ═┅─ 🌤🌤 @MesbaholHuda ─┅═ೋ❅🌹❅ೋ═┅─
هدایت شده از مهدویت_بصیرت
عوارض علوم دانشگاه و حوزه بدون چیست □امام خمینی: اگر نفوس نشوند، تطهير نشوند، از آن اوصاف فاسد بيرون نروند، علم، اثر سوء در آنها مى ‏كند. تمام اديان باطله را علما اختراع كردند. دانشمندها اختراع كردند. براى اينكه علم وارد شده بود در يك جايى كه پرورش نداشته، نشده. وقتى كه علم آمد در جايى كه نشده، اين عالِم كه حامل اين علم است و ‏ هم نيست، خطرناك مى ‏شود براى جامعه. فرقى نيست ما بين علماى روحانى و علماى دانشگاهى و غيره. اگر در حوزه ‏هاى علميه و همين طور در دانشگاهها نباشد، اين علمهايى كه در آنجا انباشته مى ‏شود، يك انبارى است كه خداى تعالى اين تعبير را در آن فرموده: مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها كَمَثَلِ‏ الْحِمارِ يَحْمِلُ أَسْفاراً. آن كسى كه حتى علم توحيد را، علم اديان را، علم اخلاق را، همه اين علوم را دارد لكن نكرده نفسش را، اين يك موجود خطرناك مى ‏شود براى جامعه. و يك دانشگاهى كه، جوانهايى كه در آنجا مى ‏روند كه آموزش ببينند، نه آموزشش آموزش است و نه پرورشش پرورش. و اگر آموزشش هم آموزش صحيح باشد، اگر نشده باشد اين آدم، بعد از تعليم و تربيت هست، اگر نشده باشد و علم وارد بشود در يك قلبى كه ‏ نيست، اين فساد ايجاد مى‏ كند. و خدا نكند كه فساد از جانب عالِم غير ‏ واقع بشود. صحيفه امام، ج‏12، ص: 493 □ تنها راه تزکیه، انجام و ترک است. بدون این برنامه، تمامی علوم، مضر است. 🆔 @mah_daviat313